Perełka wśród Iskier!

Perełka wśród Iskier!

Krótki zbiór opowiadań SF sprzed kilkudziesięciu lat. W mojej ocenie opowiadania się niestety mocno zestarzały i mocno to widać. Nie chodzi nawet o pewną naiwność narracyjną, bo tę można wybaczyć starym książkom, ale żadne z opowiadań mnie tak naprawdę nie zaciekawiło.

Jak ktoś lubi takie klimaty, to książka może mu się spodobać, w innym przypadku można co najwyżej przeczytać w jedno popołudnie i zapomnieć.

Krótki zbiór opowiadań SF sprzed kilkudziesięciu lat. W mojej ocenie opowiadania się niestety mocno zestarzały i mocno to widać. Nie chodzi nawet o pewną naiwność narracyjną, bo tę można wybaczyć starym książkom, ale żadne z opowiadań mnie tak naprawdę nie zaciekawiło.

Jak ktoś lubi takie klimaty, to książka może mu się spodobać, w innym przypadku można co najwyżej...

W kolejnym zbiorze opowiadań Cyril M. Kornblutha pod tytułem Sezon ogórkowy dostajemy zbiór pięć opowiadań fantastycznych w zeszytowej serii fantastyki naukowej od Wydawnictwa Iskry. Również tutaj byłem ciekawy co otrzymam od autora najczęściej pisanych krótkich opowiadań należących już do klasyki fantastyki. Zapowiadał się dobrze i miałem nadzieje, ze dostanę również dobre historie fantastyczne.

Sezon ogórkowy - ciekawy koncept inwazji na naszą planetę jaki został wykorzystany przez autora. Pomysł ciekawy i chyba nie spotkałem się jeszcze z takim jak tutaj. Poszczególne obrazki i wydarzenia są preludium do zadziwiających wydarzeń jakie mają miejsce w finale opowieści. Autor stworzył krótką i ciekawą opowieść, która wciągnęła mnie i dobrze bawiłem się w czasie czytania. Nieoczekiwany finał dopełnią całości i pasuje świetnie do wyjaśnienia dziwnych zjawisk.
Największy szczęściarz w Denv - kolejna przewrotna tym razem historia o marzeniach jakie trawią naszego bohatera chcącego awansować. Motywy atomowe są obecne, lecz walka i zwroty akcji w opowiadaniu sprawiają, że wciągnęła mnie opowieść. Pomimo krótkiej formy autor potrafił przedstawić swój świat w ciekawy sposób. Wydarzenia zawierają kilka zwrotów akcji, spisków i intryg, które wciągają od samego początku. Bardzo dobre opowiadanie o chciwości i iście po trupach po celu w fantastycznym świecie, aby osiągnąć własne cele mimo kłopotów. Finał ciekawy i lekko zaskakujący.
Psychoupiór - pamiętam jak kiedyś czytałem i spodobało mi się. Zaczynające się zwyczajnie pomału wkradająca się fantastyka, a później lekka groza w wydarzenia. Pomysł znakomity i mimo krótkiej formy nadal mnie po ponownym czytaniu zaskakuje. Trzyma w napięciu i jakby pokusić się o mroczniejszy klimat byłby z tego naprawdę dobry horror. Autor jednak poszedł w stronę fantastyki i nieraz atmosfera niepokoju pojawia się przynosząc lekką grozę w czasie czytania. Zakończenie fajne i również świetne. Opowiadanie niezwykle klimatyczne i z ciekawym pomysłem od autora. Nadal podoba mi się koncepcja i jego wykonanie, które jest największym jego plusem. Warto dla niego nawet przeczytać zbiór opowiadań w jakim znajduje się utwór.
Nasza jedyna lekcja - krótka historia o wykładzie profesora, którą dostajemy w tym opowiadaniu. Spodziewałem się po nim czegoś więcej niż otrzymałem w tym przypadku. Opowiadanie dobrze napisane i niezłe, lecz nie zaskoczyło mnie niczym nowym i przeczytałem w szybki sposób bez problemowo. Jednak spodziewałem się więcej po nim i dlatego mogę go określić jako niezłe ze względu na pomysł. Nie zaskakujące, ale dobrze czytające się od początku.
Przyjaciel człowieka - ostatnie opowiadanie o kontakcie na planecie z inną cywilizacją, gdzie bohater znalazł się na niej. Pomysł ciekawy i niezwykle udany za sprawą zakończenia jakie dostajemy. Podczas czytania nie wiedziałem czego spodziewać się i koniec zaskoczył mnie finałem przywodzącym na myśl obcego w pewnej kwestii. Autor stworzył opowieść przewrotną i wciągającą mimo swojej długości. Krótka forma i brak opisów w tym przypadku sprawdził się świetnie tworząc klimat osaczenia, niebezpieczeństwa i nieoczekiwanego twistu na koniec. Dlatego spodobała mi się ta fantastyczna historia jaka otrzymałem od autora piszącego w tym przypadku fantastykę z małą domieszką na końcu grozy.

