Jest to historia jednej nocy z życia Lidki, studentki lingwistyki stosowanej, która w pierwszą rocznicę samobójczej śmierci siostry próbuje odkryć motywy jej decyzji. Spotkanie z najbliższą rodziną, byłym chłopakiem i narzeczonym siostry wyzwala w niej żal, gniew, poczucie winy, które ostatecznie przyniosą wyzwolenie i zrozumienie.

To również historia o trudnych relacjach rodzinnych, sekretach, o drugim życiu, jakie często prowadzimy w tajemnicy przed bliskimi. Książka pełna emocji, z ciekawą historią, nie taką cukierkową. Zachęcam do lektury ❤️

Jest to historia jednej nocy z życia Lidki, studentki lingwistyki stosowanej, która w pierwszą rocznicę samobójczej śmierci siostry próbuje odkryć motywy jej decyzji. Spotkanie z najbliższą rodziną, byłym chłopakiem i narzeczonym siostry wyzwala w niej żal, gniew, poczucie winy, które ostatecznie przyniosą wyzwolenie i zrozumienie.

To również historia o trudnych relacjach...

Czy kojarzycie może co oznacza słowo CYPEK? Ja w sumie nie wiedziałam i dopiero pod koniec czytania postanowiłam sobie wygooglować 😅 Trochę zaskoczyła mnie pierwsza pozycja, która wyskoczyła, bo jednak ta książka nie jest o tym co się tam pojawiło🤭
Krótko o treści: Lidia, dwudziestodwuletnia dziewczyna, czuje, że jej świat się rozpada. Za chwilę zawali studia, zakończyła długoletni związek, a przede wszystkim wciąż nie może pogodzić się z tym, że jej siostra nie żyje. W pierwszą rocznicę jej śmierci postanawia odnaleźć odpowiedź na dręczące ją pytania.
Nocna wędrówka ulicami miasta obfituje w niespodziewane spotkania i tragiczno-komiczne sytuacje. Brat, rodzice, narzeczony siostry, były chłopak – każdy ma swoją prawdę. Lidia, rozdarta między gniewem a poczuciem winy, będzie musiała przebyć długą drogę, by zrozumieć, co się wydarzyło.
To moja druga książka @m.modrzynska i uważam, że autorka z każdą kolejną książką rozwija się coraz bardziej. Pochłonęłam tę książkę w ciągu dwóch dni - myślę, że gdybym nie szła spać gdy ją zaczynałam to nie odkładałbym jej dopóki nie przeczytałabym ostatniego słowa 😅
Jest to książka o stracie i żalu, a także o tym jak ludzie składają swoje życie po wydarzeniach, które rozbiły ich świat na kawałki. Książka przemyślana jest już od samej okładki, gdzie widzimy dziewczynę o niebieskich włosach (bardzo odwzorowuje to fabułę),następnie przechodzimy do fabuły, która wydaje się początkowo bardzo lekka, lecz poruszane są tam bardzo ważne tematy: strata, depresja, tęsknota… tematy te pojawiają się w nie spotykany często sposób, każdy spodziewał by się przygnębiającej książki l, jednak tutaj mamy trochę humoru, sarkazmu, często też refleksji, oczywiście nie brakuje tutaj smutku i żalu, ale nie przygniatają sobą.
Na początku nie polubiłam głównej bohaterki, ale z każdą stroną zaczynałam rozumieć jej zachowanie i moja sympatia do niej urosła. Rodzinne relacje też pokazane są w bardzo ciekawy sposób, pomimo tego, że krążymy tylko wokół Lidki, to dowiadujemy się jak każdy z rodziny radzi sobie podczas tej tragedii.
Uważam, że książkę warto przeczytać i dlatego będę ją polecać wszystkim ❤️

Czy kojarzycie może co oznacza słowo CYPEK? Ja w sumie nie wiedziałam i dopiero pod koniec czytania postanowiłam sobie wygooglować 😅 Trochę zaskoczyła mnie pierwsza pozycja, która wyskoczyła, bo jednak ta książka nie jest o tym co się tam pojawiło🤭
Krótko o treści: Lidia, dwudziestodwuletnia dziewczyna, czuje, że jej świat się rozpada. Za chwilę zawali studia, zakończyła...

