Długo wahałam się nad tym tytułem. Z jednej strony przyciągał mnie bo wyglądało na to, że będzie to jak manga tylko bez części komiksowej, czyli coś co lubię, z drugiej bałam się jej klasyfikacji jako "YOUNG ADULTS". Mam mieszane odczucia do tego gatunku czy nie będzie tam za wiele naiwności i oklepanej fabuły. Złamałam się jednak ze względu na zainteresowanie kulturą Japońską, którą lubię poznawać pod wieloma kontami.

I nie żaluję.

Przede wszystkim opis jest trochę mylący bo zapowiada, że będziemy śledzić losy i wzajemne relacje pary nastolatków, ich poznawanie się, wydarzenia ze wspólnie spędzonego czasu, pewnie dojdą i jacyś znajomi, a skoro ala Romeo i Julia to będą dramaty, intrygi itp. itd. No ogólnie wionie romansem. A nie o tym będzie ta historia.

Samej relacji między naszymi głównymi bohaterami mamy nie wiele. Dostaniemy za to ogromną dawkę świata w jakim przyszło żyć Japończykom Koreańskiego pochodzenia. W ten świat zabierze nas główny bohater opowiadając o swoim życiu poprzez wspomnienia i relacje z chwili obecnej. Sugihara jest świetną postacią, nie da się go nie lubić. Naprawdę nie jednokrotnie zaskoczył mnie dojrzałością i inteligencją. Z ogromny zaangażowaniem zaczytywałam się w jego historii niemogąc się oderwać. Choć akcja płynie raczej wolno, momentami wyskakując do przodu by znów skupić się na przemyśleniach i zobrazowaniu rzeczywistości Zainichi, to dla mnie ta książka była czymś naprawdę wartym by poświęcić jej czas. Czytanie było przyjemnością.

Choć wydawca ostrzega przed występująca tu przemocą i wulgaryzmami, spokojnie poleciłabym ją starszym nastolatkom. Nie ma tu tego w brew pozorom tak wiele i jest podane w formie, która nie boli ani w oczy ani w uczucia. Można tu za to odnaleźć bohatera, który choć nie idealny jest dobrym przykładem jak nie tylko można ale powinno się postępować. Popełnia błędy, a jakże, ale kto ich nie popełnia ;)

Długo wahałam się nad tym tytułem. Z jednej strony przyciągał mnie bo wyglądało na to, że będzie to jak manga tylko bez części komiksowej, czyli coś co lubię, z drugiej bałam się jej klasyfikacji jako "YOUNG ADULTS". Mam mieszane odczucia do tego gatunku czy nie będzie tam za wiele naiwności i oklepanej fabuły. Złamałam się jednak ze względu na zainteresowanie kulturą...

Niedawno spotkałam się z opinią, że książki dla dorastających czytelników nie powinny epatować przemocą. OK, w pierwszym odruchu mogę się z tym zgodzić, ale co z książką, w której przemoc wymierzona jest w nastoletniego bohatera? Która pokazuje, jak nastolatek musi mierzyć się z trudnymi, nierzadko naprawdę brutalnymi sytuacjami, ba, czasem odpowiedzieć przemocą na przemoc, bo… takie po prostu jest życie. Powieść Kazukiego Kaneshiro zatytułowana „Go!”, to przykład „trudnej” książki, która nie daje łatwych rozwiązań. I naprawdę daje do myślenia.

Cała recenzja dostępna na stronie: https://www.martasobiecka.pl/category/recenzje/156/kazuki-kaneshiro-

Niedawno spotkałam się z opinią, że książki dla dorastających czytelników nie powinny epatować przemocą. OK, w pierwszym odruchu mogę się z tym zgodzić, ale co z książką, w której przemoc wymierzona jest w nastoletniego bohatera? Która pokazuje, jak nastolatek musi mierzyć się z trudnymi, nierzadko naprawdę brutalnymi sytuacjami, ba, czasem odpowiedzieć przemocą na przemoc,...

