"Studium w Szkarłacie" to moje pierwsze książkowe zanurzenie w świat, odrobinę ekscentrycznego detektywa Sherloka Holmsa. Wcześniej oglądałam kilka różnych ekranizacji (lepszych i tych trochę słabszych) jego przygód. Nic jednak nie pokona tej klasycznej wersji powieści detektywistycznej według Arthura Conana Doyle'a.
W pierwszej kolejności muszę zwrócić uwagę na piękne wydanie cyklu o Sherlocku. Wydawnictwo Świat książki - brawo za te złocenia na okładce. Wygląda to całkiem przyjemnie i cieszy oko.
O treści książki napiszę krótko i zwięźle. Artur Conan Doyle nadał swojej powieści dobre tempo. Akcja toczy się wartko i nie nudzi.
Pisarz zgrabnie skonstruował główne postacie - błyskotliwego detektywa Holmsa i jego kompana Watsona.
Każdy czytelnik na pewno doceni sposób w jaki Sherlock Holmes posługuje się logicznym myśleniem oraz to, jak historia została opowiedziana przez autora. Opowieść podzielona jest na dwie części. W pierwszej mamy wiktoriański Londyn, zagadkowe morderstwo, wędrówkę krok po kroku od tropu do tropu i wreszcie odnalezienie sprawcy. W drugiej części przenosimy się w podróż do przeszłości, w zupełnie inną scenerię - do marmońskiej osady na Dzikim Zachodzie. Tam odkrywamy jaka była przyczyną zbrodni.
Lektura nie należy może do tych obszernych, ale jest treściwa. Warto przeczytać choćby dla tego, że to klasyka kryminału i doskonała rozrywka na wieczór.
Pozycja Arthura Conana Doyle'a jest ponadczasowa, a postać Sherlocka Holmes'a stała się już kultową. Ja zapewne wkrótce sięgnę po kolejne części jego przygód. Was też do tego zachęcam.

"Studium w Szkarłacie" to moje pierwsze książkowe zanurzenie w świat, odrobinę ekscentrycznego detektywa Sherloka Holmsa. Wcześniej oglądałam kilka różnych ekranizacji (lepszych i tych trochę słabszych) jego przygód. Nic jednak nie pokona tej klasycznej wersji powieści detektywistycznej według Arthura Conana Doyle'a.
W pierwszej kolejności muszę zwrócić uwagę na piękne...

Chyba wszyscy kojarzą światowej sławy detektywa Sherlocka Holmesa. I choć czytałam również wersję "dla dorosłych" (czyli tę z trudnymi, archaicznymi słowami) tak powyższa odsłona bardziej mi przypadła do gustu. Czyta się ją o wiele lżej, jednocześnie zachowuje najważniejsze informacje z oryginału, a pomija zbędne szczegóły i opisy. Polecam nie tylko dzieciom ale i dorosłym.

Chyba wszyscy kojarzą światowej sławy detektywa Sherlocka Holmesa. I choć czytałam również wersję "dla dorosłych" (czyli tę z trudnymi, archaicznymi słowami) tak powyższa odsłona bardziej mi przypadła do gustu. Czyta się ją o wiele lżej, jednocześnie zachowuje najważniejsze informacje z oryginału, a pomija zbędne szczegóły i opisy. Polecam nie tylko dzieciom ale i...

Super opcja dla dzieciaków które kochają kryminały, oraz dla dorosłych którzy lubią Sherlocka :D

Super opcja dla dzieciaków które kochają kryminały, oraz dla dorosłych którzy lubią Sherlocka :D

OmniaSherlockiana@FB

Czy tytuły sprzed stu lat są dzisiaj w stanie zainteresować młodszego czytelnika? Czy klasyka może porwać również najmłodszych? Albo raczej – czy dysponujemy dobrymi materiałami, żeby już od małego indoktrynować ludzi Sherlockiem, haha? W tym celu postanowiłam sprawdzić dwa tytuły od wydawnictwa Tandem – „Studium w szkarłacie” oraz „Znak czterech” w wersji dla dzieci!

