Peter Nimble i magiczne oczy

Przyjemna książka dla młodzieży i dorosłych z elementami fantasy, ciekawa fabuła z elementami zaskoczenia.

Przyjemna książka dla młodzieży i dorosłych z elementami fantasy, ciekawa fabuła z elementami zaskoczenia.

Tytułowy Peter Nimble to okrutnie potraktowany przez los dziesięcioletni chłopiec, żyjący w skrajnej biedzie i toczący bój właściwie o każdy dzień swego życia. Jego dramatyczną wręcz sytuację potęguje fakt, iż Peter jest niewidomy i trudzić się musi kradzieżą, aby mieć co jeść. Pewnego dnia Patere Nimble włamuje się do objazdowego sklepu, z którego kradnie szkatułkę z trzema parami magicznych oczu. To właśnie za ich sprawą zostaje przeniesiony na tajemniczą wyspę, gdzie będzie musiał walczyć o losy mieszkańców Zaginionego Królestwa, a walka ta będzie najważniejszą i najtrudniejszą w jego życiu, z czego sam zainteresowany nie zdaje sobie jeszcze sprawy…

„Peter Nimble i magiczne oczy” autorstwa Jonathana Auxiera to historia bardzo poruszająca kierowana raczej do dorastającej młodzieży aniżeli dzieci. Nie jest to typowa bajka, która przychodzi nam na myśl, kiedy patrzymy na okładkę. W książce tej bowiem nie zabrakło dosadnych i dość brutalnych opisów, które wrażliwsze dzieci odebrać mogą w negatywny sposób. Zabieg ten jednak w moim odczuciu był nieunikniony, by autor mógł stworzyć tak wyglądającą historię.

Jonathan Auxier przyzwyczaił już swoich fanów do niezwykle lekkiego stylu pisania i fantastycznie kreowanych światów w swojej wyobraźni. Nie inaczej jest również i w tym przypadku. „Peter Nimble i magiczne oczy” to piękna i nostalgiczna historia, która zabierze czytelnika w magiczny świat pełen rozmaitych przygód, ucząc przy okazji tolerancji, przyjaźni, oddania i empatii na otaczające nas zewsząd zło. Książka ta pomimo kilku scen, mogących wycisnąć łzy z czytelnika niczym komornik cytrynę, przepełniona jest magią , miłością i mnóstwem przygód. Czyli dokładnie tym, za co nasze dzieci najbardziej kochają tego typu baśnie.

Pozycja absolutnie dla każdego miłośnika książek, bez względu na płeć czy wiek. Satysfakcję ze spędzonego z nią czasu znajdzie dosłownie każdy, wynosząc z tego wiele interesujących refleksji. Serdecznie polecam i zachęcam Was do czytania jej z dziećmi, a wydawnictwu Dwukropek bardzo dziękuję za egzemplarz do recenzji.

Tytułowy Peter Nimble to okrutnie potraktowany przez los dziesięcioletni chłopiec, żyjący w skrajnej biedzie i toczący bój właściwie o każdy dzień swego życia. Jego dramatyczną wręcz sytuację potęguje fakt, iż Peter jest niewidomy i trudzić się musi kradzieżą, aby mieć co jeść. Pewnego dnia Patere Nimble włamuje się do objazdowego sklepu, z którego kradnie szkatułkę z...

Marynarze zauważyli dryfujący koszyk, a w środku niemowlaka. Osierocone dziecko miało wydziobane przez kruki oczy. Mężczyźni zajęli się nim i przekazali miejskim instytucjom. Niestety Peter trafił do bezwzględnego tyrana, który nauczył go złodziejskiej sztuki. Nie poprawiło to sytuacji chłopca, gdyż werbownik sierot nie dbał o swoich podopiecznych. Jedna z wypraw zakończyła się niepowodzeniem. Młodemu przestępcy udało się tylko wykraść tajemnicze pudełko. Złodziejaszek spodziewał się surowej kary. Jednak jego ciekawość wygrała ze strachem przed opiekunem. Sprawdził zawartość pudełka. W środku były oczy. Magiczne oczy. Po włożeniu jednej pary do oczodołów został teleportowany do Jeziora Utrapień, gdzie czekoło na niego zadanie do wykonania. Dzięki tym przedmiotom nie odzyskał wzroku, ale pozyskał nowe umiejętności. Jak działają kolejne dwie pary oczu? Gdzie znajduje się Zaginione Królestwo, Zasłużone Pustkowie czy Imbrykowa Skała? Kto jest przyjacielem, a kto wrogiem?

Marynarze zauważyli dryfujący koszyk, a w środku niemowlaka. Osierocone dziecko miało wydziobane przez kruki oczy. Mężczyźni zajęli się nim i przekazali miejskim instytucjom. Niestety Peter trafił do bezwzględnego tyrana, który nauczył go złodziejskiej sztuki. Nie poprawiło to sytuacji chłopca, gdyż werbownik sierot nie dbał o swoich podopiecznych. Jedna z wypraw...

