Sznurek, linijka, taśma, rulon papieru, ołówki i mocny plan na stworzenie niezwykłej machiny. To machina - lawina, inspirowana dziadkową wiedzą o niejakim Rube'nie Goldbergu. Senior rodu długo nie musi namawiać wnuczków do działania i w mig powstaje pracownia konstruktorska. A zaczęło się dość niewinnie - od bałaganu, który Flora i Kacper stworzyli zupełnie przez przypadek, bawiąc się w najlepsze całe popołudnie. Wystarczyła jednak jedna chwila nieuwagi i cała bałaganowa konstrukcja runęła z łoskotem. I wtedy dziadek wpadł na pewien zaskakujący pomysł.

Jest takie powiedzenie, że bałagan sam się robi. Szkoda tylko, że na porządek to nie działa, ale kto powiedział, że i z tego nielubianego obowiązku nie można zrobić np. zabawy. Na taką zaprasza autorka. Tylko tak sobie myślę, że po wykonaniu takiej machiny - lawiny, też trzeba będzie znowu posprzątać. 😆 Ech..

Świetnie napisana (jak zawsze u tej autorki),przezabawna historia o tym, co się w domu samo dzieje, gdy dzieciom się nudzi i do czego czasami ten bałagan można sprytnie wykorzystać. Pokazuje czytelnikom konsekwencje, jakie może przynieść nieporządek, ale bez wielkiego moralizowania. Rewelacyjne ilustracje Macieja Szymanowicza dodają jej jeszcze więcej uroku i podbijają o 100% miłość do tekstu. ❤️

Jestem z dziećmi bardzo na tak!

Sznurek, linijka, taśma, rulon papieru, ołówki i mocny plan na stworzenie niezwykłej machiny. To machina - lawina, inspirowana dziadkową wiedzą o niejakim Rube'nie Goldbergu. Senior rodu długo nie musi namawiać wnuczków do działania i w mig powstaje pracownia konstruktorska. A zaczęło się dość niewinnie - od bałaganu, który Flora i Kacper stworzyli zupełnie przez...