Książka wydała mi się mało wiarygodna. Autorka bardzo powierzchownie przedstawiła zagadnienie strzelaniny w centrum handlowym i przeżycia osób będących świadkami tego tragicznego wydarzenia. W zachowaniu głównej bohaterki, jej mamy i siostry zabrakło mi najzwyczajniej w świecie autentyczności. Mało tego, normalną reakcją wydawałoby się okazanie współczucia poszkodowanym w tragedii, jednak sposób kreacji bohaterek spowodował, że poczułam do nich niechęć.
Parę lat temu czytałam "Kolor samotności" autorstwa Rhiannon Navin. Książka oparta na tym samym motywie i to właśnie ją polecam przeczytać.

Książka wydała mi się mało wiarygodna. Autorka bardzo powierzchownie przedstawiła zagadnienie strzelaniny w centrum handlowym i przeżycia osób będących świadkami tego tragicznego wydarzenia. W zachowaniu głównej bohaterki, jej mamy i siostry zabrakło mi najzwyczajniej w świecie autentyczności. Mało tego, normalną reakcją wydawałoby się okazanie współczucia poszkodowanym w...

Młodzieżówka, która porusza trudny temat, przedstawiony z perspektywy osoby, której traumatyczne zdarzenie nie dotknęło w takim stopniu jak jej bliskich. Nie wykształca fobii i się w niej nie zatraca, nie próbuje zmieniać Ameryki, próbuje tylko żyć dalej swoim życiem. Ciekawie przedstawione uczucia bohaterki - kogoś, kto nie może pomóc swoim bliskim, dokładnie zrozumieć ich uczucia i jak samotnie się przez to wszystko czuje, będąc osobą, której strzelanina nie zmieniła w takim stopniu, jak jej siostrę i matkę. Jednak jak to książka młodzieżowa, pomimo trudnych chwil i rozterek bohaterów, wszystko przy końcu historii zostaje przysłonięte szczęśliwą otoczką, niemal cukierkową jak z bajki - wszystko jest dobrze, wszystko się ułoży, problemy ciążące od kilku miesięcy nagle blakną, przez to książka traci trochę swój poważny wydźwięk. Jednak nie jest to wada, po prostu ktoś, kto planuje ją przeczytać niech nie spodziewa się trudnej, dołującej lektury, którą może wskazywać opis książki, bo jest to lekka, weekendowa powieść z pozytywnym zakończeniem.

Młodzieżówka, która porusza trudny temat, przedstawiony z perspektywy osoby, której traumatyczne zdarzenie nie dotknęło w takim stopniu jak jej bliskich. Nie wykształca fobii i się w niej nie zatraca, nie próbuje zmieniać Ameryki, próbuje tylko żyć dalej swoim życiem. Ciekawie przedstawione uczucia bohaterki - kogoś, kto nie może pomóc swoim bliskim, dokładnie zrozumieć ich...

Betty razem z mamą i siostrą wybrała się na zakupy do centrum handlowego. Nic nie zapowiadało tego, co ich tam spotka. Słychać strzały. Zamachowiec w centrum handlowym z bronią, który strzela do niewinnych osób. Od teraz ich życie już nie będzie takie same. Czy mogły uniknąć takiego wydarzenia? Czy mogły się na to przygotować? Od tamtej pory nieustannie zadają sobie to pytanie.
Trzy kobiety, lecz każda z nich przeżywa to na inny sposób. Betty próbuje na własną rękę dociec, dlaczego zamachowca strzelał.

Niepozorna książka, w której dzieje się tak wiele. Ale zanim odkryłam jej drugie dno, musiałam oddać się jej całkowicie. Z początku wiele razy zdarzało mi się po kilku rozdział odkładać, ale mimo to moje myśli wciąż wędrowały do lektury, nie dawała mi ona spokoju. Czułam, że rozwiązanie będzie przy samym końcu. I cieszę się, że doczytałam lekturę do końca.

Nie mamy tu szybkiej akcji, nie ma też dużej ilości dialogów, wszystko czytamy z perspektywy Betty. Mamy za to tajemnice, którą czuć od początku książki i o której dowiemy się dopiero przy samym końcu.

Faith Gardner zwraca uwagę na to, co się dzieje z osobami, które są dotknięte zamachami. Jedni sobą z tym poradzą, a dla innych życie się kończy, a ich życiem zawładnie strach i niepokój. Wskazuję też na społeczność i jak bardzo oni są obojętni na krzywdę innych. Uważają, że skoro nie przydarzyło się to im, to ich to w zupełności nie dotyczy. Jeśli padają strzały w otoczenie którym się znajduje zamieszkuje, to mnie to dotyczy.
A wy jak uważacie?

Betty razem z mamą i siostrą wybrała się na zakupy do centrum handlowego. Nic nie zapowiadało tego, co ich tam spotka. Słychać strzały. Zamachowiec w centrum handlowym z bronią, który strzela do niewinnych osób. Od teraz ich życie już nie będzie takie same. Czy mogły uniknąć takiego wydarzenia? Czy mogły się na to przygotować? Od tamtej pory nieustannie zadają sobie to...

