Muszę przyznać, że czytając historię o bezwzględnej rasie elfich panów, ludzkości zepchniętej do roli niewolników, o skazanych na zagładę mieszańcach półkrwi i magicznym, niesamowitym rodzie smoków, spędziłam niezwykle przyjemne chwile z lekturą. Działo się tak zarówno podczas czytania tej opowieści jak i przy pierwszej części Kronik Półkrwi.
Autorki starannie scharakteryzowały poszczególne rasy i stosunki między nimi panujące. Na tym tle umieściły szereg postaci, których losy i przygody przeplatają się ze sobą. "Ponad podziałami" zawiązują się przyjaźnie a nawet pojawiają delikatne romanse. W wykreowanym świecie króluje magia - wszystkie rasy obdarzone są własnymi magicznymi umiejętnościami. Władza i bogactwo, jak również możliwość ocalenia zależą od siły tych zdolności, choć także od postaw i determinacji bohaterów.
Pomimo że tempo akcji nie było oszałamiające, to dałam się wciągnąć do tego zaczarowanego świata i ujęła mnie baśniowa atmosfera książki. No i nie ma to jak pozytywne zakończenie zmagań bohaterów.

Muszę przyznać, że czytając historię o bezwzględnej rasie elfich panów, ludzkości zepchniętej do roli niewolników, o skazanych na zagładę mieszańcach półkrwi i magicznym, niesamowitym rodzie smoków, spędziłam niezwykle przyjemne chwile z lekturą. Działo się tak zarówno podczas czytania tej opowieści jak i przy pierwszej części Kronik Półkrwi.
Autorki starannie...

Dwa tomy tej trylogii świetnie się czyta. Przeplecione ze sobą wątki miłości, przyjaźni, oddania i honoru. Ale także zawiści, zdrady i nienawiści. No i oczywiście magia...choć w dalszym ciągu będę się upierał, ze jest jej za mało w książkach Mercedes Lackey. Lektura wciągająca, a dla fanów gatunku jak najbardziej godna polecenia. Czyta się jednym tchem.
Z tego co mi wiadomo nie został przetłumaczony na język polski trzeci tom. Baaardzo szkoda.

Dwa tomy tej trylogii świetnie się czyta. Przeplecione ze sobą wątki miłości, przyjaźni, oddania i honoru. Ale także zawiści, zdrady i nienawiści. No i oczywiście magia...choć w dalszym ciągu będę się upierał, ze jest jej za mało w książkach Mercedes Lackey. Lektura wciągająca, a dla fanów gatunku jak najbardziej godna polecenia. Czyta się jednym tchem.
Z tego co mi wiadomo...

To była pierwsza książka fantasy, którą przeczytałam. To ona zapoczątkowała moją miłość do tego gatunku. Czytałam później lepsze pozycje, ale do tej już zawsze pozostanie sentyment. Powieść kreśli zupełnie inny obraz elfów niż ten do którego przyzwyczaili nas inni twórcy i choćby z tego powodu warto ją przeczytać jest drugim tomem Kronik Półkrwi. Żałuję tylko, że nie ukazało się tłumaczenie tomu trzeciego "Elevenborn"

To była pierwsza książka fantasy, którą przeczytałam. To ona zapoczątkowała moją miłość do tego gatunku. Czytałam później lepsze pozycje, ale do tej już zawsze pozostanie sentyment. Powieść kreśli zupełnie inny obraz elfów niż ten do którego przyzwyczaili nas inni twórcy i choćby z tego powodu warto ją przeczytać jest drugim tomem Kronik Półkrwi. Żałuję tylko, że nie...

Kolejna książka, która ukształtowała moją miłość do fantasy.
Jest kontynuacją "Zguby Elfów"(?!- książkę tę niezmiernie pragnę przeczytać, ale nasi bibliotekarze z okolic mają niezwykłą awersję do tego akurat gatunku),ale napisana przejrzyście pozwala czytać ją jako osobne dzieło- niestety tracimy wiele z historii w ten sam sposób jak czytając "Władcę Pierścieni" nie znając "Hobbita".
Koncepcja "nie tak dobrych" elfów i niewolników ludzi jest niezwykle genialna! Oczywiście ciężko na samym początku przestawić się z "elfy to takie dobre istoty" na "nie jest tak kolorowo", ale historia jest warta zatracenia ideałów. Nie chcę zdradzać zbyt dużo szczegółów, opis książki z okładki powinien wystarczyć. Jej wątki są pociągnięte piknie i konsekwentnie. Nie ma miejsca na przypadek. Historia pełna niesprawiedliwości, spisków i przede wszystkim heroicznych przygód. Mało pozycji mnie tak zachwyciło jak ta, mimo że miejscami ze znużeniem przebijałam przez jedną, no może dwie strony.
A jakby szukać tu odwołań do świata realnego? Jest ich mnóstwo: rasizm (elfy niewoliły ludzi),patriarchat (i to w najgorszym wydaniu, bo odbierał prawa kobiecie),a nawet tak okrutne praktyki jak lobotomia(specjalne "naprawianie" nieposłusznych córek przez magów). Autorki wiele więc zaczerpnęły z życia realnego piętnując je jako złe i wysyłając bohaterów na walkę z nimi. A wszystko to napisane pięknym ale i nieskomplikowanym językiem.
Nawet po latach "Krew Elfów" nadal wywołuje u mnie westchnienie zachwytu. Godna polecenia każdemu.

Kolejna książka, która ukształtowała moją miłość do fantasy.
Jest kontynuacją "Zguby Elfów"(?!- książkę tę niezmiernie pragnę przeczytać, ale nasi bibliotekarze z okolic mają niezwykłą awersję do tego akurat gatunku),ale napisana przejrzyście pozwala czytać ją jako osobne dzieło- niestety tracimy wiele z historii w ten sam sposób jak czytając "Władcę Pierścieni" nie...

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam