Fabuła książki miejscami co nieco zagmatwana, dlatego najlepiej nie robić zbyt długich przerw w trakcie jej czytania. Wydana została po raz pierwszy w 1985 roku, lecz czytając ją obecnie, nie dało się
odczuć ani odrobiny czasowego "trącenia myszką" i gdybym tej książki nie znał, mógłbym się bez problemu nabrać na to, że została napisana choćby w tym roku. Powieść to dość twarda fantastyka cyberpunkowa, czytając ją nie mogłem oprzeć się wrażeniu, że w wielu innych książkach sf, wydanych znacznie później, widzę wiele rzeczy i pomysłów, których inspiracją był właśnie Schismatrix. Ja z całą
pewnością sięgnę po kolejne książki Sterlinga.

Fabuła książki miejscami co nieco zagmatwana, dlatego najlepiej nie robić zbyt długich przerw w trakcie jej czytania. Wydana została po raz pierwszy w 1985 roku, lecz czytając ją obecnie, nie dało się
odczuć ani odrobiny czasowego "trącenia myszką" i gdybym tej książki nie znał, mógłbym się bez problemu nabrać na to, że została napisana choćby w tym roku. Powieść to dość...

Umiarkowanie interesujące, choć były momenty. Tylko skąd Hari Seldon na okładce? ;)

Umiarkowanie interesujące, choć były momenty. Tylko skąd Hari Seldon na okładce? ;)

Przekombinowana, akcja nie może się rozkręcić przez pół książki.

Przekombinowana, akcja nie może się rozkręcić przez pół książki.

Dziwna, bardzo specyficzna powieść. Przez długi czas nie mogłem znaleźć sensu w ekstrapolacjach autora, "Schismatrix" składała się dla mnie głównie z orgii cyberpunkowych pomysłów na przyszłość ludzkości w kosmosie. Łatwiej odpowiedzieć na pytanie, czego tu autor nie wcisnął, tymczasem bohaterowie, fabuła, czegoś takiego w klasycznym znaczeniu tutaj nie ma. Jest co prawda główny protagonista Abelard Lindsay, ale nie można powiedzieć, że jest to żywy bohater, raczej archetyp idei, które Sterling przemyca na karty "Schismatrixu".
Na szczęście gdzieś w 2/3 objętości powieści skończyły się moje męczarnie (do tego czasu książką dławiłem się przez miesiąc kawałek po kawałeczku) i zajarzyłem zamysł autora. Poprzez potop cyberpunkowej technologii na przestrzeni ponad 200 lat oraz w oparciu o losy głównego bohatera Sterling kreśli dosyć prostą w założeniu perspektywę rozwoju ludzkości na linii technologia - człowieczeństwo. Z tego punktu widzenia wizja autora wydaje się być intrygująca w szczególności, szkoda tylko że jest podana w nieumiejętny i ciężki w odbiorze sposób. To nie tyle trudna materia tylko kiepski warsztat samego pisarza (może to też kwestia tłumaczenia) decyduje o tym, że "Schismatrix" to nie jest zbyt udana pozycja s-f np. samo pojęcie Schismatrix pojawia się ni z tego ni z owego gdzieś w okolicach 230 stron i nie jest do końca wyjaśnione do czego się odnosi, czytelnik może się tylko domyślać. Niemniej warto się z tą oryginalną powieścią Sterlinga zapoznać, jest to coś innego, w szczególności w porównaniu z jednostajną, infantylną papką zalewającą rynek literatury fantastycznej.

PS Opis okładkowy niestety krzywdzi książkę, przygotowuje czytelnika na swego rodzaju space operę, a tymczasem bliżej "Schismatrixowi" do traktatu politycznego.

Dziwna, bardzo specyficzna powieść. Przez długi czas nie mogłem znaleźć sensu w ekstrapolacjach autora, "Schismatrix" składała się dla mnie głównie z orgii cyberpunkowych pomysłów na przyszłość ludzkości w kosmosie. Łatwiej odpowiedzieć na pytanie, czego tu autor nie wcisnął, tymczasem bohaterowie, fabuła, czegoś takiego w klasycznym znaczeniu tutaj nie ma. Jest co prawda...

Książka proponuje fascynująco zaplątaną wizję świata przyszłości. Ludzkość nadal nie ruszyła w gwiazdy, ale ze względu na zniszczenie ekosystemu ziemskiego tkwi na różnych asteroidach Układu Słonecznego. Koterie, kartele, zrzeszenia, sekty, pirackie społeczności - od tego jest tutaj aż gęsto. Do tego modyfikacje genetyczne (kształcerze) i cybernetyczne (mechaniści),długowieczność, częste kuracje odmładzające i wszechobecna pleśń, niszcząca wszelkie uprawy. Tę książkę naprawdę czyta się z ciekawością. Z grubsza do połowy.

W połowie objętości przybywają obcy, wybawiając z ciężkiej sytuacji bohatera i przebywającą z nim kobietę, po czym... akcja przeskakuje kilkadziesiąt lat do przodu. Poprzednie wątki już są nieistotne, bo pojawiają się nowe, bardziej już związane z polityką i intrygami. A za kilkadziesiąt lat... znowu to samo. Przeskok i autor, niczym ta pszczółka, interesuje się już innym kwiatkiem. I tak cud, że w czasie jednego z tych skoków nie zmienił bohatera...

Mimo to nadal będę uważał tę książkę za dobrą, proponuje bowiem nietuzinkową, gęstą od zwariowanych pomysłów kreację świata. Podobało mi się też to, że informacje na temat tego, co się stało z Ziemią, zostały wrzucone niemal mimochodem dopiero na ostatnich stronach.

Książka proponuje fascynująco zaplątaną wizję świata przyszłości. Ludzkość nadal nie ruszyła w gwiazdy, ale ze względu na zniszczenie ekosystemu ziemskiego tkwi na różnych asteroidach Układu Słonecznego. Koterie, kartele, zrzeszenia, sekty, pirackie społeczności - od tego jest tutaj aż gęsto. Do tego modyfikacje genetyczne (kształcerze) i cybernetyczne (mechaniści),...