Bardzo poruszająca książka o nieludzkim czasie i miejscach. Choć przeczytałam już mnóstwo wspomnień, ta pozycja zostanie z pewnością w pamięci.
Książka jest podzielona na trzy części, z każdą autor jest związano jako obserwator, przeprowadzający wywiady czy zeznania. Aż trudno uwierzyć jak z upływem czasu wszystko powszednieje, staje się normalne, nie warte dalszego zachodu, sprawiedliwości. Źli do szpiku kości ludzie, oprawcy, zdobywają stopnie naukowe, zbijają majątki a ofiary żyją z kalectwem fizycznym, duchowym, potępiani za to co przeżyli, gdzie wielu nie jest w stanie czy nie chce uwierzyć w straszne przeżycia obozowe. Niesamowicie poruszająca dla mnie część dotyczyła eksperymentów medycznych. Bardzo polecam!

Bardzo poruszająca książka o nieludzkim czasie i miejscach. Choć przeczytałam już mnóstwo wspomnień, ta pozycja zostanie z pewnością w pamięci.
Książka jest podzielona na trzy części, z każdą autor jest związano jako obserwator, przeprowadzający wywiady czy zeznania. Aż trudno uwierzyć jak z upływem czasu wszystko powszednieje, staje się normalne, nie warte dalszego...

Książce o takiej tematyce nie da się wystawić odpowiedniej oceny. Świadectwa zbrodni niemieckich zawsze wywołają refleksje, zadumę i nigdy nie da się powiedzieć "nie podobała mi się ta książka" lub "książka jest super". Lektura ta jest momentami ciężka i bez przynajmniej ogólnej wiedzy o obozach koncentracyjnych i bez wcześniejszego czytania innych relacji byłych więźniów może być nawet ciężka do zrozumienia. Jeśli jednak ktoś ma już za sobą wiele książek literatury obozowej jak również wizytę w Oświęcimiu i Majdanku - książka ta będzie mądrym i wręcz naukowym dopełnieniem posiadanej wiedzy. Jeśli chodzi o sam wydruk książki - ujawniłam co najmniej kilka błędów typu literówki, zdania z małej litery, podwójne spacje - trochę rzuca się to w oczy.

Książce o takiej tematyce nie da się wystawić odpowiedniej oceny. Świadectwa zbrodni niemieckich zawsze wywołają refleksje, zadumę i nigdy nie da się powiedzieć "nie podobała mi się ta książka" lub "książka jest super". Lektura ta jest momentami ciężka i bez przynajmniej ogólnej wiedzy o obozach koncentracyjnych i bez wcześniejszego czytania innych relacji byłych więźniów...

„Człowiek i zbrodnia” składa się z trzech pozycji: „Przesłuchanie”, „Świadkowie” i „Sędzia i kat, czyli jeden dzień doktora Thümmlera”. Bardzo ciężka i niezwykle wartościowa książka.

Z jednej strony Józef Musioł musiał być sędzią obiektywnym i podchodzić do przesłuchań świadków-ofiar jak najbardziej profesjonalnie. Tylko jak ze spokojem i obiektywnie słuchać zeznań osób, które były ofiarami pseudomedycznych eksperymentów?

Autor zmagał się z dylematem w co wierzyć, a w co nie. Co ostatecznie zakwalifikować do pseudomedycznych eksperymentów, przez co można było uzyskać odszkodowanie od rządu RFN w czym pomagała Główna Komisja Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce. Nawet najbardziej chore, nieprawdopodobne, absurdalne sytuacje, w które nigdy byśmy nie uwierzyli mogły się wydarzyć w obozie koncentracyjnym.

Wspomnienia w jaki sposób świadkowie na procesie załogi Majdanka byli traktowani przez obrońców, z jaką pogardą oskarżeni się zachowywali, tego nie można opisać słowami. Tak naprawdę winy za piekło Holokaustu nigdy nie zostały naprawione, wielu zbrodniarzy nigdy nie zostało osądzonych. Wina ta nigdy nie zostanie naprawiona. Można odnieść wrażenie, że to zeznające osoby, ofiary nazistowskiego piekła były oskarżone o to, że w ogóle zdecydowały się zeznawać. Niektóre pytania obrońców były skandaliczne, przekraczały jakiekolwiek granice moralne. Prawnik Ludwig Bock podczas jednego z przesłuchań złożył wniosek o aresztowanie byłej więźniarki pod zarzutem pomocy w morderstwach, bo ta pracowała w magazynie, z którego również nosiła cyklon B. SKANDAL.

Jeden rozdział Pan Musioł poświęca osobie Johannesa Thümmlera, nazistowskiego zbrodniarza, prawnika i sędziego sądu doraźnego, który skazał na śmierć wiele osób. Pomimo wielu zeznań i dowodów, które powinny wystarczyć do skazania nigdy nie odpowiedział za swoje czyny. Jest to bardzo dobrze opisane. Sędzia, który zamienił się w kata.

„Już w 1934 roku Goebbels jednoznacznie zapowiedział zanikanie praworządności: ‘Przestrzegaliśmy praworządności nie dlatego, że chcieliśmy jej przestrzegać, lecz dlatego, by dojść do władzy. Doszliśmy do niej legalnie dla uzyskania możliwości działania w sposób jednoznaczny’”. Nie muszę chyba tłumaczyć jak niebezpieczne są to słowa.

Czy ludzie wynieśli lekcję z tego co działo się nie tak dawno temu? Przykro mi to stwierdzić, ale nie. Dalej mamy pełno wojen, zbrodniczych działań, pogardy, poniżania i wykorzystywania człowieka przez człowieka. Na świecie podejrzewam jest pełno osób, które z przyjemnością utożsamiają się z bestialskimi działaniami III Rzeszy. Nawet w Polsce znajdą się takie osoby.

„Człowiek i zbrodnia” składa się z trzech pozycji: „Przesłuchanie”, „Świadkowie” i „Sędzia i kat, czyli jeden dzień doktora Thümmlera”. Bardzo ciężka i niezwykle wartościowa książka.

Z jednej strony Józef Musioł musiał być sędzią obiektywnym i podchodzić do przesłuchań świadków-ofiar jak najbardziej profesjonalnie. Tylko jak ze spokojem i obiektywnie słuchać zeznań...

Książka ciekawa,jeżeli interesuje kogoś ta tematyka to polecam,w ciekawy sposób przedstawia wspomnienia i przeżycia autora sędziego,który w pewnych momentach musiał zachować zimną krew!

Książka ciekawa,jeżeli interesuje kogoś ta tematyka to polecam,w ciekawy sposób przedstawia wspomnienia i przeżycia autora sędziego,który w pewnych momentach musiał zachować zimną krew!