„Słyszałeś, co się stało w Niemczech? Zuch z tego Hitlera! Wspaniale! To dopiero zręczne posunięcie”!

Józef Stalin





Nad Niemnem Elizy Orzeszkowej, to klasyka wszech czasów. Każdy ma do tej pozycji inne nastawienie, ja ją uwielbiam. Długie opisy przyrody, oraz sytuacji pobocznych, rozbudowany rys historyczny, klasowi bohaterowie, ciekawa fabuła… Książka w szkole średniej mocno niedoceniona, z całą pewnością taka, do której trzeba dorosnąć.

Zapowiedzi pozycji Płynąc po dnie Niemna, Pana Roberta Pawłowskiego widziałam kilkanaście razy w Internecie. Czytam o fabule, a tam zdanie, że jest to kontynuacja losów bohaterów powieści Pani Orzeszkowej. Musiałam tę książkę mieć i przeczytać. Z perspektywy czasu, uświadomiłam sobie, że mimo to, że Nad Niemnem mi się bardzo podoba, w ogóle nie zrozumiałam tej publikacji, a może po prostu wtedy byłam na nią za młoda. Dopiero powieść Pana Pawłowskiego otworzyła mi oczy na rzeczywisty problem obu tych pozycji, a mianowicie życie ludzi, zarówno Polaków, jak i Białorusinów na ziemiach Grodzieńszczyzny i Nowogródczyzny. Dzięki tej publikacji udało mi się lepiej zrozumieć kontekst historyczny Nad Niemnem, co przyznam po latach, mojego ostatniego spotkania z tą powieścią zachęciło mnie do ponownego sięgnięcia po Autorkę.

Płynąc po dnie Niemna, to dalsze losy rodziny Bohatyrowiczów, tym razem pod niemiecką i rosyjską okupacją. Znajdziemy tutaj także naszych starych bohaterów z powieści Pani Orzeszkowej, natomiast wisienką na torcie są prawdziwe wydarzenia, na których oparta jest fabuła. Pisarz barwnie przedstawia losy rodziny od początku I wojny światowej, aż do lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Książka ta, nie jest z pewnością pisana językiem popularnej Autorki, nie zawiera tak wielu barwnych opisów, skupia się raczej na wydarzeniach historycznych i warunkach, w jakich muszą żyć bohaterowie, jednak czuć ten nadniemeński klimat. Byłam niesamowicie zawiedziona, że Autor uśmiercił moją ukochaną Justynę, wiem spojler, ale nie mogłam się z tym pogodzić. Byłam ciekawa z samego opisu książki jej dalszych losów i tego, jak poradziła sobie na gospodarstwie, tak wiem to nieprzerwana pępowina z publikacją Elizy Orzeszkowej😊. Niestety dla mnie Pan Pawłowski zdecydował inaczej, ale wybaczam Mu ze względu na wysoki poziom tej powieści.

Wydanie na pierwszy rzut oka sprawia wrażenie niszowego, ale cudowna wklejka i kolorowe ilustracje są wspaniałe. Trochę żałuję, że oprawa nie jest twarda, ale może uda się to przy kolejnych dodrukach. Byłam zaskoczona, że książka posiada swoje tłumaczenie na język rosyjski, przyznam także, że Wydawnictwo PCPapier, jest mi kompletnie nieznane, mimo to pod względem historycznym i merytorycznym uważam tę pozycję za niezwykle wartościową.

Trudna historia wielu narodów, na jednej ziemi, opisana w sposób ciekawy i przystępny, to jest chyba coś, co robi na mnie największe wrażenie. Zastanawiałam się, czy uwłaczy to Pani Orzeszkowej, jeśli uznam, że Płynąc po dnie Niemna, może być traktowane, jako niezwykła kontynuacja Jej powieści, dochodzę do wniosku, że moim zdaniem Pan Pawłowski stworzył właśnie coś takiego. Dziś tyle lat po wojnie, trudna historia byłych państw Związku Radzieckiego, oraz nasza polska ciągle się łączą, co sprawia, że książki takie jak Płynąc po dnie Niemna, są potrzebne.

zaczytanizkawa.blogspot.com

„Słyszałeś, co się stało w Niemczech? Zuch z tego Hitlera! Wspaniale! To dopiero zręczne posunięcie”!

Józef Stalin





Nad Niemnem Elizy Orzeszkowej, to klasyka wszech czasów. Każdy ma do tej pozycji inne nastawienie, ja ją uwielbiam. Długie opisy przyrody, oraz sytuacji pobocznych, rozbudowany rys historyczny, klasowi bohaterowie, ciekawa fabuła… Książka w szkole...