Zbiór opowiadań Sezon ogórkowy jest pozycją druga jaką przeczytałem od Wydawnictwa Iskier w zeszytowej serii fantastyki. Cieszę się, ze mogłem poznać autora w krótkiej formie, który w pięciu opowiadaniach, zwięzłych, krótkich i wciągających przedstawia sprawdza się dobrze. W zbiorze mamy pięć róźno tematycznych opowiadań, w których cztery są oparte na ciekawym pomyśle. Jedno jednak odbiegając i zarazem ukazując wywód profesora okazuje się tylko niezłe. Bardzo podobał mi się Psychoupiór, na drugim miejscu są Sezon ogórkowy, Przyjaciel człowieka, Największy szczęściarz w Denv. Tematyka zamieszczonych tutaj opowiadań jest rożną od inwazji, spotkania się z inną cywilizacją, po motywy walki o władzę i właśnie niesamowitości w Psychoupiorze. Każde z nich na swój sposób oparto na ciekawym pomyśle, który nawet obecnie nie zestarzał się w ogóle. Napisane kilkadziesiąt lat temu nadal czyta się świetnie i mimo krótkiej formy wciągają. Nie spodziewałem się po zbiorze, ze okaże się taki dobry. Pomimo pewnych niuansów ze względu na wiek opowiadań nadal można przeczytać i bawić się przy nich świetnie. Dlatego kolejny powrót do Sezonu ogórkowego uważam za udany.

Zbiór opowiadań Sezon ogórkowy okazał się miłą lekturą jaka pamiętam z poprzedniego czytania. Zawiera pięć ciekawych opowiadań i jak zwykle w takich zbiorach zawsze znajdzie się nieco słabsze opowiadanie. Jednak pomimo wszystko swój powrót uważam za udany i chętnie przeczytam coś jeszcze autora lubującego się w krótkich formach, gdzie pomysł i fantastyka dobrze się ze sobą łączą. Sięgając po latach miałem obawy, ale nie zawiodłem się, bo otrzymałem przyjemną, czasami nawet z lekkim humorem i przewrotne opowiadania fantastyczne, gdzie pomysł jest najważniejszy. Nie trzeba rozbudowy do granic możliwości opowiadań, aby stworzyć zwięzłe i ciekawe opowiadania jakie w tym przypadku dostałem. Sezon ogórkowy jest zbiorem klasycznej fantastyki sprzed kilkudziesięciu lat, który nadal nie zestarzał się i można dobrze bawić się podczas czytania. Dlatego chętnie przeczytam jeszcze coś autora jak będę miał okazje, bo lubię jego styl pisania, przyjemny, lekki i przystępny. Fantastyczne opowiadania jakie otrzymałem w zbiorze były ciekawe, wciągające i niekiedy przewrotne. Autor miał swoje pomysły, które umiał w większości przekuć w opowiadania krótkie, lecz interesujące. Warto sięgnąć nieraz po zapomnianych twórców fantastyki i odkrywać klasykę jak w tym przypadku. Dlatego tak spodobały mi się zawarte tutaj w większości opowiadania.

W kolejnym zbiorze opowiadań Cyril M. Kornblutha pod tytułem Sezon ogórkowy dostajemy zbiór pięć opowiadań fantastycznych w zeszytowej serii fantastyki naukowej od Wydawnictwa Iskry. Również tutaj byłem ciekawy co otrzymam od autora najczęściej pisanych krótkich opowiadań należących już do klasyki fantastyki. Zapowiadał się dobrze i miałem nadzieje, ze dostanę również...

Zbiór zróżnicowanych opowiadań z których bezapelacyjnie najbardziej podobało mi się "Największy szczęściarz w Denv". Tak pobudza moją wyobraźnię (nowe wątki piętrzą mi się w główie jak myśli Psychoupiora),że widzę jego gigantyczny potencjał nawet na kilkutomową sagę a przynajmniej na niekrótką powieść.
Wszystkie opowiadania w tym tomiku mają wspólną cechę - bohaterem jest człowiek lekko mówiąc niekryształowy.
Po tylu latach powracając do tej książki jestem zaskoczony, że aż tak bardzo mi się podobała. Jak to człowiek z wiekiem zmienia spojrzenie na bardziej dojrzałe. Jedynie pierwsze jest momentami nieco przestarzałe (dalekopis, gazety południowe, popołudniowe itp) no ale skąd autor miał wiedzieć, że wyjdą one z mody.
Najgorszym jest zdecydowanie Psychoupiór. Może ze względu na tłumacza, ale najpewniej przez chaos myśli wyrwanych z kontekstu od środka utworu i brak wyjaśnienia skąd miał ten dar (wiem, że to celowa tajemniczość, albo przez wybuch tej bomby został zmutowany w łonie matki, ale nie podobało się to mi). Końcówka wraz z początkiem jednak dobra. Do tego zauważyłem w tym opowiadaniu masę błędów interpunkcyjnych (brak przecinków, kropek, zdania zaczynane małą literą).

Zbiór zróżnicowanych opowiadań z których bezapelacyjnie najbardziej podobało mi się "Największy szczęściarz w Denv". Tak pobudza moją wyobraźnię (nowe wątki piętrzą mi się w główie jak myśli Psychoupiora),że widzę jego gigantyczny potencjał nawet na kilkutomową sagę a przynajmniej na niekrótką powieść.
Wszystkie opowiadania w tym tomiku mają wspólną cechę - bohaterem jest...

Za pierwszym razem bardzo mis ię podobało, pewnie dlatego że nie do końca było dla mnie zrozumiałe i miało w sobie jakąś tajemniczość. Po latach odczytuję je inaczej, już takie zajebiste nie jest, ale sentyment mam.

Za pierwszym razem bardzo mis ię podobało, pewnie dlatego że nie do końca było dla mnie zrozumiałe i miało w sobie jakąś tajemniczość. Po latach odczytuję je inaczej, już takie zajebiste nie jest, ale sentyment mam.

Klasyka mojej młodości. Chętnie powracam z łezką nostalgii w oku :-)

Klasyka mojej młodości. Chętnie powracam z łezką nostalgii w oku :-)

Świetne. Ciekawe oraz nietuzinkowe SF starej szkoły.

Świetne. Ciekawe oraz nietuzinkowe SF starej szkoły.