3,5/5 ⭐️

Sugihara, uczeń liceum, ma reputację szkolnego łobuza: z dwudziestu trzech walk, które stoczył, nigdy nie przegrał ani jednej. Ludzie na ogół trzymają się od niego z daleka, ale nie wiedzą, że pod postacią łobuza kryje się niesamowicie wrażliwy chłopak. I nie mogą się tego dowiedzieć. Sugihara bowiem jest Zainichi, potomkiem Koreańczyków, przedstawicielem japońskiej mniejszości narodowej, dyskryminowanej na każdym kroku i wiązanej ze światkiem przestępczym. Nikt nie chciałby być w jego skórze.

Pewnego dnia Sugihara spotyka tajemniczą Sakurai. Dziewczyna go fascynuje, więc chłopak pragnie poznać ją bliżej i zburzyć zbudowany do tej pory wokół siebie mur. Jednak czy będzie w stanie to zrobić, nie ujawniając swojego pochodzenia?

„Go!” to pierwsza w Polsce japońska powieść YA! Kazuki Kaneshiro opowiada historię nastoletniego Sugihary, który mierzy się na co dzień z rasizmem, dyskryminacją i uprzedzeniami. Będąc Zainichi, nie może liczyć na wiele. To piętno nie opuści go do końca życia. Do tego według Japończyków jest obcym, który nie ma prawa zagrzać sobie miejsca w „ich” kraju. I lepiej dla niego, gdyby go opuścił.

Ta krótka, ale treściwa powieść poruszyła moim sercem. Autor uświadamia czytelnikowi, jakim wielkim problemem w Japonii jest rasizm i ksenofobia. Sugihara musi dostosować się do zasad. Przez opresyjne społeczeństwo nie wie, kim jest i kim chciałby być. Mierzy się z własną tożsamością. Chowa się przed światem, nie chcąc być ocenianym i wytykanym palcami.

Dorastanie z piętnem wyrzutka i odmieńca budzi w nim gniew. Nastoletnie życie jest dalekie od ideału. Kaneshiro stawia w swej książce na emocje i są one najmocniejszą stroną historii. Na kartach powieści czytamy, z jakimi wewnętrznymi rozterkami przyszło walczyć Sugiharze. Obserwujemy, jak się zakochuje, jak walczy sam ze sobą, by wyznać jej prawdę i jak się boi odrzucenia, toteż ukrywa przed nią swoje prawdziwe nazwisko. Przyznam jednak, że wątek romantyczny, choć „bolesny”, był najmniej interesujący.

I mimo swojej posępności, opowieść oferuje czytelnikowi też radosne momenty. Nie brak w niej przecież dobrego (czarnego) humoru. Ciepłej relacji Sugihary z chłopakami ze szkoły i dziwnej, ale niekiedy pokrzepiającej relacji z ojcem.

Język może i nie jest świetny, ale za to fabuła wciąga. A dodatkowe retrospekcje tylko pogłębiają zainteresowanie czytelnika.

„Go!” składnia do przemyśleń. To przejmująca młodzieżówka, która będzie dobra zarówno dla młodszych, jak i starszych.

3,5/5 ⭐️

Sugihara, uczeń liceum, ma reputację szkolnego łobuza: z dwudziestu trzech walk, które stoczył, nigdy nie przegrał ani jednej. Ludzie na ogół trzymają się od niego z daleka, ale nie wiedzą, że pod postacią łobuza kryje się niesamowicie wrażliwy chłopak. I nie mogą się tego dowiedzieć. Sugihara bowiem jest Zainichi, potomkiem Koreańczyków, przedstawicielem...

"Go!" to powieść przejmująca, zmuszająca do myślenia, nie dająca o sobie zapomnieć. Przełamująca granice literatury młodzieżowej, z równym zaangażowaniem mogą ją bowiem czytać odbiorcy nastoletni, jak i ci znacznie starsi. A także ucząca czegoś o świecie, poruszająca bowiem temat rzadko obecny w literaturze azjatyckiej obecnej na polskim rynku wydawniczym. Ważna pod względem społecznym, a przy tym świetnie napisana.


