Ta część już nie jest typowo o wojnie, ale jest strasznie smutna... Znowu ludzie odchodzili i jak widać, wojna właśnie nie miała nic do tego. Nawet nie wiem, co gorsze, wojna czy problemy finansowe, bo choroby to akurat coś powszechnego, nie tylko w tej serii książek.

Ta część już nie jest typowo o wojnie, ale jest strasznie smutna... Znowu ludzie odchodzili i jak widać, wojna właśnie nie miała nic do tego. Nawet nie wiem, co gorsze, wojna czy problemy finansowe, bo choroby to akurat coś powszechnego, nie tylko w tej serii książek.

„ Wszystko, co człowiek robi, kiedyś do niego wraca.” (str.398)

Jest to trzecia i ostatnia część doskonałej sagi o kobietach z rodziny Dombergów. Wszystkie części były świetne i trudno było oderwać się od lektury. Akcja rozpoczyna się w latach siedemdziesiątych, trudnych dla narodu niemieckiego podzielonego na dwie części. Ci co mieszkali na zachodzie dobrze im się wiodło. Natomiast mieszkańcy NRD cierpieli na niedostatek, reżim komunistyczny, ciągłą inwigilację. Dramat przeżywały rodziny, które zostały rozdzielone, a próby przedostania się na zachód miały tragiczne konsekwencje.

Główni bohaterowie poprzednich części powoli schodzą ze sceny, ustępując miejsca kolejnym pokoleniom. Ale nie nestorka rodu Felicja, która wtrącała się do życia rodziny, narzucała swoją wolę i ciężko pracowała do później starości. Każda kobieta z rodziny Dombergów była kochana przez dwóch mężczyzn, jednak ich związki były nieudane. Często za późno zdawały sobie sprawę, kto jest ich prawdziwą miłością.

Felicja planowała przekazanie udziałów w firmie wnukowi, jednak jego nieodpowiednie zachowanie spowodowało, że zmieniła plany. Firmę miała przejąć wnuczka. Nie układało się w życiu córkom Felicji, którym wojenne przeżycia odcisnęły się silnie na psychice i swoim postępowaniem niszczyły siebie i zatruwały życie swoim dzieciom.

Los nie oszczędzał bohaterów, gotując im co rusz przykre niespodzianki. Młodemu pokoleniu życie bardzo się komplikuje stawiając po drodze przeszkody trudne do pokonania, a także utratę bliskich. Wtedy do akcji wkraczała staruszka Felicja, strażniczka rodziny, trzymająca rękę na pulsie, pocieszająca i pomagająca.

Bohaterowie popełniają błędy, a później muszą uporać się z przykrymi konsekwencjami. Niektórzy z nich musieli walczyć z poczuciem winy i wyrzutami sumienia. Wierzyć w to co przyniesie im przyszłość, lecz nie wszystkim się to udawało. Wielu z nich było samotnymi osobami z własnego wyboru, pracy czy okoliczności, które się na to złożyły.

To też powieść o spełnione i niespełnionej miłości, nienawiści, żądzy zemsty, a także o przeszłości, która nie dawała o sobie zapomnieć. Ludzkie dramaty i tragedie. Czasem lękowi i bólowi towarzyszyła radość i nadzieja.
Bohaterowie zostali świetnie wykreowani ze swoimi zaletami i wadami. Napięcie sytuacyjne, wszelkie odmiany emocji, prawdziwa historia w tle czynią powieść rewelacyjną.

„ Wszystko, co człowiek robi, kiedyś do niego wraca.” (str.398)

Jest to trzecia i ostatnia część doskonałej sagi o kobietach z rodziny Dombergów. Wszystkie części były świetne i trudno było oderwać się od lektury. Akcja rozpoczyna się w latach siedemdziesiątych, trudnych dla narodu niemieckiego podzielonego na dwie części. Ci co mieszkali na zachodzie dobrze im się wiodło....

Skończyłam trzecią i ostatnią część sagi historycznej Link. ℕ𝕚𝕖𝕤𝕡𝕠𝕜𝕠𝕛𝕟𝕖 𝕟𝕚𝕖𝕓𝕠 przenosi nas w lata 80 i 90 ubiegłego wieku. Tradycyjnie już - akcent zostaje przeniesiony na kolejne pokolenie rodu Felicji.

