Gdyby książki potrafiły mówić, ta śpiewałaby najpiękniejszą pieśń o tym, jak została stworzona ludzkość i dokąd zmierza.

Gdyby książki potrafiły mówić, ta śpiewałaby najpiękniejszą pieśń o tym, jak została stworzona ludzkość i dokąd zmierza.

Q: Macie swoją ulubioną dedykację z książki?

Ja zakochałam się w drugiej części dedykacji z książki „Zeus. Królestwo Oriona” ❤️:
„... I dla każdego, kto patrząc w rozgwieżdżone niebo,
tęskni za domem.
Obyście w pyle gwiazd odnaleźli to,
co od zawsze zapisane jest w waszych duszach.”

Książka ta miesza w sobie motyw mitologii greckiej (ale czerpie też z innych wierzeń, choć w mniejszym stopniu) z podróżami kosmicznymi, innymi cywilizacjami zamieszkującymi wszechświat i nauką. Autorka stworzyła naprawdę ciekawy i oryginalny świat przedstawiony.

Sama fabuła mnie zaciekawiła, ale nie wciągnęła jakoś specjalnie mocno. Poruszonych jest wiele ciekawych wątków, na przykład, motyw światów równoległych czy podróży między wymiarami w snach oraz to, że ludzie niszczą planetę. Jednak żaden z tych tematów nie jest w pełni rozwinięty, a stanowi tło do wątku miłosnego. I nie byłoby to dla mnie wielkim problemem, gdyby nie to, że był to trójkąt miłosny, a za tym nie specjalnie przepadam. Do tego kompletnie nie wyczuwałam chemii pomiędzy Eleną i Gabrielem, ale już relacja Eleny z Zeusem była bardziej intrygująca. Styl pisania nie był jednolity, książka trochę barwnych i ciekawych opisów oraz dających do myślenia przemyśleń, ale były też momenty pozostawiające wiele do życzenia. Dodatkowo trochę irytowały mnie przejścia narracyjne z trzeciej do pierwszej osoby w środku rozdziału.

Ogólnie rzecz biorąc „Zeus. Królestwo Oriona” zostawiła po przeczytaniu pozytywne wrażenie, ale w fabule i kreacji postaci zabrakło mi czegoś, co by mnie zachwyciło. Jeśli jednak chodzi o świat przedstawiony i pomysł to jestem nim całkowicie oczarowana 😍. Mam nadzieję, że w kolejnych częściach zostaną rozwinięte wątki z pierwszego tomu, bo tu były potraktowane pobieżnie. Zakończenie dodało smaku całej historii i nie mogę doczekać się kolejnej części, bo ta opowieść nie może się tak zakończyć.

Q: Macie swoją ulubioną dedykację z książki?

Ja zakochałam się w drugiej części dedykacji z książki „Zeus. Królestwo Oriona” ❤️:
„... I dla każdego, kto patrząc w rozgwieżdżone niebo,
tęskni za domem.
Obyście w pyle gwiazd odnaleźli to,
co od zawsze zapisane jest w waszych duszach.”

Książka ta miesza w sobie motyw mitologii greckiej (ale czerpie też z innych wierzeń, choć...

Postacie z mitologii greckiej były Elenie znane, ale dziewczyna nie przypuszczała, że bohaterowie książek mogą okazać się żywymi postaciami. Kiedy Elena spotka na swojej drodze Hestię, już niewiele dzieli ją od poznania Zeusa, Hadesa i innych olimpijskich bogów. Wraz z boginią trafia na Oriona, a tam czeka na nią specjalna misja.

Elena była zwykłą dziewczyną, dopóki nie poznała Hestii. Bogini szybko wprowadza ją do swojego świata i powierza misję ratowania Ziemi, którą zniszczyć pragnie bezwzględny Zeus. Elena nie ma za wiele do zaoferowania przywódcy bogów, jednak okazuje się, że jej sny mogą w tym pomóc. Czas, w którym przebywa na Orionie, nie jest dla niej czasem łatwy. Dziewczyna nie była przygotowana na ratowanie świata, a do tego Zeus jest uparty i okazuje jedynie negatywne emocje. Z każdym spotkaniem Elena poznaje go coraz bardziej, ale inni bogowie nie do końca są temu przychylni.

Narrację poprowadzą różni bohaterowie, ale główną narratorką jest Elena, która opisuje boski świat stworzony przez autorkę oczami zwykłej śmiertelniczki.

Historia zapowiadała się ciekawie, ale odniosłam wrażenie, że autorka nie wykorzystała jej potencjału. Niektóre sceny wydają się przerysowane, mimo że jest to historia z gatunku fantasy. Bohaterka skupia się na sobie, opisuje swoje otoczenie, bogów a w szczególności tych, którzy najbardziej jej się podobają i to na nich koncentruje swoją uwagę. Elena wydaje się bardzo kochliwa i to staje się głównym punktem jej narracji. Misja, z którą znajduje się na Orionie, schodzi na dalszy plan i nie wiedzieć kiedy sama się rozwiązuje. Romanse bohaterki i jej życie na Orionie przyćmiewają wszystko.

