Langer jak zwykle trzyma wysoki poziom. Kolejne bardzo dobre policitical-fiction w jego wykonaniu i jakże realne. Dobre nakreślenie eskalacji konfliktu na linii Polska-Rosja. Działalność trolli internetowych czy tzw. użytecznych idiotów, do tego mamy tu wszelkiej maści agentów wpływu, wywrotowców, mnóstwo drobnych incydentów oraz ataki terrorystyczne zaogniających nastroje. Są i politycy różnych opcji, a także najwyższe władze wojskowe próbujące to wszystko ogarniać. No a gdzieś tak od połowy książki mamy już pełnokrwistą wojnę ze świetnie opisaną działalnością różnych rodzajów broni.
Czyta się błyskawicznie, właściwie jednym tchem. Autor to dla mnie top, jeśli chodzi o ten gatunek. Niezmiennie polecam.

Langer jak zwykle trzyma wysoki poziom. Kolejne bardzo dobre policitical-fiction w jego wykonaniu i jakże realne. Dobre nakreślenie eskalacji konfliktu na linii Polska-Rosja. Działalność trolli internetowych czy tzw. użytecznych idiotów, do tego mamy tu wszelkiej maści agentów wpływu, wywrotowców, mnóstwo drobnych incydentów oraz ataki terrorystyczne zaogniających nastroje....

Rok 2020. Kilka miesięcy przed okrągłą rocznicą zwycięskiej Bitwy Warszawskiej terrorystyczny kraj paranoików i zbrodniarzy znów daje o sobie znać. "Bunt" w Królewcu (w poprzednich latach poprzedzony licznymi akcjami terrorystyczno-dezinformacyjnymi, zerwaniem stosunków dyplomatycznych i cierpliwymi przygotowaniami) przeradza się w kolejną wojnę z Polską. Stawka – oderwanie od Rzeczypospolitej Warmii, Mazur i kawału Podlasia z Suwalszczyzną na czele… Uzbrojone w świeżo zakupiony (używany, ale wciąż nowocześniejszy, niż rosyjskie złomy) sprzęt Wojsko Polskie rusza do boju.
O ileż przyjemniej czyta się tę książkę, niż dużo słabszą "Sprawę generała", która dość skutecznie zniechęciła mnie do twórczości Langera – inne pozycje tego Autora wciąż czekają na swoją kolej…
Bo historia przedstawiona przez Langera, choć momentami sprawiająca wrażenie nieco naiwnej, naprawdę wciąga. Szczególnie pierwsze rozdziały, w kontekście bieżących wydarzeń, w sposób dość realistyczny pokazują eskalację i drogę do wojny.
Co również bardzo mi się podoba, Langer wprowadza silne postacie kobiece – jest agentka wywiadu, jest pilot myśliwca, są dowódcy oddziałów z WOT-u i Straży Granicznej. I robi to bez żadnego feminazistowskiego zadęcia. Panie robią swoją robotę. I robią ją dobrze.
A propos WOT. Ktoś tu poniżej strzelił bzdurny zarzut, że Autor faworyzuje tę formację i przypisuje jej decydującą rolę w zwycięstwie… Pozostawię bez komentarza. I nie, w książce, w żadnym punkcie WOT nie walczy ze specnazem, bo ten wchodzi do akcji z desantem tylko raz i nie ma szansy nawet w Polsce dobrze wylądować… O walce ze specnazem wspomina Autor przy okazji wciąż zmienianych koncepcji wykorzystania Wojsk Obrony Terytorialnej.
Na plus należy zaliczyć również fakt, że Autor nie jest zaczadzony (jak wielu naszych analityków i byłych wojskowych, mądrzących się przed kamerami) onucową propagandą sukcesu i nie jest wyznawcą mitu "niezwyciężonej armii czerwonej", która w starciu z armiami zachodnimi i nowoczesną techniką jest – na szczęście – bez szans.
Niestety, książką Langera ma zasadniczą, aż nadto widoczną, przypadłość. O ile jej część pierwsza (czyli droga do wojny) jest wciągająca, wielowątkowa i umiejętnie buduje napięcie, to w drugiej (czyli wojnie) Langer łapie zadyszkę i traci impet. Zaskakuje przede wszystkim dysproporcja „sił” między częścią pierwszą, a drugą – na korzyść tej pierwszej… Jest zupełnie tak, jakby Langer tę wojnę chciał jak najszybciej zakończyć i nie rozpisywać się o niej. A szkoda, bo zaproponowany przez niego temat ma naprawdę wielki potencjał na dłuższą i bardziej rozbudowaną historię… Tak, osobiście uważam, że książką powinna być nieco dłuższa. I bardziej emocjonująca, bo Autor opisuje wszystko całkowicie beznamiętnie.
Jednak najbardziej nieprawdopodobnym elementem książki jest zaangażowanie (nie sam fakt szybkiej reakcji Sojuszu) w wojnę pewnych krajów, nominalnie będących członkami NATO, a w istocie rzeczy będących kretami moskwy. Mam tu na myśli szczególnie sąsiada zza Odry… Śmieszy mnie też naiwna wiara w to, że moskwa zostawiłaby swoich na pastwę zachodu i z taką lekkością oddała pola NATO. Choć, w obliczu całkowitej klęski „buntowników” z Królewca…
Ostatecznie: 6/10

