Nieco lepiej, ale wcale nie dobrze.

Więcej w podcaście: http://www.gniazdoswiatow.net/2017/04/05/quest-32-opowiesci-ze-swiata-czarownic-3/

Nieco lepiej, ale wcale nie dobrze.

Więcej w podcaście: http://www.gniazdoswiatow.net/2017/04/05/quest-32-opowiesci-ze-swiata-czarownic-3/

Kolejny tom cyklu. Kolejna historia z tomu na tom coraz mniej intrygująca, ale czyta się przyjemnie. Jako lektura przed kominkiem w wyjątkowo paskudny wieczór może być. Jak juz nie masz co robić.

Kolejny tom cyklu. Kolejna historia z tomu na tom coraz mniej intrygująca, ale czyta się przyjemnie. Jako lektura przed kominkiem w wyjątkowo paskudny wieczór może być. Jak juz nie masz co robić.

1. "Głos pamięci" M.E.Allen (ocena 2/10)
Fanka Świata czarownic usłyszała o tym, że Andre Norton redaguje "Opowieści ze Świata czarownic" i zaprasza pisarzy do współpracy. Napisała zatem słabiutkie debiutanckie opowiadanie, wysłała je do Norton, ta je przyklepała, w konsekwencji debiutantka klaszcze w rączki z uciechy, że debiutuje i się tym chwali w posłowiu. Wszystko na ten temat.
2. "Suflet kartoflane oczko" Jayge Carr (ocena 6/10)
Tytuł jest przesucharski, ale opowiadanie całkiem sympatyczne i takie nietypowe dla świata przedstawionego. Składa się głównie z dialogów trzech postaci, akcja dzieje się w lasach Arvonu, magii tu prawie nie ma, bohaterowie to zwykli miejscowi wieśniacy, tymczasem wyszło świeżo i z polotem.
3. "Magia myśli" Juanita Coulson (ocena 6/10)
Dobre opowiadanie, przede wszystkim dlatego, że nie wałkuje oklepanych motywów, tylko sięga do motywu ludu, z którym wędrowała Kaththea w "Czarodziejce ze Świata Czarownic". Dzięki temu "Magia myśli" stanowi istotne dopełnienie świata przedstawionego. Niemniej mogło być też lepiej, zarówno warsztatowo, jak i fabularnie, dlatego ocena nie jest wyższa.
4. "Czar serca" A.C.Crispin (ocena 6/10)
Nie jest to tak dobre opowiadanie, jak inne dzieła Crispin stworzone w ramach uniwersum Świata Czarownic, niemniej "Czar serca" i tak przewyższa o kilka stopni większość pozostałych nowel. Zaletą tej historii jest jej stosunkowo lekki ton, dobry warsztat autorki oraz wiarygodne umiejscowienie w świecie przedstawionym.
5. "Tkacze" Esther M. Friesner (ocena 5/10)
Króciutka nowela, dosyć męcząca, ale jednocześnie zawierająca w sobie niebanalną prawdę życiową, podaną w subtelny, niemal poetycki sposób. Zatem ujdzie w tłumie.
6. "Korzeń wszelkiego zła" Sharon Green (ocena 4/10)
Akcja dzieje się w Escore, niewątpliwie po wydarzeniach opisanych w "Bramie kota". Fabuła pretekstowa ma wprowadzić do dialogu egzystencjalnego pomiędzy przebudzonym Adeptem, a jedną dziewoją w przedmiocie tytułowego korzenia zła. Drętwo i łopatologicznie to napisane (niezbyt pozytywne skojarzenia z mormońskim biadoleniem Orsona Scotta Carda),przez co ginie gdzieś całkiem słuszne przesłanie, że źródłem nie tylko zła, ale i często dobra jest zwyczajny ludzki strach.
7. "Wiedza" P.M.Griffin (ocena 3/10)
Jak wiedza, to akcja musi toczyć w Lormcie. Można z tego było zrobić coś naprawdę ciekawego, w końcu to skarbnica wiedzy wszelakiej świata przedstawionego. niestety historia rozczarowuje, napisana naprędce, bez większego pomysłu, pretekstowa i słaba.
8. "Krąg snu" Caralyn Inks (ocena 0/10)
Bezpośrednia kontynuacja wątków z "Dziewięciu słów". Tam było wtórnie, tutaj dodatkowo obrzydliwie od strony moralnej. Nie chce mi się rozpisywać zanadto, ale autorce nie przeszkadza, że jeden z jej bohaterów morduje bestialsko kilka osób, skoro w założeniach noweli jego czyny są usprawiedliwione, bo miało to służyć wyższym mocom niż on. Skandaliczna lektura.
9. "Sokolątko" Patricia Mathews (ocena 0/10)
W "Sokolej krwi", "Sokolim prawie" i kilku innych jeszcze opowiadaniach zostało wyjaśnione jak i dlaczego doszło do tego, że Sokolnicy nie za bardzo lubią kobiety i traktują je przedmiotowo. Tutaj nagle Mathews opowiada zupełnie inną historię, niejako na nowo przedstawiającą stosunki Sokolników i ich kobiet, przy czym jest to o tyle dziwne, że w swej treści "Sokolątko" odnosi się wprost do "Sokolej krwi". Nie ogarniam zamysłu twórczego Mathews i redaktorskiego Andre Norton. Żeby tego było mało opowiadanie jest obrzydliwe, bo jest to historia o chłopcu ukrywanym pod postacią dziewczynki, a zatem jak dziewczynka wychowywanym. Mało tego, pełno tu dziur logicznych, a fabuła jest totalnie pokręcona i jakby wyjęta z innego świata fantasy. Całkowicie zbędne opowiadanie, czuję się po nim zbrukany, jak po kąpieli w szambie.
10. "Dzieci szczęścia" Patricia McKillip (ocena 4/10)
Przeciętna historyjka umiejscowiona na Ziemiach Spustoszonych, było takich już wiele w cyklu.
11. "Dar Gunnory" Elisabeth Waters (ocena 4/10)
Ot zwykła króciutka opowiastka o stawiennictwie chyba najważniejszego bóstwa cyklu.

1. "Głos pamięci" M.E.Allen (ocena 2/10)
Fanka Świata czarownic usłyszała o tym, że Andre Norton redaguje "Opowieści ze Świata czarownic" i zaprasza pisarzy do współpracy. Napisała zatem słabiutkie debiutanckie opowiadanie, wysłała je do Norton, ta je przyklepała, w konsekwencji debiutantka klaszcze w rączki z uciechy, że debiutuje i się tym chwali w posłowiu. Wszystko na...