Tytuł: Srebrna krew
Autor: Katarzyna Pieczykolan
Wydawnictwo: Romantyczne
Dzieci nocy tom 1 część 1
°°°
Recenzja:
Harper jest jednym z Dzieci Nocy, wyszkolonych na żołnierza Emrona, alfy niemieckiego. Dziewczyna jest jego tajną bronią, najlepszym żołnierzem, postrachem. Mimo to ma za sobą traumatyczne przeżycia.
Wszystko się komplikuje za sprawą Biaga Torcella, z którym łączy ją więź. Jednak wraz z nim próbują odkryć kto stoi za nielegalnym tworzeniem hybryd.
°°°
Jest to moja pierwsza książka w temacie wilkołaków, mimo to naprawdę miło się zaskoczyłam i wkręciłam się w fabułę. Zdecydowanie jestem fanką motywów, które występują w tej książce, czyli slowburn, enemies to lovers i mój ukochany wątek kryminalny.
Bohaterowie naprawdę są dobrze opisani. Harper jest silną, niezależną kobietą, która twardo stąpa po powierzchni ziemi. Nie chce faceta, mimo to Biago jest jej przeznaczony, dzięki czemu niezmiernie ją do niego ciągnie. Mimo to przeszłość Harper jest bardzo mroczna, a każdej nocy nawiedzają ją koszmary. Przy Biago jej aktorstwo i maski, które pokazuje światu zaczynają się sypać.
Biago jest za to jednym z włoskich alf, który nie ulega. Jest bardzo pewny siebie i wie co robi. Harper jest dla niego jak narkotyk, a wanilia jest dla niego zapachem szczęścia i spokoju. Od zawsze powtarzał, że jeśli ma mieć Lunę to tylko silną, która będzie umiała się obronić. Nie chce kobiety, która ugotuje mu obiad, chce kobiety, która stanie się jednym z filarów jego stada i będzie dodatkową siłą.
Wątek kryminalny jest naprawdę dobry, do tego stopnia, że po nocach śniło mi się bycie wilkołakiem i szukanie sprawcy. Mimo, że zamykały mi się oczy to nie potrafiłam oderwać się od fabuły.
Wilczki mają naprawdę ogromny potencjał i mam nadzieję, że następne tomy zaskoczą mnie jeszcze bardziej niż ten. Kto tworzy nielegalne hybrydy? Czy Biago i Harper będą razem?
Polecam wszystkim fanom wilkołaków i wątków kryminalnych!
°°°
Ocena: 4/5

Tytuł: Srebrna krew
Autor: Katarzyna Pieczykolan
Wydawnictwo: Romantyczne
Dzieci nocy tom 1 część 1
°°°
Recenzja:
Harper jest jednym z Dzieci Nocy, wyszkolonych na żołnierza Emrona, alfy niemieckiego. Dziewczyna jest jego tajną bronią, najlepszym żołnierzem, postrachem. Mimo to ma za sobą traumatyczne przeżycia.
Wszystko się komplikuje za sprawą Biaga Torcella, z...

Dzisiaj zapraszam Was na recenzję jednej z "wędrujących książek" w akcji organizowanej przez @wydawnictworomantyczne :)
Mowa o paranormalnym romansie z pomysłowo poprowadzoną historią o wilkołakach 🤔- "Srebrna krew".
Myślicie, że jest to lekka fantastyka, z nutka romansu? Cóż.Macie trochę racji.Ale tylko troche, ponieważ pod "osłoną" tego tytulu, kryje się także trudna walka ludzi z "wilkołakami" i emocjonująca historia dziewczyny, która usiłuje poradzić sobie z traumą porwania.

