Drugi tom cyklu przenosi do Federacji, gdzie obowiązują zasady liberalne. Dystopijna wojna z maszynami, z Legionem trwa w najlepsze. Klasyk współczesnej light novel. Czuję się zawiedziony, ponieważ o serii słyszałem dużo dobrego, choć pierwsza część stępiła wiarygodność cywilizacji po roku 2140. Ale wbrew oporom sięgnąłem po kontynuację, i co? No nie wiele naprawiono. Mamy wiarygodniejsze państwo, które za obowiązek stawia sobie, aby obywatel czuł się częścią społeczeństwa, gdzie nikt nikogo nie zmusza do walki, a jak wiemy z pierwszej opowieści - tytułowa armia ,,86'' nie miała żadnego wyboru, musiała pojawić się na polu bitwy bez odwrotu. Skazując na potępienie duszę. I poniekąd narracja idzie w tę stronę, że ci, którzy zasmakowali wojny - nie potrafią odciąć się od instynktownego samobójstwa. Nasi mężni kamraci dobrowolnie idą do woja, walcząc za cudzą sprawę. Szaleństwo pomieszane z wypaleniem. To, co mi się nie podoba, a robiło różnicę w poprzedniej odsłonie, są charaktery postaci. Ewidentnie autor nie wie, co robić z ich ścieżką ,,kariery''. Niby tłumaczy nędze psychiczną przez otumanienie śmiercią, niemożnością wyjścia z roli zabijaki, ale nic na to nie wskazuje, żeby mieli ,,wewnętrzny'' przymus, żeby dalej zabijać dla dowódców sił militarnych. Wszystko znów wydaje się pisane pod amatorskie wynurzenia o żołnierzach, co nie wrócili z frontu, ponieważ zawsze czują napięcie i przeświadczenie, że wojna się nie kończy. Smutne, że seria, która bije rekordy - nie jest rozbierana na części pierwsze, bo na pewno nie zamierzam przyklaskiwać, że wojna jest antidotum na nasze porozbijane umysły.

Drugi tom cyklu przenosi do Federacji, gdzie obowiązują zasady liberalne. Dystopijna wojna z maszynami, z Legionem trwa w najlepsze. Klasyk współczesnej light novel. Czuję się zawiedziony, ponieważ o serii słyszałem dużo dobrego, choć pierwsza część stępiła wiarygodność cywilizacji po roku 2140. Ale wbrew oporom sięgnąłem po kontynuację, i co? No nie wiele naprawiono. Mamy...