Cała historia opowiedziana jest z punktu widzenia Lidii, studentki, która rok wcześniej straciła siostrę. Jej teraźniejszość miesza się z kalejdoskopem wspomnień. Chce jakoś uczcić ten dzień. Upodabnia się do Luśki, zastanawia co sprawiłoby jej przyjemność. Idzie tym tropem przez noc. Opowieść zaczyna się po południu a kończy rankiem dnia następnego, gdy wszystko jest już inne.

Lidka nie może czytać. To jest poważny problem, bo przez całe życie kochała książki, podobnie jak jej mama i rodzeństwo. To w literaturę uciekała przed problemami a teraz litery z nią nie współpracują. Rozstała się z chłopakiem i źle jej idzie na studiach, unika spotkania z rodziną. Po roku wciąż przeżywa postępek siostry i za wszelką cenę chce odkryć jego przyczynę.

Szuka chłopaka Lusi, który może coś wiedzieć, a Mikołaj przed nią ucieka.

Lidia jest bardzo samotna, bo odsunęła się od bliskich i nie radzi sobie z emocjami.

To studium psychologiczne osoby w żałobie, która z odejściem kogoś ważnego utraciła część siebie.

Ona chce zrobić cokolwiek, by znów poczuć obecność siostry. Długa droga prowadzi do zrozumienia, ale Lidia się nie poddaje dopóki nie dopnie swego.

Poznajemy bohaterkę na tle jej rodziny, byłego chłopaka. Widzimy z jaką łatwością nawiązuje nowe znajomości. Czy to otwartość czy desperacja? Jednocześnie trudno jej szczerze rozmawiać z bratem i rodzicami.

Podobał mi się język jakim napisana jest książka. Motyw czytania też jest mi bliski. Myślę, że to świetna powieść o młodych ludziach, wchodzących w dorosłość z pewnymi oczekiwaniami i dużym bagażem doświadczeń. Pomimo trudnej tematyki błyskotliwe dialogi między postaciami nie raz budziły mój uśmiech.

Czyta się lekko a dzięki pierwszoosobowej narracji łatwo można wczuć się w emocje Lidii.

Cała historia opowiedziana jest z punktu widzenia Lidii, studentki, która rok wcześniej straciła siostrę. Jej teraźniejszość miesza się z kalejdoskopem wspomnień. Chce jakoś uczcić ten dzień. Upodabnia się do Luśki, zastanawia co sprawiłoby jej przyjemność. Idzie tym tropem przez noc. Opowieść zaczyna się po południu a kończy rankiem dnia następnego, gdy wszystko jest już...

Zacznę nietypowo, bo bardzo zaintrygował mnie tytuł powieści Miki Modrzyńskiej. Co to jest „Cypek”, a może kto? Oczywiście gdzieś już to słowo słyszałem, kojarzy mi się z męskim imieniem Cyprian i jego zdrobnieniem. Niezawodny w tym jest Internet i w pierwszym wyszukiwaniu na globalnej encyklopedii słowo cypek oznacza… rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, przestarzale tak określało się penisa. Matko! Czy to będzie książka o penisach? – pomyślałem i trochę się przeraziłem.

Pani Mika Modrzyńska nie napisała powieści o męskich przyrodzeniach i bardzo dobrze, bo nie wiem, jakbym przetrawił blisko trzysta stron. Ufff, mogłem odetchnąć po przeczytaniu lektury, która była całkiem inna, niż się spodziewałem. Kilka słów zatem o autorce. To nie pierwsza powieść autorki, bo na rynku wydawniczym zadebiutowała książką pt.: Styczniowa letnia noc, gdzie fabułę umieściła w Nowej Zelandii, tam, gdzie ostatnio mieszka. Studiowała w Bydgoszczy lingwistykę stosowaną i jak sama twierdzi, od sześciu lat jest pełnoetatową podróżniczką. Prowadzi bloga alecojak, na którym opisuje swoje podróże i nie tylko.

