Brutalna od początku i przerażająca złem jaki bije. Szkoda że zakończenie to pustka.

Brutalna od początku i przerażająca złem jaki bije. Szkoda że zakończenie to pustka.

Życie obok nas... niby normalność, współczesność a realia bytu bohaterki wynaturzone przez sekciarskie wymogi Zgromadzenia. To wszystko w narracji czternastoleniej Floor potęguje grozę thrilleru. Iskierką nadziei jest wewnętrzny bunt dziewczyny. Pytanie brzmi gdzie jest granica akceptowalnej izolacji społecznej... Wbrew pozorom to zjawisko nie jest tylko książkowe.

Życie obok nas... niby normalność, współczesność a realia bytu bohaterki wynaturzone przez sekciarskie wymogi Zgromadzenia. To wszystko w narracji czternastoleniej Floor potęguje grozę thrilleru. Iskierką nadziei jest wewnętrzny bunt dziewczyny. Pytanie brzmi gdzie jest granica akceptowalnej izolacji społecznej... Wbrew pozorom to zjawisko nie jest tylko książkowe.

Książka wciągająca już od pierwszych stron i trzymająca w napięciu do samego końca. Narracja jest pisana przez młodą czternastoletnią dziewczynę imieniem Floor. Pokazuje swoje dzieciństwo, które zostało jej odebrane przez jej rodziców i to z jaką brutalnością można by rzec. Skupia się ta historia na dniu do którego była przygotowywana od dawna, do dnia gdy ma wejść do tzw. zgromadzenia. W jaki sposób Floor jest przygotowywana do tego, co ją tam spotka, czy ona tego chce, czy to rozumie co się dzieje, czy spotka kogoś kto jej pomoże? Trzeba przeczytać oby odpowiedzieć na te i inne jeszcze pytania które się nasuwają.

Książka wciągająca już od pierwszych stron i trzymająca w napięciu do samego końca. Narracja jest pisana przez młodą czternastoletnią dziewczynę imieniem Floor. Pokazuje swoje dzieciństwo, które zostało jej odebrane przez jej rodziców i to z jaką brutalnością można by rzec. Skupia się ta historia na dniu do którego była przygotowywana od dawna, do dnia gdy ma wejść do tzw....

Opowiadanie autora przeczytałem już nieco wcześniej, ale dopiero teraz zabrałem się za napisanie recenzji. Miałem już wcześniej możliwość zapoznania się z innymi utworami Dawida Hałajdy. Z każdym kolejnym jest mniej błędów, a warsztat pisarski nieustannie się polepsza.

Przechodząc jednak już do samej opinii to tekst czyta się z przyjemnością. Fabuła zaciekawia już od samego początku, nie zwróciłem uwagi na jakiekolwiek dłużyzny. Autor także nie popadł w drugą skrajności nie umieścił nadmiernej liczby akcji w ponad 100-stronicowym opowiadaniu. Z przyjemnością muszę stwierdzić, że pomimo uważnego czytania, w celu wyłapania pewnych mankamentów, to niedane było mi je wychwycić.

Myślę, że już nieraz byliśmy świadkami utworów dotykających kwestii tajemnicy, tajemnej grupy, ale Dawid wymyka się pewnej sztampowości i schematyczności. Motywacje, historia, podjęte decyzje bohaterów są jasne i logiczne. Stworzony świat pełen odcieni szarości. Bohaterowie, od Floor, przez jej rodziców, aż po Horacego, przywódcę Zgromadzenia, to postacie co najmniej intrygujące.

Chociaż samo opowiadanie posiada w zasadzie jeden główny wątek, to czuć potencjał na znacznie więcej. Dodatkowym plusem jest fakt, iż opowiadanie stanowi część „The Orbit Universe”, a powieść, która ma mieć już premierę tej jesieni, umożliwi nam powrót do wykreowanego świata.

Jedynym minusem może być fakt niewielkiej objętości opowiadania. Poziom opowiadania oceniam na bardzo wysoki.
Kim jest Floor? Co ją spotka? Jakie tajemnice skrywa ten świat? -Tego dowiecie się po przeczytaniu opowiadania. Nie będzie to czas stracony.

Opowiadanie autora przeczytałem już nieco wcześniej, ale dopiero teraz zabrałem się za napisanie recenzji. Miałem już wcześniej możliwość zapoznania się z innymi utworami Dawida Hałajdy. Z każdym kolejnym jest mniej błędów, a warsztat pisarski nieustannie się polepsza.

