Historia dwóch kobiet i zderzenie dwóch kultur. Do chwili gdy tkwimy w JURCIE... pisarstwo jest zajmujące. Z chwilą, kiedy autorka zabiera nas ze stepów Mongolii coś się psuje, a całość zmierza do naciąganego szczęśliwego zakończenia. Mogła być z tego naprawdę dobra obyczajowa powieść, a wyszło średnio.

Historia dwóch kobiet i zderzenie dwóch kultur. Do chwili gdy tkwimy w JURCIE... pisarstwo jest zajmujące. Z chwilą, kiedy autorka zabiera nas ze stepów Mongolii coś się psuje, a całość zmierza do naciąganego szczęśliwego zakończenia. Mogła być z tego naprawdę dobra obyczajowa powieść, a wyszło średnio.

Poruszająca historia kobiet, ale też obraz dzisiejszego świata gdzie podróbki i mafia mają się coraz lepiej a wszyscy udajemy, że tego nie widzimy… Ale daje nadzieję, że choć w tym kawałku na który mamy wpływ możemy zrobić coś dobrego.

Poruszająca historia kobiet, ale też obraz dzisiejszego świata gdzie podróbki i mafia mają się coraz lepiej a wszyscy udajemy, że tego nie widzimy… Ale daje nadzieję, że choć w tym kawałku na który mamy wpływ możemy zrobić coś dobrego.

1. Pierwsza cześć fascynująca - niesamowite opisy, ciekawe spostrzeżenia. Pięknie płynąca fabuła.
2.druga cześć zbyt szybka, powierzchowna - to psuje odbiór całości.
3. Opowieść o sile, determinacji, walce o to co ważne.
4. Poruszone są bardzo trudne tematy współczesnego niewolnictwa, globalizacji przemysłu, dominacji wielkich nad pięknem rzemiosła. Wszystko jednak liźnięte, dotknięte w pośpiechu.

1. Pierwsza cześć fascynująca - niesamowite opisy, ciekawe spostrzeżenia. Pięknie płynąca fabuła.
2.druga cześć zbyt szybka, powierzchowna - to psuje odbiór całości.
3. Opowieść o sile, determinacji, walce o to co ważne.
4. Poruszone są bardzo trudne tematy współczesnego niewolnictwa, globalizacji przemysłu, dominacji wielkich nad pięknem rzemiosła. Wszystko jednak...

"Czerwony kaszmir" to piękna, przejmująca historia, która rozgrywa się w tle surowych podnóży gór mongolskich i malowniczej Toskanii.
Dzięki jednemu kaszmirowemu swetrowi o zniewalającym czerwonym kolorze, za którego powstaniem kryje się morze łez, bólu i wyrzeczeń, odbywamy podróż, której chyba nie zapomnę do końca życia. Historia młodej Mongołki wzrusza i nie pozwala przejść obojętnie. Ten świat nie tak powinien wyglądać, nie tak...
Nigdy bym nie pomyślała, że ta krótka powieść wzbudzi we mnie tyle emocji i wzruszeń.
Warto przeczytać!

"Czerwony kaszmir" to piękna, przejmująca historia, która rozgrywa się w tle surowych podnóży gór mongolskich i malowniczej Toskanii.
Dzięki jednemu kaszmirowemu swetrowi o zniewalającym czerwonym kolorze, za którego powstaniem kryje się morze łez, bólu i wyrzeczeń, odbywamy podróż, której chyba nie zapomnę do końca życia. Historia młodej Mongołki wzrusza i nie pozwala...

