Przeczytałm tę ksiązkę jednym tchem. Nie mogłam sie oderwać od tej historii o miłości silniejszej niż smierć. Od historii o miłości, której bohaterowie muszą pokonać demony, żeby móc naprawdę kochać.
Najboleśniejsze jest to, że gorsze demony bywają na ziemi niz w piekle, a piekło może byc miejscem czystej milości.
Autorka nie mowi ci wprost, gdzie jesteś, czy we śnie bohatera, czy w zaświatach, musisz sam/sama czytelniku/ czyteniczko, odnaleźć drogę. Trochę jak bohaterowie, musisz nauczyć się poruszać po tym niezwykłym uniwersum, które znasz pewnie z wyobrażeń Dantego.
Kiedy czytałam tę książkę, myslałam trochę o Romeo i Julii, trochę o Tristanie i Izoldzie, kochanakach, ktorych życie doczesne było na tyle nieszczęśliwe, że wybrali śmierć. Myslałam o tym, jak Tristan świadomie dąży do śmierci, bo świat w którym żyje jest zbyt nieidealny, by kochać tam Izoldę.
Uniwersum stworzone przez Joannę Bober jest mroczne, momentami nieakceptowalne. Zasady panujące w nim są okrutne, ale łamanie ich wydaje sie też jedną z niepisanych zasad. Chcesz przetrwać, musisz przewidywać okrucieństwo innych i bywać złym.
W tym świecie jednak jest cos czystego, niewytłumaczalnego, jasnego, krystaliczego - to milość. Prawdziwa, dlatego bolesna.
Kiedy skończyłam tę książkę, zapytałam męża, czy gdybym zostala porwan aprzez demony, zszedłby w zaświaty, by mnie ratować. Wierzę, że jego deklaracja jest tak silna jak miłość Yana i Asha.

Przeczytałm tę ksiązkę jednym tchem. Nie mogłam sie oderwać od tej historii o miłości silniejszej niż smierć. Od historii o miłości, której bohaterowie muszą pokonać demony, żeby móc naprawdę kochać.
Najboleśniejsze jest to, że gorsze demony bywają na ziemi niz w piekle, a piekło może byc miejscem czystej milości.
Autorka nie mowi ci wprost, gdzie jesteś, czy we śnie...

Piją piwo szok i niedowierzania ! powiedział Książę sięgac po szklankę... scena w której Książę Władca ustala kluczowe zasady przyjmowania do Przedsionków Piekła... Księżyce Jowisza - opowieść o światach równoległych które były i zawsze będą wokół nas.Czy tego chcemy czy nie ! Tylko i aż ! Trzeba je dostrzec i zaakceptować. TO wszystko dzieje się naprawdę !!! Jesteśmy małymi cząstkami tego wielkiego JESTESTWA.
To nie jest gładka historia ale czyta się gładko dzięki lekkie narracji pełnej humoru, cytatów i muzyki która świetnie ilustruje każdy rozdział! Całkowita nowość w temacie słowa pisanego!
Nie zapominajmy o ilustracjach ktore są nie z tego świata - tylko z TAMTYCH ŚWIATÓW!
Pollleeeccccaaaaammmm

Piją piwo szok i niedowierzania ! powiedział Książę sięgac po szklankę... scena w której Książę Władca ustala kluczowe zasady przyjmowania do Przedsionków Piekła... Księżyce Jowisza - opowieść o światach równoległych które były i zawsze będą wokół nas.Czy tego chcemy czy nie ! Tylko i aż ! Trzeba je dostrzec i zaakceptować. TO wszystko dzieje się naprawdę !!! Jesteśmy...