Tekst jest bardzo prosty, dialogi wydają się czasami dziwne, pochodzenie bohaterów, mimo że powinno być oczywiste, to wydaje się mocno skomplikowane tak, że sami bohaterowie nie do końca potrafią wyjaśnić to Elenie. Książka nie przyciąga skomplikowaną historią, a po opisie zapowiadała się akcja, której nie było, mimo że pod koniec nieco więcej się dzieje. Książka na jeden wieczór.

Postacie z mitologii greckiej były Elenie znane, ale dziewczyna nie przypuszczała, że bohaterowie książek mogą okazać się żywymi postaciami. Kiedy Elena spotka na swojej drodze Hestię, już niewiele dzieli ją od poznania Zeusa, Hadesa i innych olimpijskich bogów. Wraz z boginią trafia na Oriona, a tam czeka na nią specjalna misja.

Elena była zwykłą dziewczyną, dopóki nie...

Poryczałam się . Lubię czytać książki, mam to szczęście że trafiam na naprawdę dobre pozycje ale naprawdę dawno żadna nie wzbudziła we mnie tyle emocji . Będzie drugi tom więc czekam a w międzyczasie na pewno raz jeszcze przeczytam ten.

Poryczałam się . Lubię czytać książki, mam to szczęście że trafiam na naprawdę dobre pozycje ale naprawdę dawno żadna nie wzbudziła we mnie tyle emocji . Będzie drugi tom więc czekam a w międzyczasie na pewno raz jeszcze przeczytam ten.

Świetna fantastyka, cudowni bohaterzy i wspaniale wykreowany świat! warto też wspomnieć, że nie jest to typowa młodzieżówka lub słodki romans, to książka która zachwyca samym prologiem i pozostawia wiele do myślenia. Jeśli szukacie właśnie takiej książki, w której możecie zanurzyć się w świecie aniołów, bogów i nauki to koniecznie ją przeczytajcie!

Świetna fantastyka, cudowni bohaterzy i wspaniale wykreowany świat! warto też wspomnieć, że nie jest to typowa młodzieżówka lub słodki romans, to książka która zachwyca samym prologiem i pozostawia wiele do myślenia. Jeśli szukacie właśnie takiej książki, w której możecie zanurzyć się w świecie aniołów, bogów i nauki to koniecznie ją przeczytajcie!

Nie będę ukrywać, że do tej książki przyciągnęła mnie intrygująca okładka. Później przeczytałam opis, w którym wspomniano o mitologii greckiej i zostałam kupiona.

Choć od samego początku byłam zainteresowana tą powieścią, tak podeszłam do niej bez większych oczekiwań. Wydawało mi się, że nie da się nawiązać do mitologii greckiej w nowy sposób, ale tutaj zostałam naprawdę mocno zaskoczona.

Chyba nigdy wcześniej nie czytałam czegoś podobnego do „Zeus. Królestwo Oriona”. Ta książka to mieszanka fantastyki przesyconej magią i powieści science fiction, gdzie główną rolę grają statki kosmiczne i podróże międzyplanetarne. I choć w treści przeważają opisy, tak w ogóle mi się one nie dłużyły – całość pochłonęłam w niecałe dwa dni. Podobał mi się świat stworzony przez autorkę, motyw snów i styl pisania, a cała historia intrygowała mnie od pierwszego rozdziału do samego końca. Do tego zakończenie było tak niecodzienne – ach... chciałabym już wiedzieć, co wydarzy się dalej.

Oczywiście było też parę elementów, które nie przypadły mi do gustu, jak na przykład zmiany narracji. Moim zdaniem po prostu nie było one potrzebne, a niestety trochę wybijały mnie z rytmu. Nie jestem też do końca przekonana do głównej bohaterki, ale myślę, że to kwestia, którą rozwiąże kontynuacja.

Nie będę ukrywać, że do tej książki przyciągnęła mnie intrygująca okładka. Później przeczytałam opis, w którym wspomniano o mitologii greckiej i zostałam kupiona.

Choć od samego początku byłam zainteresowana tą powieścią, tak podeszłam do niej bez większych oczekiwań. Wydawało mi się, że nie da się nawiązać do mitologii greckiej w nowy sposób, ale tutaj zostałam naprawdę...

Genialna książka z morałem. Nie jest napisana, żeby zapewnić komuś rozrywkę, tylko coś po sobie zostawić. Zakończenie wbija w fotel. Raczej dla tych, co czytają między słowami.

Genialna książka z morałem. Nie jest napisana, żeby zapewnić komuś rozrywkę, tylko coś po sobie zostawić. Zakończenie wbija w fotel. Raczej dla tych, co czytają między słowami.

Zeus. Królestwo Oriona, była jednym wielkim rozczarowaniem. Gdy widzę, że książka jest inspirowana mitologią grecką, biorę w ciemno, bo uwielbiam czytać o tej mitologii, ale tutaj niestety odbiłam się od tej książki i to potężnie.
Miała potencjał, ale wykonanie siadło.

