,,,nadal kolejną częśc czyta się bardzo dobrze. Nadal jak dla mnie super klimat książki,, niby jedno i to samo,,ale kto polubił ten klimat ten nie będzie zawiedziony,,juz zabieram się za kolejną część,,,,

,,,nadal kolejną częśc czyta się bardzo dobrze. Nadal jak dla mnie super klimat książki,, niby jedno i to samo,,ale kto polubił ten klimat ten nie będzie zawiedziony,,juz zabieram się za kolejną część,,,,

Kolejna część oliwkowej sagi Carol Drinkwater. Tym razem autorka musi sama zmierzyć się z przeciwnościami życia na farmie, przezwyciężyć kryzys w związku z Michelem, poradzić sobie z własną samotnością i smutkiem.

Kolejna część oliwkowej sagi Carol Drinkwater. Tym razem autorka musi sama zmierzyć się z przeciwnościami życia na farmie, przezwyciężyć kryzys w związku z Michelem, poradzić sobie z własną samotnością i smutkiem.

Drzewa, ludzie, dziki, dzicy sąsiedzi, dzikie charaktery, dzikie żniwa, niedzikie pszczoły, dzikie szkodniki. Fascynująca jest wielowątkowość i wielowarstwować tej opowieści. Niezwykła opowieść o miłości do życia, poszukiwania siebie, konfrontacji z własnymi poglądami i ocenami. A na pierwszym planie jest ona, farma drzew oliwnych, która przygarnia nie tylko właścicieli, ale również czytelników. Przynajmniej tak się czuję, jakbym własnymi rękoma uprawiał drzewka, przycinał, bronił przed dzikami, walczył z insektami. Jesteśmy zaproszeni na oliwkowe żniwa :-)

Drzewa, ludzie, dziki, dzicy sąsiedzi, dzikie charaktery, dzikie żniwa, niedzikie pszczoły, dzikie szkodniki. Fascynująca jest wielowątkowość i wielowarstwować tej opowieści. Niezwykła opowieść o miłości do życia, poszukiwania siebie, konfrontacji z własnymi poglądami i ocenami. A na pierwszym planie jest ona, farma drzew oliwnych, która przygarnia nie tylko właścicieli,...

Ciekawa książka..
Nie lubię dużych opisówek, ale niektóre fragmenty były ciekawe.

Ciekawa książka..
Nie lubię dużych opisówek, ale niektóre fragmenty były ciekawe.

To bezapelacyjnie najlepsza książka w serii o oliwkowej farmie (co prawda, to dopiero trzecia część i jeszcze kolejne trzy przede mnę, ale dwie poprzednie nie umywają się do "Oliwkowych żniw"). Na pewno w trakcie poszukiwań informacji na temat tej części dowiecie się, że Carol i jej mąż ulegają wypadkowi samochodowemu, który ma wpływ na ich wzajemne relacje. Czytałam wiele książek, w których bohaterowie ulegali wypadkom, ich ciała rozdzierane były przez ostre przedmioty, a twarz zalewana była krwią. Tutaj jednak ładunek emocjonalny zawarty w opisie tych strasznych chwil, był tak wielki, że nie mogłam swobodnie oddychać. Drinkwater jest mistrzynią realistycznych opisów, w doskonały sposób potrafi zbudować napięcie i wzruszyć czytelnika. Czułam się tak, jakbym stała na poboczu drogi i uczestniczyła w ich tragedii - czułam swąd spalonych opon, widziałam drżenie ciała męża Carol i potłuczone szyby, rozsypane na asfalcie, jak kryształowe kieliszki rozbite obcasem. Wypadek był iskrą, która zapaliła lont prowadzący do dynamitu - mąż Carol schował się w ciemnej jaskini i opuścił ją na kilka miesięcy, podczas których kobieta musiała zmierzyć się z prowadzeniem farmy i własnymi demonami.

Carol musi walczyć ze szkodnikami, które uszkadzają mury farmy i rośliny. Dziki, niczym traktory rozgrzebują ziemię, niszcząc ciężką pracę i bezbronną florę. Autorka jest kobietą o żelaznych zasadach - unika pestycydów, nie zabija zwierząt, potrafi otoczyć opieką ptaka ze złamanym skrzydłem. Niestety, staje przed poważnym wyborem - albo farma, albo dzikie zwierzęta. Postanawia zaprzyjaźnić się z miejscowymi myśliwymi i wędruje z nimi górskimi szlakami, próbując zrozumieć sens polowań, tym samym dając sobie zielone światło na zabicie szkodników. To bardzo ciekawy temat. Prowadzenie farmy wiążę się z trudnymi decyzjami, trzeba odnaleźć równowagę pomiędzy zaspokojeniem własnych potrzeb, a ochroną środowiska. Ogromnym utrudnieniem jest wrażliwość Carol i jej miłość do wszystkiego, do drzew, psów, motyli, ludzi.