Do tej pory w serii klasyki dla dzieci ukazały się dwie recenzowane tutaj nowele, dziewiętnaście opowiadań oraz Pies Baskerville’ów, a wydawnictwo Tandem konsekwentnie wydaje kolejne tomy przygód Holmesa i Watsona. Ich treść została dostosowana do poziomu czytelników w wieku podstawówki przez Stephanie Baudet – książki są polskimi tłumaczeniami brytyjskiej serii „Sherlock Holmes. Shadows, Secrets and Stolen Treasures”.

Po pierwsze muszę pochwalić wygląd książek! Już sama wpadającą w oko oprawa na pewno przyciągnie do siebie i zainteresuje najmłodszych. Cała seria jest wydawana w twardej oprawie ze świetnie zaprojektowanymi okładkami, jest przyjemnej grubości, a ilustracje wewnątrz doskonale ją dopełniają. Sam tekst też jest na tyle duży, że jego czytanie nie powinno dzieciom sprawiać żadnego problemu. A dla tych opornych na czytanie znajdzie się również wersja audiobookowa każdej z przygód detektywa.

A jak prezentuje się treść w wydaniu dziecięcym? Została ona oczywiście okrojona, ale w taki sposób, że wszystko, co najważniejsze, dalej w książce znajdziemy. Fabuła jest bardzo płynna i nie czuje się żadnych przeskoków w wydarzeniach. Ot, pominięto trochę opisów i część dialogów, które nie były najważniejsze, ale zupełnie nie ma się uczucia, że czegoś brakuje. Największemu okrojeniu poddano drugą część „Studium w szkarłacie”, czyli opowieść o wcześniejszych losach winnego w Ameryce i jego styczności z mormońską sektą – co ciekawe, nigdzie w skróconej wersji nie pada, że byli to mormoni – według mnie w porządku decyzja. Z kilku długich rozdziałów w wersji dziecięcej dostajemy tylko streszczoną wersję ustami Jeffersona Hope’a i w zupełności to wystarcza. Zawsze i tak uważałam ten fragment za zbyt rozwleczony w oryginale.

Fajnym dodatkiem są też króciutkie wyjaśnienia niektórych rzeczy, które dla młodszych mogą być niejasne, jak na przykład „motorówka parowa” czy „hemoglobina”. Na mój gust mogłoby być ich jeszcze więcej! Bo pojawia się ich zaledwie kilka.

W zasadzie do książek mam tylko jeden malutki zarzut – ze względu na to, że treści listów czy artykułów odczytywanych przez bohaterów pojawiają się na specjalnych grafikach, w praktyce oznacza to, że nie zawsze są one tam, gdzie znaleźć się powinny. Czasami się okazuje, że grafika z artykułem w gazecie zajmuje całą stronę książki i nie zmieściła się w jej połowie, gdzie powinna znaleźć się fabularnie, przez co postaci zaczynają już dyskutować o treści danego artykułu, a czytelnik może go przeczytać dopiero po przełożeniu strony na kolejną. Nieco konfudujące, bo nagle nie wiadomo, o co chodzi i o czym rozmawiają bohaterowie. Jest to jednak tylko drobny mankament.

Moim zdaniem cała seria jest strzałem w dziesiątkę. Czyta się ją doskonale, młodemu czytelnikowi lektura na pewno nie będzie się dłużyła i nie będzie również zbyt trudna. Wpływa na to również doskonałe tłumaczenie Mariusza Berowskiego! Gdybym miała kogoś w wieku wczesnoszkolnym w rodzinie to od razu zasypałabym go całą tą serią. Jeżeli Wy kogoś takiego macie to wiecie – idą Święta – według mnie to prezent idealny! Na pewno się spodoba i wciągnie na dobre 🙂

Dziękuję wydawnictwu za udostępnienie książek.