"Ludzie Zachodu uwielbiają wojny, ale pod warunkiem, że te toczą się daleko od nich. Wywołują wojny z nudów albo dla pieniędzy. I nic się w ich zachowaniu nie trzyma kupy. Są pełni sprzeczności. Są w stanie wiele poświęcić, żeby ocalić jednego ze swoich, przez całe dziesięciolecia zażarcie szukają lekarstw na różne choroby, ale w tym samym czasie bez najmniejszych skrupułów zabijają mnóstwo ludzi, wygłaszając przy tym deklaracje o prawach człowieka! Mają w ustach tysiące pięknych słów, ale ich serca są puste."
.
.
Trudno mi tę książkę jednoznacznie ocenić, bo i dostrzegam wiele wad, i przyjemnie spędziłam z nią czas.

Ładna to historia. Przygnębiająca ale też budująca. Bez wątpienia ukazująca wiele prawd o otaczającym nas świecie.

Jak to w bajkach bywa, aby bohater zaznał spokoju i spełnienia, mnóstwo złego na jego drodze musi się wydarzyć. Z tego powodu to w głównej mierze smutna opowieść, pełna zawirowań i niesprawiedliwości.

Co na minus? Według mnie autorka traktuje losy bohaterów wyjątkowo powierzchownie. W wielu miejscach aż się prosi o "coś więcej", fabuła stwarza mnóstwo możliwości. Dziwi mnie ale jednocześnie rozumiem. Dlaczego? Mam bowiem wrażenie, że fabuła tak naprawdę stanowi pretekst do zabrania głosu w bardzo ważnych kwestiach. Wyzysk pracowników, tania siła robocza, "chińszczyzna" zalewająca rynek. Miejscami wydaje się nawet, że książka napisana została pod jakąś kampanię społeczną, autorka wyjątkowo dobrze przygotowała się do tematu.

Co na plus? Zestawienie dwóch różnych kultur. Toskania i dość orientalna dla nas Mongolia. Bardzo interesująco, wnikliwie, wyjątkowo realistyczne.

Powieść niczym nie zaskoczy, jej konstrukcja jest prosta i przewidywalna. Przeciętne czytadło, zajmujące, lekkim językiem napisane z głębokim przekazem, ku zastanowieniu. Dlatego nie narzekam, pewnie dobrze, że takie powieści powstają. Wielu czytelnikom otwierają oczy a temu służą książki!

"Ludzie Zachodu uwielbiają wojny, ale pod warunkiem, że te toczą się daleko od nich. Wywołują wojny z nudów albo dla pieniędzy. I nic się w ich zachowaniu nie trzyma kupy. Są pełni sprzeczności. Są w stanie wiele poświęcić, żeby ocalić jednego ze swoich, przez całe dziesięciolecia zażarcie szukają lekarstw na różne choroby, ale w tym samym czasie bez najmniejszych skrupułów...

wzruszająca historia i równocześnie motywująca opowieść… i jeżeli nie przeczytacie wcześniej zakończenia to nie będziecie pewni finału… warto przeczytać🙂

wzruszająca historia i równocześnie motywująca opowieść… i jeżeli nie przeczytacie wcześniej zakończenia to nie będziecie pewni finału… warto przeczytać🙂

Siedemnastoletnia Bolormaa wraz z rodzicami i dwoma braćmi od urodzenia mieszka na stepach Wewnętrznej Mongolii, autonomicznym Regionie Chin; jej rodzina zajmuje się hodowlą kóz, z sierści których pozyskuje się delikatny produkt do wyrobu kaszmiru. Kiedy ostre zimy przetrzebiają stado, rodzina musi sprzedać resztę kóz i przenieść się do miasta Ordos, którego początki sięgają 2008 roku. Tam Bolormaa rozpoczyna pracę w chińskiej szwalni, gdzie jest wyzyskiwana, jak wszystkie jej pracownice. Z poznaną tam dziewczyną postanawiają poszukać lepszego życia w innym świecie. Ich celem stają się miasto Prato we Włoszech, gdzie mieszka kobieta, która zauroczyła się i kupiła piękny czerwony kaszmirowy sweterek, wykonany przez Bolormaę, zostawiając jej swoją wizytówkę.