Cała recenzja tutaj: https://kulturazja.com/2023/11/02/romeo-julia-i-ksenofobia-recenzja-powiesci-go-kazukiego-kaneshiry/

"Go!" to powieść przejmująca, zmuszająca do myślenia, nie dająca o sobie zapomnieć. Przełamująca granice literatury młodzieżowej, z równym zaangażowaniem mogą ją bowiem czytać odbiorcy nastoletni, jak i ci znacznie starsi. A także ucząca czegoś o świecie, poruszająca bowiem temat rzadko obecny w literaturze azjatyckiej obecnej na polskim rynku wydawniczym. Ważna pod...

Książka pomimo iż ciekawa, napisana jest bardzo chaotycznie przez co czytelnik gubi się w tym co czyta. Fabuła strasznie się rozciąga.

Książka pomimo iż ciekawa, napisana jest bardzo chaotycznie przez co czytelnik gubi się w tym co czyta. Fabuła strasznie się rozciąga.

Gwarantuję, że nie spodziewasz się po tej książce tego co oferuje.

Ja się nie spodziewałam.

GO! to pierwsza japońska młodzieżowa powieść na polskim rynku, już sam ten fakt był dla mnie intrygujący, bowiem z japońskim young adudlt do tej pory miałam do czynienia w mangach, a jak prezentuje się powieść?

Oczekiwałam po niej lekkości, obyczajowości i może trochę typowości i japońskiej kultury, a dostałam cenną i uniwersalną hybrydę, bowiem to YA, które dorośli będą czytać z równym zainteresowaniem co młodzi czytelnicy.

Jest to historia wolnego ducha uwięzionego w systemie. Sugihara jest Zainichi, czyli Koreańczykiem zamieszkującym Japonię, co stanowi dla niego piętno, od którego nie uwolni się niezależnie jak bardzo będzie próbował. Poznajemy przeszłość jego rodziny, obserwujemy jego lata młodzieńcze, przyjaźnie i pierwszą miłość. To bardzo burzliwy okres w jego życiu, który złamałby niejedną osobę, ale nie jego, bowiem ma cel i nie podda się mimo przeciwności, tym samym autor zwraca naszą uwagę na to z czym chłopak musi się nieustannie zmagać jako Zainichi.

Podziwiam siłę ducha głównego bohatera, podziwiam solidną dawkę wiedzy, którą funduje nam autor - i tę dotyczącą koreańskiej mniejszości etnicznej w Japonii oraz tę z rożnych dziedzin nauki - to były naprawdę ciekawe rzeczy, a nie zapychacze. Ta historia może być niesamowitą inspiracją i motywacją dla młodych ludzi i refleksją dla dorosłych, bo obrazuje problem UPRZEDZEŃ i to tych głęboko zakorzenionych.

Język tej powieści początkowo mnie złamał, ale w końcu udało się wczuć i czerpać z niej to co oferuje. Chociaż nie ukrywam, że mam uczulenie na tak wielokrotnie użyte tutaj słowo "STARY" w kontekście ojca. Oczywiście, nie dziwi mnie tu młodzieżowy slang, tylko uświadomił, że za nim nie przepadam. Widziałam, że często pojawiły się uwagi dotyczące literówek - szczerze, ja zauważyłam tylko jedną, więc nie stanowiły dla mnie żadnego problemu, co pokazuje, że nie mają wpływu na przyswojenie treści. Nie wiem, może nie byłam wystarczająca skupiona na wyłapywaniu ich, ale te liczne uwagi serio mnie zaskoczyły.

A wracając do tego co istotne, książka jest napisana lekkim stylem, opisy nie są długie, narracja jest wciągająca, a tematyka balansuje między tym co lekkie i ciężkie do udźwignięcia, jednak wszystko jest W PUNKT i fabuła nie przytłacza w żadnym momencie, a oferuje wiele wątków skupiających się na głównym elemencie powieści - JAK TO JEST BYĆ KIMŚ OBCYM.

