ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturą
10
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początek
40
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunę
10
ArtykułyPaul Auster nie żyje. Pisarz miał 77 lat6
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LCUlica Felix-Faure
Wydawnictwo: Państwowy Instytut Wydawniczy Seria: Spojrzenia literatura piękna
239 str. 3 godz. 59 min.- Kategoria:
- literatura piękna
- Seria:
- Spojrzenia
- Tytuł oryginału:
- Rue Félix Faure
- Wydawnictwo:
- Państwowy Instytut Wydawniczy
- Data wydania:
- 2005-01-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 2005-01-01
- Liczba stron:
- 239
- Czas czytania
- 3 godz. 59 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 8306029704
- Tłumacz:
- Jacek Giszczak
- Tagi:
- literatura afrykańska literatura senegalska powieść senegalska
Jest to historia kobiet. Wykorzystywanych, krzywdzonych, hańbionych przez innych bohaterów tego afrykańskiego moralitetu: Muezina, Imama i fałszywych mędrców - mokademów. Przez sekty posługujące się czarna magią, przez "zawodowców od modlitwy": Mieszkańcy ulicy Félix Faure nie pojmowali, że w dzisiejszych czasach, po tylu znakach, po przysłaniu syna, po objawionych księgach, ludzie mogą chodzić do świątyń, do kapłanów, którzy bywają pedofilami, do rozpustnych mokademów, do sfrustrowanych imamów, do rabinów, którzy nie przestają być mężczyznami, do fałszywych guru, do nowych proroków, żeby mieć kontakt z Bogiem.
Wyraziste sylwetki kobiet: mistrzyni bluesa Drianké czy Muń, biednej dziewczyny z prowincji, która szukając zemsty trafia na ulicę Félix Faure, i obrazy współczesnego Dakaru: targ Kermel, dzielnice kolonialne, dzielnice nędzy, budują egzotyczny świat tej powieści.
Ulica Félix Faure jest prawdziwym bohaterem książki. Tętniąca życiem w dzień i w nocy, pełna barów, tajemniczych zaułków, przejść i podwórek, w których gubią się nawet stali bywalcy. Pełna dziewcząt z Wysp Zielonego Przylądka. Rozbrzmiewająca nostalgiczną muzyką gitar i skrzypiec: morną, biguine... Muzyka ubogich imigrantów z Wysp nie milknie tu nawet na chwilę. Także melodyjna, urzekająca fraza Ken Bugul przywodzi na myśl pieśni Cesarii Evory, której dedykowana jest ta książka.Porównaj ceny
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 33
- 23
- 7
- 3
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
Cytaty
Podobne książki
Przeczytaj także
OPINIE i DYSKUSJE
Trudna książeczka (piszę zdrobniale, bo niewielkich rozmiarów jest ta pozycja),ale wydaje mi się, że bardzo ważna. Żyję w kompletnie innej kulturze i trudno mi sobie wyobrazić rzeczywistość opowiedzianej historii, jednak to wcale nie oznacza, że ona nie istnieje.
Trudna książeczka (piszę zdrobniale, bo niewielkich rozmiarów jest ta pozycja),ale wydaje mi się, że bardzo ważna. Żyję w kompletnie innej kulturze i trudno mi sobie wyobrazić rzeczywistość opowiedzianej historii, jednak to wcale nie oznacza, że ona nie istnieje.
Pokaż mimo toDość specyficzna lektura, początkowe monotonne powtarzanie zdarzeń odczuwałam jak natarczywy refren piosenki.
Nie będę pisać długaśnej opinii, bo wiele już zawiera opis książki.
W każdym razie mi się podobała i przypomniała o wspaniałej jaką artystce jaką była Cesária Joana Évora, której książka jest dedykowana.
Dość specyficzna lektura, początkowe monotonne powtarzanie zdarzeń odczuwałam jak natarczywy refren piosenki.
Pokaż mimo toNie będę pisać długaśnej opinii, bo wiele już zawiera opis książki.
W każdym razie mi się podobała i przypomniała o wspaniałej jaką artystce jaką była Cesária Joana Évora, której książka jest dedykowana.
Niestety książka raczej mnie zawiodła.
Przede wszystkim za mało tu dialogów. Afrykanie są bardzo rozmownym narodem, a tu autorka jedynie opisuje, najczęściej zbyt szczegółowo, bohaterów.
Myślałem, że po kilkunastu stronach opisywania wreszcie zaczną gadać. Nic z tych rzeczy. W dodatku te opisy są mdławe, usypiające. Coś drgnęło gdy mowa była o braku slipów Muezina. Ale szybko ten temat urwano, znów nastała monotonność.
Nie tego oczekiwałem po pani ukrywającej się pod męskim nazwiskiem.
Niestety książka raczej mnie zawiodła.
więcej Pokaż mimo toPrzede wszystkim za mało tu dialogów. Afrykanie są bardzo rozmownym narodem, a tu autorka jedynie opisuje, najczęściej zbyt szczegółowo, bohaterów.
Myślałem, że po kilkunastu stronach opisywania wreszcie zaczną gadać. Nic z tych rzeczy. W dodatku te opisy są mdławe, usypiające. Coś drgnęło gdy mowa była o braku slipów Muezina. Ale...