Okładka kontrastuje mocno kolorami czerwonym i niebieskim. Widzimy fragment włosów w kolorze dość odważnym, jeśli można tak określić niebieski kolor. Osoba ma na sobie czerwoną koszulkę. I nad tytułem widzimy napis: Tej nocy wszystko mi powiesz.

Przez blisko trzysta stron będziemy przemierzać ulice największego miasta województwa kujawsko-pomorskiego, Bydgoszczy. Tak naprawdę znajdziemy się we współczesnym czasie, ale główna bohaterka będzie często powracać do wydarzeń, które miały miejsce dużo wcześniej. Jak wcześniej? Można to określić w ten sposób. Przed niespodziewaną śmiercią jej siostry. Akcja zaś rozgrywa się na przestrzeni kilkunastu godzin. Między godziną czternastą, a szóstą rano.

Lidia, to postać, która opowiada nam wydarzenia z jej życia. Dosyć tragiczne, ponieważ mija rok od śmierci jej siostry Lusi. Do tej pory dziewczyna nie może się pozbierać po tamtym strasznym wydarzeniu. Nie może pojąć, jak do tego doszło, że jej ukochana siostrzyczka popełniła samobójstwo. Przez to jej życie nie układa się tak, jakby sobie wymarzyła. Postanawia raz na zawsze, w rocznicę śmieci siostry, dotrzeć do prawdy, zrozumieć co stało się 15 października, rok wcześniej. Ta kilkunastogodzinna podróż oddaje samopoczucie głównej bohaterki, jej rozterki, problemy i stosunek do otaczającego ją świata. Autorka przeskakuje do wspomnień Lidki, gdy jeszcze siostra żyła, w czas teraźniejszy.

Wiele tu emocji, zadawanych pytań, które można podsumować jednym słowem – dlaczego? Dlaczego żałoba trwa tak długo, dlaczego musiała porzucić studnia, dlaczego życie osobiste również jej się nie ułożyło, dlaczego w wieku dwudziestu dwóch lat jeszcze jest dziewicą, mimo że obiecała siostrze, że taki stan wkrótce się zmieni. Dlaczego, dlaczego, dlaczego!!!

Mam wrażenie, że powieść jest przez te przeskoki trochę chaotyczna, ale jak wynika z treści, takie przeskoki były bardzo potrzebne, by zrozumieć ból, jaki nosi w sobie bohaterka. Jej młodzieńcze rozterki, bolesne wejście w dorosłe życie często jest przeplatane ironicznym humorem. Dialogi może mnie nie zachwyciły do końca, ale mam takie wrażenia z autopsji, że wiele młodych ludzi tak właśnie rozmawia. No i dowiedziałem się, o jakie cypki chodzi, czego w ogóle nie brałem pod uwagę.

To powieść psychologiczna, obyczajowa, dla młodszego pokolenia. To powieść o tym, jak życie w traumie może odcisnąć piętno na innym człowieku.

Zacznę nietypowo, bo bardzo zaintrygował mnie tytuł powieści Miki Modrzyńskiej. Co to jest „Cypek”, a może kto? Oczywiście gdzieś już to słowo słyszałem, kojarzy mi się z męskim imieniem Cyprian i jego zdrobnieniem. Niezawodny w tym jest Internet i w pierwszym wyszukiwaniu na globalnej encyklopedii słowo cypek oznacza… rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, przestarzale tak...

Nie rozumiem, jak "Cypek" moze mieć tyle pozytywnych opinii.

Główna bohaterka, choć ma 20 lat, zachowuje się jak rozkapryszona trzynastolatka, jest arogancka, niegrzeczna, uparta. Ma zerowe zdolności analityczne, nic nie daje jej się przetłumaczyć. Dodatkowo ta postać, jak i wszystkie inne, jest niewiarygodna w swoim zachowaniu i języku, dlatego nie sądzę, że "słaby" charakter Lidki to po prostu kreacja.

Część zachowań bohaterów nie ma sensu - chłopak zmarłej siostry Lidki nie chce z nią rozmawiać przez cały wieczór, po czym nagle, bez żadnej zmiany/nowej sytuacji, rozpoczyna z nią rozmowę jakby nigdy nic i jakby nie unikał jej przez ostatnie 10 godzin.

