Piąte przykazanie

Ta książka ma patronat LC? Ludzie, wy nie czytacie książek, które polecacie? Pozycja tak fatalna jak "jedynka" i "dwójka" razem wzięte.

Ta książka ma patronat LC? Ludzie, wy nie czytacie książek, które polecacie? Pozycja tak fatalna jak "jedynka" i "dwójka" razem wzięte.

Pokaż mimo to

Seria z Dionizą Remańską rozkręca się coraz bardziej, każda kolejna cześć jest coraz lepsza. Dałem się wciągnąć w te wiejskie intrygi i już nie mogę się doczekać kolejnej części. Gorąco polecam klimatyczne kryminały obyczajowe Pani Hanny Greń.

Seria z Dionizą Remańską rozkręca się coraz bardziej, każda kolejna cześć jest coraz lepsza. Dałem się wciągnąć w te wiejskie intrygi i już nie mogę się doczekać kolejnej części. Gorąco polecam klimatyczne kryminały obyczajowe Pani Hanny Greń.

Pokaż mimo to

„Ktoś przecież kiedyś powiedział, że w każdej legendzie tkwi ziarno prawdy”., czyli „Nie zabijaj".

Piąte przykazanie to już moje trzecie spotkanie z Hanną Greń i zarazem trzeci tom z Dionizą Romańska. Jestem na bieżąco z tą serią i byłam bardzo ciekawa co takiego, autorka zaserwuje nam w kolejnej części.

Po uzyskaniu licencji detektywa Dioniza Romańska kupuje dom w Strzygomiu. Przyjmuje kilka prostych zleceń i powoli rozkręca firmę. Pewnego dnia w agencji pojawia się Maria Pisarek. Zrozpaczona kobieta twierdzi, że jej syn, Paweł, który zdaniem policji zaginął, został tak naprawdę zamordowany. Podejrzewa prawie wszystkich mieszkańców miejscowości Osiny, którzy rzekomo szykanowali jej dziecko, a w końcu doprowadzili do śmierci chłopaka.

Z czasem wychodzi na jaw, że Paweł Pisarek, młody i zdolny informatyk, szantażował wiele osób, jednak z powodu braku dowodów śledztwo zostaje zawieszone. Równolegle prowadzona jest sprawa bestialsko skatowanego proboszcza.

Jeśli nie znacie poprzednich tomów, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby rozpocząć swoją przygodę z tą serią od Piątego przykazania. Raczej nie będziecie odczuwać braku znajomości Więzów krwi oraz Wioski kłamców. Ponownie autorka świetnie oddała klimat małej, zamkniętej społeczności, która niechętnie dzieli się swoją wiedzą. Piąte przykazanie to połączenie powieści obyczajowej z kryminałem. Hanna Greń w każdej książce porusza jakiś problem społeczny. W tym nie jest inaczej. Autorka podejmuje temat bardzo na czasie, a mianowicie molestowanie seksualnie dzieci i kościół, który jest w to zaangażowany.

W tak małej społeczności wszyscy od razu stają się podejrzanymi. Autorka stopniowo wprowadza do fabuły coraz więcej tajemnic, przez co do końca zastanawiamy się, o co w tym chodzi i kto jest tym winnym. Bardzo podoba mi się klimat tej powieści – jest mrocznie i duszno. Wszyscy mają jakieś tajemnice, które krok po kroku będziemy odkrywać. Niektórzy mają naprawdę dużo za uszami.

Piąte przykazanie to lekki kryminał z dużym wątkiem obyczajowym. Może się spodobać zarówno osobom, które na co dzień nie gustują w takim gatunku, jak i starym wyjadacza. Jest to moja ulubiona część serii z Dionizą Remańską.

„Ktoś przecież kiedyś powiedział, że w każdej legendzie tkwi ziarno prawdy”., czyli „Nie zabijaj".

Piąte przykazanie to już moje trzecie spotkanie z Hanną Greń i zarazem trzeci tom z Dionizą Romańska. Jestem na bieżąco z tą serią i byłam bardzo ciekawa co takiego, autorka zaserwuje nam w kolejnej części.

Po uzyskaniu licencji detektywa...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Straszna nuda...

Straszna nuda...