Rok 2020. Kilka miesięcy przed okrągłą rocznicą zwycięskiej Bitwy Warszawskiej terrorystyczny kraj paranoików i zbrodniarzy znów daje o sobie znać. "Bunt" w Królewcu (w poprzednich latach poprzedzony licznymi akcjami terrorystyczno-dezinformacyjnymi, zerwaniem stosunków dyplomatycznych i cierpliwymi przygotowaniami) przeradza się w kolejną wojnę z Polską. Stawka – oderwanie...

Należy przyznać, że powieść tą czyta się całkiem nieźle. Problemem jest jednak stosunkowo duża liczba różnych literówek i pomylonych nazwisk różnych postaci, co utrudnia jednak czytanie. Odnośnie treści należy stwierdzić, że jest to raczej niezbyt prawdopodobny scenariusz. Pomysł ze zbuntowanym obwodem Kaliningradzkim wydaje się być oderwany od rzeczywistości, nawet jeśli to tylko tzw. maskirowka ze strony Rosji. Kolejny problem, to fakt iż autor założył pewną modernizację polskiej armii. Biorąc pod uwagę obecny rząd i obecną "modernizację" oraz niedorzeczne wspieranie Ukrainy, raczej za chwilę nie będzie tej armii wcale. Inna powieść tego rodzaju to np. "2017 wojna z Rosją" Richarda Shirreffa. Jest to jednak znacznie lepsza pozycja z uwagi na bogate doświadczenie wojskowe tego autora.

Należy przyznać, że powieść tą czyta się całkiem nieźle. Problemem jest jednak stosunkowo duża liczba różnych literówek i pomylonych nazwisk różnych postaci, co utrudnia jednak czytanie. Odnośnie treści należy stwierdzić, że jest to raczej niezbyt prawdopodobny scenariusz. Pomysł ze zbuntowanym obwodem Kaliningradzkim wydaje się być oderwany od rzeczywistości, nawet jeśli...

Przypadkowo natrafiłem na tą pozycję w bibliotece a ponieważ lubię tematykę wojenną to postanowiłem po nią sięgnąć. Tym bardziej, że tematyka Rosji jako agresora, która tu występuje, pojawiła się również w naszym życiu.
Ogólnie podsumowując nie jest to mocna pozycja. Opowiada o agresji Rosji na Polskę i częściowemu odwróceniu się od nas naszych sojuszników.
Autor jednak bardziej koncentruje się tutaj na samej drodze jak doszło do takiego konfliktu niż opisuje samą wojnę. Dużo tutaj politycznych teorii a piekło wojny jest przedstawione bardzo pobieżnie. Nie ma tu jakiś heroicznych scen batalistycznych a nawet powiedziałbym, że więcej jest opisu przygotowania do walki niż samej walki.
Oczywiście jeśli ktoś nie jest zwolennikiem obrazowego i szczegółowego przedstawiania wojny to może mu się to spodobać. Dla mnie jednak ta pozycja jest zbyt sztuczna.
Tak samo zakończenie, którego w sumie... nie ma. To jest jakby przerwana historia.
Tak więc podsumowując oceniam tą książkę na zasłużoną szóstkę. Na pewno znajdą się osoby, którym ona przypadnie do gustu. Mnie ona trochę zawiodła.