Harper to główna bohaterka, ktora należy do organizacji mającej strzec wilczego sekretu i zapobiegać terroryzmowi.
Dzieci Nocy, bo tak sie właśnie nazywa ów grupa nie jest jednak zwykłą organizacją.Jej skład bowiem, to głównie hybrydy, na których czele stoi Emron.
Kiedy podczas jednej z akcji dziewczyna trafia w ręce Biaga Torcello, z którym łączy ją więź MATE, wszystko zaczyna komplikować i nabierać złowrogiego tempa.
Czy niechęć do tej więzi stopnieje, kiedy w grę wkroczy chęć odkrycia tajemnicy tworzenia nielegalnych hybryd…?
Czas pokaże 😁, w końcu to książka z cyklu
slow burn.

Podsumowujac.Mimo, że w książce ewidentnie nie brakuje błędów (glownie tych "korekcyjnych") i mogło pojawić się znacznie więcej uczuć, to sama fabuła jest poprowadzona naprawdę dobrze.Ma subtelnie wplątany wątek romantyczny, który jest przyjemnym uzupełnieniem konkretnej i spójnej całości.Zaś mroczna otoczka zaskakujących akcji zderza się z wilczym sekretem i determinacją młodej bohaterki, które wciągają w wir niecodziennych wydarzeń.
Przeczytajcie i przekonajcie sie sami ;)

Dzisiaj zapraszam Was na recenzję jednej z "wędrujących książek" w akcji organizowanej przez @wydawnictworomantyczne :)
Mowa o paranormalnym romansie z pomysłowo poprowadzoną historią o wilkołakach 🤔- "Srebrna krew".
Myślicie, że jest to lekka fantastyka, z nutka romansu? Cóż.Macie trochę racji.Ale tylko troche, ponieważ pod "osłoną" tego tytulu, kryje się także trudna...

Tam gdzie pojawiają się wilcze postacie zawsze jest ciekawie.
Harper jako Dziecko nocy jest wyszkolona żeby strzec takich jak ona. Jest wilkiem czystej krwi i na dodatek alfą.
A ktoś bez zgody Starszyzny tworzy Hybrydy z dorosłych ludzi. Pojawiają się w różnych częściach świata i jak się okazuje mają jeden cel - pozbyć się Harper. Dlaczego?
Gdy trafia na Biaga Torcello - alfę z włoskiego stada - to nie tylko dowiaduje się czegoś nowego o wilczej naturze, ale też razem starają się rozwikłać zagadkę.
Książka pełna tajemnic, niedomówień i humoru.
Faktem jest, że czasem zachowanie głównej bohaterki mnie lekko drażniło. Ale w ogólnym rozrachunku czarnowłosa "wiedźma" jest postacią, którą chce bardziej poznać w drugim tomie.
I najważniejsze pytanie: jakiego koloru jest jej futro? Czy klasycznie czarne czy jakieś inne?

Tam gdzie pojawiają się wilcze postacie zawsze jest ciekawie.
Harper jako Dziecko nocy jest wyszkolona żeby strzec takich jak ona. Jest wilkiem czystej krwi i na dodatek alfą.
A ktoś bez zgody Starszyzny tworzy Hybrydy z dorosłych ludzi. Pojawiają się w różnych częściach świata i jak się okazuje mają jeden cel - pozbyć się Harper. Dlaczego?
Gdy trafia na Biaga Torcello -...

Książka przeczytana w ramach #bt organizowanego przez wydawnictwo
Książka bardzo mi się podobała , fajnie napisana ,relacja między Harper a Biago świetnie poprowadzona, chociaż były momenty kiedy kompletnie był nie domyślny 🫣, czym jest spowodowane zachowanie kobiety , a wiedział mniej więcej co ją spotkało, to nadal to jakoś nie docierało do niego, no ale cóż to samiec alfa a oni czasami są ciężko myślący 🫢  Zastanawiające jest to dlaczego Emron ukrywał tyle rzeczy przed Harper  które są oczywiste dla ich rasy, dziewczyna nie była wogóle świadoma tego czym jest Mate i co się tym wiąże. Kto jest jej prawdziwymi rodzicami skoro jej rodzice nie posiadali wilczego genu a ona jest czystej krwi wilczycą?
Czy Harper da szansę Biago ?
Historię czytało mi się bardzo fajnie , przyjemnie spędziłam z nią czas i napewno przeczytam kolejny tom , żeby dowiedzieć się co się dalej wydarzyło między bohaterami, kto tworzy hybrydy, chociaż co do tego to mam swoje podejrzenia 😉

