Jestem na bieżąco z twórczością Józefa Ignacego Kraszewskiego i muszę przyznać, że ten twórca coraz bardziej mnie zaskakuje. To już czwarta jego książka, jaką przeczytałem. Wcześniej były to: "Stara baśń", "Chata za wsią" i "Hrabina Cosel". Fabuła może i nieco płytka, naiwna lub banalna, ale napisana takim inteligentnym językiem, że aż musiałem podnieść ocenę tej powieści. Według mnie główna bohaterka to taka trochę "Trędowata", ale mająca jak najbardziej charakter i głębię, nie jest wcale papierową postacią. Zaskakująco szybko mi się czytało i połknąłem w jeden dzień tą książkę. Uwielbiała chodzić po stolicy Tatr, które w tamtych czasach nie było jeszcze rozreklamowane i obskurne do granic możliwości tak jak teraz czy przyjaźnić się z obcokrajowcami bez jakichkolwiek uprzedzeń.

Jestem na bieżąco z twórczością Józefa Ignacego Kraszewskiego i muszę przyznać, że ten twórca coraz bardziej mnie zaskakuje. To już czwarta jego książka, jaką przeczytałem. Wcześniej były to: "Stara baśń", "Chata za wsią" i "Hrabina Cosel". Fabuła może i nieco płytka, naiwna lub banalna, ale napisana takim inteligentnym językiem, że aż musiałem podnieść ocenę tej powieści....

Czarna Perełka- opowieść o ludzkich charakterach, o chciwości, prawdziwej przyjaźni i wielu odcieniach miłości. Powieść napisana pięknym, bogatym i wyszukanym językiem.

Dziecię Starego Miasta- patriotyzm, poświęcenie, zdrada i hańba- trudny czas i ciężkie życie w zaborze rosyjskim.

Kraszewski dołożył starań aby obie te opowieści o życiu na długo zapadły w pamięć. Tak to niezwykle wyjątkowa i bardzo pouczająca przygoda z literaturą. Nie chcąc się rozpisywać za bardzo, ponieważ dopadł mnie letni leń .... szczerze i gorąco polecam, bo to naprawdę wspaniała literatura, a że jest to nasz rodzimy pisarz to tym bardziej warto po nią sięgnąć.

Czarna Perełka- opowieść o ludzkich charakterach, o chciwości, prawdziwej przyjaźni i wielu odcieniach miłości. Powieść napisana pięknym, bogatym i wyszukanym językiem.

Dziecię Starego Miasta- patriotyzm, poświęcenie, zdrada i hańba- trudny czas i ciężkie życie w zaborze rosyjskim.

Kraszewski dołożył starań aby obie te opowieści o życiu na długo zapadły w pamięć. Tak...

Klasyka gatunku, miło czasem taką przeczytać. Książka napisana pięknym językiem. Lenora trochę denerwowała mnie swoim męczeństwem ale z drugiej strony postąpiła tak jak dokładnie chciała.

Klasyka gatunku, miło czasem taką przeczytać. Książka napisana pięknym językiem. Lenora trochę denerwowała mnie swoim męczeństwem ale z drugiej strony postąpiła tak jak dokładnie chciała.

Autor książki ciekawie i w sposób barwny opisuje postacie oraz sytuację, w których się znajdują. Autor świetnie przekazuje myśl przewodnią, opisując kolejne etapy sporu ludzi bogatych, przy tym pysznych i konsekwentnych w swoich działaniach, ze skromną Cyganką.

Główna bohaterka jest przedstawiona jako osoba bardzo cnotliwa, niczym święta, dobroduszna. W książce Prawda zwycięża. Zajadłość i Pycha polega.

Myślę, że do tej pory w polskiej duszy, w charakterze narodowym, istnieją podobne wady, przedstawione w postaciach.

Czasy się zmieniają a ludzie pozostają tacy sami, ciągnący za sobą dorobek poprzednich pokoleń, żyjących przed nami. Ten dorobek, lepszy czy gorszy przekażemy kolejnym pokoleniom.

Książkę przymnie się czyta.

Autor książki ciekawie i w sposób barwny opisuje postacie oraz sytuację, w których się znajdują. Autor świetnie przekazuje myśl przewodnią, opisując kolejne etapy sporu ludzi bogatych, przy tym pysznych i konsekwentnych w swoich działaniach, ze skromną Cyganką.

Główna bohaterka jest przedstawiona jako osoba bardzo cnotliwa, niczym święta, dobroduszna. W książce Prawda...

Polecam. Książka budzi wiele uczuć i daje miłą rozrywkę.
Rozbrajają mnie szlachetne charaktery i prawość bohaterów.