Przypadkowo natrafiłem na tą pozycję w bibliotece a ponieważ lubię tematykę wojenną to postanowiłem po nią sięgnąć. Tym bardziej, że tematyka Rosji jako agresora, która tu występuje, pojawiła się również w naszym życiu.
Ogólnie podsumowując nie jest to mocna pozycja. Opowiada o agresji Rosji na Polskę i częściowemu odwróceniu się od nas naszych sojuszników.
Autor jednak...

To jeszcze jedna pozycja z gatunku political fiction, ale tym razem zupełnie nie dla mnie.
Niewątpliwie temat zagrożenia ze strony Rosji jest bardziej aktualny niż jeszcze kilka lat temu. W książce Langera niektóre z aspektów tego zagrożenia pokazane są jak pod mikroskopem.
Widać jak coraz bardziej kluczową rolę w grze wywiadowczej odgrywa dezinformacja, a niebezpieczną pracę agentów nieświadomie wykonują z nie gorszym skutkiem pożyteczni idioci zasiadający na szczytach władzy. Może przed kilkudziesięciu laty to była tylko fikcja, ale dzisiaj to coraz bardziej gorzka rzeczywistość.
Niestety, podobnie jak w “Przemocy ulicy” autor nie radzi sobie z formą beletrystyczną. Dla miłośników militariów ta książka może być atrakcyjna, bo szczegółów technicznych związanych z wojskiem i rodzajami uzbrojenia jest tu bez liku. Nie ma natomiast nawet cienia emocji, które powinny towarzyszyć tak dynamicznym i dramatycznym w skutkach wydarzeniom. Dominuje reporterski przekaz.
Inna sprawa to przebieg i efekt opowiadanych wydarzeń. W tym zakresie bez wątpienia mamy do czynienia z fikcją literacką, zwłaszcza wtedy, gdy żołnierze WOT jak równi z równymi walczą z oddziałami specnazu. Równie prawdopodobne jest natychmiastowe zaangażowanie militarne wojsk NATO.
“Zemsta 2020” mnie nie porwała, zwłaszcza od strony fabularnej, ale chyba trochę czegoś innego oczekiwałem.

To jeszcze jedna pozycja z gatunku political fiction, ale tym razem zupełnie nie dla mnie.
Niewątpliwie temat zagrożenia ze strony Rosji jest bardziej aktualny niż jeszcze kilka lat temu. W książce Langera niektóre z aspektów tego zagrożenia pokazane są jak pod mikroskopem.
Widać jak coraz bardziej kluczową rolę w grze wywiadowczej odgrywa dezinformacja, a niebezpieczną...

Kolejna pozycja wydawnictwa "War Book" napisana ku pokrzepieniu serc. Czyta się ją lekko łatwo i przyjemnie. Książka jest napisana w sprawdzonym stylu "przegrywamy ale w ostatecznym rozrachunku wygrywamy". Co mi osobiście w tej pozycji przeszkadzało, to to, że autor przecenia możliwości WOT, którzy są lepsi , od Specnazu i praktycznie sami tę wojnę wygrali. No ale cóż, kto autorowi zabroni, przecież książka napisana jest, tak jak to wcześniej napisałem "ku pokrzepieniu serc"

Kolejna pozycja wydawnictwa "War Book" napisana ku pokrzepieniu serc. Czyta się ją lekko łatwo i przyjemnie. Książka jest napisana w sprawdzonym stylu "przegrywamy ale w ostatecznym rozrachunku wygrywamy". Co mi osobiście w tej pozycji przeszkadzało, to to, że autor przecenia możliwości WOT, którzy są lepsi , od Specnazu i praktycznie sami tę wojnę wygrali. No ale cóż, kto...

