Świetna lektura, emocjonalna, napisana z pazurem.

Świetna lektura, emocjonalna, napisana z pazurem.

Książka genialna . Pomysł świetny, akcia i bohaterowie przesympatyczni. Nie pozostale nic tylko polecać :)

Książka genialna . Pomysł świetny, akcia i bohaterowie przesympatyczni. Nie pozostale nic tylko polecać :)

Ta książka przez pierwsze 100 stron była straszna. Myślałam o DNF, ale była tak abstrakcyjna, że aż śmieszna i stwierdziłam czytam dalej ten kabaret. Zaczął się on od 32 strony kiedy Ida miała już wychodzić ze spotkania, a prezes chciał gdzieś ją zabrać to było pierwsze spotkanie z tym człowiekiem no nierealne. Nie wspomnę o jej pierwszym zadaniu służbowym totalna fantazja. Sama Ida zauważa cytując " Mój szef chyba też nie jest do końca normalny (str. 44)" - no nie jest normalny. Jedyną osobą trzeźwo myślącą był Tomek, który zadał konkretne pytanie prezesowi szacun. No i tekst Idy " Nie jestem bohaterką harlequina, żeby zabujać się w szefie od pierwszego wejrzenia - no niestety jesteś. No i zazdrość Konrada w szpitalu jak dziecko z przedszkola. No to jak już ponarzekałam, to podobał mi się początek, czyli czas jak oni się poznali. Później 100 stron to porażka, a potem nawet mi się podobało jak to się potoczyło. Możliwe, że sięgnę po drugi tom, zakończenie do tego zachęca.

Ta książka przez pierwsze 100 stron była straszna. Myślałam o DNF, ale była tak abstrakcyjna, że aż śmieszna i stwierdziłam czytam dalej ten kabaret. Zaczął się on od 32 strony kiedy Ida miała już wychodzić ze spotkania, a prezes chciał gdzieś ją zabrać to było pierwsze spotkanie z tym człowiekiem no nierealne. Nie wspomnę o jej pierwszym zadaniu służbowym totalna fantazja....

ciekawa wersja warszawskiej 'pretty woman'

ciekawa wersja warszawskiej 'pretty woman'

Historia przyjemna, czyta się szybko. Romans z początkiem wątku mafijnego. Z jednej strony bardzo mi się podoba postawa Idy broni wszystkich, a z drugiej ledwo poznała uczucia do prezesa, a poszła już w ramiona nieznajomego Japończyka. Zabieram się do drugiej części, bo myśle, że jest co czytać.

Historia przyjemna, czyta się szybko. Romans z początkiem wątku mafijnego. Z jednej strony bardzo mi się podoba postawa Idy broni wszystkich, a z drugiej ledwo poznała uczucia do prezesa, a poszła już w ramiona nieznajomego Japończyka. Zabieram się do drugiej części, bo myśle, że jest co czytać.

Zaskakująca fabuła i cały wachlarz emocji jakie ta historia wywołuje sprawiają, że czyta się ją z ogromną przyjemnością. Napisana z humorem, ciekawa historia z dwoma watkami miłosnymi.

Zaskakująca fabuła i cały wachlarz emocji jakie ta historia wywołuje sprawiają, że czyta się ją z ogromną przyjemnością. Napisana z humorem, ciekawa historia z dwoma watkami miłosnymi.

Romans głównie biurowy, z nutką mafijnych porachunków w tle. Książka, która porywa swoim humorem i optymizmem. Kiedy Ida, dostarczając zamówienie z japońskiej restauracji, wpada na swoim rowerze na Konrada, urządza mu taką awanturę, że z miejsca przypomniała mi się Jadwiga Małecka z serialu "O mnie się nie martw". Wygadana, przebojowa, zawsze walcząca o swoje. Z miejsca polubiłam Igę. Potrafiła obrócić sytuację na swoją korzyść i nie przestraszyła się bogatego prezesa. Po prostu wygarnęła mu co myśli i ochrzciła mianem Pana Kapuśniaka 🤣

Konrad z kolei pozytywnie mnie zaskoczył, bo zamiast nasłać na nią swoich prawników postanowił ją zatrudnić. Docenił charakter kobiety.

W biurze Ida od razu wpada na dwie zazdrosne żmije i jednego obleśnego dyrektora. Dzięki swojej niepowtarzalnej osobowości wychodzi z konfliktów z tarczą.