Książka przeczytana w ramach #bt organizowanego przez wydawnictwo
Książka bardzo mi się podobała , fajnie napisana ,relacja między Harper a Biago świetnie poprowadzona, chociaż były momenty kiedy kompletnie był nie domyślny 🫣, czym jest spowodowane zachowanie kobiety , a wiedział mniej więcej co ją spotkało, to nadal to jakoś nie docierało do niego, no ale cóż to samiec...

“To nie jest zwykłe pożądanie czy pragnienie posiadania. To potrzeba ochrony, wzajemnego wsparcia”.

Harper należy do Dzieci Nocy – organizacji mającej strzec wilczego sekretu i zapobiegać terroryzmowi. Składa się ona głównie z hybryd, na których czele stoi ich Alfa Emron. Życie kobiety jest usłane bólem, tragicznymi wspomnieniami i koszmarami. Gdy odnajdują ciało młodego chłopaka, wszystko komplikuje się jeszcze bardziej.

Podczas jednej misji przechwycenia nowej osoby w szeregi Dzieci Nocy, Harper trafia w ręce Biaga Torcello. Młoda kobieta boi się, że przeszłość znów daje o sobie znać, a niewyjaśnione morderstwa to tylko początek piekła.

Jednak wszystko robi się bardziej skomplikowane, gdy okazuje się, że Harper i Biaga łączy więź Mate. Poza tym mają wspólny cel. Chcą odkryć, kto stoi za tworzeniem nielegalnych hybryd…

Przyznam, że ten post to dla mnie lekkie wyzwanie, gdyż ja i fantastyka to dość grząski grunt. Na pierwszy rzut oka to połączenie nie ma prawa bytu. Od zawsze opieram się przed książkami z tego gatunku, a tu takie zdziwienie… Zakochałam się w wilczkach.

Zacznę od tego, że pochłonęła mnie ona całkowicie. Serio. Przeczytałam pierwszy tom w niecałą dobę. Co można uznać za cud. Pióro autorki dodatkowo spotęgowało przyjemność z czytania. Należy ono do niezwykle lekkich i przyjemnych. Dosłownie przez tekst się wręcz płynie i pochłania strony w ekspresowym tempie.

Sposób w jaki została poprowadzona akcja nie daje czytelnikowi chwili na złapanie oddechu. Od początku coś się dzieje. Wciąga w sam środek fascynujących wydarzeń. Wszystko jest połączone z zagadką kryminalną. Śledztwo, które prowadzą Harper i Biago naprawdę pochłania. Sprawa tworzenia nielegalnych hybryd została poprowadzona w ciekawy sposób. Trudno się domyślić kto może za tym stać. Autorka w tej sprawie stale wodzi za nos. Były momenty, że myślałam, że coś już wiem… Jednak tak nie było. Niespodziewane zwroty akcji całkowicie mnie dezorientowały.

Harper Greene jest niezwykle barwną postacią. Jej upór i siła mogą niejednokrotnie zaskoczyć. Jest uznawana za ulubienicę Emrona – swojego alfy. Niektórzy mają jej to za złe. Choć z drugiej strony… Harper jest niezawodna. Nie pozwala sobie wejść na głowę, a każde zadanie wykonuje z pieczołowitą starannością. Plany akcji, dowództwo nimi – wykonuje naprawdę nienagannie. Zwykle na każdą misję przygotowuje więcej niż jeden plan, uwzględniając w nim wszelkie możliwości pomyłki. Choć Harper przeszła wiele, trauma jaką zgotował jej los jest czymś, przez co niejedna osoba by się poddała… Ona stara się stawić jej czoła.