Naprawdę dobra pozycja opowiadająca o "zemście" za rok 1920. Rosja rozpoczyna swoje knowania już 2018 aby właśnie 2020 uderzyć. Ale nie róbmy spoilerów dostajemy wielowątkową opowieść jak może wyglądać dla nas następne spotkanie z armią rosyjską, a nie przepraszam "zbuntowanym" obwodem Kaliningradzkim (jakby ktoś wierzył że takie coś mogłoby się stać). przed rozpoczęciem działań wojskowych następuje fala dezinformacji, zamachów "separatystów" i zakulisowych przepychanek.
Dzięki wielowątkowości możemy obserwować akcję nie tylko z poziomu dowodzenia naszego i Rosjan ale także przepychanek polityków i z poziomu dowódców niektórych oddziałów a nawet pilotów. Historia piękna ale jak podkreśla sam autor nierealna przy uzbrojeniu jakie posiada nasza armia, niestety ostatnie analizy wykazały, że Rosjanie potrzebowali by zaledwie 5 dni na zajęcie naszego kraju. Mam nadzieje, iż taki scenariusz się nie ziści a bliższy będzie ten książkowy.

Naprawdę dobra pozycja opowiadająca o "zemście" za rok 1920. Rosja rozpoczyna swoje knowania już 2018 aby właśnie 2020 uderzyć. Ale nie róbmy spoilerów dostajemy wielowątkową opowieść jak może wyglądać dla nas następne spotkanie z armią rosyjską, a nie przepraszam "zbuntowanym" obwodem Kaliningradzkim (jakby ktoś wierzył że takie coś mogłoby się stać). przed rozpoczęciem...

Kilka miesięcy temu dowiedzieliśmy się wszyscy o totalnej klęsce wojskowych ćwiczeń "Zima 20", wedle których symulowany atak rosyjskich wojsk na Polskę zakończyłby się rozbiciem polskich sił w przeciągu pięciu dni. Oczywiście to tylko ćwiczenia, aczkolwiek dające wiele do myślenia i wyciągnięcia - miejmy taką nadzieję, właściwych wniosków. W ten kontekst wpisuje się także idealnie najnowsza powieść Antoniego Langera pt. "Zemsta 2020", która przedstawia scenariusz możliwej konfrontacji zbrojnej z naszym wschodnim sąsiadem i która również daje sobą wiele do myślenia. Pozycja ta ukazała się nakładem Wydawnictwa Warbook.

Sto lat po zatrzymaniu przez polskie wojska bolszewickiej ofensywy na zachodnią Europę, Rzeczypospolita staje ponownie przed równie trudnym zadaniem. Oto wzmaga się dezinformacja, propaganda i polityczne naciski ze strony Kremla, których celem jest wywoływanie chaosu w Polsce, nadwyrężenie silnych sojuszy i sprowokowanie do ryzykownych działań. A służyć ma ku temu wielka prowokacja, mająca doprowadzić do utworzenia nowej, prorosyjskiej republiki na obszarze północno-wschodniej Polski, dającej de facto swobodny dostęp Rosji do kaliningradzkiego obwodu. Bardzo szybko okaże się, że owa ryzykowna gra pociągnie za sobą przerażające i daleko idące konsekwencje...

Antoni Langer sięga w swej twórczości po raz kolejny po temat możliwej wojny polsko-rosyjskiej, ukazując ów konflikt w jak najbardziej realnej, współczesnej i niemalże reporterskiej formie. Oczywiście mamy tu do czynienia z fabularną powieścią wojenną, gdzie nie zabrakło wielkiej przygody, wartkiej akcji, charakternych bohaterów i scen podpartych odważną wyobraźnią autora..., aczkolwiek nie można nie odnieść wrażenia, że cały zarysowany tu scenariusz działań na polu polityki, wywiadu i wreszcie samej walki, jawi się przerażająco prawdziwie. I jest to niewątpliwie jeden z największych atutów tej pozycji.

