A mi się bardzo podobała i nie mogę złego słowa napisać. Książek Lovecrafta nie znam kompletnie, więc nie wiem, jak wielką stanowiły tu inspirację. Z zabawnych rzeczy był wywieszczony kanclerz o nazwisku Schröder. Wiem, czysty przypadek, ale uśmiechnąłem się.

A mi się bardzo podobała i nie mogę złego słowa napisać. Książek Lovecrafta nie znam kompletnie, więc nie wiem, jak wielką stanowiły tu inspirację. Z zabawnych rzeczy był wywieszczony kanclerz o nazwisku Schröder. Wiem, czysty przypadek, ale uśmiechnąłem się.

Jedyny horror, który za pierwszym razem nie udało mi się przeczytać a przeczytałem ich naprawdę mnóstwo. Odłożyłem na kilka lat na półkę.
Ponowny powrót - nadal było ciężko ale z obowiązku przebrnąłem bo nie wypada posiadać książek w księgozbiorze nieprzeczytanych.
Ale odradzam, jest tyle wspaniałych powieści grozy, które na was czekają...

Jedyny horror, który za pierwszym razem nie udało mi się przeczytać a przeczytałem ich naprawdę mnóstwo. Odłożyłem na kilka lat na półkę.
Ponowny powrót - nadal było ciężko ale z obowiązku przebrnąłem bo nie wypada posiadać książek w księgozbiorze nieprzeczytanych.
Ale odradzam, jest tyle wspaniałych powieści grozy, które na was czekają...

Książkę zdobyłem całkowicie przypadkiem przeglądając lektury, które znajomi chcieli wyrzucić przy przeprowadzce.
Zaintrygował mnie opis z tyłu okładki obiecujący walkę z obcymi na miarę Lovecrafta i filozofię Husserla. Jeżeli kogoś taki opis nie fascynuje i nie zachęca - myślę że nie ma czego szukać w lekturze.
Książka dostarcza dokładnie to, co obiecuje, ni mniej, ni więcej.
Jeżeli ktoś nie brzydzi się filozofii, i lubi książki nazwijmy to "przygodowe" napisane w starym, spokojnym stylu to znajdzie tu coś dla siebie.
Bohater jest naukowcem - intelektualistą w starym stylu (rzecz napisana w 1967 roku),więc i wyraża się odpowiednio i zachowuje jak trzeba (np. pije mocny alkohol do każdego posiłku, ale nigdy się nie upija bo to przecież nie kulturalne). Narracja prowadzona cały czas w pierwszej osobie co może być męczące przy próbach opisu introspekcji.
Cała scenografia S-F jest przestarzała i uproszczona, ale to, na czym autor się skupił to rozwój możliwości ludzkiego umysłu poprzez filozofię. Tutaj nic zestarzeć się nie mogło (przynajmniej póki co niczego rewolucyjnego o umyśle się nie dowiedzieliśmy).
Pierwsze skojarzenie to Dukaj i jego "Inne pieśni", ale rzecz jest dużo bardziej przystępna i łatwiejsza do przeczytania. Można powiedzieć bardziej sensacyjna.
Krótko- wspaniała zabawa dla fanów filozofii.

Książkę zdobyłem całkowicie przypadkiem przeglądając lektury, które znajomi chcieli wyrzucić przy przeprowadzce.
Zaintrygował mnie opis z tyłu okładki obiecujący walkę z obcymi na miarę Lovecrafta i filozofię Husserla. Jeżeli kogoś taki opis nie fascynuje i nie zachęca - myślę że nie ma czego szukać w lekturze.
Książka dostarcza dokładnie to, co obiecuje, ni mniej, ni...

Staroć z lat 60., wynaleziony, bo wspomniany w antologii Motyle zła, dostępny już chyba tylko w antykwariatach, na bank na Allegro i w bibliotekach.

Opinie są różne.

Moja nie będzie entuzjastyczna.

Oprócz całego creepy pomysłu o obcych, rodem z powieści Lovecrafta, żerujących i sterujących naszymi umysłami, reszta była bardzo ciężka do przebrnięcia, ponieważ autor odjechał w swoich rozważaniach filozoficzno - kosmitologiczno (nie wiem, czy jest takie słowo...)- egzystencjalno-metafizycznych, obleczonych w dość dobrą otoczkę sci-fi, lovecraftowych opowieści i teorii spiskowych.

Chyba tylko miłośnik klimatów doceni to dzieło, ale nie ukrywam, że jest to unikat, jeśli chodzi o treść.

Staroć z lat 60., wynaleziony, bo wspomniany w antologii Motyle zła, dostępny już chyba tylko w antykwariatach, na bank na Allegro i w bibliotekach.

Opinie są różne.

Moja nie będzie entuzjastyczna.

Oprócz całego creepy pomysłu o obcych, rodem z powieści Lovecrafta, żerujących i sterujących naszymi umysłami, reszta była bardzo ciężka do przebrnięcia, ponieważ autor...

Świetna przygoda która zabrała mnie w podróż do wnętrza umysłu, dookoła Ziemi, a nawet poza nią. Aktualna, wysoce intelektualna pozycja, nie dla każdego. Wracam do niej często.

