Coś okropnego. Ani jedna sytuacja opisana w ksiazce nie byla zabawna. Główna bohaterka wyjatkowo zalosna i nie wzbudzajaca sympatii. Książka o niczym. Strata czasu. Nie polecam

Coś okropnego. Ani jedna sytuacja opisana w ksiazce nie byla zabawna. Główna bohaterka wyjatkowo zalosna i nie wzbudzajaca sympatii. Książka o niczym. Strata czasu. Nie polecam

Wydaje mi się, że ktoś się mocno rozpędził, porównując tę powieść do "Dziennika Bridget Jones". Przeczytałam ją, a raczej wymęczyłam do końca, bo tak już mam. Niestety, nie była ona ani zabawna, ani ciekawa, a postać głównej bohaterki, to w ogóle jakieś nieporozumienie. Chwile spędzone z tą książką, to według mnie strata czasu.

Wydaje mi się, że ktoś się mocno rozpędził, porównując tę powieść do "Dziennika Bridget Jones". Przeczytałam ją, a raczej wymęczyłam do końca, bo tak już mam. Niestety, nie była ona ani zabawna, ani ciekawa, a postać głównej bohaterki, to w ogóle jakieś nieporozumienie. Chwile spędzone z tą książką, to według mnie strata czasu.

Zabawna , lekka lektura , kilka fragmentów naprawdę rozśmieszyło do łez :)

Zabawna , lekka lektura , kilka fragmentów naprawdę rozśmieszyło do łez :)

W pełni zgodzę się z opinią awiola.
A jak dla mnie książka nie tyle co jest ciężka
do przeczytania, ale nudna.
Czytałam ją praktycznie z przymusu mając
nadzieję że dalej będzie ciekawie, jednak
bardzo się zawiodłam. :(
A zachowanie głównej bohaterki wogóle nie wskazywało
na to że wykłada ona na uniwersytecie a już
na pewno że jest psychiatrą.

W pełni zgodzę się z opinią awiola.
A jak dla mnie książka nie tyle co jest ciężka
do przeczytania, ale nudna.
Czytałam ją praktycznie z przymusu mając
nadzieję że dalej będzie ciekawie, jednak
bardzo się zawiodłam. :(
A zachowanie głównej bohaterki wogóle nie wskazywało
na to że wykłada ona na uniwersytecie a już
na pewno że jest psychiatrą.

Bardzo symatyczna książka :P

Bardzo symatyczna książka :P

Warta przeczytania głównie ze względu na język, jakim jest napisana. Bohaterka zdradza nam swoje myśli w przezabawny sposób. Mimo że historia jest nudna i przewidywalna, czyta się bardzo przyjemnie :)

Warta przeczytania głównie ze względu na język, jakim jest napisana. Bohaterka zdradza nam swoje myśli w przezabawny sposób. Mimo że historia jest nudna i przewidywalna, czyta się bardzo przyjemnie :)

lelum polelum ,o wszystkim i o niczym ....nie mozna sie skupic podczas czytania ,ja mialam metlik w glowie!!! nie polecam ,szkoda czasu!

lelum polelum ,o wszystkim i o niczym ....nie mozna sie skupic podczas czytania ,ja mialam metlik w glowie!!! nie polecam ,szkoda czasu!

Fajna,z humorem,lekka .Szybko się czyta.

Fajna,z humorem,lekka .Szybko się czyta.

”Od dawna podejrzewałam, że wszystkie te historie o gorzkim życiu samotnych, zapłakanych kobiet są mocno przesadzone. Nie jest ważne, czy masz męża, ważne, czy masz własne życie”

Nie miałam do tej pory styczności ze współczesną powieścią rosyjską dla kobiet, dlatego byłam bardzo ciekawa jak wypadnie lektura nazwana rosyjskim odpowiednikiem „Dziennik Bridget Jones”. Niestety bardzo się zawiodłam.

Nowa Rosjanka to rozwiedziona pani doktor, grubo po trzydziestce, która wykłada psychologię na wyższej uczelni. Po pracy samotnie wychowuje piętnastoletnią córkę Murę i boryka się z problemami natury materialnej. Poznajemy ją w trakcie romansu z żonatym mężczyzną. Bohaterka posiada wiele (dokładnie pięć) oddanych sercem przyjaciółek, matkę która ciągle ją poucza oraz byłego męża i jego żonę, z którą utrzymuje bardzo zażyłe stosunki. Cały dziennik skupia się na jej przemyśleniach dotyczących facetów, wymyślaniu durnych teorii o życiu oraz kompromitowaniu się w wielu sytuacjach.

Nie wyobrażam sobie aby taka osoba w ogóle mógła być wykładowcą. Bohaterka kompletnie nie reprezentowała poziomu, jaki powinien posiadać nauczyciel młodego pokolenia. W wielu sytuacjach wręcz kompromitowała się i wcale nie było to śmieszne, przynajmniej dla mnie. W zamierzeniu autorki może miało takie być, nie udało się to jednak. Wiele wydarzeń opisanych w Dzienniku wydało się mało prawdopodobnymi, dlatego trudno było mi dobrnąć do końca tej książki. Przeczytałam ją od deski do deski z czystej przyzwoitości.

Jedyny pozytyw jaki zauważyłam to obraz współczesnego Petersburga i generalnie Rosji, w której tak naprawdę nie ma klasy średniej. Są jedynie milionerzy i biedacy. I pewne nawiązania do obecnej sytuacji politycznej tego kraju też podniosły jej wartość. I jeden dobry cytat:

„Dla mnie nie czytać to to samo co nie jeść, nie pić i w ogóle nie żyć”

Spodziewałam się ciekawej historii, opatrzonej humorem, na tle współczesnego, wielkiego miasta w Rosji. Otrzymałam jeden wielki bełkot, opatrzony brakiem humoru.

Nie polecam. To tylko strata czasu. Nawet jak na lekką literaturę kobiecą, książka jest za słaba.

”Od dawna podejrzewałam, że wszystkie te historie o gorzkim życiu samotnych, zapłakanych kobiet są mocno przesadzone. Nie jest ważne, czy masz męża, ważne, czy masz własne życie”

Nie miałam do tej pory styczności ze współczesną powieścią rosyjską dla kobiet, dlatego byłam bardzo ciekawa jak wypadnie lektura nazwana rosyjskim odpowiednikiem „Dziennik Bridget Jones”....

Ciekawa i humorystycznie napisana książka. Lekko się ją czyta

Ciekawa i humorystycznie napisana książka. Lekko się ją czyta