Dom w Toskanii, porta morte i inne historie

Zachęcona tytułem myślałam, że przeniosę się do słonecznej Toskanii. Trochę się rozczarowałam ta książką. Mnogość opisów mieszkań, domów i miasteczek skutecznie mnie uspały i zniechęciły do czytania. Dom w Toskanii istnieje naprawdę, autorka opisuje swoje doświadczenia w poszukiwaniu i remontowaniu swojego domu. Czuć stan zadurzenua autorki Toskanią, jednak mnie ta książka nie porwała. 👎

Zachęcona tytułem myślałam, że przeniosę się do słonecznej Toskanii. Trochę się rozczarowałam ta książką. Mnogość opisów mieszkań, domów i miasteczek skutecznie mnie uspały i zniechęciły do czytania. Dom w Toskanii istnieje naprawdę, autorka opisuje swoje doświadczenia w poszukiwaniu i remontowaniu swojego domu. Czuć stan zadurzenua autorki Toskanią, jednak mnie ta książka...

Książkę znalazłam w biblioteczce Mamy i cała w skowronkach, że akcja będzie we Włoszech oddałam się lekturze. Dramat. Bardzo długo męczyłam I część książki. Czytałam kilka stron, z nudów porzucałam nawet na parę tygodni, znowu wracałam. Dopiero prezenty książkowe na Boże Narodzenie zmotywowały mnie do skończenia tej "zalegającej" powieści.
Kiedy przebrnęłam przez I część, nagły zwrot akcji w II części sprawił, że lektura naprawdę mnie wciągnęła i skończyłam czytać o 1 w nocy.

"Dom w Toskanii" to powieść obyczajowa, kobiece czytadło. Poszukiwania domu we Włoszech przez polskie małżeństwo, opisy stanów tych domów i charakterystyka kolejnych agentów nieruchomości ciągnęły się bardzo monotonnie. Po lekturze całości wiem, że to nie o architekturę tu chodziło, a o zarys relacji żona-mąż. Dramatyczny wypadek w II części wywraca dotychczasową akcję, zmienia podejście bohaterki i jej "widzenie" Włoch.

Czy polecam? Eee, może na własne ryzyko.

Książkę znalazłam w biblioteczce Mamy i cała w skowronkach, że akcja będzie we Włoszech oddałam się lekturze. Dramat. Bardzo długo męczyłam I część książki. Czytałam kilka stron, z nudów porzucałam nawet na parę tygodni, znowu wracałam. Dopiero prezenty książkowe na Boże Narodzenie zmotywowały mnie do skończenia tej "zalegającej" powieści.
Kiedy przebrnęłam przez I część,...

Tytuł brzmiał zachęcająco i dlatego skusiłam się na lekturę, wzmocniona dodatkowo zachętą koleżanki-bibliotekarki. Parę lat temu przeczytałam „Pod słońcem Toskanii” Frances Mayes i do dziś pamiętam zapachy toskańskie. Liczyłam więc na taki sam albo lepszy ładunek włoskiego klimatu, słońca i temperamentu.
Tym razem swoje miejsce na Ziemi znalazła we Włoszech Polka. Dlatego historia od razu staje się bliższa sercu. Ta powieść to oparta na osobistych przeżyciach relacja z włoskich wakacji, zauroczenia tamtymi krajobrazami, architekturą i ludźmi, co poskutkowało intensywnym poszukiwaniem dla siebie wymarzonego domu. Myślę, że w tym obszarze autorka ma się czym poszczycić. Relacje napisane są barwnie i plastycznie, nie ma suchych , encyklopedycznych faktów, nie ma przepisów kulinarnych, a oparcie tekstu na własnych przeżyciach czyni tę pozycję bardzo wiarygodną i emocjonalną.
Rzeczywiście lektura mnie wciągnęła. Perypetie związane z poszukiwaniem i kupnem kamienicy spowodowały, że w trakcie czytania błądziłam palcem po mapie, szłam uliczkami odwiedzanych przez nią miast ( po co jest w końcu google street? ) , aż w końcu zawędrowałam do jej nowego domu w Sansepolcro. Kto więc poszukiwał będzie włoskich klimatów pewnie je w tej pozycji znajdzie.
Gwiazdki odejmuję jednak po pierwsze za zbytnie nadużywanie wulgaryzmów. Rozumiem, że autorka chciała być bardziej autentyczna i „życiowa”, rozumiem, że wszyscy dziś przeklinają od profesorów wyższych uczelni na gospodyniach domowych kończąc, ale w wielu sytuacjach opisanych w tej książce przekleństwa są zbyteczne i nijak się mają do wypowiadanych słów. Po drugie za zbytnie nadużywanie słowa „seks’. Jakoś mnie to nie bawiło. Seks i k…a. Zbyt przedobrzone. Zbyt na siłę.
A poza tym fajna lektura akurat na wakacje.

Tytuł brzmiał zachęcająco i dlatego skusiłam się na lekturę, wzmocniona dodatkowo zachętą koleżanki-bibliotekarki. Parę lat temu przeczytałam „Pod słońcem Toskanii” Frances Mayes i do dziś pamiętam zapachy toskańskie. Liczyłam więc na taki sam albo lepszy ładunek włoskiego klimatu, słońca i temperamentu.
Tym razem swoje miejsce na Ziemi znalazła we Włoszech Polka....