Świetna przygoda która zabrała mnie w podróż do wnętrza umysłu, dookoła Ziemi, a nawet poza nią. Aktualna, wysoce intelektualna pozycja, nie dla każdego. Wracam do niej często.

Z cyklu: perły z lamusa! Siedzę sobie któregoś dnia w swojej bibliotece i robię porządki na zapleczu. Przeglądam książki spisane już na straty, na odstrzał do antykwariatów - stare, zniszczone, z wylatującymi kartkami i przez nikogo nieczytane (niestety przestrzeń biblioteki jest ograniczona i takie rzeczy trzeba robić). Biorę do ręki "Pasożyty umysłu". Heh, po tytule i okładce wnioskuję że to pewnie jakiś horror klasy B wydany w latach 90. Ale czytam opis... coś mi tu... ej, w sumie brzmi intrygująco! Biorę ten rozwalający się ochłap książki i... przepadam na kilka wieczorów. Okazało się że "Pasożyty umysłu" to filozofujące science-fiction z lat 60. czyli to co lubię! Autor wziął koncepcje Junga, egzystencjalizm Heideggera, fenomenologię Edmunda Husserla, poglądy Gurdżijewa (ormiańskiego mistyka),wymieszał i dodał do tego szczyptę Lovecrafta, otoczkę SF oraz kilka teorii spiskowych i voila! Powstało... coś. Ale po kolei.

Z moje researchu wynika że Colin Wilson to brytyjski pisarz, filozof (ale bardziej jednak to drugie). Zasłynął światowym bestsellerem "Outsider", w którym wyłożył swój "nowy egzystencjalizm", o podłożu bardziej optymistycznym niż to zwykle kojarzymy z tym pojęciem. Reszta jego książek nie zyskała już uznania i poszła w zapomnienie. W Polsce wydano raptem kilka ale też bez sukcesów (pewnie kurzą się po antykwariatach). Los chciał że trafiłem na te "Pasożyty umysłu" i nie żałuję. Powieść naprawdę wchodzi na psyche! W pewnym momencie nawet uwierzyłem tej wizji jaką kreuje Wilson! Tak! To ma sens! Co sprawia że ludzie nie uwalniają tkwiącego w nich potencjału? Dlaczego ludzkość zatrzymała się w ewolucji duchowej? Skąd te tzw. "czarne myśli"? Skąd pesymizm, nihilizm i lenistwo? Co blokuje ludzkość? Czyżby przyczyna miała jakieś zewnętrzne źródło? Wilson daje swoją bardzo ciekawą odpowiedź. W istocie ta fikcja literacka jest dla niego nośnikiem własnych poglądów z pogranicza filozofii, mistycyzmu i zjawisk paranormalnych. Bo pisarz z niego słaby. Stylu za grosz! Zdania prościutkie, ale nie o to chodzi bo czyta się bardzo dobrze i intryguje swoimi pomysłami.

Generalnie polecam wam te "pasożyty" jeśli gdzieś się natkniecie na ten staroć. Momentami zalatuje "cheap science-fiction" ale przez większość czasu trzyma fajny poziom i można przy niej nieźle "odlecieć" (a jakby ją poważniej i dosłownie potraktować to i nawet zmysły można postradać!). Morał mej historii jest taki: nie wyrzucaj starej niechcianej przez nikogo książki, weź przeczytaj, a nuż okaże się ciekawa :)

Z cyklu: perły z lamusa! Siedzę sobie któregoś dnia w swojej bibliotece i robię porządki na zapleczu. Przeglądam książki spisane już na straty, na odstrzał do antykwariatów - stare, zniszczone, z wylatującymi kartkami i przez nikogo nieczytane (niestety przestrzeń biblioteki jest ograniczona i takie rzeczy trzeba robić). Biorę do ręki "Pasożyty umysłu". Heh, po tytule i...

Genialna! Daje do myślenia...

Genialna! Daje do myślenia...

...to absolutnie niebezpieczna książka. Czytałem ją dawno, dawno temu. Zacząłem wieczorem a skończyłem nad ranem. Absolutnie mnie zafascynowała.

...to absolutnie niebezpieczna książka. Czytałem ją dawno, dawno temu. Zacząłem wieczorem a skończyłem nad ranem. Absolutnie mnie zafascynowała.

Naprawdę dobry kawałek książki, pomimo iż niektóre momenty są strasznie nudne i aż nadto filozoficzne. To jednak warto samą książkę przeczytać, a z racji że miałem trochę czasu sam przeczytałem ją raptem w jeden dzień.

Naprawdę dobry kawałek książki, pomimo iż niektóre momenty są strasznie nudne i aż nadto filozoficzne. To jednak warto samą książkę przeczytać, a z racji że miałem trochę czasu sam przeczytałem ją raptem w jeden dzień.

Pseudofilozoficzne dyrdymały, możliwe że to nie mój typ książki, ale po prostu ciężko się to czytało.

Pseudofilozoficzne dyrdymały, możliwe że to nie mój typ książki, ale po prostu ciężko się to czytało.