Piąte przykazanie

Czy rozpacz, która odbiera rozsądek może być usprawiedliwieniem samosądu?
Dioniza Remańska kupiła dom, zdobyła licencję i otworzyła agencję detektywistyczną. Jej pierwszą poważną klientką jest Maria Pisarek, która twierdzi, że jej syn nie żyje i prosi Dionę, by odnalazła jego morderców, jednocześnie wskazując na mieszkańców osady. Jednak dopóki nie odnajdzie się ciało, w statystykach policyjnych Paweł nadal pozostaje osobą zaginioną. Diona obiecuje zrozpaczonej matce, że go odnajdzie - żywego lub martwego i zamierza dotrzymać słowa.
Wszystko wskazuje, że mieszkańcy wiedzą więcej, niż mówią. Czyżby zawarli wzajemny pakt, który nakazuje bezwzględną dyskrecję? Co ukrywa ta hermetyczna społeczność?
Co kryje się za tym murem milczenia?
Zdaje się, że przed panią detektyw trudne dochodzenie. Kobieta jednak liczy na to, że znajdzie się w tej zbiorowości jakieś słabe ogniwo.
Kolejny wątkek to wyjątkowo brutalne zabójstwo proboszcza, który okazuje się być człowiekiem wielu uprzedzeń i fobii, nawiedzonym fanatykiem, który wszędzie doszukuje się działania Szatana. Morderca z pewnością odczuwał wielki gniew, a nienawiść potrafi być niszczącą siłą.
Kiedy czytam o pedofilii w kościele zgrzytam zębami ze złości. Pojawia się zgroza i obrzydzenie.
Czy morderstwo można usprawiedliwić, jeśli poniekąd rozumiesz motyw sprawcy, a może nawet ty zachowałbyś się podobnie? Jedno jest pewne sprawiedliwość prędzej czy później dosięgnie każdego.
To moje trzecie spotkanie z Dionizą Remańską. W tej części poznałam ją trochę z innej strony. Okazuje się, że to kobieta z fajnym poczuciem humoru - sytuacyjnym i inteligentnym. Osobiście właśnie takie lubię najbardziej ☺️
Jeśli chcecie się dowiedzieć, co stało się z Pawłem Pisarkiem i z czyich rąk zginął ksiądz proboszcz - serdecznie zapraszam do Osin.

Czy rozpacz, która odbiera rozsądek może być usprawiedliwieniem samosądu?
Dioniza Remańska kupiła dom, zdobyła licencję i otworzyła agencję detektywistyczną. Jej pierwszą poważną klientką jest Maria Pisarek, która twierdzi, że jej syn nie żyje i prosi Dionę, by odnalazła jego morderców, jednocześnie wskazując na mieszkańców osady. Jednak dopóki nie odnajdzie się ciało, w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dioniza Remańska wraz z ojczymem, otwiera agencję detektywistyczną. Po pewnym czasie zjawia się u niej Maria Pisarek, która prosi by Dioniza wyjaśniła sprawę zaginięcia jej syna Pawła. Policja twierdzi, że on zaginął, lecz matka wie, że został zamordowany. Podejrzewa o to prawie wszystkich mieszkańców osady Osiny. Dioniza przyjmuję zlecenie i po raz kolejny przekonuję się jak ciężko wydobyć informację w tak zamkniętym społeczeństwie. Jednak według jej informacji, Paweł nie był wcale taki święty i szantażował prawię całą osadę, a to mocno wydłuża listę podejrzanych.
W międzyczasie prowadzone jest śledztwo w sprawię bestialsko skatowanego proboszcza tamtejszej parafii.
Czy te sprawy mogą być powiązane?

Hanna Greń jeszcze nigdy mnie nie zawiodła i tym razem jest tak samo.
To, jak autorka oddaję nam, czytelnikom kwintesencję takich małych zamkniętych społeczności jest rewelacyjne. Można siedząc na fotelu czy łóżku, czytając książkę, idealnie wczuć się w ten klimat miasteczek, wiosek czy jak w tym wypadku osady.
Dionizę jako bohaterkę polubiłem już od pierwszej części tej serii i nadal się to nie zmieniło. Kobitka radzi sobie świetnie, mimo kłód rzucanych jej pod nogi. Do tego poboczni bohaterowie i niezastąpiony komisarz Lipski.
Cały czas kibicuję mu, by w końcu udało mu się zdobyć serce Pani detektyw. Trzymam za niego mocno kciuki ;)
Do samego końca nie wiemy również tak naprawdę co się stało, jak się stało i kto jest mordercą. Hanna Greń potrafi wodzić czytelnika za nos i tutaj robi to samo.