Miała kilka wolniejszych momentów, ale fabularnie świetna. Kolejna wspaniała książka tego autora.

Miała kilka wolniejszych momentów, ale fabularnie świetna. Kolejna wspaniała książka tego autora.

Oj nie jest to słodka bajeczka dla dzieci z lukrem i posypką. Bardziej przypomina baśń i to dość mroczną i okrutną. Książka opowiada historię Petera, niewidomego chłopca, który w wyniku pewnych sytuacji zostaje zmuszony by uratować Zaginione Królestwo. Wraz ze swoim nowym towarzyszem (podobała mi się nazwa Kociostwór :D) wyrusza w pełną niebezpiecznych przygód wyprawę. Książka oprócz oryginalnego pomysłu i świetnego stylu autora pozwala nam nie tylko przeżywać te przygody wraz z chłopcem i jego kompanami, ale też pokazuje, na czym polega przyjaźń, odwaga, inność, tolerancja. Historia, z której można wiele wynieść. Jest to po prostu kawał świetnej, wciągającej, bogatej i mądrej Literatury (tak, tak, przez duże "L"). Bardzo dobra pozycja nie tylko dla dzieci.

A dla tych, którzy czytali "Uroczysko" i byli tą książką zachwyceni, to "Peter Nimble" jest w podobnym klimacie.

Oj nie jest to słodka bajeczka dla dzieci z lukrem i posypką. Bardziej przypomina baśń i to dość mroczną i okrutną. Książka opowiada historię Petera, niewidomego chłopca, który w wyniku pewnych sytuacji zostaje zmuszony by uratować Zaginione Królestwo. Wraz ze swoim nowym towarzyszem (podobała mi się nazwa Kociostwór :D) wyrusza w pełną niebezpiecznych przygód wyprawę....

Hej! Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki… bardzo dziwnej książki, którą jest „Peter Nimble i Magiczne oczy” autorstwa Jonathana Auxiera od macedukacja. Pomyślicie, czemu niby dziwna? Kiedy zaczynałam ją czytać spodziewałam się lekkiej i przyjemnej historyjki, przez którą przepływa się bez większych przeszkód i zdziwień. W jakim błędzie byłam! Straszliwym! „Peter Nimble” zaskoczył mnie przede wszystkim swoją brutalnością. Już na samym wstępie otrzymujemy obraz nędzy i rozpaczy małego chłopca, okrutnie potraktowanego przez los. Samotny, opuszczony, zmuszony do ciężkiej i wręcz niewolniczej pracy. Bez perspektyw na lepsze życie, bez miłości i wiary w cokolwiek. A do tego Peter był niewidomy od urodzenia. Oczy zabrały mu straszliwe kruki, a koszmary nawiedzają go w snach.

Jednak Peter miał dobre serce i był znakomity w swoim fachu – był złodziejem, który potrafił ukraść wszystko i otworzyć absolutnie każdy zamek. Po skończonej pracy zawsze musiał wrócić do swojego „opiekuna”, który traktował go gorzej niż nic. Jednak Peter nie miał dokąd pójść i zawsze wracał w to samo straszne miejsce. Pewnego dnia los się do niego uśmiechnął i spotkał kogoś, kto zobaczył w nim ogromny potencjał. Pozwolił się wykazać Peterowi, a ten zdobył coś niezwykle magicznego, dzięki czemu jego życie odmieniło się na zawsze. Kiedy myślał, że najgorsze już za nim, nawet nie podejrzewał w jak wielkim jest błędzie, a droga do celu jeszcze nigdy nie była tak zawiła i pogmatwana.

„Peter Nimble i Magiczne oczy” to książka przedziwna, baśniowa i bardzo niepokojąca. Jest to literatura młodzieżowa i zdecydowanie nie polecam czytać jej dzieciom, bo ma w sobie kilka brutalnych opisów, bardzo dosłownych. Ja oczywiście nie mam nic przeciwko temu, ale nie spodziewałam się ich w tej książce. Bardzo mnie urzekła swoim stylem, kojarzy mi się ze starymi baśniami i historiami na pograniczu absurdu. Świat, do którego trafi Peter jest całkowicie inny niż ten, który znał dotychczas. Magiczny, niespodziewany i zupełnie nie na miejscu.

Książkę oceniam bardzo pozytywnie, mam jeszcze jedną pozycję autora i jestem jej bardzo ciekawa.

Hej! Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki… bardzo dziwnej książki, którą jest „Peter Nimble i Magiczne oczy” autorstwa Jonathana Auxiera od macedukacja. Pomyślicie, czemu niby dziwna? Kiedy zaczynałam ją czytać spodziewałam się lekkiej i przyjemnej historyjki, przez którą przepływa się bez większych przeszkód i zdziwień. W jakim błędzie byłam! Straszliwym! „Peter...

