Lubię Mac Leana. Odpręża i bawi. Jednak ta książka w miarę czytania wywołała we mnie uczucie niesmaku. (Nigdy wcześniej nie czytałem). Wydana po raz pierwszy w 1975 roku przedstawia świat Wschodniej Europy, ukazanej tak nierealistycznie, że aż razi po oczach. Rzecz dzieje się w fikcyjnym miasteczku Krau - gdzieś w ówczesnym związku Radzieckim. Nie może to być Polska ani Niemcy, a wybrzeże Bałtyku w tamtych czasach to tylko te 2 kraje Bloku Wschodniego. Opis realiów tego kraju poraża. Szczyt zimnej wojny, a tu wypożyczalnie samochodów na lotniskach, prywatne sklepy z uzywaną odzieżą. Facet wywołuje bójkę w knajpie i nikt na to nie zwraca uwagi, bo przecież ' to na porządku dziennym' . Maria, szpieg CIA ucina sobie pogawędkę (w jakim języku?) z miłymi milicjantami którzy udzielają jej życzliwych rad co do perfum, nie żądając dokumentów. NIkogo nie dziwi, że uwybrzeży Bałtyku kręci się amerykański okręt z helikopterem na pokładzie, który urządza sobie wycieczkę do strzeżonego obiektu wojskowego. Wysoki rangą zawodowiec z służb specialnych daje się zabić w minutę. Maria, agentka CIA, wysłuchuje każdej informacji z rozszerzonymi oczami i rozdziawioną buzią i spędza czas głównie na martwieniu się o Bruna. Postaci jak z komiksu. Oczywiscie wszystko idzie gładko, przeszkody eliminowane są natychmiast za pomocą fantastycznych gadżetów i cyrkowców o nadludzkich umiejętnościach. Po ulicach jeżdzą Volkswageny. Itede itepe. Słowem, trochę mu nie wyszło...

Lubię Mac Leana. Odpręża i bawi. Jednak ta książka w miarę czytania wywołała we mnie uczucie niesmaku. (Nigdy wcześniej nie czytałem). Wydana po raz pierwszy w 1975 roku przedstawia świat Wschodniej Europy, ukazanej tak nierealistycznie, że aż razi po oczach. Rzecz dzieje się w fikcyjnym miasteczku Krau - gdzieś w ówczesnym związku Radzieckim. Nie może to być Polska ani...

Pisząc to wypracowanie MacLean miał niestety już za sobą najlepsze lata twórcze. "Cyrk", plus kilka podobnych jak dwie krople wódki niedorzecznych nowelek opartych na tym samym schemacie, to świadectwo upadku znakomitego przecież pisarza powieści sensacyjnych. Od 1969 roku, czyli "Lalki na łańcuchu", nic już zasługującego na uwagę spod ręki Autora nie wyszło. Wielki smutek.

Pisząc to wypracowanie MacLean miał niestety już za sobą najlepsze lata twórcze. "Cyrk", plus kilka podobnych jak dwie krople wódki niedorzecznych nowelek opartych na tym samym schemacie, to świadectwo upadku znakomitego przecież pisarza powieści sensacyjnych. Od 1969 roku, czyli "Lalki na łańcuchu", nic już zasługującego na uwagę spod ręki Autora nie wyszło. Wielki...

Jako wielki fan MacLeana uważam, ze jest to jedna ze słabszych powieści w jego dorobku. Akcja książki jest podobna do jego innych pozycji, jednak w tym przypadku zabrakło czegoś "ekstra". Książka rozwija się w zasadzie bez większych zaskoczeń i napięć, można powiedzieć, że jest do bólu schematyczna.
Jeżeli ktoś chce się zapoznać z twórczością Alistaira MacLeana, to na pewno są lepsze pozycje aby to zrobić.

Jako wielki fan MacLeana uważam, ze jest to jedna ze słabszych powieści w jego dorobku. Akcja książki jest podobna do jego innych pozycji, jednak w tym przypadku zabrakło czegoś "ekstra". Książka rozwija się w zasadzie bez większych zaskoczeń i napięć, można powiedzieć, że jest do bólu schematyczna.
Jeżeli ktoś chce się zapoznać z twórczością Alistaira MacLeana, to na...

Trzymająca do samego końca w napięciu powieść sensacyjna w której znajdziemy i zbrodnie i miłość oraz choćby w namiastce kulisy działania osławionej KGB. Ile osób w krótkim czasie musi zginąć uratować świat przed zagładą.

