Czar cudzych bibliotek. Goszcząc u kogoś łapczywie przeglądam półki zgromadzonych przez kogoś książek. Cieszą mnie książki. Ciekawi, czemu ten człowiek gości w swoim domu właśnie te, a nie inne książki. Niedawno pożyczyłem przy takiej okazji maleńką książeczkę amerykańskiego pisarza. Skusiła mnie tytułem "Nad brzegami Babilonu" i rozszerzonymi oczyma narysowanego na okładce mężczyzny. W książce znalazłam kilka opowiadań. Wszystkie z elementami fantastyki, której nie lubię.
"Doktor Mellhorn i Perłowa Brama" to historia zapracowanego lekarza, który po śmierci błąka się między niebem, a piekłem, więcej sensu znajdując dla siebie w piekle, gdzie może kontynuować znane sobie życie pracą. Znudził mnie ten obraz zaświatów. Odarty z tajemnicy, stworzony na miarę rzeczywistości ziemskiej.

"Następca tronu" z motywem bohatera, który dyryguje ogonem kryjąc w sobie pod postacią człowieka kota, jeszcze bardziej mnie rozczarował.

"Grają capstrzyk" zaciekawił pomysłem i wyrazistością przedstawionego bohatera. Tu też znalazłam bliski mi motyw Indii, rywalizacji francusko-angielskiej o subkontynent, nieznany mi fakt dotyczący Clive'a, bliskie mi nazwy Pondicherry, Plassey.

"Na rzekami Babilonu" wciąga stworzonym nastrojem świata, który trwa przeminąwszy, miasta, którego puls wybija rytm bębna, na mieszkańców którego "przeznaczenie spadło, gdy spieszyli ulicami miasta. , "miasta z czasów, kiedy bogowie jeszcze żyli" i "kiedy wiedzę pożerano zbyt szybko ". W tym miejscu "prawda jest jak jeleń umykajacy myśliwemu", jak pisze Stephen Vincent Benet, pisarz, którego serce nagle zatrzymało się w 44 roku życia.

Czar cudzych bibliotek. Goszcząc u kogoś łapczywie przeglądam półki zgromadzonych przez kogoś książek. Cieszą mnie książki. Ciekawi, czemu ten człowiek gości w swoim domu właśnie te, a nie inne książki. Niedawno pożyczyłem przy takiej okazji maleńką książeczkę amerykańskiego pisarza. Skusiła mnie tytułem "Nad brzegami Babilonu" i rozszerzonymi oczyma narysowanego na okładce...

Książka Nad rzekami Babilonu jest drugą pozycją przeczytaną przez ze mnie autora Stephena Vincenta Beneta. Pierwsza zachwyciła mnie różnorodnością i konwekcją, jaką posługiwał się autor tworząc w różnych gatunkach literackich opowieści nieraz zabarwione lekkim humorem. Z chęcią sięgnąłem po kolejny zeszyt z jego opowiadaniami.

Doktor Mellhorn i Perłowa Brama – pierwsze opowiadanie dotyczy życia po śmierci, gdy znany lekarz umarł i trafił na tamtą stronę. Autor ze swadą opowiada, co mu się przytrafiło i jakie przygody go czekały. Niesamowita opowieść napisana została znakomicie z ciekawą wizją tamtej strony niepozbawiona odrobiny humoru i z interesującym finałem. Bardzo mi się podobała i fantastycznie się czyta.
Następca tronu to druga opowieść opowiadająca historie pewnego przedziwnego dyrygenta. Także ta historia mnie urzekła swoim klimatem i nutką niesamowitości. Początkowo zaczyna się jak zwykła opowieść, aby w połowie skręcić w rejony niesamowitości. Jest to historia przewrotna i niepozbawiona dozy humoru. Posiada swój urok, a samo zakończenie powinno się każdemu spodobać.
Grają capstrzyk to trzecia historia opowiadająca losy emerytowanego majora, którego odwiedza znajomy. Obserwujemy relacje obu panów dotyczące wspomnień o bitwach, w jakich brali udział, ale najlepsze jest zaskakujące zakończenie, którego nie zdradzę. Właśnie finał jest mocną stroną opowieści i przewrotność losu, jaką doświadczył jeden z głównych bohaterów.
Nad rzekami Babilonu to już ostatnie spotkanie z opowiadaniem napisanym przez autora. Tym razem mamy wizję świata po zagładzie, kiedy uratowani stworzyli enklawę. Poznajemy bohatera i przyszłego kapłana wyruszającego w wielką podróż. Nie zdradzę więcej, ale wizja świata po katastrofie zaprezentowana przez autora przemówiła do mnie. Jest to opowiadanie krótkie, treściwe i bardzo dobre. Nawet zakończenie spodobało mi się.

Chciałbym więcej przeczytać więcej opowiadań tego autora, ale u nas wydano tylko dwa zeszyty z jego opowiadaniami. Wielka szkoda. W zaprezentowanych czterech opowieściach cenię sobie przede wszystkim różnorodność i łatwość, jaką kreuje autor swoje historie pełne niesamowitych pomysłów. Napisane zostały lekkim stylem, takim przystępnym ze świetnie skonstruowanymi fabułami. Każde z nich posiadają swój urok pełne są fantastycznych wydarzeń z nutką niesamowitości. Zostały wydane w formie zeszytów już spory czas temu. Warto jednak jak się trafi zaopatrzyć się w oba zeszyty, bo dostajemy świetne nowele naprawdę warte zapoznania się. Przeczytałem z wielką przyjemnością, a czas poświęcony na czytanie nie uważam za stracony, choć to pewnie znikoma ilość z bogatej twórczości autora. Opowiadania sprawiają sporo radości i zapewniają rozrywkę na wysokim poziomie. Sam sięgałem i sięgnę na pewno za jakiś czas znów po oba zbiory opowiadań.
Mogę wszystkim polecić z czystym sumieniem, bo takich opowiadań nigdy za mało i chciałoby się przeczytać ich coraz więcej. Jeszcze raz polecam.

Książka Nad rzekami Babilonu jest drugą pozycją przeczytaną przez ze mnie autora Stephena Vincenta Beneta. Pierwsza zachwyciła mnie różnorodnością i konwekcją, jaką posługiwał się autor tworząc w różnych gatunkach literackich opowieści nieraz zabarwione lekkim humorem. Z chęcią sięgnąłem po kolejny zeszyt z jego opowiadaniami.

Doktor Mellhorn i Perłowa Brama – pierwsze...

Wspomnienia z przeszłości,poruszanie tematu totalitaryzmu..

Wspomnienia z przeszłości,poruszanie tematu totalitaryzmu..

Cztery opowiadania :
– Doktor Mellhorn i Perłowa Brama (Doc Mellhorn and the Pearly Gates)
– Następca tronu (The King of the Cats)
– Grają capstrzyk (The Curfew Tolls)
– Nad rzekami Babilonu (By the Waters of Babylon)

Cztery opowiadania :
– Doktor Mellhorn i Perłowa Brama (Doc Mellhorn and the Pearly Gates)
– Następca tronu (The King of the Cats)
– Grają capstrzyk (The Curfew Tolls)
– Nad rzekami Babilonu (By the Waters of Babylon)