Ależ to mogła być dobra powieść! Tyle, że nie jest. Pięknie widać jak autor ułożył sobie wątki, jak prowadzi czytelnika, jak wygrywa odpowiednie emocje, buduje nastrój mocniejszymi scenami, a przede wszystkim jak wplata cytaty z innych dzieł (np. Mieszko nieświadomie cytujący… Poncjusza Piłata),ale...kończymy z poczuciem zmęczenia i znużenia.

I w sumie mógłbym na tym skończyć, ale że argument “nudna” to dla mnie żaden argument (bo to pojęcie względne),spróbuję pokazać Wam co tu się nie udało. Niby można napisać “nie polubiłem bohaterów”, ale to też raczej niewiele Wam powie. Tak więc w czym tkwi sęk? Przede wszystkim żaden bohater “Długiego morza” nie przechodzi przemiany. Nawet jeśli Ibrahim odnajdzie sens życia i w finale podzieli się nim z Mieszkiem, to dla czytelnika niewiele się zmieni. Ot, cały czas Mieszko jest mądry, ale nieszczęśliwy, Dobrawa gruba (oesu, ale to był fatshaming!) i dobra, żony Mieszka głupie, Bogna nieszczęśliwa, Niemcy źli, księża próżni, chłopi… no chłopi jak chłopi stanowią kolorowe tło.

Co gorsza Fenikowski stawia na bohaterów historycznych, trudno więc liczyć na odrobinę zaskoczenia. Mieszko(a) musi zdobyć Wolin, Wichman musi zginąć, a Jordan zostać biskupem. Tła zaś jest za mało żeby mogło zaskoczyć, co gorsza zbudowano je na prostych schematach - nieszczęśliwie zakochana, smutny chłop, wesoły chłop, zdrajca ukarany itp.

Szkoda tym bardziej, bo Fenikowski miał spore wsparcie ze strony naukowców (m.in. prof. Labuda) i widać, że korzystał z niego ile tylko mógł. Starał się pokazać Mieszkę jako polityka i wodza, z konkretną wizją rozwoju kraju. Wtedy zapewne była to teoria świeża. (Dlatego śmieszy mnie Pobłocki, który współcześnie na dziesiątkach stron peroruje, o tym, że chrzest Mieszka był decyzją polityczno-ekonomiczną. No cóż, jaki badacz takie “odkrycie”)

Szkoda, zabrakło iskry, powieść miała wszystko żeby zagrać. Udało się osiągnąć poziom słabszych książek Bunscha i niewiele poza tym.

Ależ to mogła być dobra powieść! Tyle, że nie jest. Pięknie widać jak autor ułożył sobie wątki, jak prowadzi czytelnika, jak wygrywa odpowiednie emocje, buduje nastrój mocniejszymi scenami, a przede wszystkim jak wplata cytaty z innych dzieł (np. Mieszko nieświadomie cytujący… Poncjusza Piłata),ale...kończymy z poczuciem zmęczenia i znużenia.

I w sumie mógłbym na tym...

Bardzo dobra powieść średniowieczna z czasów Mieszka I. Polecam.

Bardzo dobra powieść średniowieczna z czasów Mieszka I. Polecam.

Książka opowiada o 4 dniach z życia Mieszka.
Poszczególne dni dzieli jednak okres nawet kilku lat. Książka zaczyna się, gdy Polanie są poganami, poprzez ślub z Dobrawą a skończywszy na przyjęciu chrztu przez Mieszka i narodzinach Bolesława Chrobrego. Każdy z tych czterech dni widzimy oczami wielu postaci historycznych i fikcyjnych a także o różnym statusie społecznym i tak sytuację polityczną i styl życia Polan widzimy oczami Mieszka, Dobrawy, Czcibora, Wichmana, Gerona jak również oczami zwykłych drużynników, rybaków itp.
Liczba bohaterów, a dodatkowo ich wspomnienia, przygody powoduje, że książka jest „ rozwlekła”, a język epoki, że początkowo trudno się ją czyta.
Głównym tematem książki są rozterki Mieszka dotyczące pozostania przy starych Bogach i narażenie się na atak sąsiednich państw chrześcijańskich, co utrudniłoby mu zjednoczenie plemion słowiańskich, czy też przyjęcie chrześcijaństwa i z nową wiarą stworzenia silnego państwa Polan, ale narażenie się na sprzeciw ludu.
W podjęciu decyzji pomaga mu Dobrawa, która namawia go do ochrzczenia się, w zamian za co otrzymuje pomoc Czechów przy zdobyciu Pomorza i która rodzi mu upragnionego syna, którego żadna z siedmiu poprzednich pogańskich żon nie była w stanie mu dać. Mieszko przekonuje się więc, że Bóg Chrześcijan jest silniejszy od starych bogów.
Książka pokazuje życie ówczesnych Polan i na pewno spodoba się wielu czytelnikom. Ja jednak preferuję książki bardziej konkretne.

Książka opowiada o 4 dniach z życia Mieszka.
Poszczególne dni dzieli jednak okres nawet kilku lat. Książka zaczyna się, gdy Polanie są poganami, poprzez ślub z Dobrawą a skończywszy na przyjęciu chrztu przez Mieszka i narodzinach Bolesława Chrobrego. Każdy z tych czterech dni widzimy oczami wielu postaci historycznych i fikcyjnych a także o różnym statusie społecznym i tak...