"To będzie zabawne- rzekł nagle Leonid- jeśli ludzkość, która sama się unicestwiła atomem, dzięki niemu też ocaleje"

Sporo biłam się z myślami ( czyt. cały rok), czy sięgnąć po kontynuację Metra 2033. Tak bardzo zaintrygowała mnie ta książka, że obawiałam się, iż każda kolejna historia, będzie tylko bladym odbiciem tej fascynującej i ciężkiej do podrobienia atmosfery, w którą nas wprowadził autor w pierwszej części.
Również wiele opinii na tym portalu, nie jest przychylnych co do tej pozycji- czytelnicy narzekają, że nie jest to opisany dalszy ciąg przygód Artema, że słabo się to czyta, że chwilami zbyt filozoficznie. Jednak w tym roku stawiam sobie za zadanie dokończenia wszystkich serii, które zaczęłam, wiec stwierdziłam, ze jakoś się z tym "zmierzę".

Ku mojemu zaskoczeniu ( chociaż podświadomie liczyłam na to), świat postapokaliptycznego moskiewskiego metra, znowu wciągnął mnie do reszty i jestem naprawdę zdziwiona, że ktoś może AŻ tak bardzo narzekać na tę pozycję. Owszem, nie jest tak dobra jak pierwsza cześć ( która zresztą jest do niepodrobienia), aczkolwiek ma dużo plusów!
Podoba mi się to, że poznajemy historię innych ludzi z metra, innej nitki, która też ma swoje problemy i próbuje walczyć o przetrwanie. Tym razem mamy do czynienia z przygodą trójki ludzi, którzy próbują powstrzymać epidemię dziwnej choroby, na którą nikt jeszcze nie odkrył lekarstwa....
Jednego bohatera już znamy- jest nim Hunter, ale jakby trochę odmieniony i bardziej dziki. Staruszek, którego wszyscy nazywają Homerem, bo snuje często opowieści i próbuje napisać dzieło życia o tym co doświadcza. W pewnym momencie podróży, która daje początek niezwykłym rzeczom, dołącza do tej dziwnej dwójki młoda dziewczyna, Sasza, która wraz ze swoim ojcem długa tkwiła na wygnaniu na opustoszałej stacji.

Ich podróż ma na celu ukazanie różnych wymiarów człowieczeństwa, a przede wszystkim chyba też tego, że nic nie jest biało czarne w życiu. Przeciwnie, jest tyle odcieni szarości, że nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy.

Dałam tej książce szansę i jestem z tego bardzo zadowolona. Jeżeli ktoś się waha, niech już tego nie robi, tylko zabiera się za czytanie.

Wpis umieszczam ramach wyzwania czytelniczego WyPożyczone: http://www.rudymspojrzeniem.pl/2021/12/wyzwanie-czytelnicze-wypozyczone-2022.html

"To będzie zabawne- rzekł nagle Leonid- jeśli ludzkość, która sama się unicestwiła atomem, dzięki niemu też ocaleje"

Sporo biłam się z myślami ( czyt. cały rok), czy sięgnąć po kontynuację Metra 2033. Tak bardzo zaintrygowała mnie ta książka, że obawiałam się, iż każda kolejna historia, będzie tylko bladym odbiciem tej fascynującej i ciężkiej do podrobienia atmosfery, w...