Ponadto na farmie zimują pszczoły - Carol doczekała się czternastu uli. Przez wiele godzin wpatruje się w ich niewielkie ciała unoszone przez drżące skrzydełka, odnajdując spokój w delikatnym brzęczeniu. Nadal podróżuje po okolicy, uczestniczy w kilku festiwalach i spotkaniach poświęconych sztuce. Zarządza farmą i ratuje swoje małżeństwo - nie poddaje się nawet wtedy, gdy uszkadza rękę podczas oczyszczania drzew ze szkodliwych pestycydów.

Książka prawie idealna. O radzeniu sobie po traumatycznym wydarzeniu, o walce z własnymi przekonaniami. Historia Carol to szkatułka wypełniona skarbami: anegdoty o życiu na prowincji mieszają się z historią Francji, trudy związane z życiem w odosobnieniu wygradzane są przez festiwale wina. W tej szkatułce znajdziemy również ususzone kwiaty i zioła, które Carol wysyłała mężowi, wierząc, że wróci i zrozumie, że ich związek jest silniejszy, niż czołowe zderzenie pędzących samochodów. Uwielbiam oliwkową serię, mogłabym czytać te książki bez przerwy, mobilizują mnie do snucia marzeń, mało tego, pchają mnie do ich realizacji.

To bezapelacyjnie najlepsza książka w serii o oliwkowej farmie (co prawda, to dopiero trzecia część i jeszcze kolejne trzy przede mnę, ale dwie poprzednie nie umywają się do "Oliwkowych żniw"). Na pewno w trakcie poszukiwań informacji na temat tej części dowiecie się, że Carol i jej mąż ulegają wypadkowi samochodowemu, który ma wpływ na ich wzajemne relacje. Czytałam wiele...

Czytałam w oryginale, po angielsku. Ujęły mnie bogaty i uroczy język, ładnie prowadzony wątek i miękkość pióra. Dobrze się czyta, w głowie rysują się barwne krajobrazy i zdarzenia, wręcz czuć zapach Prowansji wokoło. Wrażliwość autorki na świat budzi pozytywne emocje, choć czasami Drinkwater zdaje się być raczej przewrażliwiona, w tym ślepo uparta, i to irytuje.
Może końcówka niezbyt udana, jakby dołatana. Mnie już nudziła i niecierpliwie czekałam na ostatnie zdanie.
Jednak ogólnie polecam, lektura miła i przyjemna.

Czytałam w oryginale, po angielsku. Ujęły mnie bogaty i uroczy język, ładnie prowadzony wątek i miękkość pióra. Dobrze się czyta, w głowie rysują się barwne krajobrazy i zdarzenia, wręcz czuć zapach Prowansji wokoło. Wrażliwość autorki na świat budzi pozytywne emocje, choć czasami Drinkwater zdaje się być raczej przewrażliwiona, w tym ślepo uparta, i to irytuje.
Może...

„Oliwkowe żniwa” opowiadają o dalszych latach życia głównych bohaterów na farmie Appassionata. Posiadłość została na tyle odremontowana, że można na niej spokojnie zamieszkiwać ciesząc się urokami życia na południu Francji. Wszystko dobrze się układa do czasu, kiedy Carol i Michel uczestniczą w groźnym wypadku samochodowym. Choć obrażenia zewnętrzne nie są bardzo groźne, to jednak Michel doznaje urazu głowy, po którym czeka go długa rekonwalescencja. Niestety, jak to często bywa, urazy psychiczne są dużo bardziej groźne, a ich konsekwencji często nie do końca da się przewidzieć.
Na skutek tych wydarzeń Michel wyjeżdża do Paryża, a Carol zostaje sama na farmie i jedyną osobą, na której pomoc może liczyć jest jej wieloletni pomocnik i przyjaciel – Quashia. Kobieta boryka się z wieloma trudnościami, musi przewartościować swoje życie i cóż więcej… - nie jest jej łatwo.
Michel wycofał się z jej życia borykając się samotnie ze swoją chorobą i kłopotami zawodowymi. Czuje się przegrany i nie chce aby żona uczestniczyła w jego porażce. Wspomina nawet o rozstaniu.

Oprócz trudów pracy na farmie zagubiona i osamotniona Carol musi jeszcze zarabiać pieniądze, aby utrzymać siebie i posiadłość. Nieszczęścia często chodzą parami i tego roku nie będzie również oliwkowych zbiorów - drzewa prawie nie owocują. Jednak kobieta nie zniechęca się, wręcz przeciwnie – sytuacja zmusza ją do działania.

Wbrew sobie samej uczestniczy w polowaniu (a przecież tak kocha zwierzęta i rośliny),znajduje na swym terenie miejsce dla pszczół i kilkunastu uli, poznaje życie Cyganów, podąża śladem pasterzy owiec i oczekuje na kolejne udane oliwkowe żniwa.