Może to też trochę moja wina, bo po opisie myślałam, że to będzie co innego. Spodziewałam się magii, podróżowania po świecie snów, a tu było tylko i wyłącznie nauka i gburowaty Zeus i ich dziwny system.

Jakieś zagrożenie niby było, ale zostało rozwiązane od tak sobie, bo Zeus nagle stwierdził, że da Ziemii szansę. Nadal w sumie nie wiem dlaczego zmienił zdanie.

Nie rozumiem dlaczego Zeus i Elena się w sobie zakochali, ta para nie miała ani trochę sensu. Spotkali się kilka razy, on ją jeszcze na dodatek poturbował (no dobrze, przez przypadek, ale nadal),był dla niej okropny.

To chyba pierwsza książka, w której kibicowałam "temu drugiemu", bo naprawdę Gabriel i Elena mieli więcej potencjału, ale autorka uparła się, że musi Elenę wepchnąć w ramiona Zeusa, chociaż by bolało (wiemy, że bolało i to dosłownie).

Ja nie wiem dlaczego Elena została po tym odrzuceniu, powinna stamtąd uciekać jak najprędzej.

Ogólnie z tej całej gromadki tylko Gabriel był w miarę normalny.

A na końcówce to tylko się zaśmiałam i ani przez myśl mi nie przeszło, żeby czytać kolejny tom.

Zeus. Królestwo Oriona, była jednym wielkim rozczarowaniem. Gdy widzę, że książka jest inspirowana mitologią grecką, biorę w ciemno, bo uwielbiam czytać o tej mitologii, ale tutaj niestety odbiłam się od tej książki i to potężnie.
Miała potencjał, ale wykonanie siadło.

Może to też trochę moja wina, bo po opisie myślałam, że to będzie co innego. Spodziewałam się magii,...

Ta pozycja wyzwoliła we mnie ponownie pasję do książek - wszelakich :) Słuchałam jej w formie audiobooka i zamierzam raz jeszcze do niej sięgnąć, tym razem chcę ją przeczytać, żeby rozkoszować się całą historią ponownie :)

Ta pozycja wyzwoliła we mnie ponownie pasję do książek - wszelakich :) Słuchałam jej w formie audiobooka i zamierzam raz jeszcze do niej sięgnąć, tym razem chcę ją przeczytać, żeby rozkoszować się całą historią ponownie :)

Ja nie lubię zaczynać od złych rzeczy, więc najpierw o tym, co mnie oczarowało, czyli okładka, która jest po prostu boska jedna z piękniejszych, jakie w tym roku widziałam. Totalnie wpasowuje się w moje gusta do tego jeszcze złocenia w napisie no po prostu cudo, ale niestety to tyle co mogę powiedzieć, że mi się podobało w książce „Zeus królestwo Oriona”. Zwykle jak książka mi nie siada daje jej czas do setnej strony i wtedy decyduje, czy czytam dalej, czy odkładam książkę. Tu do męczyłam do 65 strony, i to dosłownie do męczyłam. Początkowo mi się podobało jednak po przeniesieniu się do królestwa Oriona ze strony na stronę jest coraz gorzej. Jest to mój najsmutniejszy DNF. Ja uwielbiam tematykę bogów greckich w książkach i jak tylko widzę, że to jest tematyka książki to biorę w ciemno. Jednak tu nie dałam rady. Szczerze mówiąc, nigdy w życiu nie czytałam tak źle napisanych dialogów. Zachowania wielkich bogów greckich no po prostu śmiech na sali rozmowa Eleny z Zeusem przelała czarę żenady w tej powieści. Żałuję, bo pomysł sam mi się podobał Jednak realizacja nie mogłam przebrnąć z dużo razy odkładałam, czytałam po parę stron i znów odkładałam z niesmakiem. Chciałabym poznać tę historię do końca, ale no nie mogę przebrnąć. Może jeszcze kiedyś dam jej szansę, bo jednak trochę ciekawi jednak nie jest to możliwe może jako audiobook będzie łatwiej sama chyba nie dam razy przez nom przejść. Nie lubię oceniać książek, jak nie przeczytam ich do końca, bo nieraz końcówką zmienienia moje zdanie, ale na aktualny moment.
1 punkt za oprawę
2 za temat
3 za tę ciekawość, którą we mnie zostawiła.
Jak przeczytam do końca, to na pewno pojawi się sprostowanie i dopisana dalszą część na ten moment zostawiam opinie tak jak jest.

Ja nie lubię zaczynać od złych rzeczy, więc najpierw o tym, co mnie oczarowało, czyli okładka, która jest po prostu boska jedna z piękniejszych, jakie w tym roku widziałam. Totalnie wpasowuje się w moje gusta do tego jeszcze złocenia w napisie no po prostu cudo, ale niestety to tyle co mogę powiedzieć, że mi się podobało w książce „Zeus królestwo Oriona”. Zwykle jak książka...