Yellowface

No cóż.. nie rozumiem dlaczego tak wysokie noty zbiera ta książka. Fabularnie nie jest zbyt rozbudowana, bardziej przypomina internatową dramę, niż trzymający w napięciu thriller. Bardzo ciężko doszukiwać się głębszych refleksji czy znaczeń w świecie tak wykreowanej toksycznej bohaterki. Jej przemyślenia są irytujące, a postawa złośliwa. Na każdym kroku dorabia sobie historię do swoich poczynań, a jej motywacja nie jest pozytywna.

No cóż.. nie rozumiem dlaczego tak wysokie noty zbiera ta książka. Fabularnie nie jest zbyt rozbudowana, bardziej przypomina internatową dramę, niż trzymający w napięciu thriller. Bardzo ciężko doszukiwać się głębszych refleksji czy znaczeń w świecie tak wykreowanej toksycznej bohaterki. Jej przemyślenia są irytujące, a postawa złośliwa. Na każdym kroku dorabia sobie...

fajna była ogólnie, ale od czytania jej, aż bolały mnie oczy. miałam wrażenie, że śledzę jakąś dramę na Twitterze, która mnie pochłonęła do tego stopnia, że nie mogę odkleić się od ekranu telefonu, no oczy mnie aż szczypały! naprawdę!

to papier był przecież książki, ale formuła historii spreparowała mi forum internetowe.

kiedyś chciałam wydać swoją książkę, teraz w życiu nie wdepnęłabym w to bagno. kuang przedstawiła rynek wydawniczy jako tak doszczętnie zepsuty twór, że na zawsze skrzywiła moją wizję książkowego świata.

bardziej przywiązałam się do Atheny, niż do głównej bohaterki, więc brawo - bo to podkreśliło tylko jej bycie średnio rozgarniętą pisarką...

z plusów to szybko się czytało - ale nie będę jej wszystkim polecać kisses

fajna była ogólnie, ale od czytania jej, aż bolały mnie oczy. miałam wrażenie, że śledzę jakąś dramę na Twitterze, która mnie pochłonęła do tego stopnia, że nie mogę odkleić się od ekranu telefonu, no oczy mnie aż szczypały! naprawdę!

to papier był przecież książki, ale formuła historii spreparowała mi forum internetowe.

kiedyś chciałam wydać swoją książkę, teraz w życiu...

Przeczytałam w dwa dni. Ciekawa, pokazująca życie pisarki i wydawnictwa.
Z początku zanim sięgnęłam po książkę myślałam sobie "ACH, PEWNIE JAKAŚ ZNOWU ROZDMUCHANA PRZEZ WSZYSTKICH ,ŻE TAKA SUPER I WG."-moja postrzeżenie o tej książce było dlatego,że wszędzie ją widziałam i słyszałam o niej na okrągło. Podeszłam do lektury bardzo chłodno.
W trakcie czytania zmieniłam zdanie. Nawet nie wiem kiedy a już 200str było za mną. Miałam nawet takie myśli "KURCZE, CO TERAZ BEDZIE? DOBRA...JESZCZE JEDEN ROZDZIAŁ... I IDĘ SPAĆ" Wcale tak szybko nie poszłam spać bo musiałam doczytać czy duch Ateny Liu prześladuje ją naprawdę... Nie chce aby to był spoiler dlatego już nic nie pisze.
W skrócie mi osobiście bardzo się podobała. Zakończenie inne niż przypuszczałam ale może takie miało być.

Przeczytałam w dwa dni. Ciekawa, pokazująca życie pisarki i wydawnictwa.
Z początku zanim sięgnęłam po książkę myślałam sobie "ACH, PEWNIE JAKAŚ ZNOWU ROZDMUCHANA PRZEZ WSZYSTKICH ,ŻE TAKA SUPER I WG."-moja postrzeżenie o tej książce było dlatego,że wszędzie ją widziałam i słyszałam o niej na okrągło. Podeszłam do lektury bardzo chłodno.
W trakcie czytania zmieniłam...

Jak to jest żyć czyimś życiem? I jak bardzo social media budują w nas zdanie o sobie?

„Yellowface” to książka, która od kuchni prezentuje nam życie pisarza i całej wydawniczej branży, a także dotyka różnych społecznych problemów - kultury unieważnienia (cancelled culture),przywłaszczeń, rasizmu, czy tytułowego yellowface.