Przechodząc jednak już do samej opinii to tekst czyta się z przyjemnością. Fabuła zaciekawia już od...

Główną bohaterką opowiadania jest czternastoletnia dziewczynka imieniem Floor. I choć jej wiek sugerowałby, że mamy do czynienia z praktycznie jeszcze dzieckiem, szybko przekonamy się, że niewiele w niej z niego zostało, a jej rodzina dość brutalnie odarła ją z przywilejów dzieciństwa. Jej rodzice należą bowiem do Zgromadzenia – sekty, która samowolnie wymierza sprawiedliwość tym którzy według nich zasłużyli na karę. A Floor od małego przygotowywana jest do tego by wstąpić w szeregi Zgromadzenia. Nie wolno jej okazywać słabości, nie wolno jej płakać. Nie wolno jej być sobą.

Na wstępnie warto zaznaczyć, że opowiadanie skierowane jest do dorosłych czytelników. W dodatku do takich, którym nie straszne są wszelkiego rodzaju formy przemocy – na nieco ponad stu stronach przewijają się chyba wszystkie rodzaje okropieństw do jakich zdolny jest człowiek. Znęcanie się psychiczne, fizyczne, przemoc na tle seksualnym czy ta wobec zwierząt. Od razu jednak zaznaczę, że nie mamy tu do czynienia z historią bezmyślnie obfitującą w wyżej wspomniane w celu zszokowania czytelnika. Świat małej Floor jest okrutny i przekonujemy się o tym na każdym kroku.

,,(…) wspólnie pokazujemy, że nie pozwolimy sobie zakleić ust i będziemy krzyczeć tak głośno, by nasza ciernista muzyka rozdrapała im uszy aż w końcu popłynie z nich krew!’’

Pokazanie okrucieństwa jakie kryje się w ludziach – spotęgowanego dodatkowo przez fanatyzm, usprawiedliwiający nawet najbardziej bestialskie zachowania – z perspektywy dziecka robi naprawdę spore wrażenie. Floor to bohaterka, która dość szybko wzbudza w czytelniku ciepłe uczucia i której nieustannie współczujemy sytuacji w jakiej się znalazła. Nieco odmienna, chciałoby się powiedzieć wypaczona, przez to w jakim środowisku została wychowana, nie traci czystego, dziecięcego spojrzenia na niektóre sprawy. I trzeba przyznać, że w tym właśnie kryje się jej urok. Z resztą nie jest ona jedyną ciekawą postacią. Choć mamy tu do czynienia z dość krótką formą, swego rodzaju wstępem do właściwej historii, możemy już spotkać kilka naprawdę interesujących postaci, które mam nadzieję przyjdzie nam ponownie spotkać w ,,Diamentowym Cierniu”.

Całość, mimo dość ciężkiej tematyki, czyta się zaskakująco lekko. Dlatego jeżeli macie chwilę wolnego czasu i nie boicie się przekroczyć progu dość okrutnego świata, jakim obecnie zdaje się być ,,The Orbis Universe”, zachęcam byście dali opowiadaniu szansę. Nie tylko daje do myślenia, ale także zawiera w sobie kilka zaskakujących elementów – jak chociażby motywy słowiańskie. Nic więcej jednak nie będę zdradzać, by nie psuć nikomu lektury.

,,Pragnę moich łez z powrotem” to ciekawy wstęp, który daje nam przedsmak tego co będzie na nas czekać już we wrześniu – kiedy to nastąpi premiera pierwszego tomu trylogii ,,Diamentowy Cień”. I choć, jeżeli mam być szczera, sama nigdy nie chciałabym się znaleźć w świecie wykreowanym przez Dawida Hałajdę, to jednocześnie nie mogę się doczekać by przekonać jaka historia zrodziła się w jego umyśle. Dlatego będę wypatrywała dalszych losów małej Floor i Was również zachęcam, byście odważyli się zajrzeć za kulisy ,,The Orbit Univese”. Tylko pamiętajcie – wchodzicie tam na własną odpowiedzialność.

Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.
https://koszzksiazkami.pl/pragne-moich-lez-z-powrotem-recenzja/

Główną bohaterką opowiadania jest czternastoletnia dziewczynka imieniem Floor. I choć jej wiek sugerowałby, że mamy do czynienia z praktycznie jeszcze dzieckiem, szybko przekonamy się, że niewiele w niej z niego zostało, a jej rodzina dość brutalnie odarła ją z przywilejów dzieciństwa. Jej rodzice należą bowiem do Zgromadzenia – sekty, która samowolnie wymierza...