Choć Modrzyńska miała ciekawy pomysł na fabułę, im dalej w lekturę, tym gorzej. Zachowanie głównej bohaterki męczy, mniej więcej w połowie można się domyśleć, jakie rozwiązanie będzie miała tajemnica, która Lidka chce za wszelką cenę rozwikłać.

Językowo niestety też jest słabo, przez co całość czyta się naprawdę trudno.

Tym razem niestety nie polecam.

Nie rozumiem, jak "Cypek" moze mieć tyle pozytywnych opinii.

Główna bohaterka, choć ma 20 lat, zachowuje się jak rozkapryszona trzynastolatka, jest arogancka, niegrzeczna, uparta. Ma zerowe zdolności analityczne, nic nie daje jej się przetłumaczyć. Dodatkowo ta postać, jak i wszystkie inne, jest niewiarygodna w swoim zachowaniu i języku, dlatego nie sądzę, że "słaby"...

"Cypek" bardzo mnie zaskoczył. Nie wiem w sumie, czego się spodziewałam, niczego konkretnego chyba, bo sam opis książki niewiele zdradzał, ale... Po prostu była inna niż przypuszczałam. Myślałam, że pójdzie bardziej w stronę jakiegoś kryminału, jakiejś zagadki. Sama bohaterka zresztą też chyba tak w pewnym momencie myślała. Niemniej jednak mamy tu po prostu opowieść o stracie i życiu po, o składaniu się na nowo po tym, jak rozpadł nam się świat. I wykonane jest to naprawdę rewelacyjnie.
Mika pisze w sposób bardzo przystępny, ma lekkie pióro i przez jej książkę się po prostu płynie, choć trzeba w tym przypadku przywyknąć do chaotycznych myśli Lidki. Niemniej jednak od jakiejś 70 strony zupełnie nie mogłam się od tej książki oderwać - musiałam koniecznie dowiedzieć się, jakie wybory podejmie Lidka na kolejnej stronie, jakie tajemnice odkryje, co okaże się jej urojeniem, a co prawdą.
Dla mnie pozycja naprawdę super i cieszę się, że po nią sięgnęłam. Polecam osobom poszukującym czegoś angażującego na jeden-dwa wieczory (przez tą książkę się po prostu pędzi).

"Cypek" bardzo mnie zaskoczył. Nie wiem w sumie, czego się spodziewałam, niczego konkretnego chyba, bo sam opis książki niewiele zdradzał, ale... Po prostu była inna niż przypuszczałam. Myślałam, że pójdzie bardziej w stronę jakiegoś kryminału, jakiejś zagadki. Sama bohaterka zresztą też chyba tak w pewnym momencie myślała. Niemniej jednak mamy tu po prostu opowieść o...

„Zmiana zawsze wymaga wysiłku, ale jest tego warta”

Każda strata jest bolesna, ale najbardziej boli strata kogoś bliskiego, z czym trudno się pogodzić. Jest trudniejsze tym bardziej, gdy nie do końca znane są okoliczności śmierci, o czym doskonale wie bohaterka książki pt.: „Cypek”.

Na okładce tej powieści widać dziewczynę z niebieskimi włosami. Nie jest to przypadkowa grafika, lecz doskonale przemyślana, więc doceniam pracę grafika i pomysł na jej wyeksponowanie w takiej formie. Kolor niebieski miały włosy Luśki, siostry Lidii Leńkowskiej. Gdy ją poznajemy mija właśnie rok od śmierci ukochanej siostry, więc Lidia chce w jakiś szczególny sposób uhonorować pamięć o niej. Zaczyna od ufarbowania swoich włosów na niebiesko, co wywołuje szok nie tylko u niej, gdyż efekt jest inny, niż oczekiwała, ale też u osób, których spotyka w przeciągu kilkunastu godzin, bo towarzyszymy jej w kolejnych godzinach, począwszy od godziny czternastej, a skończywszy o szóstej nad ranem. W ciągu tego czasu dzieje się dosyć sporo, a my stopniowo poznajemy wydarzenia sprzed śmierci Luśki, które przeplatane są tym, co dzieje się obecnie w ciągu jednego wieczoru i nocy.

