The King's Men

[spojlery]

Neil obiecał, że doprowadzi Lisy do zwycięstwa i to właśnie planuje zrobić. Okazuje się, że nie tylko Riko stanowi dla niego śmiertelne zagrożenia. Z więzienia wychodzi Rzeźnik, który nie zamierza okazać zdradzieckiemu synowi nawet odrobiny litości. Jednocześnie po doświadczeniach z pobytem w Gnieździe i przymusowym odwykiem w szpitalu relacja Neila i Andrew wkracza na nowy poziom. Napastnik nie może dłużej ignorować własnych uczuć, nawet jeśli obaj wiedzą, że nie powinni się ze sobą wiązać, bo to nie skończy się dobrze. Drużyna z Palmetto wspina się w rankingu i wkrótce przyjdzie jej się zmierzyć z Krukami, tymczasem Neilowi przyjdzie zmierzyć się z demonami przeszłości.

Trzeci tom serii "All For the Game" wzbudził we mnie wiele sprzecznych emocji. Nie ukrywam, że spodziewałam się, że sprawa Rzeźnika i jego powiązań z rodziną Moriyama, która wisiała nad głową Neila jak cień od początku pierwszej części, rozwiąże się w bardziej satysfakcjonujący sposób. Jak na wątek zasadniczo nadający kształt całej fabule cała sprawa z ojcem Jostena została zakończona zdecydowanie zbyt szybko i zbyt prosto. Jednocześnie nie mogę powiedzieć, żeby "The King's Men" mnie rozczarowało, bo mimo pewnych zaniedbań i dziur fabularnych czytałam tę książkę z wypiekami na twarzy i chciałam poznać losy Lisów. Poza tym muszę oddać autorce, że bardzo dobrze zrobiła, rozgrywając romans Neila i Andrew dopiero w trzecim tomie, kiedy Neil zaczyna się otwierać i ujawniać własne kłamstwa, a Andrew nie bierze dłużej leków, które zmieniały jego zachowanie. Dzięki temu chłopcy wchodzą w tę relację z większą świadomością i bagażem doświadczeń.

[spojlery]

Neil obiecał, że doprowadzi Lisy do zwycięstwa i to właśnie planuje zrobić. Okazuje się, że nie tylko Riko stanowi dla niego śmiertelne zagrożenia. Z więzienia wychodzi Rzeźnik, który nie zamierza okazać zdradzieckiemu synowi nawet odrobiny litości. Jednocześnie po doświadczeniach z pobytem w Gnieździe i przymusowym odwykiem w szpitalu relacja Neila i Andrew...

czuję pustkę.

czuję pustkę.

The king's men czyli trzecia część opowieści o Neilu Jostenie. Chłopak, który zdecydował się, że dla swojej drużyny, dla swoich kolegów z drużyny poświęci wszytsko, nawet samego siebie. Po tym jak w święta pojechał do gniazda Rico i wrócił ledwo żywy, zaczka sobie zdawać sprawę, jak mało czasu zostało mu u boku przyjaciół. Nie spodziewał się tylko, że nawet resztka tego czasu zostanie mu brutalnie zabrana, przez człowieka, którego nienawidzi i którego boi się całym sercem.
Zanim Neil będzie chciał odejść miał do zrobienia parę rzeczy. Między innymi doprowadzić sówka drużynę do wygranej nad krukami. Ale na pewno w jego planach nie było poczucie dziwnego i niebezpiecznego uczucia do jednego zawodnika że swojej drużyny. Neil chce chociaż raz w życiu dotrzymać danego słowa i nie okłamać swojej drużyny. Jednak w walce z silniejszymi sama jego chęć nie wystarczy, by wygrać to co dla niego najważniejsze. Bo jak się okazuje Rico nie jets największym koszmarem zawodnika.

The king's men czyli trzecia część opowieści o Neilu Jostenie. Chłopak, który zdecydował się, że dla swojej drużyny, dla swoich kolegów z drużyny poświęci wszytsko, nawet samego siebie. Po tym jak w święta pojechał do gniazda Rico i wrócił ledwo żywy, zaczka sobie zdawać sprawę, jak mało czasu zostało mu u boku przyjaciół. Nie spodziewał się tylko, że nawet resztka tego...

Kocham.

Kocham.