Początek tej historii do optymistycznych nie należy, ponieważ jej głównym bohaterem jest dziesięcioletni niewidomy, bezdomny sierota-Peter Nimble, który chociaż ma dobre serce- aby przeżyć musi kraść. Trudne dzieciństwo i brak wzroku sprawiły, że Peter stał się złodziejem doskonałym. Potrafi otworzyć każdy zamek i pozostać niezauważonym, skrada się niczym wiatr, ucieka jak błyskawica, a jego pozostałe zmysły wyostrzyły się jak u dzikiego zwierzęcia. Pewnego popołudnia Peter kradnie szkatułkę z objazdowego sklepiku i znajduje w niej trzy pary przepięknych, magicznych oczu. Skuszony ciekawością przymierza jedną parę oczu i tak zaczyna się jego niebezpieczna i magiczna podróż w kierunku Zaginionego Królestwa. W czasie wędrówki (podczas której towarzyszy mu przesympatyczny Sir Spląt- trochę człowiek, trochę kot, trochę koń) Peter co krok wpada w tarapaty, ale też odkrywa swoje przeznaczenie, oraz dowiaduje się kim naprawdę jest.
Książka "Peter Nimble i magiczne oczy" to opowieść, która jest wciągającą, magiczną wędrówką, przepełnioną zwrotami akcji. Przed Peterem i Sir Splątęm pojawia się bardzo dużo niebezpiecznych wyzwań, ale magia i wyobraźnia prowadzą ich małymi kroczkami do celu.

"Peter Nimble i magiczne oczy" to pierwszy tom z tej serii i jest wstępem do kolejnych części opisujących przygody niezwykłego, niewidomego chłopca. Musze przyznać, że drugi tom czytałam już wcześniej (bo dziwnym trafem pomyliłam kolejność) i chociaż wstęp jest bardzo dobry, to kontynuacja podobała mi się zdecydowanie bardziej.

Lubię takie klimaty- magia i przygoda, które zabierają czytelnika w niesamowite miejsca, to coś, co w literaturze dziecięcej uwielbiam! Jonathan Auxier swoim czytelnikom daje w prezencje wartką akcję, tajemnicę, niebezpieczeństwo, potwory, cudowne miejsca, a do tego dodaje uczucia takie jak miłość, przyjaźń, lojalność, strach i zaufanie.
Wydaje mi się, że będzie to książka idealna dla czytelnika w wieku 11+, bez górnej granicy, bo przecież z dobrych baśni nigdy się nie wyrasta.

Początek tej historii do optymistycznych nie należy, ponieważ jej głównym bohaterem jest dziesięcioletni niewidomy, bezdomny sierota-Peter Nimble, który chociaż ma dobre serce- aby przeżyć musi kraść. Trudne dzieciństwo i brak wzroku sprawiły, że Peter stał się złodziejem doskonałym. Potrafi otworzyć każdy zamek i pozostać niezauważonym, skrada się niczym wiatr, ucieka jak...

Oglądając okładkę spodziewałam się jakiegoś kogoś, kto ma magiczne oczy, ale nie spodziewałam się, że spotkam i pokocham chłopca, którego los nie oszczędzał. Ten młody chłopak nie miał, w życiu lekko, ponieważ jaki niemowlę kruk wydziobał mu oczy, przez co chłopak stał się niewidomy, lecz…. Ile jest osób, które maja wszystkie zmysły, ale nic nie widza? Ile jest osób, które mają serce, ale nic nie czują? Większość z nas jest ślepym na to, co magiczne, na to, co niezwykłe, dlatego ta książka jest idealna dla młodszych jak i starszej młodzieży, lecz czytając z Helenką bawiłam się równie dobrze. Książka, która pokazuje Nam, że jak się chce to można przekroczyć własne bariery, które ograniczają do spełniania marzeń. Polecam każdemu, kto zwątpił, przestał Wierzyc, kto nie czuje się dobrze tu gdzie jest bądź czuje się źle we własnej skórze. Nie zawsze to, co mają inni jest dobre grunt żeby być szczerym ze sobą. Letni chłopiec od małego związany był z przestępczym życiem i codzienną walką o byt. Za sprawą listu w butelce Zycie chłopca zmienia się niesamowicie, ale nie będę zdradzać szczegółów, bo emocji w książce jest, co nie miara!!
Książka przepełniona magią, miłością, przyjaźnią, niesamowitymi przygodami, zaufaniem, podróżami na nieznane wyspy oraz chęcią przeżycia możliwe największej przygody w życiu. Jeżeli chcesz wiedzieć jak niewidomy chłopiec może odczuwać/widzieć otaczającą go rzeczywistość musicie sięgnąć po tę serię!
Drugi tom to dalsze losy Petera tylko dwa lata później, ale o tym w innej recenzji. Książka dla dziewcząt oraz chłopców, większych i tych mniejszych jak i dla dorosłych, bo jak wcześniej napisałam wiele momentów z książki można podpiąć pod dorosłe życie. Akceptacja i wiara w siebie to klucz do osiągnięcia tego, o czym się marzy. Za swój egzemplarz dziękuje wydawnictwu, bo dzięki temu poznałam też, w pewnym sensie samą siebie, a córce pokazałam, że każdy z nas jest ważny.