Tym razem, główną postacią wokół której zbudowano fabułę, jest Alex - córka Belle.
Zmienia się też miejsce akcji - i to było dla mnie niekomfortowe 😝 Zżyłam się już z Lullinem niemal tak, jak Felicja. Co świadczy tylko o tym, jak dobrze opisany był ten wątek. Lullin był tym, czym Tara była dla Scarlett O'Hary. Było to miejsce dające siłę, nadzieję i miłość. Kiedy tak po prostu zniknęło z pola widzenia, po najeździe Rosjan, ciężko było się z tym pogodzić.

Ta część opisuje to, na co Felicja do tej pory się nie zgadzała. Obserwujemy powolny rozpad rodziny. Dzieci i wnuki rozjeżdżają się po świecie. "Nowy Lullin" nie jest w stanie załatać dziury w sercu rodziny.

Cała seria, jest bardzo smutna. To historia o trudnych decyzjach, miłości, wojnie, rozstaniach, śmierci.
O szczęściu też. Ale ono zawsze było z boku. Może przez wybranie niewłaściwych priorytetów?

Trzy pokolenia kobiet. Każda żyła w totalnie innej rzeczywistości. A jednak popełniały dokładnie te same błędy. Były zbyt dumne i egoistyczne, aby dać cząstkę siebie drugiemu człowiekowi, a przez to same nigdy nie zaznały pełnego szczęścia.

Skończyłam trzecią i ostatnią część sagi historycznej Link. ℕ𝕚𝕖𝕤𝕡𝕠𝕜𝕠𝕛𝕟𝕖 𝕟𝕚𝕖𝕓𝕠 przenosi nas w lata 80 i 90 ubiegłego wieku. Tradycyjnie już - akcent zostaje przeniesiony na kolejne pokolenie rodu Felicji.

Tym razem, główną postacią wokół której zbudowano fabułę, jest Alex - córka Belle.
Zmienia się też miejsce akcji - i to było dla mnie niekomfortowe 😝 Zżyłam się już z...

po przeczytaniu całości stwierdzam, że wolę panią Link w wersji sensacyjnej :) trzeci tom sagi to straszny mix! Masę osób, wydarzeń, krajów, lata biegną w ogromnym tempie i robi się zamieszanie! Watki dość luźno powiązane i musiałam często zastanawiać się: kto jest kim dla kogo:)

po przeczytaniu całości stwierdzam, że wolę panią Link w wersji sensacyjnej :) trzeci tom sagi to straszny mix! Masę osób, wydarzeń, krajów, lata biegną w ogromnym tempie i robi się zamieszanie! Watki dość luźno powiązane i musiałam często zastanawiać się: kto jest kim dla kogo:)

Najlepsza część. Najbardziej dynamiczna i nieprzewidywalna. Trochę mi szkoda, że to już koniec, bo przy tej części na prawdę się wkręciłam w losy rodziny Felicji. Plusik za ciekawe opisywanie historii, która była ważnym tłem dla tej historii.

Najlepsza część. Najbardziej dynamiczna i nieprzewidywalna. Trochę mi szkoda, że to już koniec, bo przy tej części na prawdę się wkręciłam w losy rodziny Felicji. Plusik za ciekawe opisywanie historii, która była ważnym tłem dla tej historii.

Ależ opornie szła mi ta lektura.
Skłamałabym też pisząc, że przeczytałam wszystkie kartki. Troszkę 'przewijałam', bo ilość bezsensownych, płytkich rozmów pomiędzy bohaterami przypomina akcję serialu "Moda na sukces".
I 'poziom' podobny.

Nazywanie zaś tej nudnej książki sagą historyczną to mega przegięcie i kłamstwo. To po prostu marne czytadło. Bez żadnego kontekstu historycznego. Chyba, że napomnienie kilka razy o murze berlińskim jest tłem historycznym 🤣🤣
Cieszę się, że już je zmęczyłam.😔

W życiu już nie wezmę ŻADNEJ PISANINY PANI LINK do rąk, zarzekam się z całą mocą!!!!!!!

Ależ opornie szła mi ta lektura.
Skłamałabym też pisząc, że przeczytałam wszystkie kartki. Troszkę 'przewijałam', bo ilość bezsensownych, płytkich rozmów pomiędzy bohaterami przypomina akcję serialu "Moda na sukces".
I 'poziom' podobny.