Za pomocą jednego słowa określę ją jako WAŻNĄ. Wiedzcie, że to jest naprawdę dobra książka, która emocjonuje i porusza. Ma elementy, które zostaną ze mną na dłużej i do niektórych fragmentów będę wracać pamięcią, ale jako całokształt raczej do mnie nie trafiła na tyle na ile miałam nadzieję. Z tego względu nie ma między nami miłości, ale jest docenienie, bo jestem ambasadorką serii #YAponia i cieszę się, że pojawiła się w niej tak wartościowa książka, którą spokojnie będę mogła polecać zainteresowanym i przede wszystkim młodzieży.

Ode mnie 7/10.

PS Nie rozumiem czemu wszyscy tak nie lubią Sakurai, nastolatka jakich wiele :D Moje nastawienie do niej jest neutralne, a dzięki niej mamy fajnie zobrazowany wątek młodzieńczej miłości - taki normalny i przyzwoity.

Współpraca barterowa z wydawnictwem Kirin.

Gwarantuję, że nie spodziewasz się po tej książce tego co oferuje.

Ja się nie spodziewałam.

GO! to pierwsza japońska młodzieżowa powieść na polskim rynku, już sam ten fakt był dla mnie intrygujący, bowiem z japońskim young adudlt do tej pory miałam do czynienia w mangach, a jak prezentuje się powieść?

Oczekiwałam po niej lekkości, obyczajowości i może trochę typowości i...

Książka Go! to moje pierwsze w życiu spotkanie z japońską literaturą młodzieżową. Autor wprowadza nas do świata nastolatków - w Japonii, czyli kraju niezwykle odległego i innego kulturowo od Polski.

Historia opowiadana jest z perspektywy licealisty Sugihara. Możemy się poczuć jakbyśmy razem z nim siedzieli i słuchali co ciekawego ma nam do przekazania. A uwierzcie, że historia jest bardzo wciągająca. Tym bardziej, że autor prawdopodobnie czerpał inspirację z własnego doświadczenia, ponieważ Sugihara tak jak Kazuki Kaneshiro są z pochodzenia Zainichi czyli Japończykami koreańskiego pochodzenia.

Powieść głównie skupia się na ukazaniu problemów nierówności wśród społeczeństwa oraz dyskryminacji. Główny bohater zawzięcie walczy i buntuje się wobec systemu w jakim przyszło mu żyć. Co ciekawe doczytałam w internecie odnośnie zjawiska tak ogromnej nienawiści do tej mniejszości i jest to sytuacja istniejąca od dekad. ONZ stanowczo nakazał Japonii przyjęcie odpowiedniego prawa, które byłoby w stanie zwalczyć takie nastroje w społeczeństwie. Sytuacja ta pod naciskiem międzynarodowym zmienia się jednak idzie to bardzo opornie. Szkoda, ponieważ Ci ludzie nie zasługują na ilość krzywd z jaką muszą się zmierzyć.

Wątek romansu natomiast myślałam, że zostanie mocniej rozwinięty.

Jako ambasadorka jestem usatysfakcjonowana i polecam Wam zagłębienie się w tą nietuzinkową historię.

Książka Go! to moje pierwsze w życiu spotkanie z japońską literaturą młodzieżową. Autor wprowadza nas do świata nastolatków - w Japonii, czyli kraju niezwykle odległego i innego kulturowo od Polski.

Historia opowiadana jest z perspektywy licealisty Sugihara. Możemy się poczuć jakbyśmy razem z nim siedzieli i słuchali co ciekawego ma nam do przekazania. A uwierzcie, że...

Nieoczywista historia pełna dyskryminacji, przemocy i bólu. Czy w takim życiu jest miejsce na przyjaźń, miłość i szacunek?

Główny bohater ,,GO!" czyli Sugihara zaprasza nas do swojego świata. Własną historię zaczyna od kilku wydarzeń z przeszłości dotyczących jego rodziny, które mają duży wpływ na obecne życie.

