„Wiedziałem tylko, że chcę napisać książkę o Nowym Jorku dwudziestego pierwszego wieku, pełną głosów, dźwięków, miejsc i ludzi tego miasta, stworzyć zapis jego życia w tym jednym momencie, teraz. Książkę, która uchwyciłaby bogactwo rozmowy, narzekań i cichych wyznań miejsca w wiecznym ruchu; taką, która splecie siatkę głosów tak niewiarygodnie zróżnicowanego miasta: ludzi z każdej dzielnicy, zamożnych i biednych, młodych i starych, imigrantów i miejscowych, tych, którzy w nim wyrośli, i tych przez nie zranionych”.

Craig Taylor w książce „Nowojorczycy. Miasto i ludzie” przedstawia współczesny portret miasta zwanego Big Apple, które poznajemy dzięki historiom opowiedzianym przez ponad siedemdziesięcioro jego mieszkańców. To właśnie dzięki nim Nowy Jork codziennie stwarza się i przetwarza na nowe sposoby. To miasto nieskończenie wielu możliwości, które nigdy nie zasypia, nie gaśnie i nie zwalnia. I nigdy nie zatrzyma się ze względu na Ciebie. Niektórzy w tym okrucieństwie odnajdują piękno. Idealne miejsce do życia i spełniania marzeń. Inni nigdy się tu nie odnajdują, zostają zmiażdżeni i pozbawieni złudzeń. Tylko nieliczni potrafią żyć tak, jakby każdy dzień był paradą. I właśnie to bogactwo doświadczeń, ta różnorodność przeżyć, stanowi dla mnie największą zaletę tej książki. Spłakałam się czytając wspomnienia o pandemii i 11 września. Poczułam tę absolutną bezradność. Ale w tej książce odnajdziecie znacznie więcej emocji. Pozwólcie oprowadzić się po Nowym Jorku jego mieszkańcom, zabiorą Was do swoich miejsc, póki jeszcze istnieją. Bo życie jak płynęło, tak płynie. W Nowym Jorku zawsze trochę szybciej i intensywniej.

„Wiedziałem tylko, że chcę napisać książkę o Nowym Jorku dwudziestego pierwszego wieku, pełną głosów, dźwięków, miejsc i ludzi tego miasta, stworzyć zapis jego życia w tym jednym momencie, teraz. Książkę, która uchwyciłaby bogactwo rozmowy, narzekań i cichych wyznań miejsca w wiecznym ruchu; taką, która splecie siatkę głosów tak niewiarygodnie zróżnicowanego miasta: ludzi z...

Zbiór wypowiedzi kilkudziesięciu osób. Niektóre na kilkanaście stron, niektóre na mniej niż jedną. Z założenia miał to być portret miasta oczami jego mieszkańców. Tyle, że dobór osób wydaje się dość przypadkowy, a co gorsza, wiele z nich nie ma nic ciekawego do powiedzenia. Ot, jakieś nieistotne prywatne historie, czasem jakieś przemyślenia bohaterów. Ani to portret miasta, ani portret jego mieszkańców. Gdyby w historiach nie pojawiały się nazwy dzielnic, okręgów, ulic, to w dużej części mogłyby one dotyczyć dowolnego innego amerykańskiego miasta. Opasłe tomiszcze, którego czytanie ciągnie się w nieskończoność, a czytając kolejne wynurzenia kolejnego rozmówcy autora często stawia się pytanie „po co to zostało zamieszczone w książce”.

Zbiór wypowiedzi kilkudziesięciu osób. Niektóre na kilkanaście stron, niektóre na mniej niż jedną. Z założenia miał to być portret miasta oczami jego mieszkańców. Tyle, że dobór osób wydaje się dość przypadkowy, a co gorsza, wiele z nich nie ma nic ciekawego do powiedzenia. Ot, jakieś nieistotne prywatne historie, czasem jakieś przemyślenia bohaterów. Ani to portret miasta,...

Niestety, ale książkę porzuciłam po przeczytaniu ponad połowy. Niby wszystko ok, a jakoś nie mogłam się wkręcić. Leżała odłożona i ciężko było mi po nią sięgać, żeby czytać dalej. Są to historie ludzi mieszkających w Nowym Jorku. Ludzi bardzo różnych pod względem wykonywanego zawodu czy pozycji społecznej. Dla mnie te opowieści były bardzo nierówne. Jedne podobały się bardziej, inne wynudziły. Jako całokształt niczym mnie jednak nie zaskoczyły.

Niestety, ale książkę porzuciłam po przeczytaniu ponad połowy. Niby wszystko ok, a jakoś nie mogłam się wkręcić. Leżała odłożona i ciężko było mi po nią sięgać, żeby czytać dalej. Są to historie ludzi mieszkających w Nowym Jorku. Ludzi bardzo różnych pod względem wykonywanego zawodu czy pozycji społecznej. Dla mnie te opowieści były bardzo nierówne. Jedne podobały się...

Bardzo dobry reportaż o życiu ludzi w Nowym Jorku. Autor przedstawił różne perspektywy patrzenia na to miasto, różne warstwy społeczne i aspekty życia w tej metropolii. Bardzo ciekawa lektura dla entuzjastów podróży i innych kultur. Autor stara się odpowiedzieć na pytanie, co sprawia że Nowy Jork tak przyciąga różnorodnych ludzi i co sprawia, że czują się oni tam jak w domu, mimo że różni ich wszystko, a łączy jedynie miłość do tego miasta.