Nazywanie zaś tej nudnej książki sagą historyczną to mega przegięcie i kłamstwo. To po prostu marne czytadło. Bez żadnego kontekstu...

Trzyczęściowa saga „Czas burz”, to powieść osadzona w Niemczech w ubiegłym stuleciu. Akcja rozpoczyna się w przededniu wybuchu I wojny światowej i poprzez rewolucję, wielki kryzys lat dwudziestych, dojście nazistów do władzy, II wojnę światową, powojenny podział Niemiec, aż do zjednoczenia kraju. Na samym początku powieści poznajemy seniorkę rodu Letycję i jej wnuczkę Felicję; dwie silne i zdawałoby się zimne kobiety. Powieść opowiada głównie o Felicji i jej poszukiwaniu ciepła, walki o rodzinny dom w Prusach Wschodnich i ciężką pracę w firmie. Wszystko, co zdobyć majątek.
Powieść jak każda saga nie skupia się wyłącznie na losach Felicji. Śledzimy jednocześnie losy jej rodziców, rodzeństwa, kuzynów, córek, przyjaciół i partnerów…
Gorąco polecam.

Trzyczęściowa saga „Czas burz”, to powieść osadzona w Niemczech w ubiegłym stuleciu. Akcja rozpoczyna się w przededniu wybuchu I wojny światowej i poprzez rewolucję, wielki kryzys lat dwudziestych, dojście nazistów do władzy, II wojnę światową, powojenny podział Niemiec, aż do zjednoczenia kraju. Na samym początku powieści poznajemy seniorkę rodu Letycję i jej wnuczkę...

Zdecydowanie pisana na kolanie.

Zdecydowanie pisana na kolanie.

Jest to ostatnia część sagi, nawiązująca do wnuczki Felicji-Alex. Czas który jest opisany jest pomiędzy 1957 a 1994 rokiem. Książka jest równie dobra co jej dwie poprzednie części. Akcja toczy się tak samo szybka, opisując w jednym czasie historię kilku osób. Mnie bardzo wciągnęła saga i życie Felicji i jej potomków, a sama treść wciągała w magiczny sposób. Mam wrażenie, że po części jakbym ja sama brała udział w ich życiu.
Ja ogromnie zachęcam, do zapoznania się z tą pozycją i poniekąd zrozumiałam, że Niemcy to nie tylko naziści ale również ludzie tak samo skrzywdzeni przez Hitlera.

Jest to ostatnia część sagi, nawiązująca do wnuczki Felicji-Alex. Czas który jest opisany jest pomiędzy 1957 a 1994 rokiem. Książka jest równie dobra co jej dwie poprzednie części. Akcja toczy się tak samo szybka, opisując w jednym czasie historię kilku osób. Mnie bardzo wciągnęła saga i życie Felicji i jej potomków, a sama treść wciągała w magiczny sposób. Mam wrażenie, że...

Drugi i trzeci tom nadrabia za pierwszy. Ciekawa saga rodzinna. Zdecydowanie przoduje tom 2, jednak 3 również szybko się czyta, wciąga od pierwszej kartki. Historia nie jest banalna, zupełnie jak nasze życie.
Co najważniejsze literatura tej obszernej sagi potwierdza: zawsze należy dążyć do celu-frazes? możliwe. ..Jednak głupiutka w pierwszym tomie Felicja, dojrzała w drugim tomie Felicja i mądra w trzecim tomie Felicja udowadnia to niemal w każdym momencie swojego dorosłego życia.
I kończąc pierwszy tom nigdy nie napisałabym tego...ale no cóż, nie będę kłamać POLUBIŁAM FELICJĘ i niechętnie rozstaję się z jej rodziną po lekturze Niespokojnego nieba.

Drugi i trzeci tom nadrabia za pierwszy. Ciekawa saga rodzinna. Zdecydowanie przoduje tom 2, jednak 3 również szybko się czyta, wciąga od pierwszej kartki. Historia nie jest banalna, zupełnie jak nasze życie.
Co najważniejsze literatura tej obszernej sagi potwierdza: zawsze należy dążyć do celu-frazes? możliwe. ..Jednak głupiutka w pierwszym tomie Felicja, dojrzała w drugim...