Sugihara ze względu na pochodzenie nie ma łatwo. Dla Japończyków zawsze był i będzie Zainichi. Ponieważ jest potomkiem Koreańczyków. A to definiuje jego miejsce w społeczeństwie i prowadzi do wielu przemocowych zdarzeń.

Książka ta porusza poważny problem dyskryminacji i przedstawia nam realia życia w Japonii. Dzięki niej możemy zapoznać się z kulturą tego kraju, w czym pomagają przypisy stosowane w książce by wyjaśnić pewne zagadnienia lub dodać kontekst do wypowiedzi bohaterów. Byłam nieco zdziwiona tym jak często się pojawiały. Mam jednak nadzieję, że to nie zniechęci Was do sięgnięcia po ten tytuł, a może nawet zachęci do pogłębiania tematów poruszonych w przypisach.

Mimo trudnych tematów takich jak odtrącenie przez społeczeństwo, przemoc i problemy w rodzinie historię Sugihary czyta się bardzo szybko za sprawą prostego (przystosowanego do młodego odbiorcy) języka oraz względnie niewielkiej liczbie stron.

Na początku pytałam czy możliwe jest by w takim życiu znalazło się miejsce na przyjaźń czy miłość. Kazuki Kaneshiro w swojej książce pokazuje nam, że jest to możliwe, przynajmniej w pewnym sensie. Na drodze młodego bohatera stają nie tylko przeszkody i osoby o wrogim spojrzeniu, ale i postacie, które wspierają bądź obdarzają serdecznym uśmiechem. Tym samym dają nadzieję na lepsze jutro.

Najbardziej jednak boli to, że nie każdy będzie miał szansę zaznać tego lepszego życia.

[Współpraca ambasadorska]

Nieoczywista historia pełna dyskryminacji, przemocy i bólu. Czy w takim życiu jest miejsce na przyjaźń, miłość i szacunek?

Główny bohater ,,GO!" czyli Sugihara zaprasza nas do swojego świata. Własną historię zaczyna od kilku wydarzeń z przeszłości dotyczących jego rodziny, które mają duży wpływ na obecne życie.

Sugihara ze względu na pochodzenie nie ma łatwo. Dla...

Sugihara jest… no właśnie, kim? Większość powie o nim zainichi - Koreańczyk mieszkający w Japonii. Ale urodził się w Japonii, jego rodzice pochodzą z Korei Północnej, a on zmienił obywatelstwo na to południowokoreańskie.

Ale nie jest to historia, taka jaka mogłaby wam się wydawać. No bo co wam przyszło pierwsze do głowy? Bo mi historia o biednym, prześladowanym chłopcu, który znajduje wreszcie miłość i przyjaźń oraz akceptację. No i właśnie nie. Sugihara (chociaż to jego przybrane, japońskie nazwisko) pochodzi z całkiem zamożnej rodziny, jest przystojny, dobrze zbudowany, umie się bić, jest oczytany i inteligenty, a do tego ma kilku dobrych przyjaciół. Ale od zawsze jest celem prób przypisania mu łatki - słowami, a najczęściej (brutalnymi) czynami próbują złamać go północni Koreańczycy, południowi Koreańczycy, Japończycy, a nawet jego własny ojciec. Jego życie to ciągła walka o własne terytorium. A najlepsze jest to, że Sugihara nie znosi przemocy, której ciagle jest ofiarą i do której ciągle jest zmuszany.

Sam bohater wydaje się, że ciagle chce obrać się za któraś stroną, no bo czemu jeżeli urodził się w Japonii nie jest Japończykiem? Czemu nigdy na oczy nie widział Korei Południowej? Czemu nigdy nie mógł poznać wujka z Korei Północnej? Wszystko było zasądzone z góry, przez innych ludzi, a on mimo, że ciągle próbował przebić się przez mur, nigdy mu się to nie udało.

