Przygody facetów z Silverstone wciągały od samego początku, chociaż autorka różnie sobie radziła z bohaterami i akcją. W ostatniej części Gramps ostatni z kawalerów wyrywa swoją dawną sympatię z rąk dilera narkotykowego i jak zwykle przyciąganie wraz z rodzącym się uczuciem pojawia natychmiast 😊 Gramps wydawał mi się dosyć prostym, prostolinijnym facetem natomiast Cassidy była nad wyraz niesamodzielna. Potrafiła wpakować siebie i swojego syna w mnóstwo nierozważnych sytuacji, z których nie mogła później wyjść i na dodatek miała dużo pretensji do otoczenia, a nie do samej siebie. Nie przekonała mnie do końca, mimo to była mi dosyć obojętna co było dziwne. Cała historia nie miała jakiegoś elementu wow, tak jakby na siłę autorka próbowała coś jeszcze z nich wycisnąć. Mario był fajnym bohaterem, ale swoim zachowaniem też czasem irytował. To co autorce się udało to zakończenie oraz epilogi. Podobał mi się pomysł, że każdy z bohaterów wcześniejszych opowieści miał możliwość zakończenia swojej historii. I nie były one tak całkiem jak z bajki. Każdy z nich z czymś się zmagał, jak to w życiu, miał problemy, ale stworzyli sobie w obrębie Silverstone własną rodzinę, na której mogli polegać, a dzieciaki mogły się wychowywać wśród przyjaciół i wujków i cioć. Bez wątpienia autorka ma swój ciekawy styl pisania, chyba moją ulubioną częścią będzie 2 😊 i jestem ciekawa czy napisała kolejną serię o przyjaciołach, którzy pojawili się w części Grampsa przy wypadku na autostradzie 😊

Przygody facetów z Silverstone wciągały od samego początku, chociaż autorka różnie sobie radziła z bohaterami i akcją. W ostatniej części Gramps ostatni z kawalerów wyrywa swoją dawną sympatię z rąk dilera narkotykowego i jak zwykle przyciąganie wraz z rodzącym się uczuciem pojawia natychmiast 😊 Gramps wydawał mi się dosyć prostym, prostolinijnym facetem natomiast Cassidy...

Gramps aka Leo jest tym, który wspaniale zakończył dla mnie ostatnią książkę z serii Silverstone. Jest najstarszym z grupy, co wyjaśnia jego przezwisko, a także ostatnim, który znalazł swoje szczęśliwe życie. Jest typem bohatera, którego uwielbiam, ponieważ jest bardzo opiekuńczy i naprawdę traktował, nie tylko świetnie Cassidy, ale także jej syna Mario. Mario nie był zbyt dobrze traktowany przez większość mężczyzn w swoim życiu, co sprawiło, że Gramps troszczył się o niego jeszcze bardziej. Widać było, że zrobiłby wszystko dla tej dwójki. Jedynym minusem, jaki mam, jest to, że książka trochę się ciągnęła w połowie. Jednak podobało mi się, że dostaliśmy rozszerzony epilog dla wszystkich par i ich dzieci.

Gramps aka Leo jest tym, który wspaniale zakończył dla mnie ostatnią książkę z serii Silverstone. Jest najstarszym z grupy, co wyjaśnia jego przezwisko, a także ostatnim, który znalazł swoje szczęśliwe życie. Jest typem bohatera, którego uwielbiam, ponieważ jest bardzo opiekuńczy i naprawdę traktował, nie tylko świetnie Cassidy, ale także jej syna Mario. Mario nie był ...