Po serii zaczytywania się w powieściach wiktoriańskich szczerze przyznam, że potrzebowałam chwili, by przestawić się na powieść współczesną. Sama książka wciąga choć widać niedociągnięcia i urywane historie które ze spokojem możnaby pociągnąć dalej. Niemniej jednak Stojałowska potrafi oczarować piękna Toskania i jej tajemniczymi domostwami ;) co jest największym atutem tej historii? Zdecydowanie jej ZWYCZAJNOŚĆ ;)

Po serii zaczytywania się w powieściach wiktoriańskich szczerze przyznam, że potrzebowałam chwili, by przestawić się na powieść współczesną. Sama książka wciąga choć widać niedociągnięcia i urywane historie które ze spokojem możnaby pociągnąć dalej. Niemniej jednak Stojałowska potrafi oczarować piękna Toskania i jej tajemniczymi domostwami ;) co jest największym atutem tej...

Myślałam, że kupuję książkę podróżniczą, tymczasem okazało się, że jest to książka raczej obyczajowa. Oczywiście głównym wątkiem, jak w tytule, jest dom w Toskanii, jednakże powieść przeplatana jest życiem codziennym autorki oraz jej męża. Myślałam, że książka okaże się sielanką, lekką literaturą, nie wywołującą żadnych większych emocji. Tymczasem okazało się wręcz przeciwnie. Byłam w szoku... Nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy...i cały czas pytałam siebie "dlaczego?". Czemu pytać siebie powiadacie... Mąż nie chciał słuchać... Czytałam ją akurat będąc na urlopie na Lanzarote. Błądząc autokarem po parku Timanfaya, starałam się otrząsnąć z szoku jaki wywołało we mnie to co nazywałam na początku lekkim podróżniczym czytadłem...A co więcej? Przeczytajcie...

Myślałam, że kupuję książkę podróżniczą, tymczasem okazało się, że jest to książka raczej obyczajowa. Oczywiście głównym wątkiem, jak w tytule, jest dom w Toskanii, jednakże powieść przeplatana jest życiem codziennym autorki oraz jej męża. Myślałam, że książka okaże się sielanką, lekką literaturą, nie wywołującą żadnych większych emocji. Tymczasem okazało się wręcz...

Z jednej strony historia porusza duże emocje, ale z drugiej, jest dla mnie chyba zbyt osobista. Męczyła mnie także mnogość detali opisujących domy - wiem, że miały tworzyć atmosferę, ale ja ich nie wiedziałam. Z całą pewnością to opowieść o miłości, silnej kobiecie i budowaniu nowego życia po tragedii.
Ku pokrzepieniu.

Z jednej strony historia porusza duże emocje, ale z drugiej, jest dla mnie chyba zbyt osobista. Męczyła mnie także mnogość detali opisujących domy - wiem, że miały tworzyć atmosferę, ale ja ich nie wiedziałam. Z całą pewnością to opowieść o miłości, silnej kobiecie i budowaniu nowego życia po tragedii.
Ku pokrzepieniu.

Książka bardzo słaba nawet jak na babskie czytadło. Zaczyna sie dość ciekawie. Jednak nawet najfajniej napisany wątek ciągnący sie przez pół ksiażki może czytelnika zanudzić na śmierć. Pierwsza część jest straszną dłużyną. Rozumiem zamiar autorki,chciała "wkręcić" czytelnika w świat głównej bohaterki, ale za dużo, za nudno! Generalnie nie polecam.

Książka bardzo słaba nawet jak na babskie czytadło. Zaczyna sie dość ciekawie. Jednak nawet najfajniej napisany wątek ciągnący sie przez pół ksiażki może czytelnika zanudzić na śmierć. Pierwsza część jest straszną dłużyną. Rozumiem zamiar autorki,chciała "wkręcić" czytelnika w świat głównej bohaterki, ale za dużo, za nudno! Generalnie nie polecam.

Sama fabuła mnie nie zachwyciła, szczególnie opisywane relacje głównej bohaterki z mężczyznami. Jednak opisy sprawiały, że chciałam od razu polecieć do Włoch ;) Bardzo przyjemnie się czytało.

Sama fabuła mnie nie zachwyciła, szczególnie opisywane relacje głównej bohaterki z mężczyznami. Jednak opisy sprawiały, że chciałam od razu polecieć do Włoch ;) Bardzo przyjemnie się czytało.

Wspaniale opisana relacja autorki z otoczeniem w jakim mieszka. Myślę, że niewiele osób z takim zaangażowaniem i uczuciem traktuje swój dom i region w którym żyje. Dodatkowo ciekawie opisane osobiste historie. Czytało się naprawdę miło.

Wspaniale opisana relacja autorki z otoczeniem w jakim mieszka. Myślę, że niewiele osób z takim zaangażowaniem i uczuciem traktuje swój dom i region w którym żyje. Dodatkowo ciekawie opisane osobiste historie. Czytało się naprawdę miło.

Fascynująca opowieść,przeczytałam jednym tchem.Cudowna i niezwykła.Polecam
Dzisiaj już wiem ,że będę do niej wracać ...

Fascynująca opowieść,przeczytałam jednym tchem.Cudowna i niezwykła.Polecam
Dzisiaj już wiem ,że będę do niej wracać ...