Wawrzyn razem z córką Marysią opuszczają swoje gospodarstwo i wyruszają statkiem do Ameryki. Jednak wszystko jest inne niż im opowiadano. Ameryka nie jest dla nich łaskawa.
Czy emigranci ułożą sobie życie w nowej ojczyźnie?

Wawrzyn razem z córką Marysią opuszczają swoje gospodarstwo i wyruszają statkiem do Ameryki. Jednak wszystko jest inne niż im opowiadano. Ameryka nie jest dla nich łaskawa.
Czy emigranci ułożą sobie życie w nowej ojczyźnie?

Na statku „Blücher” płynącym z Hamburga do Nowego Jorku razem z Niemcami płynie para podróżnych Wawrzyn Toporek i jego córka Marysia, która odróżnia się od reszty pasażerów swoim wyglądem i zachowaniem. Podróżni są biedni, wychudzeni, ich twarze są zmęczone chorobą, liczą na mlekiem i miodem płynącą Amerykę, rzeczywistość emigracji w XIX wieku, mocno odbiega od ich wyobrażeń.

Na statku „Blücher” płynącym z Hamburga do Nowego Jorku razem z Niemcami płynie para podróżnych Wawrzyn Toporek i jego córka Marysia, która odróżnia się od reszty pasażerów swoim wyglądem i zachowaniem. Podróżni są biedni, wychudzeni, ich twarze są zmęczone chorobą, liczą na mlekiem i miodem płynącą Amerykę, rzeczywistość emigracji w XIX wieku, mocno odbiega od ich wyobrażeń.

Trochę się męczyłam, dobrze, że była krótka. Przekaz ma, ale nie jest taki, że by mnie jakoś "dotknął" i zmienił życie.

Trochę się męczyłam, dobrze, że była krótka. Przekaz ma, ale nie jest taki, że by mnie jakoś "dotknął" i zmienił życie.

podoba mi się ale nudne jest ale pokazuje to co się działo za lat 90

podoba mi się ale nudne jest ale pokazuje to co się działo za lat 90

W moim wypożyczonym przeze mnie wydaniu, ta nowelka zawarta została w 61 stronach, a nie 90, jak to tutaj jest napisane. Uważam, że przesłanie zawarte w tej świetnej noweli jest wyśmienite, a zarazem następujące - bądź dumny z kraju, w którym się wychowałeś i z którego pochodzisz. Bo życie na emigracji może nie być tak satysfakcjonujące, jak pobyt w swoim miejscu, w którym się urodziłeś. Henryk Sienkiewicz był wspaniałym i wielkim pisarzem, który za życia wyrobił sobie markę (nagroda Nobla o czymś świadczy). Żadni bohaterowie nie są wredni czy samolubni, co jest ogromną zaletą. W dodatku - wiem, co było inspiracją dla nazwania pierdołowatego serialu z telewizyjnej Dwójki. Wystarczy przeczytać ostatnie strony, a się dowiecie, o jakiego bohatera chodzi. Polecam.

W moim wypożyczonym przeze mnie wydaniu, ta nowelka zawarta została w 61 stronach, a nie 90, jak to tutaj jest napisane. Uważam, że przesłanie zawarte w tej świetnej noweli jest wyśmienite, a zarazem następujące - bądź dumny z kraju, w którym się wychowałeś i z którego pochodzisz. Bo życie na emigracji może nie być tak satysfakcjonujące, jak pobyt w swoim miejscu, w którym...

Tak jak w podstawówce nie przepadałam za lekturami ( ale czytałam 😁) tak tą książkę mogę spokojnie polecić każdemu.
U mnie była w formie audiobooka i tu lektor na zdecydowany plus.

Tematem przewodnim jest podróż za ocean do Ameryki w celach zarobkowych. Ojciec z córką sprzedają gospodarstwo i wypływają za daleka wodę. To co tam można spotkać nie koniecznie jest kolorowe i przyjemne, ale każdy z napotkanych ludzi opowiada o Ameryce w jak najlepszych superlatywach. Tylko czy Marysia nie będzie tęsknić? Czy uda im się ułożyć życie na nowym kontynencie?
A może wręcz odwrotnie?

Nigdy nie przepadałam za Sienkiewiczem. Lata temu nawet W pustyni i w puszczy nie zrobiło na mnie jakiegoś wrażenia ale chyba do tego wrócę.

Polecam 😀, taka mała odskocznia 🥰

Tak jak w podstawówce nie przepadałam za lekturami ( ale czytałam 😁) tak tą książkę mogę spokojnie polecić każdemu.
U mnie była w formie audiobooka i tu lektor na zdecydowany plus.

Tematem przewodnim jest podróż za ocean do Ameryki w celach zarobkowych. Ojciec z córką sprzedają gospodarstwo i wypływają za daleka wodę. To co tam można spotkać nie koniecznie jest kolorowe i...

