"Tress of the Emerald Sea" to pierwszy z czterech 'sekretnych projektów' - książek napisanych przez Sandersona na boku, w ramach odpoczynku od pisania książek.

Już od pierwszej strony widać, że nie jest to typowa książka Sandersona - ton jest lżejszy, świat i magia mniej skomplikowane a bohaterowie bardziej optymistyczni. Styl narracji jest też zupełnie inny niż zazwyczaj - a wierni czytelnicy z pewnością rozpoznają kto jest narratorem już po 1-2 linijkach tekstu. (A przynajmniej w oryginale - nie wiem jak wygląda to w wersji polskiej. Nie ufam polskim tłumaczeniom Sandersona od czasu przekartkowania "Drogi Królów")

Fabuła jest lekka, prosta, przyjemna i dobrze poprowadzona - nieopierzona 'księżniczka' rusza, by uratować swojego księcia z magicznej wieży. Do pokonania ma tylko kilka mórz składających się z zabójczych zarodników i wredną czarownicę.

Fakt, że jest to nietypowa książka Sandersona, działa w tym przypadku na jej niekorzyść - bo bardzo lubię typowe książki Sandersona. Wciąż czytało się ją całkiem przyjemnie, jednak w przeciwieństwie do np. "Rythm of War", nie zdarzyło mi się zarwać nocki i pójsć do roboty czując się jak zombie, byle tylko przeczytać kolejny i kolejny i kolejny rozdział.

Chciałbym móc w takim przypadku dla osób, które Sandersona nie znają, albo takich, którym nie przypadł wcześniej do gustu. Niestety, to także się nie sprawdzi, bo pojawia się tu całkiem sporo odniesień - zazwyczaj na 'drugim planie', ale jednak - do innych światów Cosmere i mocy magicznych tam występujących - co dla nowych czytelników może skończyć się reakcją 'Eeeee.... co?'.

Niekórych razić mogą też meta-wstawki i przemyślenia o opowiadaniu historii, wzięte niemal żywcem z wykładów Sandersona na BYU. Osobiście te wtręty zupełnie mi nie przeszkadzały - a nawet pasowały do narratora - ale nie każdy zareaguje na nie równie dobrze.

Dlatego też książkę polecam raczej weteranom Cosmere jako lekturę bonusową - lekką, baśniową odskocznię od wojen prowadzonych przez starych i nowych znajomych Hoida.

"Tress of the Emerald Sea" to pierwszy z czterech 'sekretnych projektów' - książek napisanych przez Sandersona na boku, w ramach odpoczynku od pisania książek.

Już od pierwszej strony widać, że nie jest to typowa książka Sandersona - ton jest lżejszy, świat i magia mniej skomplikowane a bohaterowie bardziej optymistyczni. Styl narracji jest też zupełnie inny niż zazwyczaj...

Nie spodziewałam się niczego konkretnego, a i tak dostałam coś co mnie bardzo zaskoczyło. Widać, że tę książkę autor pisał dla siebie (a raczej dla żony jak mówi w posłowiu),gdyż ma ona zupełnie inny charakter - który mi bardzo podpasował. Sam styl pisania - gdzie cała historia jest opowiadana przez osobę która była niejako poboczną częścią historii - przypominał mi stare filmy fantasy, jak wspomniana przez autora Princess Bride czy Stardust, które darze wielkim sentymentem. Historia Tress wciągnęła mnie i mimo, że była trochę "naiwna" - w przeciwieństwie do innych książek Sandersona - to przyniosła mi wiele przyjemności. Wszak była to przecież opowieść najbardziej znanego bajarza z Cosmere!
Cieszę się, że przed Tress przeczytałam z Cosmere wszystko co się dało bo gdybym tego nie zrobiła to wiele bym straciła. W trochę ponad 300 stronach jest aż gęsto od odwołań, aluzji, wspomnień czy wręcz spoilerów dla kogoś kto pewnych rzeczy jeszcze nie wie.
Polecam bardzo ale ostrzegam - to nie jest kolejne Archiwum Burzowego Światła czy Z Mgły Zrodzony - ale za to jest to piękna opowieść.

Nie spodziewałam się niczego konkretnego, a i tak dostałam coś co mnie bardzo zaskoczyło. Widać, że tę książkę autor pisał dla siebie (a raczej dla żony jak mówi w posłowiu),gdyż ma ona zupełnie inny charakter - który mi bardzo podpasował. Sam styl pisania - gdzie cała historia jest opowiadana przez osobę która była niejako poboczną częścią historii - przypominał mi stare...

Gdyby to nie była książka Sandersona to pewnie dałabym sobie spokój gdzieś koło 30%. Za piratami ogólnie nie przepadam, ale jednak nie mam aż tak silnych preferencji, że nie byłabym w stanie docenić interesujących postaci czy fabuły. Niestety, ta książka nic takiego nie ma. Jedynie samo zakończenie - ostatnie 30% - czytało się w miarę dobrze, choć też z przerwami na nudne sceny. I ostatecznie nie aż tak dobrze, by podnieść ocenę na 5.

