Bardzo fajnie, lekko ale z odpowiednią dozą dreszczyku napisana książka. Co prawda jest to literatura młodzieżowa (choć czytelnikom poniżej 13 roku życia bym jej nie polecała),ale jest wciągająca, wartka, fajnie dopracowana i naprawdę ciekawa. Czytałam ją jakiś czas temu, więc nie pamiętam o co mi dokładnie chodziło, ale miałam w niej jakiś jeden zgrzyt logiczny związany z tym, ze bohaterami są dzieci. Jednak całokształt to zdecydowanie rekompensuje i z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że sięgnęła bym po kolejne tomy z serii gdyby były przetłumaczone na język polski.

Bardzo fajnie, lekko ale z odpowiednią dozą dreszczyku napisana książka. Co prawda jest to literatura młodzieżowa (choć czytelnikom poniżej 13 roku życia bym jej nie polecała),ale jest wciągająca, wartka, fajnie dopracowana i naprawdę ciekawa. Czytałam ją jakiś czas temu, więc nie pamiętam o co mi dokładnie chodziło, ale miałam w niej jakiś jeden zgrzyt logiczny związany z...

Niesamowita akcja, dopracowanie szczegółów, opowieść logicznie składająca się na całość. Pozostawiła we mnie ogromny niedosyt.
Trochę drastyczna jak na książkę dla dzieci, ale piękna, poruszająca, straszna. Wzbudzała we mnie tak wiele emocji, że nie mogę o niej zapomnieć, choć minęło wiele lat od kiedy ją czytałam. Niestety nie doczekaliśmy polskiego wydania kolejnych części tej serii.

Niesamowita akcja, dopracowanie szczegółów, opowieść logicznie składająca się na całość. Pozostawiła we mnie ogromny niedosyt.
Trochę drastyczna jak na książkę dla dzieci, ale piękna, poruszająca, straszna. Wzbudzała we mnie tak wiele emocji, że nie mogę o niej zapomnieć, choć minęło wiele lat od kiedy ją czytałam. Niestety nie doczekaliśmy polskiego wydania kolejnych...

Czadowa książka dla młodzieży!
Szkoda, że wydawca nie skusił się przetłumaczyć i wydać kolejnych części, bo chętnie bym się dowiedziała co dalej...

Czadowa książka dla młodzieży!
Szkoda, że wydawca nie skusił się przetłumaczyć i wydać kolejnych części, bo chętnie bym się dowiedziała co dalej...

Masz 14 lat i wracasz do domu ze szkoły, jesz ciepły obiad przygotowany przez swoją mamę, potem siadasz odrobić lekcje i pograć na komputerze. Brzmi znajomo? Zwykła codzienność.
⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯
Okazuje się, że jednak nie. To wspomnienie dobrych chwil. Twoją codziennością jest przetrwanie kolejnego dnia - polowanie, walka, opieka nad młodszymi dziećmi, przeżycie.
⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯
O tym właśnie opowiada "Wróg" - o przedwcześnie zakończonym spokojnym dzieciństwie dla wielu młodych ludzi przebywających w Londynie. To książka o przyjaźni, braterstwie, trudnych decyzjach i lojalności.
⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯
Dobrze napisany thriller dla młodzieży, w którym Autor postarał się przekazać uniwersalne wartości w postapokaliptycznym świecie, gdzie na każdym kroku trzeba uważać, by nie zostać zjedzonym przez jakiegoś ojca lub matkę. Po prostu - trzeba stać się dorosłym będąc dzieckiem.
⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯
Bohaterowie są wyraźni, jedyni w swoim rodzaju, a akcja nie zwalnia ani na chwilę - co stronę coś się dzieje. Jednak... Czegoś tu brakuje, tak jakby miał to być wstęp do większej historii, której nie ma. Odniosłem wrażenie, że ci co zginęli, zrobili to na marne. Książka jest przyjemnym czytadłem, przy którym można dobrze spędzić czas.

Masz 14 lat i wracasz do domu ze szkoły, jesz ciepły obiad przygotowany przez swoją mamę, potem siadasz odrobić lekcje i pograć na komputerze. Brzmi znajomo? Zwykła codzienność.
⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯
Okazuje się, że jednak nie. To wspomnienie dobrych chwil. Twoją codziennością jest przetrwanie kolejnego dnia - polowanie, walka, opieka nad młodszymi dziećmi, przeżycie.
⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯
O tym...