Plusami książki są: dawka historii, biologii, antropolgii, sztuki i to w przystępny i interesujący sposób. Sugihara jest piekielnie inteligenty i niezłomnie chce walczyć o swoją edukację, nawet jeżeli wiąże się to z przemocą ze strony i japońskich i koreańskich nauczycieli oraz uczniów. Sugihara jest po prostu wspaniałym bohaterem, kocham go całym sercem i rozumiem każdą jego decyzję, chociaż nie jestem w stanie nawet w ułamku postawić się na jego pozycji.

Minusem zdecydowanie jest SAKURAI. Nienawidzę tej postaci całym sercem, chociaż ma nam pokazać jak rodzice i społeczeństwo zatruwają młode umysły. [spojler👉🏻] Zakończenie chociaż doprowadziło mnie do szału, jest dla mnie zrozumiałe - Sugihara pierwszy raz usłyszał od kogoś - jesteś dla mnie wystarczający takim jakim jesteś, kocham cię - i postanowił rzucić wszystko inne dla tego uczucia. Jako osoba trzecia chcę miotać rzeczami i kazać mu wracać, ale tak jak wspomniałam, rozumiem go.

Z technicznych rzeczy mogę wspomnieć jeszcze o kilku wytrącających z rytmu literówkach.

CZYTAJCIE!

4.5/5 ⭐️

współpraca z Wydawnictwem Kirin
bookstagram: @zebys.nie.musial_

Sugihara jest… no właśnie, kim? Większość powie o nim zainichi - Koreańczyk mieszkający w Japonii. Ale urodził się w Japonii, jego rodzice pochodzą z Korei Północnej, a on zmienił obywatelstwo na to południowokoreańskie.

Ale nie jest to historia, taka jaka mogłaby wam się wydawać. No bo co wam przyszło pierwsze do głowy? Bo mi historia o biednym, prześladowanym chłopcu,...

Jak prezentuje się pierwsza w Polsce japońska książka young adult? Myślę, że to jest bardzo dobry start!

Książka opowiada o licealiście Sugiharze, który cieszy się opinią szkolnego buntownika i zabijaki. Chłopak nie ma wcale łatwo i woli, aby ludzie się go bali niż wyśmiewali przez to, że jest Zainichi, czyli potomkiem Koreańczyków, przedstawicielem japońskiej mniejszości narodowościowej. Ludzie są bardzo uprzedzeni, a Sugihara nie chce być uważany za tego gorszego. Pewnego dnia poznaje przepiękna dziewczyne, która go intryguje. Tworzą zgraną parę, jednak czy pochodzenie chłopaka tego nie zniszczy?

Książka o problemie, który dotyka nie tylko tamte rejony. W Polsce również spotykamy się z dyskryminacją w szkole, ale nie tylko. Jest to problem, który dotyka bardzo wiele osób i można sobie wyobrazić jakie to jest dla nich trudne, bo przecież nie mają wpływu na to skąd pochodzą. Myślę, że w tym temacie książka może dać coś do myślenia, bo cała historia przedstawiona jest właśnie z punktu widzenia osoby dyskryminowanej.

Opis książki sugeruje, że książka najbardziej skupia się na wątku romantycznym, co jednak nie jest prawdą, bo w bardzo dużym stopniu wnikamy w życie chłopaka. Relacje w domu, z przyjaciółmi i co myśli o tym wszystkim co go spotyka, a oprócz problemów w szkole zaczyna się również walić jego życie prywatne. Wątek romantyczny jest też bardzo ważną częścią historii, bo wtedy też przyznaje na głos, co sądzi o dyskryminacji.

Książka jest naprawdę dobra i wartościowa. Jest to coś nowego na polskim rynku, ale czuję, że będzie dla każdego. 🫶

⭐⭐⭐⭐✨/5

Jak prezentuje się pierwsza w Polsce japońska książka young adult? Myślę, że to jest bardzo dobry start!

Książka opowiada o licealiście Sugiharze, który cieszy się opinią szkolnego buntownika i zabijaki. Chłopak nie ma wcale łatwo i woli, aby ludzie się go bali niż wyśmiewali przez to, że jest Zainichi, czyli potomkiem Koreańczyków, przedstawicielem japońskiej mniejszości...