Krótkie formy w twórczości Henryka Sienkiewicza zdarzały się często. Za każdym razem na kilkudziesięciu stronach Autor chciał zawrzeć przesłanie, które czasem miało podnieść na duchu, a czasem miało stanowić przestrogę. Nie inaczej jest w przypadku „Za chlebem”, które opisem tragicznej w skutkach pogoni za lepszym jutrem. Chęć poprawy bytu, polepszenia swego statusu sprawia, że stary Wawrzon utrzymujący się do tej pory z pracy na roli na polskiej wsi, postanawia rzucić wszystko i ruszyć wraz z ukochaną córką Marysią za ocean, do wymarzonej Ameryki, w której życie ma być mlekiem i miodem płynące. Szybko się jednak okazuje, że chociaż mówi się, że chcieć to móc, to jednak czasem rzeczywistość brutalnie zderza nas z możliwościami realizacji własnych marzeń. Problem okazuje się nie tylko sama wycieńczająca podróż przez Atlantyk, w której brak znajomości języka niemieckiego sprawia, że chłopska rodzina cudem uchodzi z życiem. Nie inaczej jest i w samej Ameryce, w której ponownie bez znajomości języka, tym razem angielskiego, bez jakichkolwiek koneksje czy zagwarantowanej wcześniej pracy, polski chłop skazany jest na skrajną nędzę. Wprawdzie łut szczęścia sprawia, że Wawrzon i Marysia próbują znaleźć swoje miejsce na ziemi w nowo powstającej z myślą o polskich emigrantach osadzie Borowina, jednak i tutaj życie dalekie jest od szczęścia, a do happy endu daleka jeszcze droga. Los emigranta widziany oczami Sienkiewicza jest przykry i bolesny, towarzyszy mu ciągła tęsknota, poczucie wyobcowania, wręcz osamotnienia. Jakże prawdziwe pozostaje zatem stwierdzenie – wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Momentami bolesna to zatem lektura, bynajmniej nie napawająca optymizmem. Ku przestrodze.

Krótkie formy w twórczości Henryka Sienkiewicza zdarzały się często. Za każdym razem na kilkudziesięciu stronach Autor chciał zawrzeć przesłanie, które czasem miało podnieść na duchu, a czasem miało stanowić przestrogę. Nie inaczej jest w przypadku „Za chlebem”, które opisem tragicznej w skutkach pogoni za lepszym jutrem. Chęć poprawy bytu, polepszenia swego statusu...

Ciekawa nowela opowiadająca o polskim chłopie Wawrzonie Toporek i jego 18-letniej córce. Zdecydowali się opuścić Polskę i popłynąć niemieckim statkiem z Hamburga do Ameryki za tytułowym chlebem. Książka podzielona jest na 3 części:
- w I autor opisuje nam podróż głównych bohaterów . Ich trwogę przed nieznanym, głód i odosobnienie z powodu nieznajomości języka niemieckiego.
- w II części towarzyszymy bohaterom, którzy szczęśliwie dotarli do celu, jednak z braku znajomości tym razem języka angielskiego skazani są na ubóstwo, nędzę i brak pracy.
- Natomiast w ostatniej III części bohaterowie, dzięki pomocy jednego z Polaków, udają się do nowej polskiej osady w Borowinie, która się dopiero tworzy na ich oczach. Oj znów nie jest łatwo: Marysia i Wawrzon po raz kolejny musza walczyć o przetrwanie.
Nie jest to nowela optymistyczna. Co rusz naszych bohaterów spotyka coś złego. Jednak szczera modlitwa oraz powierzenie swojego życia Bogu , daje im nadzieję i sprawia, że los niejednokrotnie się do nich uśmiecha.
Autor ukazuje trudne życie chłopa na obcej ziemi oraz wielką tęsknotę za ojczyzną.
Mnie się podobała ta lektura. Pomimo archaicznego języka (nowela jest z 1880 roku),to czytało mi się ją bardzo dobrze 👍 Ocena 7/10.

Ciekawa nowela opowiadająca o polskim chłopie Wawrzonie Toporek i jego 18-letniej córce. Zdecydowali się opuścić Polskę i popłynąć niemieckim statkiem z Hamburga do Ameryki za tytułowym chlebem. Książka podzielona jest na 3 części:
- w I autor opisuje nam podróż głównych bohaterów . Ich trwogę przed nieznanym, głód i odosobnienie z powodu nieznajomości języka niemieckiego....

Cały Sienkiewicz. Jest intrygująco, wzruszająco, patriotycznie i smutno. Autor idealnie oddaje sytuację narodu polskiego pod zaborami. Nie jest to literatura lekka, ale prawdziwa, aż do bólu.

Cały Sienkiewicz. Jest intrygująco, wzruszająco, patriotycznie i smutno. Autor idealnie oddaje sytuację narodu polskiego pod zaborami. Nie jest to literatura lekka, ale prawdziwa, aż do bólu.

Oho. Gdy z tendencyjnych standardów przechodzimy do autentycznych zmartwień człowieka na emigracji. Muszę nadrobić Sienkiewiczowskie listy ze Stanów, by sprawdzić, ile polskiej biedy tam naprawdę doświadczył, ale "Za chlebem" napisane jest już wprawionym piórem, więc nawet ewentualną iluzję problematyki wciąga się noskiem. Jak często o rodzimej literaturze pozytywizmu można napisać "aż bucha z tego nowojorskim powietrzem"? Na pewno jedna z doskonalszych nowel epoki.

Oho. Gdy z tendencyjnych standardów przechodzimy do autentycznych zmartwień człowieka na emigracji. Muszę nadrobić Sienkiewiczowskie listy ze Stanów, by sprawdzić, ile polskiej biedy tam naprawdę doświadczył, ale "Za chlebem" napisane jest już wprawionym piórem, więc nawet ewentualną iluzję problematyki wciąga się noskiem. Jak często o rodzimej literaturze pozytywizmu można...