Ta część podobała mi się najbardziej. Uwielbiam. Mogłabym czytać na około (to nie tak, że mam na to ochotę 🙈😅) Wyjaśniło się wszystko, ale i tak pozostawia taki niedosyt. Po prostu chce się więcej.
Andrew w tej części zachoruje się inaczej niż pozostałych dwóch tomach, ale i tak mi się podoba jego postać i dalej uważam, że jest dobrze napisana. A relacja między Andrew i Neilem jest dla mnie piękna. Opiera się na zrozumieniu między sobą i w jakimś stopniu na zaufaniu. I moim skromnym zdaniem te wątki mógłby być bardziej rozpisane, ale i tak podobało się.
Tom trzeci zawiera takie sceny, że są przeznaczone dla czytelników 18+

Ta część podobała mi się najbardziej. Uwielbiam. Mogłabym czytać na około (to nie tak, że mam na to ochotę 🙈😅) Wyjaśniło się wszystko, ale i tak pozostawia taki niedosyt. Po prostu chce się więcej.
Andrew w tej części zachoruje się inaczej niż pozostałych dwóch tomach, ale i tak mi się podoba jego postać i dalej uważam, że jest dobrze napisana. A relacja między Andrew i...

Nie spodziewałam się, że fabuła rozwinę się w tą stronę ale tak księża była świętym zakończeniem trylogii. Choć muszę przyznać, że była bardzo brutalna momentami.

Nie spodziewałam się, że fabuła rozwinę się w tą stronę ale tak księża była świętym zakończeniem trylogii. Choć muszę przyznać, że była bardzo brutalna momentami.

Muszę przyznać, że spodziewałam się czegoś kompletnie innego niż przeczytałam, ale to dobrze. Na pewno było to miłe zaskoczenie i historia, która pozostanie w mojej głowie na dłużej.

Bardzo podobało mi się rozwinięcie relacji Neila i Andrew na przestrzeni tych trzech książek. Nie była to nachalna relacja, która nagle okazuje się nie wiadomo czym po paru stronach wstępu. Właściwie to relacje wszystkich Lisów były pięknie napisaną ewolucją relacji pomiędzy ludźmi, którzy oprócz ciężkich doświadczeń w życiu nie mieli nic wspólnego, a udało im się zajść na sam szczyt.

Zakończenia kompletnie się nie spodziewałam i mocno mnie zaskoczyło, niestety w tym przypadku nie jestem w stanie określić czy wyszło to na dobre, czy wręcz przeciwnie. Z pewnością była to oryginalna historia, której ostatnio potrzebowałam.

Muszę przyznać, że spodziewałam się czegoś kompletnie innego niż przeczytałam, ale to dobrze. Na pewno było to miłe zaskoczenie i historia, która pozostanie w mojej głowie na dłużej.

Bardzo podobało mi się rozwinięcie relacji Neila i Andrew na przestrzeni tych trzech książek. Nie była to nachalna relacja, która nagle okazuje się nie wiadomo czym po paru stronach wstępu....