Oglądając okładkę spodziewałam się jakiegoś kogoś, kto ma magiczne oczy, ale nie spodziewałam się, że spotkam i pokocham chłopca, którego los nie oszczędzał. Ten młody chłopak nie miał, w życiu lekko, ponieważ jaki niemowlę kruk wydziobał mu oczy, przez co chłopak stał się niewidomy, lecz…. Ile jest osób, które maja wszystkie zmysły, ale nic nie widza? Ile jest osób, które...

Przygoda zaczyna się w portowym mieście, gdzie wszystko jest aż rażąco zwyczajne, z tą różnicą, że ulicami czasem przemyka pewien niezwykły złodziejaszek. Nic nie zapowiada, że niedługo terenem jego wędrówek przestaną być tylko ciemne, wilgotne zaułki, lecz przecież zamknięte w pudełku oczy, jakiś list w butelce czekają tylko na to, aby zmienić czyjeś historie…
„Peter Nimble i magiczne oczy” jest cudowną opowieścią, której rozmachu zdaje się nic nie ograniczać. Mrok przeplata się w niej ze śmiechem dzieci, szukanie samego siebie idzie w parze z otaczaniem się przyjaznymi duszami, a największe czyny, ogromna odwaga oraz poruszające prawdy opisane są słowami tak prostymi, by na pewno każdy mógł je zrozumieć. Opowieść o małym Peterze i jego przyjaciołach to jedna z przygód, których się nie zapomina, choć przyznam, że momentami… nie wiedziałam, co się dzieje. Bałam się, że autor popchnął swoje dzieło w ramiona bajkowego absurdu, dla którego próżno szukać wytłumaczeń. Na szczęście wszystko okazuje się tu częścią dobrze zaplanowanej całości; dlatego najbardziej podobała mi się druga połowa książki, w której pewne rzeczy są już wyjaśnione.
Styl autora jest urzekająco… prosty. Zostawia on wiele pola dla wyobraźni, choć ani razu nie oddaje czytelnika wątpliwościom dotyczącym tego, co dana postać myśli o sprawach dla niej ważnych. Krótkich opisów nie zaliczyłabym do wad, bo przecież przedstawione przygody są bardzo żywe oraz kolorowe, a w końcu o to właśnie chodzi. Mogłabym się przyczepić wyłącznie do tłumaczenia pani Marty Szelichowskiej, które wydaje się zupełnie pozbawione jakiegokolwiek charakteru. Tu i ówdzie pojawiały się powtórzenia, które bogactwo polskiego języka mogłoby zlikwidować, oraz słowa będące dalekimi kuzynami tych, które oddałyby pełny sens przedstawionych sytuacji.
Mimo że podczas lektury bywało różnie, moje ostateczne wrażenia to istna feeria zachwytu i miłości. Ta bajka zwyczajnie jest niezwykła. W świecie wykreowanym przez Jonathana Auxiera miejsce znajdzie każdy, bez wyjątku. Bo nie ma wyjątków w rzeczywistości tak różnorodnej, że wielkie, groźne kruki bratają się w niej z małymi dziećmi, a rycerze miewają kocie uszy i nawet kopytka. Będę czytać drugą część, a tę mocno polecam.

Przygoda zaczyna się w portowym mieście, gdzie wszystko jest aż rażąco zwyczajne, z tą różnicą, że ulicami czasem przemyka pewien niezwykły złodziejaszek. Nic nie zapowiada, że niedługo terenem jego wędrówek przestaną być tylko ciemne, wilgotne zaułki, lecz przecież zamknięte w pudełku oczy, jakiś list w butelce czekają tylko na to, aby zmienić czyjeś historie…
„Peter...

Książka dobra, lekka i przyjemna. Klimat baśniowy - jak u braci Grimm (leje się krew, ktoś kogoś zabił w pojedynku). Bardziej podobała mi się druga część Petera – Sophie, być może dlatego, że czytałem je w odwrotnej kolejności…

Książka dobra, lekka i przyjemna. Klimat baśniowy - jak u braci Grimm (leje się krew, ktoś kogoś zabił w pojedynku). Bardziej podobała mi się druga część Petera – Sophie, być może dlatego, że czytałem je w odwrotnej kolejności…