W tej części swoich wspomnień autor jest już zwiadowcą, co z jednej strony daje mu nieco swobody w życiu i działaniach na froncie, z drugiej nie chroni przed bzdurnymi przełożonymi i ich durnymi rozkazami. Ciekawe opisy działań zwiadowców i uwagi o Niemcach, którzy osłabli i nie są już tak groźni jak w 1941. Plus, oczywiście, dzień powszedni na froncie - zwiadowcy, piechura i tyłownika.

W tej części swoich wspomnień autor jest już zwiadowcą, co z jednej strony daje mu nieco swobody w życiu i działaniach na froncie, z drugiej nie chroni przed bzdurnymi przełożonymi i ich durnymi rozkazami. Ciekawe opisy działań zwiadowców i uwagi o Niemcach, którzy osłabli i nie są już tak groźni jak w 1941. Plus, oczywiście, dzień powszedni na froncie - zwiadowcy, piechura...

To już trzeci tom wspomnień Wańki Trepa. Tym razem ta część wspomnień jest o tyle ciekawa, że pokazuje nowy etap służby głównego bohatera, który trafia do pułkowego zwiadu. Służba ta różni się kompletnie od służby w kompanii liniowej. Z tomu tego można się dowiedzieć, jak wyglądała ta służba od drugiej strony, np. jak organizowano obserwację, jak przygotowywano się do wzięcia "języka" i jak wyglądała codzienna służba razwiedczika. Na mały minus zaliczyć można to, że w tym tomie szczególnie można wyczuć, że książka ta była pisana długo po wojnie i że jest poprawna politycznie, np. wziętych do niewoli Niemców, główny bohater karmi, poi i opiekuje się nimi. Pozycja jak najbardziej dla tych którzy interesują się historią II WŚ.

To już trzeci tom wspomnień Wańki Trepa. Tym razem ta część wspomnień jest o tyle ciekawa, że pokazuje nowy etap służby głównego bohatera, który trafia do pułkowego zwiadu. Służba ta różni się kompletnie od służby w kompanii liniowej. Z tomu tego można się dowiedzieć, jak wyglądała ta służba od drugiej strony, np. jak organizowano obserwację, jak przygotowywano się do...

Tak jak dwie poprzednie części jego wspomnień po prostu trzeba przeczytać odnośnie frontu wschodniego. Czekam aż moja biblioteka zakupi 4 tom jego wspomnień.
Wielka szkoda, że napisał tylko tyle. Świetne wspomnienia.

Tak jak dwie poprzednie części jego wspomnień po prostu trzeba przeczytać odnośnie frontu wschodniego. Czekam aż moja biblioteka zakupi 4 tom jego wspomnień.
Wielka szkoda, że napisał tylko tyle. Świetne wspomnienia.