Prezentowany zbiór, niepublikowanych dotychczas w całości listów ambasadora Tadeusza Ludwika Romera do żony Zofii z lat 1942–1944, to ważny dokument historyczny. Korespondencja pochodzi z okresu, kiedy Romer był ambasadorem RP w ZSRR, Wysokim Komisarzem do Spraw Polskich na Bliskim i Średnim Wschodzie oraz ministrem spraw zagranicznych w rządzie Stanisława Mikołajczyka, i dotyczy najważniejszych spraw z polskiej historii okresu II wojny światowej: ostatnich miesięcy funkcjonowania polskiej placówki dyplomatycznej w ZSRR, tragicznej śmierci generała Władysława Sikorskiego czy rozmów polsko–radzieckich w 1944 r. W listach odnajdujemy bezpośrednią relację z tych wydarzeń, szczerą, skierowaną do najbliższej mu osoby, choć zapewne Romer pamiętał o wojennej cenzurze. Listy pozwalają czytelnikowi zajrzeć za kulisy polityki i dyplomacji, w szczególnym czasie wojny. Dają też możliwość poznania ich autora, jego uczuć, przemyśleń i wrażeń. Poza tym przypominają o najważniejszych życiowych wartościach: miłości do rodziny, poczuciu odpowiedzialności, obowiązku służenia ojczyźnie.