Czyta sie lekko i szybko ale bez jakiegos wielkiego wow.

Czyta sie lekko i szybko ale bez jakiegos wielkiego wow.

Niestety rozczarowałem się. Początek był fenomenalny i aż do mniej więcej połowy dałbym 9/10, ale potem słabizna na góra 3/10. Zazwyczaj bronię takich publikacji, ale tej nie za bardzo się da. Pomysł był, ale jego rozwinięcie kuleje coraz bardziej wraz z każdą kolejną stroną ponieważ za dużo mamy luk logicznych i nagłych uproszczeń :
- np nauka latania i lądowania statkiem kosmicznym Heleny w 1 dzień)
- systemy totalitarne na planetach są zbyt przerysowane a przez to mało prawdopodobne
- na niektórych planetach lądują bez żadnych zabezpieczeń i nie za bardzo ktoś się nimi interesuje lub odwrotnie - aż za bardzo.
- nie wiem kto jest idiotą na ostatniej planecie bo nie dać komuś nauczyć się na błędach jest rozpieszczeniem a nie troskliwością. A rozpieszczenie nie jest miłością...
Do tego kilka zbiegów okoliczności jest... zbyt nieprawdopodobna (np ucieczka z więzienia a tu nagle ląduje ich statek). Zakończenie dobre (tzn ostatnia kartka bo gadające za sobą ośmiomiesięczne dzieci itd - bez komentarza).
Szkoda, że okładka nie odpowiada treści.
Pod koniec was zaskoczę : mimo wszystko książkę dobrze się czytało i po jej skończeniu było mi tego szkoda.
Pomysłowość autorów była bardzo dobra a akcja wartka i za ogólny zarys fabuły i oczywiście pierwszą część daję naciągane 5/10.

Niestety rozczarowałem się. Początek był fenomenalny i aż do mniej więcej połowy dałbym 9/10, ale potem słabizna na góra 3/10. Zazwyczaj bronię takich publikacji, ale tej nie za bardzo się da. Pomysł był, ale jego rozwinięcie kuleje coraz bardziej wraz z każdą kolejną stroną ponieważ za dużo mamy luk logicznych i nagłych uproszczeń :
- np nauka latania i lądowania...