To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

Kolejna książka Mariny i Siergieja Diaczenko potwierdziła, że ich twórczość jest wyjątkowa. Nie jest to arcydzieło, ani może nawet pozycja wybitna, ale na pewno niebanalna, ma swój niesamowity klimat i naprawdę wciąga.
Akcja dzieje się w alternatywnej rzeczywistości, w czasach bliskich współczesnym, gdzie istnieją wiedźmy, niawki (kobiety przywołane po śmierci starające się uśmiercić przywołującego),oraz ludzie z nimi walczący - inkwizytorzy i cugajstrzy.
Autorzy, wrzucając nas w tę rzeczywistość, nic nie wyjaśniają. Moim zdaniem jest to zabieg celowy, podkreślający tajemniczość wykreowanego świata. Czytając czujemy emocje bohaterów, w tym także ich strach przed nieznanym, nie dającym się zrozumieć.
Zakończenie pozostawiło niedosyt, niektórych mogłoby to zirytować, ale mi się spodobało, jak cała książka było niebanalne i wyjątkowe.
Polecam zdecydowanie, to nie jest pozycja o której zapomnisz po przeczytaniu, będzie się śniła po nocach.

Kolejna książka Mariny i Siergieja Diaczenko potwierdziła, że ich twórczość jest wyjątkowa. Nie jest to arcydzieło, ani może nawet pozycja wybitna, ale na pewno niebanalna, ma swój niesamowity klimat i naprawdę wciąga.
Akcja dzieje się w alternatywnej rzeczywistości, w czasach bliskich współczesnym, gdzie istnieją wiedźmy, niawki (kobiety przywołane po śmierci starające...

Bardzo, ale to bardzo przypadła mi do gustu ta książka. Kto przeczyta ten zrozumie. :)

Bardzo, ale to bardzo przypadła mi do gustu ta książka. Kto przeczyta ten zrozumie. :)

Książka, która się nie zestarzała mimo, iż Diaczenkowie napisali ją kilkanaście lat temu - dla niektórych pozycji z działu fasntasy to dystans nie do przebycia.
Autorzy z niczego się nie tłumaczą przed czytelnikiem, nie puszczają do niego oka - przedstawiony świat może być wszędzie i nigdzie, nikt nie sugeruje, że można się tam dostać przez magiczny peron, albo przy pomocy narzeczonego wampira - ten świat jest dostępny tylko w książce Diaczenków. Magia nie jest darem - to przekleństwo dla tych, którzy się nią posługują i dla tych, którzy z tym walczą.
A wątek miłosny jest subtelny, nieoczywisty, ale jednocześnie mocno wzruszający, jak by to powiedzieli Rosjanie "duszoszczipatilenyj". Rosyjskie fantasy jest tak diametralnie różne od swojego rodzeństwa z zachodu Europy, że warto od czasu do czasu odetchnąć przy takiej lekturze i zmienić persepktywę.

Książka, która się nie zestarzała mimo, iż Diaczenkowie napisali ją kilkanaście lat temu - dla niektórych pozycji z działu fasntasy to dystans nie do przebycia.
Autorzy z niczego się nie tłumaczą przed czytelnikiem, nie puszczają do niego oka - przedstawiony świat może być wszędzie i nigdzie, nikt nie sugeruje, że można się tam dostać przez magiczny peron, albo przy...

Uwielbiam motyw miłości u Diaczenków. Zawsze wybierają skomplikowaną drogę i pozornie niemożliwe rozwiązania. Polecam wszystkim tych autorów

Uwielbiam motyw miłości u Diaczenków. Zawsze wybierają skomplikowaną drogę i pozornie niemożliwe rozwiązania. Polecam wszystkim tych autorów

Niebanalna, choć to mało powiedziane.

Niebanalna, choć to mało powiedziane.

Marina i Siergiej Diaczenko w cudowny sposób łączą cechy świata współczesnego i niezwykłej rzeczywistości pełnej wiedźm, niaw, cugajstrów i inkwizytorów. Przedstawiona historia dwójki bohaterów wciąga, trzyma w napięciu, skłania do przemyśleń a przede wszystkim - wyzwala w czytelniku ogromne pokłady emocji.

