Przyjaźń, miłość, smutek, szczęście, to wszystko i wiele więcej zapewnia ta powieść.

Niesamowita!

Przyjaźń, miłość, smutek, szczęście, to wszystko i wiele więcej zapewnia ta powieść.

Niesamowita!

Po cichu liczyłam, że może w trzecim tomie pojawi się jedna silna kobieta - a tu kiszka, nic, dno. Książki tej autorki to nie moja bajka.

Po cichu liczyłam, że może w trzecim tomie pojawi się jedna silna kobieta - a tu kiszka, nic, dno. Książki tej autorki to nie moja bajka.

.

.

Przykro mi że tytułowa Julia została tutaj potraktowana tak po macoszemu. Ogólnie rzecz biorąc nic się tu kupy nie trzyma jak to bywa w książkach autorki. Najsłabsza część.

Przykro mi że tytułowa Julia została tutaj potraktowana tak po macoszemu. Ogólnie rzecz biorąc nic się tu kupy nie trzyma jak to bywa w książkach autorki. Najsłabsza część.

Kolejna część z serii kwiatowej godna polecenia i przeczytania.

Kolejna część z serii kwiatowej godna polecenia i przeczytania.

Julia cierpi z powodu rozwodu z mężem. W dodatku jej nastoletnia córka bez powodu zerwała z nią kontakt. Chcąc rozpocząć nowy etap życia przeprowadza się do jednej z bieszczadzkich wsi, do odziedziczonego po zmarłej ciotce. Tam poznaje zajmującego się hodowlą koi huculskich Grzegorza, który oferuje jej pomocną dłoń. Nieoczekiwanie odnawia też kontakt ze swoją miłością z lat szkolnych – Janem, który mieszka w Kielcach i przeżywa ogromny kryzys w relacjach ze swoją małżonką.

Po tragicznej śmierci Jakuba Gosia nie umie poradzić sobie z zaistniałą sytuacją. Popada w głęboką traumę i nie chce wychodzić z domu. Kamila i Julia martwią się o przyjaciółkę oraz jej nienarodzone dziecko. Dzięki ich pomocy Gosia wychodzi na prostą i odzyskuje radość życia.

Kamila zaś zaczyna ponownie martwić się o Łukasza, który zostaje wplątany w mroczną intrygę. Okazuje się, że sprawa ta ma związek ze śmiercią jej ojca Jakuba i badaniami nad lekiem, jakie jego firma prowadziła w ostatnich dniach.

„Przystań Julii” to udane zwieńczenie „Serii kwiatowej” autorstwa Katarzyny Michalak. Jest to powieść o sile przyjaźni i miłości, które zdolne są przezwyciężać wszelkie przeciwności losu i są silniejsze, niż jakakolwiek burza. Jest to też książka o poszukiwaniu szczęścia oraz własnej drogi życiowej.

Warto przeczytać.

Julia cierpi z powodu rozwodu z mężem. W dodatku jej nastoletnia córka bez powodu zerwała z nią kontakt. Chcąc rozpocząć nowy etap życia przeprowadza się do jednej z bieszczadzkich wsi, do odziedziczonego po zmarłej ciotce. Tam poznaje zajmującego się hodowlą koi huculskich Grzegorza, który oferuje jej pomocną dłoń. Nieoczekiwanie odnawia też kontakt ze swoją miłością z lat...

Czyta się wspaniale

Czyta się wspaniale

Ostatni tom serii kwiatowej jest moim zdaniem najsłabszy. Fabuła bardzo naciągana, a nowe wątki tworzone na siłę i coraz bardziej niedorzeczne.
Cały czas miałam wrażenie, że akcja goni coraz szybciej. Panuje tu natłok wydarzeń i ogólny chaos,co utrudnia skupienie się na lekturze.
Najbardziej niepotrzebne moim zdaniem było wprowadzenie na sam koniec nowych bohaterów, ponieważ nie wnieśli oni nic nowego do całej historii.
Zakończenie bardzo uproszczone i przesłodzone do granic możliwości.

Ostatni tom serii kwiatowej jest moim zdaniem najsłabszy. Fabuła bardzo naciągana, a nowe wątki tworzone na siłę i coraz bardziej niedorzeczne.
Cały czas miałam wrażenie, że akcja goni coraz szybciej. Panuje tu natłok wydarzeń i ogólny chaos,co utrudnia skupienie się na lekturze.
Najbardziej niepotrzebne moim zdaniem było wprowadzenie na sam koniec nowych bohaterów,...

Przecudne kobiety, przesympatycznie opisane, trochę na siłe ignorowanie pewnych rzeczy, ale w gruncie rzeczy bardzo bardzo się przyjemnie czytało i chętnie wezmę kolejne tomy.

Przecudne kobiety, przesympatycznie opisane, trochę na siłe ignorowanie pewnych rzeczy, ale w gruncie rzeczy bardzo bardzo się przyjemnie czytało i chętnie wezmę kolejne tomy.

Kolejna i zarazem ostatnia część "Serii Kwiatowej" i może zabrzmi to egoistycznie, ale jak ja się cieszę, że to już koniec tych książek.
Pewnie gdyby był kolejny tom to i ten bym przeczytała, ale znów mamy sytuację z drugiego tomu.

Tytuł książki "Przystań Julii", a mi się wydaje jakbym czytała kolejny to na temat tym razem Łukasza. Bo to właśnie jego jest najwięcej w tej książce.
Rozkład sił byłby taki
- 40% Łukasz
- 30% Julia
- 20% Kamila
- 10% Gosia

Więc czemu to znów jest robione? Jaki ma to sens?

W tej części Gosia jest w ciąży i popada znów w depresję, po śmierci Jakuba (ojca Kamili)
Kamila jak to ona podejrzewa różne rzeczy związane z Łukaszem, nawet to, że ją zdradza i można powiedzieć, że żyje w jakimś dziwnym czymś.
Łukasz dostaje pogróżkę i stara się ratować to co może.

A Julia? Właśnie jest po rozwodzie, mąż ją zdradzał, córka wolała zostać z ojcem a nie matką. Ona została bez domu i kasy. Jedyne co jej zostało to odziedziczony dom w Bieszczadach, gdzie ma zamiar zamieszkać.
Tam spotyka sąsiada Grzegorza, który pomaga jej w paleniu w piecu chociażby. Ale to też i momet gdy pisze email do dawnej miłości.

I chyba na tą książkę byłam najbardziej zła, bo gdzie jest ta przystań? Ok dobra w Bieszczadach, ale nie ma tam zbyt dużo o tym, bo znów jest o Kamili.

Powinny te książki inaczej się nazywać. Naprawdę.

Kolejna i zarazem ostatnia część "Serii Kwiatowej" i może zabrzmi to egoistycznie, ale jak ja się cieszę, że to już koniec tych książek.
Pewnie gdyby był kolejny tom to i ten bym przeczytała, ale znów mamy sytuację z drugiego tomu.

Tytuł książki "Przystań Julii", a mi się wydaje jakbym czytała kolejny to na temat tym razem Łukasza. Bo to właśnie jego jest najwięcej w tej...