June Hayward jest jedynym świadkiem śmierci swojej przyjaciółki, czy raczej znajomej po fachu. Athena była sławną pisarką o azjatyckim pochodzeniu, natomiast debiut książkowy June nie przyjął się zbyt dobrze i szybko popadła w wydawnicze zapomnienie. Tragiczna śmierć przyjaciółki dała June okazję do przywłaszczenia sobie dopiero, co napisanej przez Athenę książki o Chińskim Korpusie Pracy. Bycie sławną pisarką było silniejsze i niebawem June, a raczej Juniper Song publikuje książkę. Owszem zmienia w niej to i owo, dopisując swoje zdania, czy wyrzucając całe akapity Atheny. Wciąż jednak nie jest to jej oryginalny tekst.

Publikacja pod pseudonimem, sesja zdjęciowa, a także nowe wpisy na social mediach mają upewnić czytelników i obserwatorów konta June, że temat książki to oczywisty wybór dla autorki, która tym samym składa hołd swojej zmarłej przyjaciółce. Początkowa sława Juniper zamienia się w twitterową burzę. Nie wszyscy dają się nabrać w misternie utkaną historyjkę, a sama oszustka zaczyna gubić się w swoich decyzjach.

Chociaż to pierwsza książka autorki, którą przeczytałam w całości („Wieża Babel” jest w trakcie, a o „Wojnie makowej” coś niecoś usłyszałam od męża) to już wiem, że jest zupełnie inna. Nie jest to fantasy, chociaż nie brakuje jej aury nieprawdopodobieństwa. Muszę przyznać, że wciągnęła mnie i byłam bardzo ciekawa zakończenia i tego jak June wybrnie ze swojej małej zbrodni. Zakończenie jest może niewystarczające, ale tak naprawdę książka zmusza do refleksji. Nie jeden czytelnik zastanawia się też, czy autorka nie zawarła w niej ziarenka prawdy ze swojego pisarskiego życia tworząc z Atheny swoje alter ego.

Jak to jest żyć czyimś życiem? I jak bardzo social media budują w nas zdanie o sobie?

„Yellowface” to książka, która od kuchni prezentuje nam życie pisarza i całej wydawniczej branży, a także dotyka różnych społecznych problemów - kultury unieważnienia (cancelled culture),przywłaszczeń, rasizmu, czy tytułowego yellowface.

June Hayward jest jedynym świadkiem śmierci...

W recenzji, o książce, z którą mam ogromny problem. W Polsce powieści Rebeki F. Kuang cieszą się dużą, jeśli nie ogromną popularnością. Wojnę makową mam na półce, nawet zaczęłam czytać, ale zmęczyłam się po niespełna 25 stronach. Autorka nie wprowadza czytelnika zbyt łatwo w tę opowieść. Przynajmniej takie są moje odczucia. Tytuł odłożyłam na półkę, czeka aż się zlituję. Mam ostatnio ochotę na powieści z gatunku fantastyki i chciałam dać szansę temu popularnemu. Po próbie czytania, zapomniałam o Kuang. Później wykupiłam pakiet na Audiotece i szukałam jakiś zajmujących tytułów do słuchania. I coś mnie podkusiło, ściągnęłam Yellowface. W wersji audio ma ponad 11 godzin. Pamiętałam charakterystyczną, żółtą okładkę, zostaje w pamięci, ale nie poskładałam, że to ta autorka. I zaczęłam słuchać...

Pisarz posiada moc kształtowania swej własnej rzeczywistości, kiedy ta prawdziwa okazuje się zbyt bolesna, by w niej pozostać.

W powieści autorka opisała amerykański świat wydawniczy, intrygi, zazdrość, trudności debiutantów i marzenia głównej bohaterki, która pragnie wspiąć się na szczyt, ten jednak okazuje się być inny niż zakładała. Akcja nabiera tempa, gdy ginie jedna osoba. Tak w skrócie opisałabym o czym jest Yellowface.

Internetowy tłum, tak uwielbiający dyskutować dla samej dyskusji...