Relacja głównych bohaterów należy do wyjątkowych. Mimo, że dziewczyna odpycha od siebie świadomość, że została połączona z Biagiem niezwykłą siłą. Mężczyzna jest dla niej niezwykle wyrozumiały. Stawia jej komfort na pierwszym miejscu. Wielokrotnie w tym tomie to udowodnił. Mimo, że ich pierwsze spotkanie wyglądało nieciekawie i oboje chcieli się po prostu pozabijać… Potem dzieje się magia. Ich współpraca jest niesamowita. Sposób w jaki rozwija się romans między nimi to typowy slow-burn, w dodatku bardzo dobrze napisany. Czuć napięcie unoszące się w powietrzu.

Zakończenie zamurowuje, trudno nie sięgnąć od razu po tom jeden i pół. Dzięki tej historii poczułam miłość do klimatów nadprzyrodzonych. Możliwe, że wyznaczyła ona nowy początek w mojej czytelniczej drodze.

Jeśli szukacie dobrze napisanego romansu w klimacie nadprzyrodzonym, z zagadkami i tajemnicami na pierwszym planie… To “Srebrna Krew” sprawdzi się idealnie. Nawet dla osób, które chciałby poeksperymentować z fantastyką!

“To nie jest zwykłe pożądanie czy pragnienie posiadania. To potrzeba ochrony, wzajemnego wsparcia”.

Harper należy do Dzieci Nocy – organizacji mającej strzec wilczego sekretu i zapobiegać terroryzmowi. Składa się ona głównie z hybryd, na których czele stoi ich Alfa Emron. Życie kobiety jest usłane bólem, tragicznymi wspomnieniami i koszmarami. Gdy odnajdują ciało młodego...

Podział książki na dwa tomy to nic innego jak słaby zabieg oraz skok na kasę. Dlaczego tak uważam? Srebrna krew to nie grube tomisko, a tym bardziej przedstawiana historia tego nie wymaga bo w tomie 1 tak naprawdę nic się nie dzieje... Autorka za słabo zarysowała zasady rządzące się uniwersum, wiemy tylko że tacy i tacy są nielubiani/tępieni/wzbudzają strach itp. Bohaterzy również nie dają popisu. Cały czas czekałam na akcję i się drogi czytelniku nie doczekasz. Nie zamierzam kontynuować tej lektury w tomie 2.

Podział książki na dwa tomy to nic innego jak słaby zabieg oraz skok na kasę. Dlaczego tak uważam? Srebrna krew to nie grube tomisko, a tym bardziej przedstawiana historia tego nie wymaga bo w tomie 1 tak naprawdę nic się nie dzieje... Autorka za słabo zarysowała zasady rządzące się uniwersum, wiemy tylko że tacy i tacy są nielubiani/tępieni/wzbudzają strach itp. Bohaterzy...

Może zacznę od tego, że książka ogólnie rzecz mówiąc nie jest szmirą, jakich czytałam w swoim życiu wiele, natomiast niektóre jej aspekty pozostawiają wiele do życzenie, dlatego też ocena zostaje taka, a nie inna.

Zacznijmy od tego, że książka wygląda jakby nie przeszła ani korekty, ani redakcji. Jak się napisało autorce, tak zostało jebnięte na papier i wydrukowane, nie przeczytane i sprawdzone ani razu. Losowe czerwone litery, przecinki na początku zdania, niekonsekwencja w pisaniu dialogów, "niewyobrażalny krzyk", który słychać "aż" na kilkanaście metrów. Serio? Autorko, z kilkunastu metrów możesz usłyszeć cichą rozmowę... No i stwierdzenie "a nuż", które zostało zapisane "a nóż", co znowu pokazuje brak jakiejkolwiek pracy przy poprawności książki. Nie chodzi o zastawę stołową, tylko o staropolski "nuż", które było używane jako wykrzyknik. No i dla autorki najwyraźniej "uśmiech" to emocja.