Jak potoczą się losy dziewczyny i jej przyjaciółki dowiecie się sięgając po tę wciągającą i bardzo ciekawie napisaną powieść, która tym bardziej zaskakuje, że jej akcja dzieje się pierwszym dziesięcioleciu XXI wieku. Z przejęciem śledziłam niewyobrażalnie trudną i niebezpieczną podróż do Włoch, przez Chiny, Mongolię, Kazachstan, Rosję, Polskę i inne europejskie kraje, aby tam znów trafić do kolejnej fabryki, prowadzonej przez chińskiego wyzyskiwacza, bogacącego się na pracy swoich rodaków, poszukujących lepszej przyszłości. Determinacja i wpojona Bolormaa przez jej przyjaciółkę siła i wiara w powodzenie, pozwala dziewczynie dotrzeć do kobiety, która kiedyś dała jej nadzieję na lepsze życie.

Książka wciąga, czyta się ją bardzo dobrze; mnie najbardziej zauroczyły pierwsze rozdziały, opisujące surowe życie i piękno przyrody mongolskich stepów.

Siedemnastoletnia Bolormaa wraz z rodzicami i dwoma braćmi od urodzenia mieszka na stepach Wewnętrznej Mongolii, autonomicznym Regionie Chin; jej rodzina zajmuje się hodowlą kóz, z sierści których pozyskuje się delikatny produkt do wyrobu kaszmiru. Kiedy ostre zimy przetrzebiają stado, rodzina musi sprzedać resztę kóz i przenieść się do miasta Ordos, którego początki...

To chyba pierwsza książka o takiej tematyce i nie żałuję, że po nią sięgnęłam. To zderzenie dwóch światów. Tego, co my Europejczycy nazywamy cywilizacją i świata mongolskich plemion koczowniczych, żyjących od lat według własnego rytmu, wyznaczanego przez naturę. Jak długo są w stanie funkcjonować w swoich jurtach, trudnić się jedynym znanym im zajęciem, produkcją kaszmiru z hodowanych kóz, i co wreszcie muszą przeżywać, gdy sytuacja zmusza ich do porzucenia jedynego, znanego im trybu życia? Tracą swą tożsamość, tracą wolność, są zdani na łaskę i niełaskę wyzyskujących ich Chińczyków, którzy opanowali cały rynek kaszmiru. To właśnie przed takim losem młoda Mongołka Bolormaa i jej chińska przyjaciółka Xiao Li uciekają na drugi koniec świata, podążając w nieznane by zmienić swoje życie bez nadziei.
Książka choć smutna i budząca wielkie emocje, to porusza bardzo istotne problemy imigrantów, w niezwykle poetycki sposób. Naprawdę warto poświęcić jej kilka chwil.

To chyba pierwsza książka o takiej tematyce i nie żałuję, że po nią sięgnęłam. To zderzenie dwóch światów. Tego, co my Europejczycy nazywamy cywilizacją i świata mongolskich plemion koczowniczych, żyjących od lat według własnego rytmu, wyznaczanego przez naturę. Jak długo są w stanie funkcjonować w swoich jurtach, trudnić się jedynym znanym im zajęciem, produkcją kaszmiru z...

Początek książki zapowiadał się ciekawie.Mongolska rodzina koczowników w wyniku ciężkiej zimy musi emigrować do miasta za pracą, by przeżyć.Główna bohaterka Bolormaa zaczyna pracę w fabryce włókienniczej,gdzie jest bardzo ciężko,tam zaprzyjaźnia się z młodą Chinką.
Poznajemy też Aleksandrę,która prowadzi butik z ubraniami z prawdziwych surowców,za kaszmirem jeździ aż do Mongolii.
Losy naszych bohaterek krzyżują się na targu,gdzie Aleksandra kupuje czerwony sweterek od Balormy.
Dalej jest opisana długa droga jaką przebywają młode dziewczyny i już nie jest tak ciekawie.Ni mniej ,ni więcej książka ma swój klimat ,jest opisana bardzo barwnie i dużo w niej emocji,dlatego czyta się bardzo dobrze.Porusza ważny temat jakim jest niewolnicza praca w wielkich fabrykach.