Urocza asystentka wpadła prezesowi w oko. Ona też zwróciła uwagę na kolor jego zielonych tęczówek, ale nie pozwoliła sobie na zatracenie się w nich. Trzyma szefa na dystans, żąda profesjonalnego zachowania. Nie będzie seksu na biurku 😉

Dowiadujemy się, że prezes chce rozszerzyć działalność firmy na Rosję lub Japonię i jakoś tak się dzieje, że w obu tych krajach trafia na gangsterów 🤷🏻‍♀️

Zrywa negocjacje ze stroną rosyjską, na co ta odpowiada ogniem i zamachem bombowym. Na cel biorą także Idę. Co im zawiniła asystentka?

Kobieta wyjeżdża z delegacją do Japonii, co ma ją oddalić od niebezpieczeństwa. Tam wypatruje ją członek yakuzy, zakochują się w sobie. A w Polsce czeka Konrad. Zrobił błąd odpychając ją i teraz może ją stracić na rzecz innego.
Ida z fascynacją zwiedza Tokio, poznając miejscowe zabytki, kuchnię i kulturę. Muszę przyznać, że i mnie to zainteresowało.

Książka jest jakby podzielona na dwie części: Polska z Konradem i Japonia z Takashi.
Tu pojawiło się niemałe zamieszanie. Czy można kochać dwóch mężczyzn jednocześnie? I którego powinna wybrać Ida: tego, który daje jej czułość czy tego, który budzi pożądanie?

Książka jest całkiem wciągająca. Szczególnie podobała mi się część dotycząca Japonii.

Romans głównie biurowy, z nutką mafijnych porachunków w tle. Książka, która porywa swoim humorem i optymizmem. Kiedy Ida, dostarczając zamówienie z japońskiej restauracji, wpada na swoim rowerze na Konrada, urządza mu taką awanturę, że z miejsca przypomniała mi się Jadwiga Małecka z serialu "O mnie się nie martw". Wygadana, przebojowa, zawsze walcząca o swoje. Z miejsca...

Zatraceni w sobie to pierwsza część świetnej trylogii która zaczyna sie jak zwykle… niewinnie😀 oczywiście z każdym rozdzialem wchodzimy w głąb historii Idalii i… Pana Kapuśniaka😀 Tak, dobrze czytacie. Skąd taki pseudonim tego same sie dowiecie. Czytając te historie naprawdę można sie pośmiać, chociaż z nadmiaru śmiechu to sie tu nie posikacie😉 historia niezbyt jakaś skomplikowana ale przyjemnie sie ją czyta i bardzo mnie wciągnęła. Bardzo wiele się tu dzieje i nie dajcie się zwieźć pozorom. Mogę powiedzieć tyle, ze dobrze ze miałam pod ręką kolejna czesc😀

Zatraceni w sobie to pierwsza część świetnej trylogii która zaczyna sie jak zwykle… niewinnie😀 oczywiście z każdym rozdzialem wchodzimy w głąb historii Idalii i… Pana Kapuśniaka😀 Tak, dobrze czytacie. Skąd taki pseudonim tego same sie dowiecie. Czytając te historie naprawdę można sie pośmiać, chociaż z nadmiaru śmiechu to sie tu nie posikacie😉 historia niezbyt jakaś...

Niby fajnie, ale jednak mam mieszane uczucia. Czasem było pomieszanie z poplątaniem. Olbrzymi plus za humor Igi 😀

Niby fajnie, ale jednak mam mieszane uczucia. Czasem było pomieszanie z poplątaniem. Olbrzymi plus za humor Igi 😀

Główną bohaterką historii jest Ida. Dziewczę nieco szalone, kochające szczerze i na zabój, marzycielka. Taka własnie jest Ida. Wielkie serducho i nieco roztargnienia wpędzają nie raz w kłopoty.
Miałam ochote ją udusić jak i rownież przytulić i pogłaskać po glowie :)
barwna postać.
"Zatraceni w sobie" to romans/komedia romantyczna. Pewne rzeczy będa tutaj przerysowane ale tylko po to, by wyiskać POZYTYWNĄ energię i przesłanie, że miłość wygląda na nas z każdego zakamarka, wystarczy mieć w sobie odrobinę dziecięcej wrażliwości - tak jak własnie Ida.
Polecam :)

Główną bohaterką historii jest Ida. Dziewczę nieco szalone, kochające szczerze i na zabój, marzycielka. Taka własnie jest Ida. Wielkie serducho i nieco roztargnienia wpędzają nie raz w kłopoty.
Miałam ochote ją udusić jak i rownież przytulić i pogłaskać po glowie :)
barwna postać.
"Zatraceni w sobie" to romans/komedia romantyczna. Pewne rzeczy będa tutaj przerysowane ale...