Trzeba zaznaczyć, że Kusion, opisując ten świat zza plastikowej przyłbicy unika patosu. A nawet więcej – właśnie za pomocą sarkazmu, a nawet humoru, komentuje to, czego jest świadkiem i uczestnikiem. Stąd, obok gorzkiej ironii, pojawiają się intrygujące metafory, zabawne porównania oraz rozmaite gry słowne. Bardzo cenię autora za te wszelkie żonglerki językowe – potrafi wyrazić naprawdę wiele za pomocą choćby przestawienia liter, zestawienia pewnych wyrazów, przeniesienia znaczeń itp.

Znakomita książka! To jest liryczno-fotograficzna kronika czasów zarazy. Zdjęcia Mariusza S. Kusiona są także metaforą i/lub symbolem samymi w sobie (np. wyludniony Rynek Główny w Krakowie). Wystarczy jedno ujęcie i właściwie nie trzeba niczego opisywać – wszystko wiadomo. Do tego gdzieniegdzie pokazują się pewne hasła, które także stały się już symboliczne i oznaczają o wiele więcej niż przypisuje im definicja, m.in. osławione 5G czy data – 1.13.2020.

Jak wyznał autor we wstępie – nie planował tego tomu. Pisanie poezji w tym trudnym czasie było po prostu odskocznią od wytężonej pracy zawodowej, odcięcie się od niepokojów covidowej codzienności. Życie nieustannie inspiruje. Osobiście, zawsze staram się szukać czegoś pozytywnego nawet w najgorszych zdarzeniach. I w przypadku pandemii już znalazłam – „Alterfakty"!

Więcej: http://dajprzeczytac.blogspot.com/2021/07/alterfakty-mariusz-s-kusion.html

Trzeba zaznaczyć, że Kusion, opisując ten świat zza plastikowej przyłbicy unika patosu. A nawet więcej – właśnie za pomocą sarkazmu, a nawet humoru, komentuje to, czego jest świadkiem i uczestnikiem. Stąd, obok gorzkiej ironii, pojawiają się intrygujące metafory, zabawne porównania oraz rozmaite gry słowne. Bardzo cenię autora za te wszelkie żonglerki językowe – potrafi...