Polecam. Książka budzi wiele uczuć i daje miłą rozrywkę.
Rozbrajają mnie szlachetne charaktery i prawość bohaterów.

Opowieść o losach dziewczyny wychowanej na damę. Pochodzenie, losy i duma odebrały jej dawną pozycję. Zakończenie mogłoby być inne. Autor nie wybrał "mezaliansu". Inaczej pokierpwał losem bohaterów. Ciekawa pozycja.

Opowieść o losach dziewczyny wychowanej na damę. Pochodzenie, losy i duma odebrały jej dawną pozycję. Zakończenie mogłoby być inne. Autor nie wybrał "mezaliansu". Inaczej pokierpwał losem bohaterów. Ciekawa pozycja.

Książki Kraszewskiego to klasyka sama w sobie. Jego język imponuje, porywa i zagrabia sobie serca czytelników.
Zaimponowały mi tutaj zwłaszcza kreacje postaci. Barwne, nieprzeciętne. Dosłownie nie mogłam usiedzieć spokojnie - tak rwałam się, aby poznać ich dalsze losy.
Jedynie męczeńskie zachowanie głównej bohaterki lekko mnie irytowało, choć i to miało swój urok.
Moi poprzednicy wspomnieli coś o zakończeniu - że rozczarowujący. No cóż, w takim okresie powstała ta historia, że innego rozwiązania raczej trudno było się spodziewać.

Książki Kraszewskiego to klasyka sama w sobie. Jego język imponuje, porywa i zagrabia sobie serca czytelników.
Zaimponowały mi tutaj zwłaszcza kreacje postaci. Barwne, nieprzeciętne. Dosłownie nie mogłam usiedzieć spokojnie - tak rwałam się, aby poznać ich dalsze losy.
Jedynie męczeńskie zachowanie głównej bohaterki lekko mnie irytowało, choć i to miało swój urok.
Moi...

Moja mama jest miłośniczką Pana Kraszewskiego. Za młodu czytała go tomami, a, że w latach 80-tych książki były tanie jak "barszcz" mam go tyle w domu (na strychu zakurzonego),że postanowiłam się za niego w końcu zabrać. Chyba najzwyczajniej żal mi się go zrobiło, że się kurzy w pudłach...

I oto jest, pięknym językiem napisana historia młodej Cyganki na warszawskich salonach. I wszystko byłoby dobrze gdyby nie zakończenie. Sromotnie mnie rozczarowało...choć, z drugiej strony dziewczyna chyba jednak nie miała innego wyjścia niż postąpić tak jak postąpiła..ach! Jaka szkoda! Byłam też zauroczona młodym Węgrem (żałuję, że tak mało go było). Całość opowieści oceniona jako: "może być", ponieważ spodziewałam się czegoś ciekawszego. Nie zniechęcam się jednak i sięgnę dalej po książki tegoż autora, bo jak wcześniej napisałam, język cudny!
Dla miłośników klasyki i Pana Kraszewskiego ;)

Moja mama jest miłośniczką Pana Kraszewskiego. Za młodu czytała go tomami, a, że w latach 80-tych książki były tanie jak "barszcz" mam go tyle w domu (na strychu zakurzonego),że postanowiłam się za niego w końcu zabrać. Chyba najzwyczajniej żal mi się go zrobiło, że się kurzy w pudłach...

I oto jest, pięknym językiem napisana historia młodej Cyganki na warszawskich...

"Czarna perełka" bardzo mi się spodobała, mimo iż nie jest to jakaś wybitna powieść. Jest to historia Cyganki Lenory, której rodzicielka zmarła i dziewczynka została wzięta przez bogatą wojewodzinę. Przybrana matka bardzo ją pokochała. Lenora zdobyła wychowanie, którym by królewska rodzina nie pogardziła. Niestety krewni wojewodziny nie byli zadowoleni z przygarnięcia Cyganki, więc, kiedy bogaczka zmarła wyrzucili Lenorę z domu i w tym momencie zaczyna się akcja powieści.
Mimo że można się było domyślać następujących zdarzeń kilkanaście stron wcześniej, bardzo miło mi się czytało.

"Czarna perełka" bardzo mi się spodobała, mimo iż nie jest to jakaś wybitna powieść. Jest to historia Cyganki Lenory, której rodzicielka zmarła i dziewczynka została wzięta przez bogatą wojewodzinę. Przybrana matka bardzo ją pokochała. Lenora zdobyła wychowanie, którym by królewska rodzina nie pogardziła. Niestety krewni wojewodziny nie byli zadowoleni z przygarnięcia...