Opowieść ta przyjmuje postać wielowątkowej relacji, która rozpoczyna się latem roku 2018, a kończy wiosną 2020. To właśnie za jej sprawą poznajemy okoliczności zaostrzania się politycznej sytuacji pomiędzy Polską i Rosją, zaznajamiamy z wieloma równie ważnymi bohaterami, czy też wreszcie wkraczamy na interesujący grunt codzienności polskiej armii. Pierwsza część książki, to swoiste wprowadzenie do ukazanej tu nowoczesnej wojny, która z wraz kolejnymi stronami nabiera dramatyzmu, spektakularności i rozmachu. Wtedy też mamy przyjemność poznać obraz walki na lądzie, wodzie i w powietrzu, jak i też nieodłączną, wojenną politykę. To barwna, logiczna i niezwykle klimatyczna relacja, która trzyma nas w napięciu do ostatnich stron.

Nie mamy tu jednego najważniejszego bohatera, a co najmniej kilka ciekawych i równie istotnych postaci - by wspomnieć o odważnych kobietach z Wojsk Obrony Terytorialnej, jednostek Straży Granicznej, czy też lotnictwa, a konkretniej odważnej kobiecie za sterami nowoczesnego myśliwca. Są również panowie - tak po stronie polskich żołnierzy, polityków, jak i też przeciwników. I wreszcie nie zabrakło tu również agentów służb wywiadu, a dokładnie rzecz ujmując pewnej odważnej kobiety, która prowadzi bardzo ryzykowną grę. To ludzkie z "krwi i kości", nie kryjący strachu przed wojną, ale też i gotowi do poświęceń w imię swojej służby. To, czego mi zabrakło, to jedynie prawdziwe nazwiska zagranicznych polityków.

Bardzo efektownie przedstawia się obraz rzeczywistości tej opowieści, który obejmuje sobą zarówno liczne ćwiczenia polskich sił zbrojnych, polityczną grę, prowokację przeciwnika, jak i wreszcie sam przebieg wojny. To, jak postępuje kierunek rosyjskiego natarcia, jak wygląda polska obrona i w którą stroną zmierza z każdym kolejnym dniem teatr działań wojennych, wydaje się być niezwykle realistycznym i prawdopodobnym. Oczywiście, autor kusi się tu na pewne odważne i w mej ocenie czasami zbyt optymistyczne fabularne rozwiązania, aczkolwiek w całościowym ujęciu jest to obraz nowoczesnej wojny, jaka wydaje się być bardzo realną.

Nie można nie docenić wiedzy autora na temat nowoczesnego uzbrojenia, taktyki prowadzenia walki, czy też wreszcie topografii terenu. Mamy tu przegląd naszej broni, kilka życzeń względem jej doposażenia m.in. w amerykańskie myśliwce F/A Hornet, jak i też aktualne spojrzenie na stan rosyjskiej armii i jej wyposażenia. Największe wrażenie wydają się budzić jednak same sceny walki - m.in. w przestworzach, na wodach Bałtyku, ale też i chociażby we wschodnich lasach Polski, gdzie to połączone siły regularnej armii i WOT-u prowadzą partyzancką walkę z rosyjskim wojskiem. To wielkie emocje, raz jeszcze realizm i iście filmowy rozmach.

Powieść Antoniego Langera pt. "Zemsta 2020", to intrygująca, świetnie napisana i łącząca w sobie literacki rozmach z iście reporterską relacją, książka. Jej lektura zapewnia nam wielkie emocje, gwarantuje znakomitą rozrywkę i skłania jednocześnie do wielu przemyśleń nad tym, czy aby na pewno możemy cieszyć się dziś bezpieczeństwem w roli współczłonka NATO. Miłośnicy dobrej, współczesnej literatury wojennej będą tą opowieścią tyleż w pełni usatysfakcjonowani, co i zachwyceni. Polecam!

Kilka miesięcy temu dowiedzieliśmy się wszyscy o totalnej klęsce wojskowych ćwiczeń "Zima 20", wedle których symulowany atak rosyjskich wojsk na Polskę zakończyłby się rozbiciem polskich sił w przeciągu pięciu dni. Oczywiście to tylko ćwiczenia, aczkolwiek dające wiele do myślenia i wyciągnięcia - miejmy taką nadzieję, właściwych wniosków. W ten kontekst wpisuje się także...