„Cypek” to powieść, która mnie pozytywnie zaskoczyła ze względu na sposób, w jaki autorka porusza w niej kwestię żałoby po starcie bliskiej osoby, ale też depresji, czy relacji międzyludzkich. Poza tym podobała mi się lekka forma, sposób wysławiania się głównej bohaterki, która przedstawia wydarzenia ze swojego punktu widzenia. Jej oczami widzimy ludzi, których spotyka, sytuacje, jakie przeżywa oraz zakątki Bydgoszczy, oddające klimat miasta.

Autorka przebywała w tym mieście w czasie studiów i widać jej sympatię do bydgoskich uliczek, zaułków, ale też mieszkańców i ulubionych miejsc. Bohaterka, która opisuje nam charakterystyczne okolice tego miasta często wraca do wcześniejszych wydarzeń, które przeplatają się z tym, co dzieje się obecnie. Na początku irytował mnie brak wyraźnego zaznaczenia tych dwóch przestrzeni czasowych, jednak z czasem przyzwyczaiłam się do takiej konstrukcji fabuły, więc czytanie biegło dosyć płynnie, a ja dałam się wciągnąć w kolejne wydarzenia. Spotkania, jakie w ciągu kilkunastu godzin mają miejsce, wspomnienia, a przy tym analiza tego, co działo się ponad rok temu daje bohaterce wgląd w swoje uczucia, spojrzenie na przeszłość z innej perspektywy, a przede wszystkim zrozumienie, co doprowadziło do śmierci siostry.

W niestandardowy sposób autorka opowiada o stracie, tęsknocie, poczuciu winy, bólu, ale też o nadziei i miłości, a przede wszystkim o depresji, która wkracza podstępnie, bez objawów tak, że trudno wychwycić sygnały świadczące, że dana osoba zostaje przez tę chorobę zagarniana. Nie jest to jednak przygnębiająca opowieść, gdyż pobrzmiewa w niej humor, czasami sarkazm, refleksja, ale też nie brakuje smutku i żalu odczuwanego wskutek braku najukochańszej osoby. To opowieść o składaniu wszystkiego na nowo i nauczeniu się żyć bez osoby, która była ważna dla nas, ale teraz pozostała już tylko we wspomnieniach.

Książkę przeczytałam, dzięki współpracy z wydawnictwem Zysk i S-ka

„Zmiana zawsze wymaga wysiłku, ale jest tego warta”

Każda strata jest bolesna, ale najbardziej boli strata kogoś bliskiego, z czym trudno się pogodzić. Jest trudniejsze tym bardziej, gdy nie do końca znane są okoliczności śmierci, o czym doskonale wie bohaterka książki pt.: „Cypek”.

Na okładce tej powieści widać dziewczynę z niebieskimi włosami. Nie jest to przypadkowa...

📚Recenzja: 98/2023
📚Autor: Mika Modrzyńska
📚Tytuł: "Cypek"
📚Wydawnictwo: Zysk i S-ka Wydawnictwo
📚Ocena: 9,5/10

