Wojownicy. Omen Gwiazd #2: Przemijające Echa.

Nie wierzę, że Ognista Gwiazda dał się tak podpuścić Bluszczowej Łapie! To do niego absolutnie niepodobne. Zakończenie było straszne, ale reszta tomu też niewiele lepsza. Jedna z najgorszych części jak dla mnie, prawie nic mi się nie podobało. No, może poza Wisienką i Krecikiem, ale było o nich tyle, co kot napłakał. Śmierć Długiego Ogona była głupia i niepotrzebna. A to, że Ognista Gwiazda tak bezsensownie stracił przedostatnie życie, to już w ogóle skandal. Teraz będę się bała czytać następny tom! Dobrze, że jeszcze się nie ukazał. Tymczasem poczytam sobie spin-off "Misja Ognistej Gwiazdy", może będzie lepszy.

Nie wierzę, że Ognista Gwiazda dał się tak podpuścić Bluszczowej Łapie! To do niego absolutnie niepodobne. Zakończenie było straszne, ale reszta tomu też niewiele lepsza. Jedna z najgorszych części jak dla mnie, prawie nic mi się nie podobało. No, może poza Wisienką i Krecikiem, ale było o nich tyle, co kot napłakał. Śmierć Długiego Ogona była głupia i niepotrzebna. A to,...

“Przemijające echa” to drugi tom serii “Omen gwiazd“, utrzymujący doskonały poziom intensywności wydarzeń, zwrotów akcji i odwagi bohaterów. Wyjątkowa moc w łapach to nie tylko przeznaczenie, które ma ocalić koci świat. To również samotność, opieranie się pokusie wyznania prawdy oraz stawianie czoła nieświadomemu otoczeniu. Śmiertelne zagrożenie może nadejść nie tylko od strony sąsiadujących klanów. Nieuchronnie zbliża się coś bardzo złego… Przygotujcie się na wydarzenia, których w kocim świecie jeszcze nie było!

Recenzja w całości: https://mamao.pl/przemijajace-echa-erin-hunter/

“Przemijające echa” to drugi tom serii “Omen gwiazd“, utrzymujący doskonały poziom intensywności wydarzeń, zwrotów akcji i odwagi bohaterów. Wyjątkowa moc w łapach to nie tylko przeznaczenie, które ma ocalić koci świat. To również samotność, opieranie się pokusie wyznania prawdy oraz stawianie czoła nieświadomemu otoczeniu. Śmiertelne zagrożenie może nadejść nie tylko od...

Jak zawsze arcydzieło!!!

Jak zawsze arcydzieło!!!

W końcu Ognista Gwiazda dowiaduje się o mocy trójki kotów, aż przyklasnąłem na ten moment. Dość długo czekałem kiedy w końcu pozna prawdę i stało to się o wiele szybciej niż myślałem, dobrze. Chociaż nie za dużo się przez to zmieniło, kilka rozmów Ognistego z trójką i chyba tyle.

Klan Cienia jak to Klan Cienia... zawsze irytuje swoim istnieniem.
Czy oni potrafią robić cokolwiek innego niż wprowadzać chaos i kłamać? Chyba nie.

Jeden z kotów Pioruna został poważnie ranny. Jak dla mnie na plus, bo to coś ciekawszego i innego niż zwykle. Ciekawe jak to się rozwinie.
Czy straci radość z życia przez swoją niemoc czy nie? O ile wcześniej nie umrze.

Najciekawsze rzeczy jak zwykle robi Sójcze Pióro. Jego wątki są najbardziej interesujące.

Klan Gwiazdy jak to Klan Gwiazdy, często irytuje, ale miło spotkać koty, które odeszły już kilka lub kilkanaście tomów temu. Coś mam wrażenie, że Nakrapiany Liść jest najczęściej spotykanym kotem.

Bluszczowa na okładce wygląda przepięknie. Jedna z najlepszych okładek. Za to Gołębie jest tak brzydka...

Chyba pierwszy raz w historii (albo drugi? czy coś takiego) tych książek w końcu to Piorun atakuje inny klan, w tym przypadku, aby odebrać terytorium, łał. Jeszcze tego nie było, aby Ognista nie był tym dobrym do granic bólu dla innych klanów. Co swoją drogą również jest i wadą, bo jakim sposobem dał się przekonać, żeby zrobić coś, czego nigdy by nie zrobił? Jakby Bluszczowa całkowicie zmieniła to czym i kim jest/stał się po xx tomach w ciągu chwili. Kompletnie bez sensu.

W końcu Ognista Gwiazda dowiaduje się o mocy trójki kotów, aż przyklasnąłem na ten moment. Dość długo czekałem kiedy w końcu pozna prawdę i stało to się o wiele szybciej niż myślałem, dobrze. Chociaż nie za dużo się przez to zmieniło, kilka rozmów Ognistego z trójką i chyba tyle.

Klan Cienia jak to Klan Cienia... zawsze irytuje swoim istnieniem.
Czy oni potrafią robić...