Kobieta stara się zrozumieć postępowanie męża i postanawia dać mu czas, nie przestając walczyć o łączące ich uczucie. Jej determinacja i wyrozumiałość są godne podziwu, ale czy jej się to uda i czy Michel wróci do niej i do Appassionaty?
A może to farma będzie ogniwem łączącym małżonków w trudnych chwilach ich życia? Czy zabiegi i wysiłki Carol zostaną nagrodzone?

"Świat może być brutalnym miejscem, często skrajnym i przypadkowym w swoim okrucieństwie, ale jest w nim także piękno, szczodrość, romantyczność, śmiech, a jego sednem bezgraniczna miłość i zdolność do odradzania się, do utrzymania naszych serc otwartych na świat - ona się liczy, ona pozwoliła nam uwolnić się i przeżyć."

Ten sam klimat, malownicze opisy przyrody Prowansji i Lazurowego Wybrzeża. O tym wszystkim możecie przeczytać w trzeciej część Oliwkowej Serii, do czego zachęcam.

„Oliwkowe żniwa” opowiadają o dalszych latach życia głównych bohaterów na farmie Appassionata. Posiadłość została na tyle odremontowana, że można na niej spokojnie zamieszkiwać ciesząc się urokami życia na południu Francji. Wszystko dobrze się układa do czasu, kiedy Carol i Michel uczestniczą w groźnym wypadku samochodowym. Choć obrażenia zewnętrzne nie są bardzo groźne, to...

"Oliwkowe żniwa" to moje kolejne odwiedziny na prowansalskiej farmie i zarazem trzecia część oliwkowego cyklu autorstwa popularnej aktorki i pisarki Carol Drinkwater.

Za każdym razem gdy sięgam po powieść napisaną przez panią Drinkwater czuję, jakbym odwiedzała serdeczną, dawno nie widzianą przyjaciółkę. Carol zawsze chętnie gości mnie, i innych swoich czytelników, na oliwkowej farmie, częstuje pysznym prowansalskim jedzeniem, dzieli się wspaniałym francuskim słońcem i oczywiście snuje swoje niezwykle urokliwe opowieści. Sięgając po książki z tej serii zawsze mam pewność, że czeka na mnie duża dawka optymizmu oraz historia o niepowtarzalnym klimacie, niezmiennie pełna uroku i dobrego humoru.

Jednak tym razem nad oliwkową farmą zbierają się czarne chmury, a sielski nastrój nieuchronnie odchodzi w zapomnienie. Oliwki nie chcą owocować, a kłopoty finansowe w dalszym ciągu nie opuszczają rodziny Michela i Carol. Dodatkowo poważny wypadek samochodowy odmienia Michela. Niemożność dogadania się małżonków oraz problemy z pieniędzmi niosą zagrożenie nie tylko dla istnienia oliwkowej farmy ale również wspólna przyszłość Carol i Michela staje pod znakiem zapytania. "Oliwkowe żniwa" to zdecydowanie najmroczniejsza z dotychczasowych części oliwkowej serii. Jednak mimo licznych przeciwności losu Carol wciąż potrafi zachować pogodę ducha, dystans do siebie i odnajdować radość życia w swych pasjach. W tym tomie zagłębia się w tajniki pszczelarstwa, uprawy winorośli, a także znacznie poszerza swoją wiedzę na temat dawnych, prowansalskich obyczajów, jednocześnie edukując we wszystkich powyższych dziedzinach nieobeznanego czytelnika :).

Powieści Carol Drinkwater pomagają oderwać się od codzienności i zapewniają możliwość odwiedzenia południa Francji, bez konieczności wychodzenia z domu. Prowansja to magiczny region, pełen oliwek i słońca, gdzie śnieg nigdy nie pada w maju :P. Oliwkowa seria jest również skarbnicą wiedzy na temat francuskich obyczajów, kuchni i tajników uprawy oliwek.

Cały oliwkowy cykl polecam osobom spragnionym ciepła i lata. Jest to wspaniała lektura, której czytanie dostarcza mnóstwo przyjemności i jest doskonałym sposobem na relaks. Gorąco polecam!

Moja ocena: 5/6
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Liczna stron: 444

"Oliwkowe żniwa" to moje kolejne odwiedziny na prowansalskiej farmie i zarazem trzecia część oliwkowego cyklu autorstwa popularnej aktorki i pisarki Carol Drinkwater.

Za każdym razem gdy sięgam po powieść napisaną przez panią Drinkwater czuję, jakbym odwiedzała serdeczną, dawno nie widzianą przyjaciółkę. Carol zawsze chętnie gości mnie, i innych swoich...

4,5/6

4,5/6

Życie na oliwkowej farmie nie jest niekończącą się sielanką, a komplikuje je również traumatyczne zdarzenie, które ma olbrzymi wpływ na dalsze losy bohaterów.

Życie na oliwkowej farmie nie jest niekończącą się sielanką, a komplikuje je również traumatyczne zdarzenie, które ma olbrzymi wpływ na dalsze losy bohaterów.