"Czasami trudno jest złapać perspektywę, gdy stoisz za blisko."
Lidka ma dwadzieścia dwa lata. Rok temu, z dniem śmierci siostry, a zarazem największej przyjaciółki, jej świat się załamał. To właśnie piętnastego października, Lidka wyrusza na samotną, nocną przechadzkę po mieście w poszukiwaniu przyczyny odejścia Lusi. Na swój specyficzny sposób chce "świętować" tę smutną i rozrywającą serce rocznicę. Spotyka swojego byłego chłopaka, narzeczonego siostry oraz brata. Każda z tych osób powoli przybliża ją do poznania prawdy.
Matulu, co to była za książka. Pełna emocji, żalu, tęsknoty i nadziei. Opowiadająca o niełatwym (bo obarczonym żałobą po najbliższej osobie) wkraczaniu w dorosłe życie oraz o próbach walki z depresją.
O chęci uzyskania odpowiedzi na dręczące pytanie "Czemu tak się stało?"
Nie jest to łatwa książka, jednak dzięki lekkiemu, zachęcającemu stylowi czyta się ją niezwykle szybko. Nie brakuje tu zarówno głębszych przemyśleń, jak również zabawnych sytuacji i dialogów. Ja pochłonęłam ją w mniej niż jeden dzień, co świadczy o jej "nieodkładalności".
Autorka książki, we wzruszający sposób, podkreśla siłę siostrzanej miłości, która nie słabnie nawet po śmierci.
Najważniejszym jednak, według mnie przekazem, jest zwrócenie uwagi na depresję, jako na chorobę doskonale kamuflującą swoje objawy, sprawiając, że są one niezauważalne nawet przez najbliższe osoby.
Jedynym mankamentem całej powieści, do którego doczepiłabym się, jest sposób, w jaki Lidka chce celebrować rocznicę i jej obsesyjne dążenie do spełnienia tego celu. Za to ucinam pół gwiazdki z maksymalnej możliwej skali.
Podsumowując:
Jest to niezwykle oryginalna i niepowtarzalna powieść. Piękna, wzruszająca i skłaniająca do refleksji w bardzo nieoczywisty sposób.
Do zaczytania.
Molly📖.

📚Recenzja: 98/2023
📚Autor: Mika Modrzyńska
📚Tytuł: "Cypek"
📚Wydawnictwo: Zysk i S-ka Wydawnictwo
📚Ocena: 9,5/10

"Czasami trudno jest złapać perspektywę, gdy stoisz za blisko."
Lidka ma dwadzieścia dwa lata. Rok temu, z dniem śmierci siostry, a zarazem największej przyjaciółki, jej świat się załamał. To właśnie piętnastego października, Lidka wyrusza na samotną, nocną...

"Czasami trudno jest złapać perspektywę, gdy stoisz za blisko."

Życie dwudziestodwuletniej Lidii zakończyło się z dniem śmierci jej siostry.
Dziewczyna nie potrafi poradzić sobie z żałobą. Zawala studia, zrywa z chłopakiem i od nikogo nie chce pomocnej dłoni, uważając że poradzi sobie ze wszystkim sama.
Lidia jednak chce znaleźć odpowiedź na dręczące ją pytania.
Niestety poczucie winy i gniew nie są dobrymi doradcami.
Czy dziewczyna odnajdzie odpowiedzi?
Co tak naprawdę się stało?

"Cypek" to historia o miłości, nadziei, tęsknocie i żalu. Opowieść o szukaniu samej siebie, przeżywaniu depresji po stracie bliskiej osoby.
Książka w której nie zabraknie również humoru i ciekawych dialogów.
Lidia to ciekawa osoba, choć jej decyzję nie zawsze moim zdaniem były dobre.
Napisana lekkim piórem powieść, dzięki czemu szybko się ją czyta. Narracja przypadła mi do gustu, napisana była z perspektywy dziewczyny, dzięki temu mogliśmy bardziej wczuć się w to co ona czuje.
Autorka w swojej książce pokazuje nam jak wielka potrafi być siostrzana miłość, jak osoby nie dające sobie rady ze stratą potrafią ukryć to przed innymi. Historia zmusza do refleksji, jest naprawdę cudowna i warta przeczytania.
"Cypek" to niezwykle piękna, jednak nie lekka historia, poruszająca wiele ważnych aspektów dorastania.

"Czasami trudno jest złapać perspektywę, gdy stoisz za blisko."

Życie dwudziestodwuletniej Lidii zakończyło się z dniem śmierci jej siostry.
Dziewczyna nie potrafi poradzić sobie z żałobą. Zawala studia, zrywa z chłopakiem i od nikogo nie chce pomocnej dłoni, uważając że poradzi sobie ze wszystkim sama.
Lidia jednak chce znaleźć odpowiedź na dręczące ją...

RECENZJA 

„CYPEK”

WSPÓŁPRACA REKLAMOWA —

AUTOR: MIKA MODRZYŃSKA. 