Co do samej treści:
Uważam, że motyw książki i historia są interesujące i ciekawie prowadzone, natomiast co psuje to wszystko, to bohaterowie:
Harper:
- totalna badassówa, potężna, pewna siebie, wyszkolony, elitarny żołnierz, ale boi się burzy xD Bez żadnego wprowadzenia do tego strachu, żadnych wcześniejszych indykatorów, że głośne dźwięki, grzmoty są stresują nawet jeśli tego niepokazuje, nic. Boi się "for the plot" żeby sie przytulić do Bingo.
- co druga strona Harper wspomina, że oczy Beborka ciemnieją/są prawie czarne/etc. *eyeroll*
Bambuko:
-absolutnie najbardziej toksyczna postać o jakiej czytałam ever, jeśli autorka go zabije w którejś części, to z automatu dam tej książce 10/10,
- Bimbo księgowa; on musi przeglądać faktury bo jest poważnym alfą, który musi wszystko robić sam. Nawet takie pierdoły, które mógłby zlecić komuś ale nie, bo on sam.
- Bebiko mówiący, że kobieta nie powinna się ubierać jak dziwka, jeśli nie chce zostać zgwałcona - naprawdę? Serio autorko tak chcesz przedstawiać swojego głównego bohatera? Żałosne. Do tego punktu dodam też, że Bimbolot twierdził, że jak on ma traktować dziewczyne poważnie jak nosi crop top. Co za kurwa incelowata postać XD
- Burek oczywiście też co do najmniejszego ruchu potrafi przewidzieć akcje najlepiej wyszkolonych, elitarnych żołnierzy Emrona, bo tak.
- Burrito musi wspominać co rozdział, że Harper pachnie wanilią.
- No i wszystkie sceny gdzie Barabiasz na okrągło przypiera Harper do ściany, ogranicza jej drogi ucieczki, bla bla bla. Dziewczyna została zgwałcona, ale Bebok oczywiście jest dobry i on jej nie skrzywdzi, więc on może się na niej wymuszać. Kobieta się panicznie boi wejścia do miejsca, gdzie została straumatyzowana? Biaczo przerzuci ją przez ramię i zaniesie tam siłą, super pomysł.
Ta postać jest tak absolutnym śmieciem, że nie wiem skąd na niego pomysł.

A najgorsze w tym wszystkim jest to, że ludzie poniżej czytali tą książkę i to kurwa romantyzują. Gość wymusza siebie i swój dotyk na ofierze gwałtu, ale spoko, to mega romantyczne, bo on jest dobry i jej nic nie zrobi, więc on może.

Burago do wora, wór do jeziora. Amen.

Może zacznę od tego, że książka ogólnie rzecz mówiąc nie jest szmirą, jakich czytałam w swoim życiu wiele, natomiast niektóre jej aspekty pozostawiają wiele do życzenie, dlatego też ocena zostaje taka, a nie inna.

Zacznijmy od tego, że książka wygląda jakby nie przeszła ani korekty, ani redakcji. Jak się napisało autorce, tak zostało jebnięte na papier i wydrukowane, nie...

Dobrze napisana,czytanie nie boli w tym przypadku, a i sama historia dość ciekawa.Szkoda tylko, że w wielu aspektach czuję niedosyt.Silna i waleczna bohaterka, nazbyt często potulnieje,okazuje lęk i słabość przy swoim towarzyszu.To też dodaje charakteru,ale jakoś w drugą stronę to nie działa,faceci zwykle rządzą.Jeśli chodzi o wilczy gatunek,to niedostatecznie pokazane życie i reguły życia w watachach,za mało interakcji między jej członkami i Harper.Relacja z Biago toczy się wolno,trochę brakuje mi w tym emocji, ale ten wątek może być jeszcze bardziej rozbudowany w dalszej części.Niezła książka,warta sprawdzenia,chociaż mnie nie zachwyciła.