Początek książki zapowiadał się ciekawie.Mongolska rodzina koczowników w wyniku ciężkiej zimy musi emigrować do miasta za pracą, by przeżyć.Główna bohaterka Bolormaa zaczyna pracę w fabryce włókienniczej,gdzie jest bardzo ciężko,tam zaprzyjaźnia się z młodą Chinką.
Poznajemy też Aleksandrę,która prowadzi butik z ubraniami z prawdziwych surowców,za kaszmirem jeździ aż do...

„Czerwony kaszmir” to wibrująca emocjami powieść na cześć kobiecej przyjaźni i poszukiwania wolności. Motywem przewodnim jest sweterek wykonany z kaszmirowej przędzy pozyskanej z kóz wypasanych na mongolskim stepie i zafarbowanej wywarem z dzikich ziół przez młodziutką dziewczynę Bolormaę.
To ona właśnie zmuszona została przez rodzinę do opuszczenia przestrzennych stepów i porzucenia koczowniczego stylu życia na rzecz pracy w chińskiej fabryce włókienniczej w niewolniczych warunkach. Jej pragnienie wolności, wyssane z mlekiem matki, powoduje, że wraz z Chinką Xiao Li wyrusza w długą podróż do Włoch w poszukiwaniu lepszego życia.
Druga linia fabuły toczy się we włoskim Prato, gdzie sklepik z kaszmirowymi wyrobami prowadzi Alessandra. To ona podczas biznesowego pobytu w Azji kupuje od Bolormey na bazarze czerwony sweter zrobiony z delikatnej włóczki. Od tej chwili losy kobiet zostaną ze sobą połączone. Dziewczyna z Mongolii będzie dążyła do odnalezienia Alessandry, a ta z kolei będzie czekała na kontakt z Bolormeą. Czy się spotkają? Co wydarzy się w drodze do Europy? I jaką moc ma kaszmirowy sweterek? To wszystko wyjaśni się w trakcie akcji tej znakomitej powieści.
Bardzo podobał mi się wątek z malarzem Matteo i jego kryzysem twórczym. Byłam pewna, że autorka uraczy mnie jakimś wątkiem miłosnym, a tu takie zaskoczenie. Chodzi o coś zupełnie innego, a spotkanie malarza z piękną Alessandrą ma zupełnie inny wydźwięk. To bardzo ciekawa refleksja o tym, skąd biorą się wybitne dzieła sztuki i co może stać się natchnieniem dla artysty.
Drugim wątkiem, który mnie urzekł było zestawienie ze sobą opisów przestrzennych i dających możliwość szerokiego oddechu mongolskich stepów z ciasnotą i brzydotą wielkich miast, gdzie ludzie żyją w betonowych klatkach i pracują w strasznych warunkach. Nie umiem wyobrazić sobie, co czuje człowiek, który został zmuszony do tak drastycznej zmiany warunków życia i w dodatku pozostawiony sam sobie wśród nieprzyjaźnie nastawionych ludzi. To była chyba najbardziej emocjonująca część tej książki.
Polecam „Czerwony kaszmir” tym, którzy szukają silnych wzruszeń i mądrych przesłań.

„Czerwony kaszmir” to wibrująca emocjami powieść na cześć kobiecej przyjaźni i poszukiwania wolności. Motywem przewodnim jest sweterek wykonany z kaszmirowej przędzy pozyskanej z kóz wypasanych na mongolskim stepie i zafarbowanej wywarem z dzikich ziół przez młodziutką dziewczynę Bolormaę.
To ona właśnie zmuszona została przez rodzinę do opuszczenia przestrzennych stepów i...