Na plusy:
+ świat przedstawiony - czego innego oczekiwać po Sandersonie? Choć imo i tak przekombinowane i za dużo sci-fi w tym fantasy. Ale ogólne wrażenie, niech będzie, że pozytywne.
+ Tress, koncepcyjnie - jakby sam pomysł na to, że rozsądna dziewczyna jest bohaterką jest spoko. Szkoda, że wykonanie fatalne.
+ nie wiem, w sumie tyle chyba. Może jeszcze te niektóre rozdziały, w których coś ciekawego się działo.

A co przeszkadzało?
- proza - od prostackości przez multum niepotrzebnych dygresji i wkurzających opinii dupkowatego narratora aż po powtarzanie informacji, które dopiero co zostały podane czytelnikowi na tacy. Plus ogłaszanie oczywistego.
- postacie - widać, że Sanderson od pewnego czasu nie wyszedł z domu i otaczają go wyłącznie yes-men. Wszyscy to są aniołki co rwą się do pomocy i ryzykowania własnego życia za wyjątkiem paru - no właśnie - wyjątków, które to narrator nie omieszka nam powiedzieć, że ich braki w moralności wynikają z tragedii i okoliczności. No bo tak. Bo dupków, którzy po prostu są dupkami w świecie Sandersona po prostu nie ma.
- narracja - ugh masakra. Hoid-Sanderson wtrąca swoje mądralińskie opinie jakby cudy czytelnikowi objawiał, gdy w istocie widać tylko oderwanie autora od rzeczywistości.
- i wiele innych, drobnych rzeczy; czy to scena, którą można by wyciąć bez żadnej straty, czy to jakaś lampa zamiast porządnej edycji tekstu, czy to jakieś inne drobne przewinienie, które jednak nawarstwia się wraz z innym w górę syfu. 20% jak nie więcej tekstu można by po prostu wyciąć, nic innego nie zmieniać, a czytałoby się lepiej.

Szczerze? Nie polecam. A Sanderson niestety przestaje być dla mnie bezpieczną wyspą na morzu kiepskich książek.

Gdyby to nie była książka Sandersona to pewnie dałabym sobie spokój gdzieś koło 30%. Za piratami ogólnie nie przepadam, ale jednak nie mam aż tak silnych preferencji, że nie byłabym w stanie docenić interesujących postaci czy fabuły. Niestety, ta książka nic takiego nie ma. Jedynie samo zakończenie - ostatnie 30% - czytało się w miarę dobrze, choć też z przerwami na nudne...

Jest to pierwsza z 4 powieści wchodzących w skład Tajnego Projektu Brandona Sandersona, który na Kickstarterze, stał się najwyżej dotowanym projektem. Opowiada historie niewyróżniającej się niczym dziewczyny o imieniu Tress, która musi pokonać złą czarodziejkę, aby uratować ukochanego. Powieść osadzona jest w świecie Cosmere, i osoby zaznajomione z Sandersonem odnajdą tu dużo nawiązań do innych cykli. Dla nowych czytelników będzie to baśń osadzona w magicznym świecie, pełnym mitycznych istot oraz tajemnic do rozwikłania. Fabuła nie jest skomplikowana ale z każdą kolejną stroną pojawiają się nowe problemy/zagadki do rozwiązania, dlatego z przyjemnością zagłębiamy się w kolejne rozdziały. Akcja toczy się szybko, chociaż nie mamy często do czynienia z epickimi walkami na miecze i magie a raczej spryt i wykorzystanie własnych słabości na swoją korzyść, chociaż klasycznych walk też nie zabraknie. Oczywiście jak to u Sandersona, na końcu kilka zwrotów akcji, oraz kilka niespodzianek, których się nie spodziewamy a których mogliśmy się domyślić. Myślę, że książka dedykowana jest dla osób w każdym wieku a na pewno spodoba się fanom Sandersona i Cosmere, polecam..

Jest to pierwsza z 4 powieści wchodzących w skład Tajnego Projektu Brandona Sandersona, który na Kickstarterze, stał się najwyżej dotowanym projektem. Opowiada historie niewyróżniającej się niczym dziewczyny o imieniu Tress, która musi pokonać złą czarodziejkę, aby uratować ukochanego. Powieść osadzona jest w świecie Cosmere, i osoby zaznajomione z Sandersonem odnajdą tu...

Niezwykła opowieść o piratach, przygodach, magii, morzu i...
Przepiękne ilustracje, wspaniała narracja, świetny, błyskotliwy humor! Sanderson jak zwykle stanął na wysokości zadania!

Niezwykła opowieść o piratach, przygodach, magii, morzu i...
Przepiękne ilustracje, wspaniała narracja, świetny, błyskotliwy humor! Sanderson jak zwykle stanął na wysokości zadania!

Mocno przeciętna, zdecydowanie poniżej poziomu autora.

Mocno przeciętna, zdecydowanie poniżej poziomu autora.