Pokaż mimo to

Dioniza ponownie trafia do małej wioseczki skrywającej mroczne tajemnice spowite gęstą mgłą milczenia.
Choć wątki zdają się mnożyć niemal na każdej stronie, nie wprowadza to zbytniego chaosu.
Niestety, element fantastyki w zakończeniu do mnie ani trochę nie przemawia.

Dioniza ponownie trafia do małej wioseczki skrywającej mroczne tajemnice spowite gęstą mgłą milczenia.
Choć wątki zdają się mnożyć niemal na każdej stronie, nie wprowadza to zbytniego chaosu.
Niestety, element fantastyki w zakończeniu do mnie ani trochę nie przemawia.

Pokaż mimo to

Kolejny tom serii o Dionizji czekałam na mnie dość długo. Pierwszym byłam zachwycona, drugim trochę mniej, a w trzeciej autorka znowu pokazała, że jest w świetnej formie.
Co prawda znowu mamy zmowę milczenia społeczności niewielkiej wioski (autorka chyba dobrze czuje się w takiej scenerii), sama główna bohaterka nawet o typ wspomina, ale nie jest to jakiś odgrzewany kotlet. Bynajmniej. Sam mieszkam w takiej małej wsi, więc te spostrzeżenia, choć często trudne i bolesne, są jak najbardziej słuszne.
Sprawa zaginięcia młodego chłopaka i nagła śmierć miejscowego proboszcza. Do tego zniknięcie wikarego i mieszkańcy, z których każdy ma coś na sumieniu, ale każdy siedzi cicho, bo tak będzie przecież lepiej. Autorka rozlicza nasze grzechy i grzeszki – pokazuje polski kościół i jego duchowieństwo pełne pychy i buty, problem pedofilii, fałszywą pobożność (żeby nie napisać: fanatyzm religijny) tych, co siedzą w pierwszej ławce w kościele, chciwość, alkoholizm, życie na pokaz za wszelką cenę (bo co inni powiedzą), zatargi między sąsiadami, brak mądrze poprowadzonej edukacji seksualnej (także dla rodziców, którzy nie umieją rozmawiać ze swoimi dziećmi), błędy wychowania.
Dionizja to kolejny przykład mądrej, niezależnej, silnej bohaterki, a takich wciąż jest mało (w porównaniu do sporej liczby męskich odpowiedników). Takie bohaterki lubię i o takich chcę czytać! I chciałabym, żeby było ich w polskiej literaturze jak najwięcej.
Całość czyta się to bardzo dobrze, bywa zabawnie, a wątek obyczajowy nie jest za bardzo „natarczywy”. Nie ukrywam jednak, że w kolejnym tomie liczę na większą obecność nowego komendanta ;)
Trochę może mam zastrzeżenia do tak mocno wykorzystanej tu intuicji Diony. To właśnie dzięki niej udało się wpaść na właściwy trop w kwestii zaginionego Pawła. Wolałabym, żeby takie rozwiązania przychodziły po analizie dowodów, w wyniku zeznań czy zabezpieczonych materiałów. Ale może faktycznie w pracy policji czy detektywów ta intuicja jest ważna i się rzeczywiście się przydaje?
Ale tak w ogóle to tylko czytać!

Kolejny tom serii o Dionizji czekałam na mnie dość długo. Pierwszym byłam zachwycona, drugim trochę mniej, a w trzeciej autorka znowu pokazała, że jest w świetnej formie.
Co prawda znowu mamy zmowę milczenia społeczności niewielkiej wioski (autorka chyba dobrze czuje się w takiej scenerii), sama główna bohaterka nawet o typ wspomina, ale nie jest to jakiś odgrzewany kotlet....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Szczerze mówiąc mam mieszane odczucia co do tej książki, trochę się zmęczyłam czytaniem.

Pomysł na fabułę jest ciekawy - wątki kryminalne przeplatają się z obyczajowymi: pedofilia wśród księży, zniknięcie młodego mężczyzny, zabójstwo, przemycony problem bezpieczeństwa danych... Irytuje mnie natomiast główna bohaterka, która jest byłą policjantką, obecnie instruktorką strzelectwa, tylko ma akurat wolne, ale aspiruje do bycia detektywem, bo błyskawicznie i bezbłędnie kojarzy fakty. To prawda, ale czytając ma się wrażenie, że Dioniza nic innego nie robi, tylko pomiędzy jedną i drugą kawą odpala jednego papierosa za drugim, jadąc gdzieś w teren najpierw wpada na obiad do Mirabelki lub pizzę do Hardego, a wiadomości czerpie od sprzedawczyni w miejscowym sklepie. Gdzie tu śledztwo, gromadzenie danych, analiza? Gdzie jakieś napięcie, niebezpieczeństwo, niepokój? Książce bliżej do opowieści obyczajowej niż kryminału.

