61 (w tym roku) / 52 (założenie roczne) / 126 (od początku w grupie, wrzesień 2023)
„Władca dżinnów” („A Master of Djinn”) P. Djeli Clark, przełożyła Małgorzata Strzelec, Wydawnictwo Mag 2022, wypożyczone z lokalnej biblioteki
1. Dlaczego? Nadrabianie zaległości fantastycznych, wg nominacji i nagród.
2. I jak? Czytać, raczej tak. Wciągnęło mnie co prawda od 300. strony, ale to raczej moja wina. Lektura nie za trudna, mnóstwo egzotyki, smaki, zapachy, kolory. Miła książka eksplorująca temat różnorodności na różnych poziomach, seks, naród, sposób rozwijania cywilizacji, historiozofia, władza, religie. Mamy steampunkową rzeczywistość, mamy Egipt, który znowu stał się imperium, agentki policji, które muszą mierzyć się ze światem dominacji mężczyzn, wątki krytyki postkolonialnej… Wątek kryminalny, trudne śledztwo. Bardzo ładne opisy strojów. Ładne wątki różnorodności kulturowej, obyczajowej. Można żyć razem. Jak zawsze – jest zawsze ktoś, coś poza oficjalną widoczną władzą, społeczności i państwa podlegają manipulacji, a czy to magia, czy jakieś socjotechniki – to w zasadzie bez różnicy. Bardzo fajne kobiece postaci – Hadia i jej kuzyni i kolekcja hidżabów, Fatma i jej kolekcja garniturów, tajemnicza Siti i … Ramzesowi stanowczo za mało miejsca tu poświęcono.
3. Dokąd mnie to prowadzi? Kiedyś, być może, opowiadania tego autora?

61 (w tym roku) / 52 (założenie roczne) / 126 (od początku w grupie, wrzesień 2023)
„Władca dżinnów” („A Master of Djinn”) P. Djeli Clark, przełożyła Małgorzata Strzelec, Wydawnictwo Mag 2022, wypożyczone z lokalnej biblioteki
1. Dlaczego? Nadrabianie zaległości fantastycznych, wg nominacji i nagród.
2. I jak? Czytać, raczej tak. Wciągnęło mnie co prawda od 300. strony,...

Ciekawe postacie i świat zanikają mi w pamięci z powodu braku zbudowanego napięcia. Początek jeszcze trzymał poziom. Niestety im dalej, tym mniej akcja wzbudzała jakiekolwiek emocje. Epickie momenty, które powinny mnie wcisnąć w fotel były mi całkowicie obojętne.

Ciekawe postacie i świat zanikają mi w pamięci z powodu braku zbudowanego napięcia. Początek jeszcze trzymał poziom. Niestety im dalej, tym mniej akcja wzbudzała jakiekolwiek emocje. Epickie momenty, które powinny mnie wcisnąć w fotel były mi całkowicie obojętne.

Eh. Dobre złego początki a koniec... No właśnie.

Przez pierwszą połowę byłam zachwycona światem przedstawionym i stylem autorki, zaintrygowana wątkiem mystery, a postaci może i jakoś nie kochałam, ale też mnie nie irytowały.

Niestety, w którymś momencie, w sumie niepostrzeżenie, początkowo wartka lektura zwolniła do ślimaczego tempa. Miałam wrażenie, że bohaterowie pałętają się od miejsca do miejsca a w zasadzie nie dowiadują się tam niczego nowego. Ale hej, patrzcie jaki fajny świat został stworzony, w tej powieści co jest standalone, więc żaden z tych elementów nie zostanie ponownie wykorzystany w przyszłości! Patrzcie, anioły i inne cuda dziwy co w sumie do niczego nie były potrzebne! Eh.

Do tego rewelacje na koniec były niezwykle oczywiste, motywacje postaci sprawiły jedynie, że przewracałam oczami, a finałowa bitwa została napisana jakby ktoś autorkę przywiązał do krzesła i do tego zmusił. I tym sposobem przeczytanie drugiej połowy zajęło mi ze 2 albo i 3 razy tyle co pierwszej połowy.

Ogólnie, czy polecam? Nie wiem, może. Zdarzają się nudniejsze lektury a ta nadal ma trochę fajnych elementów. Jeśli ktoś poszukuje czegoś konkretnie w klimatach Bliskiego Wschodu a przeczytał już "The Daevabad Trilogy" to nie jest to zła propozycja.

Eh. Dobre złego początki a koniec... No właśnie.