Będę szczery, gdy przeczytałem zamieszczony na okładce opis (znajdziecie go na ostatnim
zdjęciu) pierwszej części serii „All for the game. „The Foxhole Court” nie byłem przekonany czy chce
po nią sięgnąć. Bo przecież, co może być fascynującego w niezbyt z pozoru oryginalnej historii
nastolatka (Neila Jostena),będącego graczem Exy w barwach Lisów, który od wielu lat ucieka przed
ojcem stojącym na czele mafii? Cóż, niekiedy pozory mogą bardzo mylić.
By wczuć się w klimat zacznijmy od Exy. Ta gra zespołowa to w przybliżeniu połącznie hokeja
z lacrosse, dyscyplina wymyślona i dokładnie opisana przez autorkę. Naprawdę byłem pod wielkim
wrażeniem z jaką dbałością o szczegóły Nora opisała zasady gry, stroje, sprzęty czy stadiony.
Wszystko jest na tyle autentyczne, iż po lekturze mam już swoją ulubiona drużynę i czekam aż ktoś
ten pomysł wprowadzi w życie, bym mógł oglądać rozgrywki.
Teraz, gdy już wiemy coś na temat pasji bohaterów trylogii, skupmy się na nich samych.
Przede wszystkim są oni, niezależnie od tego czy mówimy o postaciach pierwszo czy
trzecioplanowych, w większości barwni, wielowymiarowi i po prostu autentyczni. Sposób w jaki
pisarka zbudowała relacje i interakcje między nimi jest ogromnym plusem tych powieści. Jeśli
sięgnęliście/sięgniecie po tą serię, część z Was zapewne uzna, że to najbardziej patologiczna i
odpychająca zgraja o jakiej w życiu czytało, ja jednak naprawdę Lisy szczerze polubiłem. Dodatkowy
plusik za to, że autorka tworząc bohaterów, postarała się, by każdy z nich miał swoją kompletną
historię, co zdecydowanie ułatwia zrozumienie ich postępowania.
Sposób prowadzenia fabuły może nie jest mistrzowski, jednak dla mnie w pełni zadowalający.
Historia z początku rozwija się niespiesznie i potrzebowałem czasu by się w nią wczuć, ale później nie
mogłem się od serii oderwać. Sporym atutem okazały się także niesztampowe plot twisty. Kilka razy
trylogia mnie naprawdę mocno zaskoczyła. Czy dostrzegam w serii jakieś minusy? Tak naprawdę
jeden: stygmatyzowanie osób chorych psychicznie. Sposób w jaki pisarka podeszła do tematu budzi
moje duże wątpliwości.
Podsumowując, seria „All for the Game” to kawał dobrej literatury, chociaż zdecydowanie nie
dla każdego*. Warto dać jej szanse i wybrać się razem z Lisami na rozgrywki Exy.
*W tym miejscu chcę was jednak ostrzec. Twórczyni nie stroni od trudnych czy niepokojących
tematów. Tu nie ma głaskania czytelnika po główce. Gdy pisarka wprowadza do fabuły całą gamę
używek, niczego nie ugrzecznia. Jeśli pokazuje przemoc to… okej, oszczędzę Wam szczegółów.
Powiem tyle, opisy stworzone są tak obrazowo, że przy niektórych scenach robiło mi się niedobrze. A
to tylko ułamek ciężkich tematów, które się w serii przewijają. Nie traktuje tego jako minus, bo
autorka stosuje te wszystkie zabiegi bardzo świadomie. Nie mam też poczucia, by te elementy miały
tylko szokować czytelnika, one zawsze są uzasadnione. Niemniej, dla niektórych czytelników, może to
stanowić problem.

Będę szczery, gdy przeczytałem zamieszczony na okładce opis (znajdziecie go na ostatnim
zdjęciu) pierwszej części serii „All for the game. „The Foxhole Court” nie byłem przekonany czy chce
po nią sięgnąć. Bo przecież, co może być fascynującego w niezbyt z pozoru oryginalnej historii
nastolatka (Neila Jostena),będącego graczem Exy w barwach Lisów, który od wielu lat ucieka...

Jak dla mnie cała seria zasługuje na 9 gwiazdek. Zaczynając od pierwszej części powoli się rozkręca a im dalej tym lepiej. Przepadasz z książką w ręku, nic nie istnieje tylko Lisy i Exy.
Raczej unikam książek napisanych w trzeciej osobie ale w tym wypadku w ogóle mi to nie przeszkadzało tylko brnęłam dalej co się wydarzy, kto wygra, jak Neil wyjdzie z sytuacji w jakiej się znalazł. No i jest Andrew, postać która najbardziej chwyciła moje serce.
Jedyne co mi się nie spodobało a wręcz czułam rozżalenie to epilog... tak szybko się skończył a ja potrzebowałam więcej.
Zdecydowanie polecam.

Jak dla mnie cała seria zasługuje na 9 gwiazdek. Zaczynając od pierwszej części powoli się rozkręca a im dalej tym lepiej. Przepadasz z książką w ręku, nic nie istnieje tylko Lisy i Exy.
Raczej unikam książek napisanych w trzeciej osobie ale w tym wypadku w ogóle mi to nie przeszkadzało tylko brnęłam dalej co się wydarzy, kto wygra, jak Neil wyjdzie z sytuacji w jakiej się...

Całej serii (bo myślę, że tak najlepiej ją ocenić - jako całość) daję 9/10 ⭐

Z pewnością zostanie na długo w mojej pamięci. Zakończenie trochę przekombinowane, ale co tam, podobało mi się. 😁

Całej serii (bo myślę, że tak najlepiej ją ocenić - jako całość) daję 9/10 ⭐

Z pewnością zostanie na długo w mojej pamięci. Zakończenie trochę przekombinowane, ale co tam, podobało mi się. 😁