Alaska Stein i Drake „Brick” Vandine zaprzyjaźnili się w podstawówce, a dziewczynka w wieku zaledwie czternastu lat była już w chłopaku zakochana, jednak bez żadnej nadziei na wzajemność. Po szkole on zaciągnął się do formacji Navy Seals, a ona wyjechała do Europy, gdzie w różnych korporacjach pracuje jako sekretarka. Czasami piszą do siebie maile.

Przełom następuje, gdy na misji giną wszyscy ludzie z pododdziału Drake’a, on sam zostaje ciężko ranny i w niemieckim wojskowym szpitalu, gdzie leży, pojawia się Alaska. Jest przekonany, że tylko dzięki niej powrócił do życia, któremu nowy sens nadaje założenie, wspólnie z sześcioma innymi weteranami, ośrodka rehabilitacyjnego dla straumatyzowanych pacjentów. Kiedy dowiaduje się, że podczas wycieczki do Rosji Alaska zostaje porwana przez handlarzy żywym towarem, rusza z odsieczą.

Jest kilka rzeczy w powieści godnych uwagi i dość dobrze opisanych, przede wszystkim postać głównej bohaterki oraz Refuge, czyli azyl, schronisko dla osób z syndromem PTSD, z traumą po przeżyciach nie tylko wojennych.

Alaska, wychowana bez ojca, córka alkoholiczki, jest w swoim mniemaniu przykładem przeciętności, kobietą - kiedy akcja się rozgrywa, protagoniści są czterdziestolatkami - o nieciekawym wyglądzie, niczym się niewyróżniającą, niegodną miłości, niezasługującą na tak przystojnego faceta jak Drake. On ją docenia, a gdy dochodzi do romansu, ona, mimo kompleksów, nie udaje pierwszej naiwnej, nie kryguje się - jak czasami w powieściach bywa - lecz przyznaje otwarcie, że lubi seks. Doskonale też sobie radzi w roli administratorki Refuge. Pobyt w ośrodku, położonym w pięknym, zalesionym terenie Nowego Meksyku, ma na nią zbawienny wpływ. Podobnie zresztą jak na innych gości Refuge, bo temu ma on przecież służyć.

Korzystne wrażenia przy odbiorze opisów .psychologicznych obciążeń bohaterów i ciekawych idei terapeutycznych zostały w powieści zakłócone - dla mnie, niemal zniwelowane - przez jej warstwę przygodową. Tam, gdzie dochodzi do eskalacji napięcia, gdzie liczy się głównie suspens i czytelnicza adrenalina, schodzimy, najłagodniej rzecz ujmując, na poziom kiepskiego komiksu. Są co najmniej dwie długie sekwencje wydarzeń tego typu. Szczególnie sceny odbicia Alaski, uwięzionej w kontenerze w składzie pociągu z Petersburga do Chin, przez ekipę Drake’a wspomaganą przez rosyjskich funkcjonariuszy, nie potrafię potraktować poważnie. Obniża to moją ocenę całej książki, niestety, i raczej skutecznie zniechęca do sięgnięcia po kolejne tomy serii, wszystkie - sądząc po tytułach - z damskimi postaciami w roli głównej, wydobywającymi się z traumy przeszłości dzięki czułej opiece partnerów i ofercie schroniska Refuge.

Alaska Stein i Drake „Brick” Vandine zaprzyjaźnili się w podstawówce, a dziewczynka w wieku zaledwie czternastu lat była już w chłopaku zakochana, jednak bez żadnej nadziei na wzajemność. Po szkole on zaciągnął się do formacji Navy Seals, a ona wyjechała do Europy, gdzie w różnych korporacjach pracuje jako sekretarka. Czasami piszą do siebie maile.

Przełom następuje, gdy...