Ależ to była nudna i irytująca lektura. Wielkie rozczarowanie. Bohaterki , które chciałam udusić. Nie da się ich polubić. A jak ktoś pisze o sobie: widziałom, było (a nie był, czy była)... dla mnie jest to tak rażące, oczy mnie bolą. I nie chodzi nawet o tolerancję, czy jej brak, ale o zwykłe poszanowanie języka ojczystego. Czas zmarnowany. Szkoda.

Ależ to była nudna i irytująca lektura. Wielkie rozczarowanie. Bohaterki , które chciałam udusić. Nie da się ich polubić. A jak ktoś pisze o sobie: widziałom, było (a nie był, czy była)... dla mnie jest to tak rażące, oczy mnie bolą. I nie chodzi nawet o tolerancję, czy jej brak, ale o zwykłe poszanowanie języka ojczystego. Czas zmarnowany. Szkoda.

"Kochać ludzi to czuć, kiedy się dzieje coś niedobrego. Z miłością idzie w parze odpowiedzialność."

Betty z mamą i siostrą pojechały do centrum handlowego na zakupy. Ten zwykły dzień przerodził się w koszmar, gdy do galerii wszedł zamachowiec i zaczął strzelać do przypadkowych osób a w końcu popełnił samobójstwo. Mama Betty i jej siostra o mały włos nie zginęły. I choć uszły z życiem to wszystko zmieniło się. Dziewczyna jest tak przestraszona, że przestała wychodzić z domu i przyjmuje silne leki antydepresyjne.
Betty chce uzyskać odpowiedź na pytanie dlaczego zamachowiec to zrobił. Wszystkie drogi prowadzą do jego młodszego brata.

Co chłopak ma z tym wspólnego? Czy dało się zapobiec tej zbrodni? Czy dziewczyny w końcu poczują się bezpiecznie?

"Rany których nie widać" to książka o rodzinie, która przeżyła trudną sytuację a także o tym jak po całym wydarzeniu zmieniły się ich relacje a także pogląd na świat. To także historia o tym jak ważne jest wsparcie i zwracanie uwagi na zachowanie najbliższych. Czasem wystarczy słowo czy drobny gest, aby zmienić bieg wydarzeń.
Książka pokazuje jak różnie radzimy sobie w podobnej sytuacji. Niektórzy biorą się do walki, udzielają się i głośno wyrażają swoje zdanie a inni zamykają się w czterech ścianach, walczą z depresją a ich życie zmienia się całkowicie.

Nie jest to lekka lektura ponieważ porusza tematy jak samobójstwo, uzależnienie od alkoholu i leków, depresję, kłamstwa. Mamy tu też wątek romantyczny, który jest taką kropelką na sercu, która daje nadzieję, że jeszcze będzie dobrze. Że coś złego może doprowadzić do czegoś co będzie dobre.
Polecam ☺️

"Kochać ludzi to czuć, kiedy się dzieje coś niedobrego. Z miłością idzie w parze odpowiedzialność."

Betty z mamą i siostrą pojechały do centrum handlowego na zakupy. Ten zwykły dzień przerodził się w koszmar, gdy do galerii wszedł zamachowiec i zaczął strzelać do przypadkowych osób a w końcu popełnił samobójstwo. Mama Betty i jej siostra o mały włos nie zginęły. I choć...

Powiem szczerze, że ta książka skrywa w sobie o wiele więcej niż może się wydawać. Temat choć teoretycznie nam obcy, bo dostęp do broni w naszym kraju jest mocno ograniczony i strzelaniny to rzadkość jednak już od pierwszych stron zrobił na mnie wrażenie.

Ta opowieść to w rzeczywistości próba poradzenia sobie w życiu po nieszczęściu jakiego doświadcza matka i jej dwie córki - jedna znajdująca się z nią bezpośrednio w sklepie, druga znajdowała się poza obszarem butiku w którym doszło do tragedii. I u każdej szok, stres ale i życie po tym wydarzeniu wyglądało inaczej.

To bardzo smutny, a jednocześnie piękny obraz tego jak wygląda życie z traumą i jak bardzo każdy z nas jest inny. Każdy inaczej postrzega kłody jakie życie rzuca mu pod nogi, inaczej sobie z nimi radzi a także inaczej rozumie to co się wokół niego dzieje kategoryzując pewne rzeczy jako dobre lub złe.

To świetna książka, która powinien przeczytać każdy, niezależnie od tego jak bardzo sądzi że coś jest mu bliskie lub dalekie. Pokazuje, że to co postrzegamy jako prawdziwe może być bardzo złudne, a to co zignorujemy czy zignoruje system wskutek przymykania oczu może mieć poważne konsekwencje. To również promyczek nadziei, którą zawsze trzeba mieć w sercu dlatego zachęcam Was do przeczytania bo najprawdopodobniej każdy z nas ma rany, których nie widać…

Powiem szczerze, że ta książka skrywa w sobie o wiele więcej niż może się wydawać. Temat choć teoretycznie nam obcy, bo dostęp do broni w naszym kraju jest mocno ograniczony i strzelaniny to rzadkość jednak już od pierwszych stron zrobił na mnie wrażenie.