Powieść historyczna będąca kontynuacją losów bohaterów z ,,Nad Niemnem’’ Orzeszkowej.


Spotykamy się z Janem Bohatyrowiczem oraz Teofilem Różycem już na wstępie we wrześniu 1939 roku. Przykra i bolesna przeszłość, drobne zatargi i niesnaski przypominają o sobie. Ale to jest tylko kropelka w morzu w porównaniu z tym co dosięgnie naszych bohaterów teraz w kolejnej odsłonie.
Wojna, okupacja niemiecka, Sowieci, śmierć za każdym rogiem, wywózki, aresztowania, kradzieże.

Robert Pawłowski ukazał historię ludzi mieszkających na Kresach Wschodnich od I wojny światowej do lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Najbardziej skupił się jednak na II wojnie światowej.
Atak na polskość pokazana na przykładzie Bohatyrowiczów oraz innych rodów polskiej szlachty jest próbą zniszczenia narodu, samego jej centrum.
Autor pokazuje rozpad dotąd zacieśnionej relacji między Polakami a Białorusinami przez celową politykę okupanta. Dwa narody nagle stają się sobie obce i wrogie.
Powieść oparta jest na faktach i na autentycznych postaciach jak: Czesław Zajączkowski ps. „Ragner”- dowódca nowogródzkiej AK, Anatol Radziwonik ps. „Olech” - dowódca podziemia niepodległościowego na ziemi nowogródzkiej, ksiądz Jan Weber pełniący posługę ,czy Jan Bohatyrowicz uosabiający nie kogo innego jak Klemensa Strzałkowskiego.

Książkę czyta się lekko i szybko, pomimo wielu cierpień i bólu bohaterów. Jest też pełna optymizmu , pokazując wolę przetrwania , siłę walki, samozaparcie, wierność wartościom i zasadom.
Treść jest bardzo ciekawa , tylko im dłużej się powieść czyta tym większą wywołuje tęsknotę za dziełem Orzeszkowej. Odczuwa się ten wyraźny brak, choć jeżeli chodzi o fabułę, nic tu złego zarzucić nie można.

Polecam dla wielbicieli historii oraz zakochanych w bohaterach z ,,Nad Niemnem’’.

Powieść historyczna będąca kontynuacją losów bohaterów z ,,Nad Niemnem’’ Orzeszkowej.


Spotykamy się z Janem Bohatyrowiczem oraz Teofilem Różycem już na wstępie we wrześniu 1939 roku. Przykra i bolesna przeszłość, drobne zatargi i niesnaski przypominają o sobie. Ale to jest tylko kropelka w morzu w porównaniu z tym co dosięgnie naszych bohaterów teraz w kolejnej...

"Nad Niemnem" Elizy Orzeszkowej kocham, naprawdę. Dlatego chyba wolałabym, żeby w "Płynąć po dnie Niemna" nie było moich ukochanych bohaterów. Ciężko mi bardzo było czytać o ich dalszych losach (chociaż czytałam "Niemy Niemen" I wiedziałam co się działo). Trochę gubiłam się w fikcyjnych i prawdziwych bohaterach.
Bardzo jednak doceniam pracę autora i pełna podziwu jestem, że w tych czasach tak śmiało i odważnie opisuje losy Polaków, którzy przeżyli to piekło i w zapomnieniu nadal tam żyją.

"Nad Niemnem" Elizy Orzeszkowej kocham, naprawdę. Dlatego chyba wolałabym, żeby w "Płynąć po dnie Niemna" nie było moich ukochanych bohaterów. Ciężko mi bardzo było czytać o ich dalszych losach (chociaż czytałam "Niemy Niemen" I wiedziałam co się działo). Trochę gubiłam się w fikcyjnych i prawdziwych bohaterach.
Bardzo jednak doceniam pracę autora i pełna podziwu jestem, że...

Poruszająca historia Polaków, którym przyszło żyć w okrutnym czasie, w piekle. Mnie zaskoczyło to, że nic o tym nie wiedziałam, a Ci ludzie, Polacy, żyli tak blisko i wciąż żyją. Świat o nich zapomniał i Polacy co gorsza też. Książka wzruszająca, wyzwalająca duże emocje, nie pozwalająca zapomnieć.

Poruszająca historia Polaków, którym przyszło żyć w okrutnym czasie, w piekle. Mnie zaskoczyło to, że nic o tym nie wiedziałam, a Ci ludzie, Polacy, żyli tak blisko i wciąż żyją. Świat o nich zapomniał i Polacy co gorsza też. Książka wzruszająca, wyzwalająca duże emocje, nie pozwalająca zapomnieć.