“Księzyce Jowisza” to nietypowa opowieść. Zaskakująca, niejednoznaczna, przełamująca wiele schematów, ale piekielne wciągająca. Trochę powieść inicjacyjna, o dojrzewaniu, o przeznaczeniu a trochę romantyczny ból istnienia, w nowej, zaskakującej odsłonie.
Opowiada niezwykle skomplikowaną, dramatyczną historię dwóch bratnich dusz, odbywających
podróż przez czas i przestrzeń (dosłownie),poszukujących drogi do wspólnego szczęścia, ale też do
siebie. Ich losy są bardzo burzliwe. Zderzamy się tutaj w dużej mierze z tragicznymi doświadczeniami,
przemocą, brutalnością, przeplataną z samotnością, nieodgadnioną tęsknotą i rozpaczą. Świat wykreowany przez autorkę, to totalnie inny wymiar,a same w sobie postacie są bardzo ciekawe i rozbudowane, to czego doświadczają i co czują jest bardzo dobrze oddane, co pomaga
nam lepiej je zrozumieć. Akcja głownie rozgrywa się, nazwijmy to, po “złej stronie mocy”, w piekielnych czeluściach, świecie
cienia, tego co nieuświadomione, wypierane. To niesamowita historia, budząca odrazę i ciekawość.
Totalnie szalona i chaotyczna. Lecz tylko pozornie. W całym tym chaosie wszystko odnajduje swoje miejsce.
Mimo całego tego szaleństwa, ta historia pokazuje, daje nadzieje, że nawet w najgorszych miejscach
jest szansa na miłość, że nawet po ciemnej stronie mocy, może nastać światło...
czytanie tej książki w moim przypadku to niezwykłe doświadczenie. Choć momentami napotykałam
na opór przed obrazami przesiąkniętymi makabrą i bestialstwem, natarczywą brutalnością, to całość
zrobiła na mnie niesamowite wrażenie i bardzo mi się podobała. Okazała się zaskakująco wciągająca,
nie raz wzruszając do łez i przyprawiając o dreszcze.
To książka w którą trzeba się wczuć, nie dość ze jest to niezwykła, wzruszająca historia to dochodzi
do tego soundtrack i przepiękne ilustracje narysowane przez autorkę (!)
Idealna na jesienne wieczory, kiedy nic nas nie rozprasza i możemy naprawdę się w nią zagłębić.
Jedno jest pewne, czytając tą powieść na pewno, nikt się nie będzie nudził.

“Księzyce Jowisza” to nietypowa opowieść. Zaskakująca, niejednoznaczna, przełamująca wiele schematów, ale piekielne wciągająca. Trochę powieść inicjacyjna, o dojrzewaniu, o przeznaczeniu a trochę romantyczny ból istnienia, w nowej, zaskakującej odsłonie.
Opowiada niezwykle skomplikowaną, dramatyczną historię dwóch bratnich dusz, odbywających
podróż przez czas i przestrzeń...

przeczytałem tą książkę i jest jedną z moich ulubionych. główny bohater dużo przecierpiał ale dał z tym wszystkim rade i jestem bardzo dumny z niego. jego ból jest mi dość znany chociaż w inny sposób cierpieliśmy ale jednak jego myślenie, zachowania i reakcje są dla mnie bardziej niż zrozumiałe. w każdej postaci widzę coś z siebie przez co dużo łatwiej mi się przywiązać. praktycznie wszystkie ważne tam postacie polubiłem, są bardzo fajnie napisane oraz uwielbiam ich wygląd. moim osobistym faworytem jest jeden z aniołów o imieniu IO który pojawia się na początku książki chociaż drugi z aniołów oraz dwójka głównych bohaterów również bardzo mi się spodobali. bardzo fajna książka i relację pomiędzy bohaterami bardzo dobrze opisane i trudy ich również.

przeczytałem tą książkę i jest jedną z moich ulubionych. główny bohater dużo przecierpiał ale dał z tym wszystkim rade i jestem bardzo dumny z niego. jego ból jest mi dość znany chociaż w inny sposób cierpieliśmy ale jednak jego myślenie, zachowania i reakcje są dla mnie bardziej niż zrozumiałe. w każdej postaci widzę coś z siebie przez co dużo łatwiej mi się przywiązać....