Marina i Siergiej Diaczenko w cudowny sposób łączą cechy świata współczesnego i niezwykłej rzeczywistości pełnej wiedźm, niaw, cugajstrów i inkwizytorów. Przedstawiona historia dwójki bohaterów wciąga, trzyma w napięciu, skłania do przemyśleń a przede wszystkim - wyzwala w czytelniku ogromne pokłady emocji.

Książka dość ciekawie napisana, z tym że niestety zakończenie jak dla mnie strasznie rozczarowuje. I dlatego stawiam zaledwie 4 gwiazdki.

Książka dość ciekawie napisana, z tym że niestety zakończenie jak dla mnie strasznie rozczarowuje. I dlatego stawiam zaledwie 4 gwiazdki.

Przerobiłam nieco: http://zapiski-z-przypomnianych-krain.blogspot.com/2014/01/czas-wiedzm-magiczna-fantastyka-zza.html





Akcja książki rozgrywa się w świecie równoległym do naszej współczesności, z tym, że występują w nim wiedźmy będące pod ścisłym nadzorem Inkwizycji. Wymogiem jest, by każda z nich została zarejestrowana. Nasila się jednak fala brutalnych ataków prowadzonych przez niezarejestrowane kobiety. Prawdopodobnie wiąże się to z przepowiedzianym nadejściem Nienarodzonej Matki, z którą idzie w parze zagłada znanego bohaterom świata.
Iwga Lis wiedzie szczęśliwe życie narzeczonej, wkrótce mającej zostać poślubionej Nazarowi. Idylla pęka, gdy pewnego dnia w odwiedziny do ojca Nazara przyjeżdża Wielki Inkwizytor - Klaudiusz Starż. Wówczas sekret wychodzi na jaw - Iwga jest wiedźmą. Dziewczyna ucieka więc z domu pakując się w coraz większe kłopoty prowadzące do widowiskowego finału.
Równolegle poznajemy również historię Starża z czasów licealnych - jego miłości do licealistki Diunki. Tak silnej, że pozwoliła nawet przezwyciężyć śmierć dziewczyny [utopiła się podczas kąpieli w jeziorze] i sprowadzić ją zza grobu pod postacią niawy/ niawki [złego bytu, który dąży do uśmiercenia osoby, która ją przywołała]. Klaudiusz stara się odizolować swoją ukochaną od świata, szczególnie od cugajstrów - funkcjonariuszy zajmujących się wyłapywaniem i eksterminacją niawek.
W tym świecie dwójka bohaterów musi zmierzyć się ze swoimi demonami - Iwga ze swoją naturą, a Klaudiusz z przeszłością. I choć jest między nimi ogromna różnica wieku - między rudowłosą wiedźmą, a szanowanym Inkwizytorem rodzi się uczucie, któremu kibicowałam aż do ostatniej strony, gdy opadały już emocje po punkcie kulminacyjnym.
"Czas wiedźm" jest drugą z książek rosyjskiego duetu pisarskiego, na którą trafiłam. Po przeczytaniu "Miedzianego króla" byłam pod wrażeniem jego baśniowości, a zarazem brutalnej rzeczywistości, jaką malował. Tak jest też tutaj. Czytelnik przeżywa strach Iwgi i wątpliwości Klaudiusza i nie może się z nimi rozstać aż do ostatniej strony, która pozostawia niedosyt.

Przerobiłam nieco: http://zapiski-z-przypomnianych-krain.blogspot.com/2014/01/czas-wiedzm-magiczna-fantastyka-zza.html





Akcja książki rozgrywa się w świecie równoległym do naszej współczesności, z tym, że występują w nim wiedźmy będące pod ścisłym nadzorem Inkwizycji. Wymogiem jest, by każda z nich została zarejestrowana. Nasila się jednak fala brutalnych ataków...