OmniaSherlockiana@FB

Czy tytuły sprzed stu lat są dzisiaj w stanie zainteresować młodszego czytelnika? Czy klasyka może porwać również najmłodszych? Albo raczej – czy dysponujemy dobrymi materiałami, żeby już od małego indoktrynować ludzi Sherlockiem, haha? W tym celu postanowiłam sprawdzić dwa tytuły od wydawnictwa Tandem – „Studium w szkarłacie” oraz „Znak czterech” w...

Z pewnością jest to lepsze niż Sherlock dla dorosłych, który bywa przydługawy i czuć w nim stary styl pisania. Tylko, że to nadal nie zachwyca. Średniawka.

Z pewnością jest to lepsze niż Sherlock dla dorosłych, który bywa przydługawy i czuć w nim stary styl pisania. Tylko, że to nadal nie zachwyca. Średniawka.

Recenzja zbiorowa tomów 1-4

Sherlocka Holmesa nie trzeba nikomu przedstawiać, to znany i dosyć specyficzny detektyw, jednak to wersja bardziej dla dzieci – z pewnością krótsza i przystępniejsza, a ja jestem dowodem, że trafi nie tylko do tych młodszych czytelników, ale też tych starszych.

„Studium w szkarłacie”, „Znak Czterech”, „Błękitny Karbunkuł” i „Nakrapiana przepaska” to oczywiście sprawy, którymi Holmes i Watson się zajmowali, ten drugi jest narratorem i sprawnie, a także niezwykle barwnie opowiada te historie. Tajemniczość oczywiście utrzymana na odpowiednim poziomie dla grupy docelowej. Klasyka dla dzieci od wydawnictwa Tandem idealnie nadaje się do oswajania z gatunkiem. Bohaterowie są dosyć subtelnie ukazani – nie są zbyt zaawansowani czy wybitnie barwni, jednak przyjemni w odbiorze i równie interesujący. Ogromnym plusem jest duża i prosta czcionka, kolejnym są ładne i częste ilustracje, które pasują do okładki. Co więcej, te książki nie są jakieś długie, ale ciekawe, jednak głównej objętości nadaje im spora czcionka. Skoro jesteśmy już przy kwestii okładek – porządna twarda oprawa z ładnymi grafikami, które oczywiście nawiązują do wnętrza.
Czytało mi się przyjemnie i błyskawicznie, jednak to zdecydowanie lekkie powieści dla młodszych, no i nie oszukujmy się, niezbyt wiele emocji nam (starszym) dostarczy.


Reasumując, to naprawdę dobre książki z serii „Klasyka dla dzieci”, która z pewnością umili młodszym trochę czasu i godzinkę tym nieco (nieco) starszym. Co więcej, to adaptacje na podstawie oryginalnych tekstów Arthura Conana Doyla w wykonaniu Stephanie Bandet, która z pewnością złagodziła i nieco przystosowała je dla młodszych. Szczerze polecam, czyta się je błyskawicznie i przyjemnie, z pewnością trafi do gustów tych nieco młodszych.

Pozdrawiam, Sara ❤

Recenzja zbiorowa tomów 1-4

Sherlocka Holmesa nie trzeba nikomu przedstawiać, to znany i dosyć specyficzny detektyw, jednak to wersja bardziej dla dzieci – z pewnością krótsza i przystępniejsza, a ja jestem dowodem, że trafi nie tylko do tych młodszych czytelników, ale też tych starszych.

„Studium w szkarłacie”, „Znak Czterech”, „Błękitny Karbunkuł” i „Nakrapiana...

Nowy ulubieniec

Nowy ulubieniec

Co klasyk to klasyk, a w tej wersji po prostu bardziej przystępny.

Co klasyk to klasyk, a w tej wersji po prostu bardziej przystępny.

Świetnie się bawiłem polecam i dzieciom i dorosłym

Świetnie się bawiłem polecam i dzieciom i dorosłym

Oglądem kilka ekranizacji lecz książka najlepsza.

Oglądem kilka ekranizacji lecz książka najlepsza.