Dobrze napisana,czytanie nie boli w tym przypadku, a i sama historia dość ciekawa.Szkoda tylko, że w wielu aspektach czuję niedosyt.Silna i waleczna bohaterka, nazbyt często potulnieje,okazuje lęk i słabość przy swoim towarzyszu.To też dodaje charakteru,ale jakoś w drugą stronę to nie działa,faceci zwykle rządzą.Jeśli chodzi o wilczy gatunek,to niedostatecznie pokazane...

✨Pióro autorki jest tak bardzo lekkie i przyjemne, że to szok, czytało mi się to świetnie. Nie dość, że świetnie to jeszcze szybko, za szybko bo potrzebuję na teraz więcej.

✨Świetny pomysł na książkę, wilkołaki. Rzadko kiedy szczególnie teraz spotyka się tak dobrze napisane książki, w których występują właśnie wilkołaki. Brakowało mi książek właśnie z tymi istotami, a bardzo je lubię, to są moje ulubione istoty nadprzyrodzone, strzał w dziesiątkę, książka idealna dla mnie i wszystkich, którzy oglądali i filmy, seriale, lub czytali kiedyś książki o wilkołakach. Sama fabuła i wątek kryminalistyczny to po prostu perełka. Kiedyś na wattpadzie było naprawdę sporo 'książek' o wilkołakach, gdzie wspominana w książce więź mate była opisywana na zasadzie nie znamy się, ale kochamy. Tutaj zamiast tego dostajemy dwie postanie, które nie chcą tej więzi, próbują z nią walczyć i wyciszyć, no po prostu świetne, enemis to lovers i rzeczywiście to tutaj czuć, nie są do siebie nastawieni przychylnie, dopiero z biegiem czasu zaczynają się... i tego wam nie powiem, tolerować, lubić, kochać? Musicie się sami dowiedzieć. Jak na tylnej okładce jest napisane slowburn ich relacja rozwija się powoli i to jest świetne.

✨Bohaterowie.
Harper - to silna kobieca postać, z zadziornym charakterkiem, ale ma swoje koszmary i demony z przeszłości, została wychowana na wojowniczkę/żołnierza. Całkowicie szczerze uwielbiam tą postać.
Biago - to alfa, który jest mate Harper, nigdy nie chciał partnerki, ale ją znalazł w dość niecodzienny sposób. Również ma charakterek.
Postacie drugoplanowe/poboczne tutaj autorka mnie zaskoczyła, w niektórych książkach tych postaci się nawet nie pamięta, a tu proszę te postacie są naprawdę dobrze napisane.

Potrzebuję więcej tak dobrych książek.

✨Pióro autorki jest tak bardzo lekkie i przyjemne, że to szok, czytało mi się to świetnie. Nie dość, że świetnie to jeszcze szybko, za szybko bo potrzebuję na teraz więcej.

✨Świetny pomysł na książkę, wilkołaki. Rzadko kiedy szczególnie teraz spotyka się tak dobrze napisane książki, w których występują właśnie wilkołaki. Brakowało mi książek właśnie z tymi istotami, a...

ig: ki_czyta
"Srebrna Krew" ~ Katarzyna Pieczykolan

"- Tylko się nie poddawaj szepczę. Wiem, że jesteś silna. Silniejsza niż wszystkie kobiety, jakie spotkałem na swojej drodze. Zwalczysz to."