Bardzo dobry reportaż o życiu ludzi w Nowym Jorku. Autor przedstawił różne perspektywy patrzenia na to miasto, różne warstwy społeczne i aspekty życia w tej metropolii. Bardzo ciekawa lektura dla entuzjastów podróży i innych kultur. Autor stara się odpowiedzieć na pytanie, co sprawia że Nowy Jork tak przyciąga różnorodnych ludzi i co sprawia, że czują się oni tam jak w...

Znakomita lektura. Każda strona to inna przygoda, historia…która ma swój wyjątkowy klimat. To zbiór opowiadań „zwykłych” ludzi o „niezwykłym” mieście. Dzięki tej książce spojrzałam na Nowy Jork nie jak na „złote jabłko”, a miasto, w które tętni życiem, z jego niedoskonałościami i często przygnębiającą codziennością.

Znakomita lektura. Każda strona to inna przygoda, historia…która ma swój wyjątkowy klimat. To zbiór opowiadań „zwykłych” ludzi o „niezwykłym” mieście. Dzięki tej książce spojrzałam na Nowy Jork nie jak na „złote jabłko”, a miasto, w które tętni życiem, z jego niedoskonałościami i często przygnębiającą codziennością.

"Nowojorczycy" są świetną książką nie tylko dla osób, które nigdy w NY nie były. Przeczytaj ją w celu przekonania się co do sensu podróży za Ocean i rozbudzenia swojej wyobraźni.

"Nowojorczycy" są świetną książką nie tylko dla osób, które nigdy w NY nie były. Przeczytaj ją w celu przekonania się co do sensu podróży za Ocean i rozbudzenia swojej wyobraźni.

Bardzo przyjemna książka

Bardzo przyjemna książka

„[T]o bardzo ciekawe w tym mieście, że teatralność Nowego Jorku jest czymś niemal obowiązkowym. (…) Życie tu ma w sobie coś ze spektaklu, bo nie istnieje żaden inny sposób na rozwiązanie problemu”.

„Jednym z aspektów anonimowości, okrucieństwa, ale na swój sposób także piękna Nowego Jorku jest to, że on nigdy się nie zatrzyma ze względu na ciebie. Nigdy nie stanie w miejscu. Jesteś, nie ma cię, tego miasta to nie obchodzi. I to jest w nim piękne. Czasem dobrze znaleźć się w świecie obojętnym na rzeczy, które są dla ciebie takie ważne. Jest w tym coś kojącego”.

„W dzisiejszych czasach chyba się spodziewamy, że artyści będą wystawiać swoje prace, pokazywać je w internecie czy gdzie tam jeszcze, i na tym zarabiać, ale mało kto się zastanawia, ilu ludzi maluje i tworzy sztukę na inne sposoby, mają swoje życie i pracę, ale są artystami i tworzą tylko dlatego, że chcą”.

„[L]udzie mają do pewnego stopnia jakieś życie wewnętrzne, potrafią znajdować w czymś radość. Nawet ci, których przekonania są dla ciebie odrażające, mają jakieś dobre cechy, które na początku możesz nie do końca pojmować (…)… Idzie znaleźć w sobie jakieś przebaczenie tam, gdzie to naprawdę się liczy”.

„To miasto jest dla mnie niesamowicie ważne. Wszystko jest bezcenne. Chodzi mi o to, że wszystko ma wartość. Niczego nie uważam za bezwartościowe. Widzę każdy szczegół”.

„Nerwy nigdy nie przybliżą cię do celu. Jak często złość coś daje? Raz na sto przypadków? Raz na tysiąc? W dziewięćdziesięciu dziewięciu przecinek coś tam przypadków nic tym nie wskórasz”.

„Współczucie to jedyne, co na tym świecie szanuję. Nie interesuje mnie nic poza miłością. Tylko miłość jest warta uwagi. Nie ma nic cenniejszego, nic wspanialszego od bliskości, od towarzystwa ludzi, których kochasz”.

„[T]o bardzo ciekawe w tym mieście, że teatralność Nowego Jorku jest czymś niemal obowiązkowym. (…) Życie tu ma w sobie coś ze spektaklu, bo nie istnieje żaden inny sposób na rozwiązanie problemu”.

„Jednym z aspektów anonimowości, okrucieństwa, ale na swój sposób także piękna Nowego Jorku jest to, że on nigdy się nie zatrzyma ze względu na ciebie. Nigdy nie stanie w...

Książka ta ukazuje dosyć wszechstronny obraz Nowego Jorku. Jednak nie wszystkie historie były ciekawe i potrzebne, przez co troszkę ciężko było się zmusić do przebrnięcia przez nie. Najgorszy moim zdaniem był rozdział o covidzie - nuda totalna. Jest to moim zdaniem bardzo nierównomierny tytuł, a szkoda, bo uważam że taka forma miała ogromny potencjał.

Książka ta ukazuje dosyć wszechstronny obraz Nowego Jorku. Jednak nie wszystkie historie były ciekawe i potrzebne, przez co troszkę ciężko było się zmusić do przebrnięcia przez nie. Najgorszy moim zdaniem był rozdział o covidzie - nuda totalna. Jest to moim zdaniem bardzo nierównomierny tytuł, a szkoda, bo uważam że taka forma miała ogromny potencjał.

Dobrze się czytało, ale nie każda z z przedstawionych historii była ciekawa, przez niektóre ciezko mi było przebrnąć i nie mogłam się skupić.

Dobrze się czytało, ale nie każda z z przedstawionych historii była ciekawa, przez niektóre ciezko mi było przebrnąć i nie mogłam się skupić.