WYDAWNICTWO: ZYSK I S-KA 

„Czasami trudno złapać perspektywę, gdy stoisz za blisko”.

„Zabawna myśl pojawia się w mojej głowie, a dzisiejszego wieczoru myśli nie mają żadnych problemów z wyskakiwaniem z ust. 
W momencie, gdy przestaje ci zależeć, nie potrzebujesz kontroli; nie musisz kontrolować niczego, bo nie obchodzi cię, co się stanie. Bo może stać się wszystko, a ciebie to nie ruszy”.

„CYPEK” to nietuzinkowa, poruszająca historia o miłości, żalu, nadziei, pełna wątpliwości, przepełniona emocjami,  smutkiem, tęsknotą, osamotnieniem, próbą poradzenia sobie z żałobą i odnalezienia odpowiedzi i prawdy na dręczące pytania o śmierć siostry. Historia o poszukiwaniu sensu życia, odnalezieniu samej siebie, pełna zabawnych dialogów, wplecionego humoru i ironii.
Książka porusza ważne życiowe i bardzo trudne tematy, takie jak zmaganie się z depresją, śmierć bliskiej osoby.
Autorka w bardzo ciekawy i sposób przedstawiła nam tę historię, zagubionej dziewczyny, która pragnie odnaleźć sposób na uporanie się z bólem, cierpieniem i żałobą po stracie ukochanej siostry. 
 Teraźniejszość miesza, się z przeszłością szukając odpowiedzi na nurtujące pytania. A my razem z bohaterką będziemy odkrywali, prawdy. 

Książka napisana jest z perspektywy głównej bohaterki Lidki, dzięki temu możemy ją zrozumieć i jej postępowanie, wejść jej w głowę, zobaczyć, z czym się zmaga, jakie emocje, uczucia krążą jej w żyłach. 

„Jestem słoikiem, a moja zakrętka ledwie się trzyma. Jeśli teraz choćby drgnę, to wypełniająca naczynie czerń wypłynie i rozprysnę się na milion kawałków. Serce wali tak mocno, aż boli; krew zdaje się rozpierać żyły, gotowa opuścić przyciasne korytarze....”

Lidka ma dwadzieścia dwa lata, a jej życie rozpadło się rok temu wraz ze śmiercią siostry.
Żałoba, której nie potraf przejść i nie radzi sobie ze stratą i nie przyjmuje pomocnej dłoni od nikogo, twierdząc, że jest na tyle silna i niezależna. A ona żyje, napędzana furią, oplotła, się płaszczem strachu a złość przykrywa wszystko, co jest radosne, a w dodatku zrywa z chłopakiem, odcinając się od wszystkich bliskich  i znajomych, próbując przeżyć żałobą po swojemu. 
A tej jednej, jedynej nocy pragnie odkryć prawdę o śmierci siostry i dlaczego nic nie zauważyła. Ta noc nigdy się nie powtórzy, więc musi wykorzystać ją w pełni. 
To będzie pełna zakrętów, wrażeń noc.

-Czy Lidka odnajdzie odpowiedzi na dręczące ją pytania? 
-Czy przetrwa rodziną kolację?
-Czy Lidka uratuję się sama? 
-Cy pogodzi się ze śmiercią siostry?
-Czy noc odkrywania prawdy będzie oczyszczająca? 
-Czy tej nocy odnajdzie sie­bie i dowie się, co wydarzyło się w nocy równo rok temu? 

Polecam. 

Dziękuję autorce i wydawnictwu za egzemplarz do recenzji. 

RECENZJA 

„CYPEK”

WSPÓŁPRACA REKLAMOWA —

AUTOR: MIKA MODRZYŃSKA. 

WYDAWNICTWO: ZYSK I S-KA 

„Czasami trudno złapać perspektywę, gdy stoisz za blisko”.

„Zabawna myśl pojawia się w mojej głowie, a dzisiejszego wieczoru myśli nie mają żadnych problemów z wyskakiwaniem z ust. 
W momencie, gdy przestaje ci zależeć, nie potrzebujesz kontroli; nie musisz kontrolować niczego,...