Tę książkę przeczytałam za "jednym zamachem". Akurat wracałam z ferii, więc miałam kilkanaście godzin na czytanie. Wtedy postanowiłam przeczytać pierwszą część Wilczków. Bardzo się wciągnęłam w ich historię, dzięki czemu (albo przez to) bardzo szybko ją przeczytałam. Mogę powiedzieć, że pochłonęła mnie ona całkowicie. Gdy podróżujące ze mną osoby prosiły mnie, żebym się na chwile oderwała i zagrała z nimi w jakąś grę, mówiłam, że jak skończę rozdział, po czym czytałam dalej. Kolejny rozdział i kolejny. "Jeszcze chwila i z Wami gram" - mówiłam. Chwila zamieniała się w dwadzieścia minut, a potem w godzinę, dwie...
Mimo tego, że książka została przeze mnie przeczytana w jedno popołudnie, to mogłabym opowiadać o niej i o tym, co przeżywałam czytając ją o wiele dłużej. Urzekła mnie ona od pierwszych stron. Od samego początku zakochałam się w tej książce. Nie ma słów, które opisały by moją miłość do historii Harper i Biaga. Jest ona po prostu CUDOWNA I NIEZWYKLE INETRESUJĄCA.
Bohaterowie tej książki są niesamowicie przedstawieni. Ich charaktery są bardzo wyraziste. Każda z postaci jest inna i czytelnik po samym opisie może określić o kim jest mowa. Moim zdaniem jest to pozytywny aspekt tej książki, ponieważ na początku myliłam imiona (nie wiem nawet dlaczego) i ich zachowania umożliwiały mi przypomnienie, kim jest dana osoba.
Jak już wcześniej wspomniałam bohaterowie Wilczów są cudni (no oprócz Victora Cristello ale to chyba oczywiste...). Całym sercem uwielbiam Harper i Biago. Ich duo zawładnęło moją duszą.
Harper. Jedna z najsilniejszych kobiet, o których czytałam. Dziewczyna ciężko pracowała, żeby być mistrzynią w swoim fachu. Jej sposób myślenia był godny podziwu. Byłam pod wrażeniem, jak zachowywała zimną krew w trudnym sytacjach. Podziwiam ją też za to, że mimo swojej traumy, dotyczącej pewnego miejsca, postanowiła pomóc w poszukiwaniach twórcy hybryd.
Chciałabym też dodać, że zdażyło mi się czuć smutek, czytając o Harper. Opisy jej traumy i złych wspomnień powodowały u mnie ucisk w klatce piersiowej. Jest to niesamowite, jak autorka utworzyła tę historię i ją opisała. Jestem pod ogromnym wrażeniem.
Biago. Mężczyzna ze snów chyba każdej kobiety. Człowiek idealny. Nie wiem, jak on to zrobił ale po samym zapachu jakiejś dziewczyny wiedział, że to ona, ta jedyna. Wow. Na prawdę zaskoczyło mnie to, że choć jej nie znał, zapamiętał zapach i potem od razu skojarzył. Byłam pozytywnie zszokowana. Rozczulały mnie momenty, w których Biago dbał o Harper i się o nią troszczył. Czytając te sceny moje serce się rozpływało. Jeszcze większe wrażenie na mnie zrobiło to, że alfa potrafił powstrzymać Harper od zabicia kolejnej hybrydy, którą znaleźli. Powstrzymywał ją od agresji w przyzwoity sposób. Przemawiał do niej. Dawał jej do zrozumienia, że ta istota przyda się im w śledctwie. Szanuję go za to.
Jest natomiast jedna rzecz, która mi się nie spodobała w tej książce. Jedyną wadą tej książki jest to, że czytelnik się może od niej uzależnić. Jest ona wspaniała, więc czytelnik czyta, czyta i nie może się oderwać.
Podsumowując "Srebrna krew" to CUDOWNA książka. Polecam ją KAŻDEMU. Jeśli nigdy nie czytaliście książki o wilkołakach, o romansie lub nie lubicie takiej tematyki to uważam, że ta książka diametralnie zmieni Wasze zdanie. Przeczytałam tę historię i jest ona jedną z moich ulubionych. Mam nadzieję, że u Was też trafi do najbardziej uwielbianych przez Was książek.
5/5☆

ig: ki_czyta
"Srebrna Krew" ~ Katarzyna Pieczykolan

"- Tylko się nie poddawaj szepczę. Wiem, że jesteś silna. Silniejsza niż wszystkie kobiety, jakie spotkałem na swojej drodze. Zwalczysz to."

Tę książkę przeczytałam za "jednym zamachem". Akurat wracałam z ferii, więc miałam kilkanaście godzin na czytanie. Wtedy postanowiłam przeczytać pierwszą część Wilczków. Bardzo...