Ta opowieść to w rzeczywistości próba poradzenia sobie w życiu po nieszczęściu jakiego doświadcza matka i jej dwie...

Zaraz po lekturze reportażu o strzelaninie w Columbine książka Faith Gardner wypadła w moich oczach bardzo... płytko.

Samo zdarzenie, kluczowe przecież dla fabuły, zostało nakreślone kilkoma zdaniami, sucho i nieprzekonująco. Trzy kobiety, których losy będziemy śledzić, od początku zachowują się dziwacznie. Nie zostały ranne, będą się zarzekać, że sytuacja była dla nich szalenie traumatyczna, ale poza tym nic nie będzie na to wskazywało. Matka już drugiego dnia po strzelaninie zamierza zostać aktywistką na rzecz ograniczania dostępu do broni, główna bohaterka przeżywa niezdrową fascynację sprawcą, którego kojarzyła ze szkoły i jest oburzona, że jej siostra nie chce o całej sprawie rozmawiać. Nijak nie da się im współczuć, ich przeżycia i emocje zostały opisane bardzo powierzchownie.

Odpuściłam sobie lekturę po kilkudziesięciu stronach. Temat ważny, jednak potraktowany po łebkach, a szkoda.

Zaraz po lekturze reportażu o strzelaninie w Columbine książka Faith Gardner wypadła w moich oczach bardzo... płytko.

Samo zdarzenie, kluczowe przecież dla fabuły, zostało nakreślone kilkoma zdaniami, sucho i nieprzekonująco. Trzy kobiety, których losy będziemy śledzić, od początku zachowują się dziwacznie. Nie zostały ranne, będą się zarzekać, że sytuacja była dla nich...

W centrum handlowym wydarza się tragedia. Betty, Joy i ich mama są światkami strzelaniny. Po tych strasznych wydarzeniach w rodzinnie Betty wszystko się zmienia.
Joy nie potrafi sobie poradzić, z jakich wydarzeniami była światkiem. Kobieta sięga po używki i również dochodzi do próby samobójstwa.
Matka zostaje aktywistką i cały jej dzień wypełnia walka o zakazanie broni.
Każda z kobiet chce prowadzić sobie z tym wydarzeniem na swój sposób.
Betty próbuje żyć normalnie, ale za wszelką cenę chce, dowiedzieć się co kierowało chłopakiem z centrum do takiego czynu.

Czy uda się im żyć normalnie?
Czy uda się Betty dowiedzieć prawdy?

Betty uważam za najodważniejszą młodą kobietę. Nie zostawia siostry i ciągle przy niej trwa, chce jej pomoc z traumą. Również zaprzyjaźnią się z bratem przestępcy. Między Betty i Michaelem rodzi się pewne uczucie.

Książka porusza bardzo ważne tematy. Uważam, że książka jest typową młodzieżówką. Gdy się po nią sięgnie, to zapewniam was, że po przeczytaniu jeszcze długo będziecie myśleć na jej temat. Twórczość autorki daje nam dużo do myślenia.

W centrum handlowym wydarza się tragedia. Betty, Joy i ich mama są światkami strzelaniny. Po tych strasznych wydarzeniach w rodzinnie Betty wszystko się zmienia.
Joy nie potrafi sobie poradzić, z jakich wydarzeniami była światkiem. Kobieta sięga po używki i również dochodzi do próby samobójstwa.
Matka zostaje aktywistką i cały jej dzień wypełnia walka o zakazanie...

Ważny temat, ale wszystko zepsute przez postacie do których zapałałam nienawiścią i to że książkę się strasznie mozolnie czytało jak na to że ma nieco ponad 350 stron.

Ważny temat, ale wszystko zepsute przez postacie do których zapałałam nienawiścią i to że książkę się strasznie mozolnie czytało jak na to że ma nieco ponad 350 stron.

Po przeczytaniu tej książki można napisać tylko jedno: jak ja się cieszę, że problem posiadania broni, nas nie dotyczy. I można uznać, że książka będzie bliższa rynkowi amerykańskiemu, ale niesie ze sobą prawdę, która jest uniwersalna i aktualna niezależnie od szerokości graficznej. Mądra, wartościowa, warta poznania.

Po przeczytaniu tej książki można napisać tylko jedno: jak ja się cieszę, że problem posiadania broni, nas nie dotyczy. I można uznać, że książka będzie bliższa rynkowi amerykańskiemu, ale niesie ze sobą prawdę, która jest uniwersalna i aktualna niezależnie od szerokości graficznej. Mądra, wartościowa, warta poznania.