Przez pierwszą połowę byłam zachwycona światem przedstawionym i stylem autorki, zaintrygowana wątkiem mystery, a postaci może i jakoś nie kochałam, ale też mnie nie irytowały.

Niestety, w którymś momencie, w sumie niepostrzeżenie, początkowo wartka lektura zwolniła do ślimaczego tempa. Miałam wrażenie, że bohaterowie...

Książka raczej kiepska i nudna, musiałem zmuszać się do dokończenia jej. Napakowana popularnymi teraz wątkami, z płytkim humorem przy którym nie chciało się nawet uśmiechnąć. Plus za bardzo ciekawy świat, który ma potencjał.

Książka raczej kiepska i nudna, musiałem zmuszać się do dokończenia jej. Napakowana popularnymi teraz wątkami, z płytkim humorem przy którym nie chciało się nawet uśmiechnąć. Plus za bardzo ciekawy świat, który ma potencjał.

Trochę rozczarowanie, jak na książkę, która zdobyłą Nebulę. Zostawia niedosyt, gdyż stworzony świat ma niesamowity potencjał. Mam wrażenie jednak, że czytelnik ma problem ze zrozumieniem jego zasad, które zapewne wymagają znajomości kultury arabskiej. Do książki nie zroził mnie nawet moim zdaniem nieco nachalne bycie 'woke'ową książką. Najbardziej irytyje mnie, że główni bohaterowie mają ostatecznie minimalne znaczenie dla rozwiązania akcji, a wszystko załaatwia poboczny bohater, któy zaledwie pojawił się pewnie z 4 razy (chwalmy boga Sobka). Mimo, więc, że całą fabułą to same kobiety, to i tak sytuację ratuje facet. Jako, że nie lubię jak działania bohaterów nie zmieniałyby zasadniczo przebiegu wydarzeń, książka zasługuje na zaledniw ocenę na 6.

Trochę rozczarowanie, jak na książkę, która zdobyłą Nebulę. Zostawia niedosyt, gdyż stworzony świat ma niesamowity potencjał. Mam wrażenie jednak, że czytelnik ma problem ze zrozumieniem jego zasad, które zapewne wymagają znajomości kultury arabskiej. Do książki nie zroził mnie nawet moim zdaniem nieco nachalne bycie 'woke'ową książką. Najbardziej irytyje mnie, że główni...

Kryminał spotyka fantastykę. To zawsze miła odmiana po zbawianiu świata i walce o władzę (choć i takie wątki da się tu znaleźć). Do tego ciekawy i oryginalny świat przedstawiony. Na minus bardzo przewidywalne rozwiązanie zagadki.

Kryminał spotyka fantastykę. To zawsze miła odmiana po zbawianiu świata i walce o władzę (choć i takie wątki da się tu znaleźć). Do tego ciekawy i oryginalny świat przedstawiony. Na minus bardzo przewidywalne rozwiązanie zagadki.

To jest taka fantastyka, której nie spotyka się na tiktoku, o której nie pieją nastolatki, ale która ma sensowną fabułę, dorosłą bohaterkę, która podejmuję logiczne decyzje, chociaż ma też w sobie sporo emocji i życia. Oprócz świetnego świata - dżiny są częścią społeczności Egiptu - mamy intrygującą zagadkę kryminalną i ciekawe postaci drugoplanowe. Świetna powieść, dobrze napisana i nie obraża inteligencji czytelnika.

To jest taka fantastyka, której nie spotyka się na tiktoku, o której nie pieją nastolatki, ale która ma sensowną fabułę, dorosłą bohaterkę, która podejmuję logiczne decyzje, chociaż ma też w sobie sporo emocji i życia. Oprócz świetnego świata - dżiny są częścią społeczności Egiptu - mamy intrygującą zagadkę kryminalną i ciekawe postaci drugoplanowe. Świetna powieść, dobrze...

W sumie fajna zabawa w nietypowych scenografiach i z nietuzinkowymi postaciami. Warto wcześniej przeczytać zbiór opowiadań „Martwy dżinn w Kairze” tegoż autora, osadzony w tym świecie - w książce pewne wątki są kontynuowane

W sumie fajna zabawa w nietypowych scenografiach i z nietuzinkowymi postaciami. Warto wcześniej przeczytać zbiór opowiadań „Martwy dżinn w Kairze” tegoż autora, osadzony w tym świecie - w książce pewne wątki są kontynuowane

Zostałem zachęcony przez kolegę do przeczytania Dzinów i trochę się zawiodłem. Na plus na pewno świat, ciekawy. Na plus styl autora: czyta się płynnie.