W pewnym sensie książka prawdopodobnie przeznaczona jest dla młodzieży, jednak można z niej wyciągnąć kilka ciekawych wątków, które pozwalają wciągnąć się dorosłemu czytelnikowi. Nie da się ukryć, że w wielu sytuacjach da się odczuć, że bohaterami są dzieci. Takich momentów jest jednak stosunkowo niewiele i sam często o tym zapominałem.
Jedną z ciekawych rzeczy w książce, było bez wątpienia uśmiercenie jednego z głównych bohaterów w połowie książki. Czy dobrze? Trochę szkoda, bo losy chłopaka mogły poprowadzić w pewnym sensie fabułę i był to dość jednoznacznie pozytywny bohater. Taki, który dodaje poczucie bezpieczeństwa i człowiek chce się identyfikować z takim dowódcą. Cóż, w końcu każdy musi liczyć na siebie. Poza historią grupy dzieciaków z centrum handlowego, dostajemy również całkiem ciekawe wątki poboczne, które dla mnie były chwilami nawet najciekawsze. W moim odczuciu nie ma w tej historii jednego głównego bohatera. I całe szczęście. Pozostanie z przemyśleniami i problemami jednej osoby, byłoby za pewne męczące. Dodatkowo jest dość niewiele momentów na złapanie oddechu. Każdy bohater jest równie ważny, więc sama fabuła nie jest rozciągana, jak gumka recepturka. Pod sam koniec poznajemy trochę bardziej sytuację w całym Londynie, jednak dla mnie to już było trochę niepotrzebne. Autor nie próbuje nam wyjaśnić działania samego wirusa, więc nie czułem potrzeby rozwijania uniwersum pod sam koniec książki. Tym bardziej, że jak dotąd nie ma kontynuacji. Czy bym przeczytał drugą część? Nawet chętnie, jednak wolałbym chyba zamknąć historię w jednej książce, bez względu na zakończenie. Zamiast tego, sprawy komplikują się coraz bardziej, a sam wirus staje się jeszcze bardziej tajemniczą sprawą. Na pochwałę zasługuje prowadzenie akcji w kierunku thrillera. Oczywiście książka wpisuje się w typowy horror, ale nie doświadczymy w niej krwawych opisów. Większość takich scen pozostała w domyśle czytelnika. Bałem się, że autor zacznie bawić się w wątki miłosne. W końcu są to dzieci i jeżeli są rzucone w dorosły świat, to będą próbowały również żyć, jak dorośli. Dotyczy to na szczęście każdej sfery, poza miłosną. Wszelkie kiełkujące wątki romantyczne zostają szybko gaszone.

LOGIKA

Jestem trochę zaskoczony, ale nie ma zbyt wiele elementów książki, które nie byłyby przynajmniej wystarczająco sensowne. Tyczy się to głównie zachowania bohaterów, jednak nie ma w książce zbyt wiele miejsca na rozterki. Decyzje są podejmowane raczej instynktownie i bez większego sentymentu. To jest poważny plus tej ksiązki. Czy wyruszenie do pałacu Buckingham z nieznajomym było sensowne? Moim zdaniem tak. W tym przypadku brałem pod uwagę, że są to dzieci, dla których miasto jest często jedynym znanym miejscem, więc najłatwiej jest im żyć w takim środowisku. Gdyby chodziło o dorosłych bohaterów, liczyłbym na większy racjonalizm. W końcu duże miasto- wielu zarażonych. Fakt, że tylko dorośli mogli zostać zarażeni, nie jest szokujący. To jest pewnie możliwe z jakiegoś medycznego punktu widzenia. Co jednak, gdy te dzieci dorosną? Najstarsze mają 15 lat. Czy z czasem i one przestaną być odporne? Takich rozterek nie ma zbyt wiele, więc autor bezpiecznie uciekł przed tym pytaniem. W czasie czytania może przeszkadzać nazewnictwo zarażonych osób. Bohaterowie często nazywają ich „ojciec” i „matka”. To jest pewnie jakiś zabieg, zrozumiały przez dzieci. Może one interpretują to, jako coś emocjonalnie ważnego. W końcu pewnie pierwszymi osobami, które próbowały je zabić, byli właśnie rodzice. Rozumiem, jednak nie poczułem tego.
Skutkiem ubocznym wprowadzenia dzieci, jako ocalałych z pandemii, był nieoczekiwany paradoks społeczny. Dzieciaki łączyły się w mniejsze i większe grupy i dość sprawnie zawiązywały społeczne relacje i tworzyły małe społeczności. To akurat kwestia uniwersalna dla dzieci i dorosłych. Niby nic nadzwyczajnego, bo z czasem dzieci potrzebują kogoś, kto ich poprowadzi i powie, co mają robić. W obrębie swoich grup są nadzwyczaj lojalne, co w przypadku, gdyby bohaterami byli dorośli, nie byłoby takie oczywiste. W tedy czułbym pewnie zgrzyt, a nawet żyłka na czole zaczęłaby mi nerwowo pulsować. Ciężko byłoby mi sobie wyobrazić, jak jeden przywódca, narzuca swoją wolę grupie ukształtowanych charakterów, a oni wykonują te polecenia. Oczywiście historia zna takie przypadki, nawet we współczesnym świecie
Największą wartością tej książki był dla mnie jednak nieoczekiwany zwrot akcji. Tyle przeczytanych książek o podobnej tematyce, a jednak nawet przez myśl mi nie przeszło, że dam się tak wkręcić przez kilkoro dzieciaków.
Najlepszy bohater- mały Sam. Jego historia utwierdza mnie w przekonaniu, że zamiast myśleć o milionie rzeczach, wystarczy skupić się na celu. Najgorszy bohater…… chyba nie mam. Każdy jest ciekawy i niejednoznaczny.