Początek bardzo mnie zafrapował, wydawał mi się czymś świeżym i nowym na rynku wydawniczym. Przynajmniej na tyle ile znam i obserwuję, to co się dzieje, jakie powieści są wydawanie i co zyskuje popularność. To pomysł autorki na historię, ukazanie środowiska pisarzy, wydał mi się czymś ekstra. Opis relacji między konkurującymi pisarkami, czy wydawcą. Na samym początku oceniałam na plus. Wydawał mi się to wierny, konkretny i prawdziwy opis. Szybko się przekonałam, że to, nie to. Później, jak dla mnie było tylko gorzej, zaczęłam zauważać przerysowania, a paranoja bohaterki zaczęła mnie irytować, opisów dziwnych sytuacji było coraz więcej, ale wyjaśnień zbyt mało jak dla mnie. Przez co słuchałam audio bardzo długo, ponad miesiąc.

Prawda jest rzeczą płynną. Każdą opowieść zawsze można przedstawić w innym świetle.



Im dalej w las, jak to się czasem mówi, tym było gorzej, co więcej w ogóle nie rozumiem popularności tej powieści. Nie ujmując nikomu i niczemu, zachwyty również mnie dziwią. To dość miałka historia, powiedziałabym o paranoi bohaterki. Która była jakąś formą jej kary, za kradzież. Gdzieś przeczytałam porównanie do klasyki literackiej jaką jest Zbrodnia i kara, gdzie Raskolnikow Dostojewskiego, naprawdę zostaje ukarany za swoje czyny. W tej pozycji, moim zdaniem, jest tylko maskowanie winny, a kara nie jest adekwatna, do poczynań bohaterki. Pisarka nie przekonała mnie ani fabularną stroną, ani też stworzonymi bohaterami, przy dość emocjonalnych chwilach, oni wydawali się miałcy, albo upierdliwi, irytujący. Zakończenie mnie rozczarowało, kobieta znów ma ochotę albo wyżyć się na kimś, albo żeby ktoś jej zapłacił za krzywdę, choć to ona swoimi decyzjami rozpędziła tę machinę. Bez sensu? Tak, poza tym mam wrażenie, że zakończenie średnio pasuje do całości. Jakieś rozwarstwienie, jak dla mnie tam jest.

Nie polecam!

Książkę oceniłam 4/10 i tak dość wysoko. ⭐️⭐️ za pomysł, ⭐️⭐️ za lektorkę, którą jest Magdalena Kumorek.

W recenzji, o książce, z którą mam ogromny problem. W Polsce powieści Rebeki F. Kuang cieszą się dużą, jeśli nie ogromną popularnością. Wojnę makową mam na półce, nawet zaczęłam czytać, ale zmęczyłam się po niespełna 25 stronach. Autorka nie wprowadza czytelnika zbyt łatwo w tę opowieść. Przynajmniej takie są moje odczucia. Tytuł odłożyłam na półkę, czeka aż się zlituję....

O matko! Co to była za książka. "Yellowface" to historia od której nie mogłam się oderwać. Wciągająca, fascynująca i zaskakująca na każdym etapie. Czytelnik jest prowadzony przez myśli głównej bohaterki i to była tak fascynująca podróż, że nawet ciężko mi to opisać. Tutaj nic nie jest jednowymiarowe, a przez to bardziej prawdziwe. Ciężko jest określić jakiegoś bohatera dobrym, albo złym, bo każdym kierują jakieś motywy i zdarzenia, których czytelnik dowiaduje się stopniowo. Skłania do przemyśleń nie tylko na temat rynku książki, który został tutaj pokazany od zupełnie innej strony.
Rebecca F. Kuang pokazała co potrafi. Wciągnęła mnie w swoją historię i ciężko mi było oderwać się od słuchania. Pochłaniałam każdy kolejny rozdział z niespodziewaną fascynacją. A po skończonej książce naprawdę chcę więcej. Czuję, że będzie to dla mnie niezapomniana historia.

O matko! Co to była za książka. "Yellowface" to historia od której nie mogłam się oderwać. Wciągająca, fascynująca i zaskakująca na każdym etapie. Czytelnik jest prowadzony przez myśli głównej bohaterki i to była tak fascynująca podróż, że nawet ciężko mi to opisać. Tutaj nic nie jest jednowymiarowe, a przez to bardziej prawdziwe. Ciężko jest określić jakiegoś bohatera...