Trzymająca do samego końca w napięciu powieść sensacyjna w której znajdziemy i zbrodnie i miłość oraz choćby w namiastce kulisy działania osławionej KGB. Ile osób w krótkim czasie musi zginąć uratować świat przed zagładą.

Niezły kryminał polityczny w cyrkowych realiach...

Niezły kryminał polityczny w cyrkowych realiach...

Klimat zimnej wojny i wyścigu zbrojeń. Wartka akcja i niesamowite zakończenie.

Klimat zimnej wojny i wyścigu zbrojeń. Wartka akcja i niesamowite zakończenie.

Nie da się ukryć, że w dorobku Alistaira MacLeana nie jest to perełka. Bardziej przypomina produkt taśmowy, który spełnia wprawdzie oczekiwania, ale nic ponadto. Nie zachwyca ani nastrojem, ani akcją, ani nawet portretami bohaterów, którzy, będąc cyrkowcami, po prostu wykorzystują swoje umiejętności w służbie Jej Królewskiej Mości, ale w całkowicie przewidywalny i nie zaskakujący sposób. Czytałem ją już dość dawno i niezbyt dobrze pamiętam - ale jakoś nie mam chęci, by sięgnąć po nią ponownie. Ot, typowa powiastka, dla zabicia czasu w pociągu.

Nie da się ukryć, że w dorobku Alistaira MacLeana nie jest to perełka. Bardziej przypomina produkt taśmowy, który spełnia wprawdzie oczekiwania, ale nic ponadto. Nie zachwyca ani nastrojem, ani akcją, ani nawet portretami bohaterów, którzy, będąc cyrkowcami, po prostu wykorzystują swoje umiejętności w służbie Jej Królewskiej Mości, ale w całkowicie przewidywalny i nie...

Książka niby cienka, ale czyta się ją w żółwim tempie. Nie podobała mi się jej fabuła, ani nic kompletnie. Nudna i przewidywalna. Nie polecam.

Książka niby cienka, ale czyta się ją w żółwim tempie. Nie podobała mi się jej fabuła, ani nic kompletnie. Nudna i przewidywalna. Nie polecam.

Nienajgorsza, ale trochę brak napięcia w pewnych momentach. No i bohaterowie praktycznie nie zachwycają niczym - po prostu są na usługach autora ;> Jedyną postacią, która wzbudza jakieś pozytywne uczucia jest Kan Dahn. Napięcie w książce pojawia się punktowo i szybko opada, jakkolwiek by to nie brzmiało... Ale czyta się szybko, język jest niewymagający no i autor był w stanie zaciekawić mnie na tyle, bym chciała dokończyć książkę. Plus za cyrkowy klimat ;)

Nienajgorsza, ale trochę brak napięcia w pewnych momentach. No i bohaterowie praktycznie nie zachwycają niczym - po prostu są na usługach autora ;> Jedyną postacią, która wzbudza jakieś pozytywne uczucia jest Kan Dahn. Napięcie w książce pojawia się punktowo i szybko opada, jakkolwiek by to nie brzmiało... Ale czyta się szybko, język jest niewymagający no i autor był w...

Cyrk to powieść do przeczytania w jedno popołudnie. Sama fabuła nie jest skomplikowana a raczej przewidywalna od samego początku. Grupa cyrkowa wyrusza na tournee po Europie Wschodniej a wśród niej znakomity cyrkowiec na usługach CIA który wykorzystując swe cyrkowe umiejętności ma wykraść tajną formułę na której zależy CIA.
Powieść byłaby dobra gdy zachowano więcej w niej realizmu pokazano świat cyrku od kuchni a tak mamy do czynienia przemądrzałym cyrkowcem którego prawdziwą tożsamość niemal od razu można rozszyfrować. Jednak najgorzej w powieści wypada jedyna postać kobieca...tak głupiej i pustej bohaterki dawno nie spotkałam w żadnej powieści. Aż żal czytać sceny z jej udziałem nie wnosi ona nic do całej powieści no chyba że jej jedynym zadaniem było być piękną ozdobą dla mężczyzn którzy odgrywają rolę bohaterów. Jeśli tak miało być to dlaczego pisarz nie uczynił jej niemową?

Cyrk to powieść do przeczytania w jedno popołudnie. Sama fabuła nie jest skomplikowana a raczej przewidywalna od samego początku. Grupa cyrkowa wyrusza na tournee po Europie Wschodniej a wśród niej znakomity cyrkowiec na usługach CIA który wykorzystując swe cyrkowe umiejętności ma wykraść tajną formułę na której zależy CIA.
Powieść byłaby dobra gdy zachowano więcej w niej...