W pewnym sensie książka prawdopodobnie przeznaczona jest dla młodzieży, jednak można z niej wyciągnąć kilka ciekawych wątków, które pozwalają wciągnąć się dorosłemu czytelnikowi. Nie da się ukryć, że w wielu sytuacjach da się odczuć, że bohaterami są dzieci. Takich momentów jest jednak stosunkowo niewiele i sam często o tym zapominałem.
Jedną z ciekawych rzeczy w książce,...

Zdawałoby się że będzie miałko i krwisto. No i było. Ale z drugiej strony to książka dla dzieci więc powinno być stonowane i wygładzone.
Niekiedy było. I chyba szkoda. Trzeba było pójść po bandzie i zaadresować książkę dla dorosłych.

Niemniej ciekawa. Choć sama gonitwa z zombie w roli głównej najmniej przypadła mi do gustu.

Zdawałoby się że będzie miałko i krwisto. No i było. Ale z drugiej strony to książka dla dzieci więc powinno być stonowane i wygładzone.
Niekiedy było. I chyba szkoda. Trzeba było pójść po bandzie i zaadresować książkę dla dorosłych.

Niemniej ciekawa. Choć sama gonitwa z zombie w roli głównej najmniej przypadła mi do gustu.

Wciągająca, klimatyczna, brutalna i szokująca.
Umieszczenie w powieści jako głównych bohaterów 14 latków robi zadziwiającą dobrą robotę, jest to spojrzenie nowatorskie i odświeżające, przyćmiewające fakt, że korzysta ze schematów; która idzie zauważyć w takich produkcjach jak TWD ale czy to, źle ?.

Akcja wartka, pisownia nie skomplikowana czyta się szybko i przyjemnie.

Żałuję bardzo, że nie wyszły dalsze części tej powieści w języku polskim, gdyż autor pod koniec części pierwszej rozbudowuję lore i zostawia w takim monecie, że chciałoby się więcej.

Może kiedyś, jeśli tak na pewno sięgnę.

Wciągająca, klimatyczna, brutalna i szokująca.
Umieszczenie w powieści jako głównych bohaterów 14 latków robi zadziwiającą dobrą robotę, jest to spojrzenie nowatorskie i odświeżające, przyćmiewające fakt, że korzysta ze schematów; która idzie zauważyć w takich produkcjach jak TWD ale czy to, źle ?.

Akcja wartka, pisownia nie skomplikowana czyta się szybko i...

To była chyba pierwsza książka tego typu, po którą sięgnęłam. Nie jestem zwolennikiem książek o "zombie", ale tą jestem pozytywnie zaskoczona. Powieść ciekawa. Jest ukazana w niej siła grupy i przyjaźni. Polecam ;)

To była chyba pierwsza książka tego typu, po którą sięgnęłam. Nie jestem zwolennikiem książek o "zombie", ale tą jestem pozytywnie zaskoczona. Powieść ciekawa. Jest ukazana w niej siła grupy i przyjaźni. Polecam ;)

całkiem przyjemna pozycja, ciekawa akcja, trudne dylematy, problemy natury egzystencjalnej a wszystko przedstawione z dziecięcej perspektywy niestety nie mniej poważnej jak dorosłej.

całkiem przyjemna pozycja, ciekawa akcja, trudne dylematy, problemy natury egzystencjalnej a wszystko przedstawione z dziecięcej perspektywy niestety nie mniej poważnej jak dorosłej.

Świetnie napisana książka postapo. Wydaje mi się lepsza niż Władca Much. W każdym razie, każdy fan post-apokalipsy i zombie powinien ją przeczytać .
Aha, i stanowczo to nie jest typowa młodzieżówka.

Świetnie napisana książka postapo. Wydaje mi się lepsza niż Władca Much. W każdym razie, każdy fan post-apokalipsy i zombie powinien ją przeczytać .
Aha, i stanowczo to nie jest typowa młodzieżówka.