Świetna książka! Niesie za sobą wiele przemyśleń, odnośnie ludzkich wyborów, świata wydawniczego. Tego co słuszne i sprawiedliwe. Szybko się czyta. Jedynie końcówka zostawiła po sobie lekki niedosyt.

Świetna książka! Niesie za sobą wiele przemyśleń, odnośnie ludzkich wyborów, świata wydawniczego. Tego co słuszne i sprawiedliwe. Szybko się czyta. Jedynie końcówka zostawiła po sobie lekki niedosyt.

Historia zaczyna się od śmierci niesamowicie uzdolnionej autorki, Atheny Liu (zakrztusiła się naleśnikiem, co jednocześnie mnie mocno rozbawiło, jak i uzmysłowiło, że powinnam wolniej jeść). Główna bohaterka, Juniper, ukradła rękopis Atheny a następnie spędziła długie tygodnie na dokańczanie i poprawianie historii, by móc wydać ją pod swoim własnym nazwiskiem.

Tak naprawdę w książce niewiele się dzieje, nie dostaniemy tu wartkiej akcji, a jednak nie potrafiłam oderwać się od książki. Dostaliśmy za to narratorkę, której nie do końca można ufać, do której jednocześnie czułam sympatię oraz niechęć, co moim zdaniem jest już wyczynem.

Widząc wszystko oczami Juniper, doskonale rozumiałam jej logikę. I mimo że etycznie nie mogę się zgodzić z jej postępowaniem, często jej kibicowałam (po prostu nie chciałam, żeby wpadła w kłopoty).

Po prostu mistrzowsko opisane zostały wszystkie manipulacje. A już szczególnie to jak Jubiler niechcący zmanipulowała samą siebie, a ciążące na niej przestępstwo odcisnęło na niej piętno. Idealnie ukazane zostało również tytułowe zjawisko yellowface. Juniper Song sprytnie wykorzystała swoje imię nadanie przez matkę, niegdyś hipiskę, by uchodzić za Amerykankę chińskiego pochodzenia. Z drugiej strony poruszono temat tego, o czym autor może pisać a czego mu nie wypada? Dlaczego biała amerykanka, która wykonała tak ogromny research, nie mogłaby napisać historii o ludności Chin? Dlaczego autorzy nie mogą wychodzić pisarsko poza swój "etniczny teren"?

Książka pokazała proces wydawniczy, niezbyt kolorowe życie autora, nieustanną rywalizację pomiędzy autorami, co stanowi niezłą gratkę dla każdego zainteresowanego tematem. Dodatkowo kawał świetnej roboty wykonała lektorka, czytająca książkę.

Instagram: @book.dirtytome

Historia zaczyna się od śmierci niesamowicie uzdolnionej autorki, Atheny Liu (zakrztusiła się naleśnikiem, co jednocześnie mnie mocno rozbawiło, jak i uzmysłowiło, że powinnam wolniej jeść). Główna bohaterka, Juniper, ukradła rękopis Atheny a następnie spędziła długie tygodnie na dokańczanie i poprawianie historii, by móc wydać ją pod swoim własnym nazwiskiem.

Tak naprawdę...

Przeciągnięta

Przeciągnięta

Świetna i wciągająca. Narrator, któremu nie można wierzyć jak w "Lolicie" i zbrodnia ciążąca na głównym bohaterze jak w "Zbrodni i Karze". Oczywiście to nie ten poziom literacki, ale bardzo dobra książka. Kilka scen w drugiej części książki można byłoby wyciąć, ale myślę, że zostały wprowadzone celowo byśmy mniej pamiętali postacie z pierwszej części książki, by istniał element zaskoczenia. Niemniej można byłoby je wyciąć i historia by na tym zyskała. Ważna książka w temacie przywłaszczenia kulturowego, rasizmu i odwróconego rasizmu, a także cancel culture. Polecam jako audiobook.

Świetna i wciągająca. Narrator, któremu nie można wierzyć jak w "Lolicie" i zbrodnia ciążąca na głównym bohaterze jak w "Zbrodni i Karze". Oczywiście to nie ten poziom literacki, ale bardzo dobra książka. Kilka scen w drugiej części książki można byłoby wyciąć, ale myślę, że zostały wprowadzone celowo byśmy mniej pamiętali postacie z pierwszej części książki, by istniał...