Szczerze mówiąc mam mieszane odczucia co do tej książki, trochę się zmęczyłam czytaniem.

Pomysł na fabułę jest ciekawy - wątki kryminalne przeplatają się z obyczajowymi: pedofilia wśród księży, zniknięcie młodego mężczyzny, zabójstwo, przemycony problem bezpieczeństwa danych... Irytuje mnie natomiast główna bohaterka, która jest byłą policjantką, obecnie instruktorką...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To już trzecie spotkanie z z detektyw Dionizą i jestem zadowolona. Książka super, wciągająca, zaskakująca momentami. Ciekawe zakończenie

To już trzecie spotkanie z z detektyw Dionizą i jestem zadowolona. Książka super, wciągająca, zaskakująca momentami. Ciekawe zakończenie

Pokaż mimo to

"Piąte przykazanie" to trzeci tom serii z Dionizą Remańską, detektyw, byłą policjantką. Tym razem Dioniza zajmuje się zaginięciem Pawła Pisarka. Zrozpaczona matka Pawła prosi ją o pomoc, podejrzewając, że został zamordowany przez kogoś z Osin - małej wioski. Równocześnie w wiosce dochodzi do brutalnego zabójstwa proboszcza. Autorka poruszyła problem pedofilii wśród księży.

Lubię powieści autorki. Z przyjemnością przeczytałam kolejny kryminał. Jeśli chcecie przeczytać dobry kryminał to gorąco zachęcam do lektury! To wciągająca seria!

"Piąte przykazanie" to trzeci tom serii z Dionizą Remańską, detektyw, byłą policjantką. Tym razem Dioniza zajmuje się zaginięciem Pawła Pisarka. Zrozpaczona matka Pawła prosi ją o pomoc, podejrzewając, że został zamordowany przez kogoś z Osin - małej wioski. Równocześnie w wiosce dochodzi do brutalnego zabójstwa proboszcza. Autorka poruszyła problem pedofilii wśród...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejna bardzo dobra powieść autorki, która rozgrywa się w małej miejscowości i nawet gdy dochodzi do morderstwa, wszyscy nagle nabierają wody do ust i nikt nic nie wie, nikt nic nie widział ani słyszał.
Diona na prośbę matki zaginionego młodego człowieka, ma go odnaleźć żywego lub umarłego. Zaczyna więc swoje śledztwo w małej osadzie Osiny, skąd pochodził niezbyt lubiany przez mieszańców Paweł, ale tu natrafia na mur milczenia.
Do tego znajduje zwłoki proboszcza o zamordowanie którego zostaje podejrzany wikariusz, który nagle zniknął z parafii. I tym sposobem zostaje mimowolnie wciągnięta w śledztwo.
Lubię powieści autorki między innymi za to, że nie waha się poruszać trudnych spraw a tu jest to molestowanie nieletnich przez księży.
Lubię również jej styl pisania, taki lekki a równocześnie konkretny, bez lania wody i niepotrzebnych wątków. Trochę brakowało mi bardziej rozwiniętego tła obyczajowego i ciągle nic się nie dzieje między Diona a policjantem z którym prowadzi śledztwo, lecz ciągle liczę, że to się zmieni.
Przeczytałam z przyjemnością, chociaż cała fabuła nie jest zbyt skomplikowana, to jednak wciąga.

Kolejna bardzo dobra powieść autorki, która rozgrywa się w małej miejscowości i nawet gdy dochodzi do morderstwa, wszyscy nagle nabierają wody do ust i nikt nic nie wie, nikt nic nie widział ani słyszał.
Diona na prośbę matki zaginionego młodego człowieka, ma go odnaleźć żywego lub umarłego. Zaczyna więc swoje śledztwo w małej osadzie Osiny, skąd pochodził niezbyt lubiany...

więcej

mniej

Pokaż mimo to