To cóż zdecydowało o niższej ocenie? Schematy, panie i panowie. Wieje nudą. Większość zwrotów akcji można przewidzieć. A ja bardzo poszukuję oryginalności.
Jeśli szukasz template'u przygody - to ją tu znajdziesz. Jeśli potrzebujesz myśleć o książce jeszcze po zakończeniu - to odradzam

Zostałem zachęcony przez kolegę do przeczytania Dzinów i trochę się zawiodłem. Na plus na pewno świat, ciekawy. Na plus styl autora: czyta się płynnie.

To cóż zdecydowało o niższej ocenie? Schematy, panie i panowie. Wieje nudą. Większość zwrotów akcji można przewidzieć. A ja bardzo poszukuję oryginalności.
Jeśli szukasz template'u przygody - to ją tu znajdziesz. Jeśli...

Książka zwyczajnie niegodna nagradzanego autora. Niczym nieuzasadniony feminizm (w książce praktycznie w ogóle nie ma dyskryminacji jakiejkolwiek postaci ze względu na płeć),postaci są kreowane na wyjątkowo bystre, które zdobyły swoje pozycje poprzez determinację i zdolności, pomimo nieprzychylności mężczyzn. W zasadzie każdy mężczyzna, może poza głównym podejrzanym (bo on musi przecież mieć odpychający charakter, cliché),jest bohaterkom pomocny i życzliwy. Bohaterki są prowadzone w taki sposób, że musimy autorowi uwierzyć na słowo, że posiadają wyjątkowe cechy, bo w żaden sposób nie można tego wywnioskować po ich zachowaniu. Postaci są mało dopracowane, posiadają swoją przeszłość tylko dlatego, że tak wypada, nie dlatego że ma wpływać na ich osobowość, bo summa summarum, wszystkie są strasznie do siebie podobne.
Prowadzone śledztwo to jest jakaś abstrakcja, bardziej przypomina zachowanie świadków jehowy (puk, puk- czy nie zechcieliby państwo porozmawiać o naszym śledztwie?) niż faktyczne dochodzenie. Mam wrażenie, że autor w ogóle nie ma pojęcia jak działa policja, czy tajne służby, a samo wykreowane przez niego Ministerstwo to jedna wielka wydmuszka. Tam nic nie ma, dwie bohaterki, które faktycznie czymś są zajęte i parę osób, które są tam tylko po to, żeby mogły z kimś porozmawiać.
Polityka! Przez całą książkę autor próbuje nam wmówić, że wydarzenia, które opisuje mogą zatrząść polityką światową, a gdy przychodzi co do czego, dostajemy przyjęcie z ludźmi zachowującymi się jak dzieci. Totalny brak pomysłu na to w jaki sposób urealnić groźbę wojny. Autor nie ma specjalnego pojęcia o polityce i sprawia wrażenie, że niespecjalnie go to obchodzi.
Dialogi są co najmniej mierne, w większości są tylko po to, by opisać co się dzieje wokół (bo narrator to zwykła dupa, która tylko opisuje jak kto wygląda i jaki akurat uśmieszek ma na twarzy). Lekki dowcip, bez przesady ale też i bez finezji.
Zakończenie to majstersztyk! Tylu klisz i naiwności już dawno w książce nie widziałem. Zapowiada się groza, śmierć i zniszczenie, a wychodzi nuda, śmiech i niedowierzanie.
Tak z początku magiczny świat już po kilku rozdziałach powszednieje, nadprzyrodzone istoty niespecjalnie poza wyglądem różnią się od ludzi, nawet momentami można odnieść wrażenie, że są słabsze na umyśle. Potrafią wytworzyć wspaniałe mechanizmy, a jednak świat praktycznie ich nie używa, poza nielicznymi wyjątkami, tak jakby nadawały się tylko te najbardziej skomplikowane, a reszta jest niewarta tworzenia.
Nie mam specjalnie dobrej opinii o "Mieście z Mosiądzu" ale przy tym potworku to jest Literatura.
Ode mnie dwója, bo niestety czytałem jeszcze gorsze książki.

Książka zwyczajnie niegodna nagradzanego autora. Niczym nieuzasadniony feminizm (w książce praktycznie w ogóle nie ma dyskryminacji jakiejkolwiek postaci ze względu na płeć),postaci są kreowane na wyjątkowo bystre, które zdobyły swoje pozycje poprzez determinację i zdolności, pomimo nieprzychylności mężczyzn. W zasadzie każdy mężczyzna, może poza głównym podejrzanym (bo on...