Książka świetna, klimatyczna, z tajemnicą.
Polecam :)

Dioniza Remańska wraz z ojczymem, otwiera agencję detektywistyczną. Po pewnym czasie zjawia się u niej Maria Pisarek, która prosi by Dioniza wyjaśniła sprawę zaginięcia jej syna Pawła. Policja twierdzi, że on zaginął, lecz matka wie, że został zamordowany. Podejrzewa o to prawie wszystkich mieszkańców osady Osiny. Dioniza przyjmuję zlecenie i po raz kolejny przekonuję się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Hanna Greń po raz kolejny udowadnia, że jest mistrzynią klimatycznych kryminałów obyczajowych. Niech nie zwiedzie was senny, sielski klimat małego miasteczka - tu dzieje zło!
„Piąte przykazanie” to obowiązkowa lektura dla miłośników gatunku. Tegoroczna jesień należeć będzie do Dionizy Remańskiej!

Uwielbiam!

Hanna Greń po raz kolejny udowadnia, że jest mistrzynią klimatycznych kryminałów obyczajowych. Niech nie zwiedzie was senny, sielski klimat małego miasteczka - tu dzieje zło!
„Piąte przykazanie” to obowiązkowa lektura dla miłośników gatunku. Tegoroczna jesień należeć będzie do Dionizy Remańskiej!

Uwielbiam!

Pokaż mimo to

To już trzecia książka z Dionizą Remańską w głównej roli, byłą policjantką a obecnie panią detektyw. Małe miejscowości nie zawsze są senne i nudne. Mają swoje tajemnice z którymi zmierzy się Diona.
Maria Pisarek zleca Dionie odszukanie zaginionego syna. Równocześnie ginie proboszcz Osin, a policja zaczyna śledztwo. Czy te sprawy się łączą, czy Diona odnajdzie Pawła Pisarka żywego? Dlaczego zginął ksiądz?
Świetnie się czyta, historia jest dopracowana, a postacie bardzo realistyczne.

To już trzecia książka z Dionizą Remańską w głównej roli, byłą policjantką a obecnie panią detektyw. Małe miejscowości nie zawsze są senne i nudne. Mają swoje tajemnice z którymi zmierzy się Diona.
Maria Pisarek zleca Dionie odszukanie zaginionego syna. Równocześnie ginie proboszcz Osin, a policja zaczyna śledztwo. Czy te sprawy się łączą, czy Diona odnajdzie Pawła Pisarka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Serie mają to do siebie, że czytelnik wie mniej więcej czego może się spodziewać. Kiedy ujrzałam zapowiedź kontynuacji losów Dionizy Remanskiej, poczułam się mocno zaintrygowana. Dlaczego? Seria kojarzy mi się z lekkim, tajemniczym kryminałem, bez szaleńczego tempa akcji, brutalności. W trzecim tomie, iście ognista okładka, do tego opis i tytuł wytworzyły mym umyśle wizję zupełnie czegoś innego.. Myślę, że przez to w trakcie lektury odczułam lekki zawód. Jak na poruszaną tematykę, jest dość lekko.

Główna bohaterka prowadząca biuro detektywistyczne, próbuje rozwiązać sprawę zaginięcia młodego chłopaka. Sprowadza ją to do wsi Osiny, w której zamknięta społeczność chroni swych tajemnic. W międzyczasie ksiądz tamtejszej parafii zostaje zamordowany, a nasza bohaterka znajduje się w samym centrum teoretycznie niepowiązanych ze sobą wydarzeń.

Serie o Donizie, wyróżnia klimat małej, skrytej społeczności, wszechobecne plotki oraz tajemnice. Lekki kryminał, w którym akcja toczy się swoim leniwym tempem. Tym razem monetami jednak lektura mi się ciągnęła, zdarzały się przydługie opisy, zbędne wątki np kotka. W tej części czegoś mi zabrakło, mimo tego, jeśli jeszcze nie mieliście okazji czytać pierwszego tomu, zachęcam do nadrobienia!

Serie mają to do siebie, że czytelnik wie mniej więcej czego może się spodziewać. Kiedy ujrzałam zapowiedź kontynuacji losów Dionizy Remanskiej, poczułam się mocno zaintrygowana. Dlaczego? Seria kojarzy mi się z lekkim, tajemniczym kryminałem, bez szaleńczego tempa akcji, brutalności. W trzecim tomie, iście ognista okładka, do tego opis i tytuł wytworzyły mym umyśle wizję...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Hanna Greń stworzyła ciekawy kryminał z rozbudowanym tłem obyczajowym. Sąsiedzkie zażyłości, wspólne tajemnice i sekrety w dużym stopniu wpływają na prowadzoną przez Dionę sprawę i skutecznie komplikują pracę policji. Akcja tej powieści rozgrywa się w małym miasteczku, a małe społeczności mają to do siebie, że każdy się w nich zna. Bardzo trudno jest mieć tajemnice, a gdy o sekrecie dowie się jedna osoba, niemal pewne jest, że dowie się o nim również reszta mieszkańców. Jednocześnie w małych społecznościach obcych trzyma się na dystans, nie ufa się przyjezdnym... W "Piątym przykazaniu" idealnie został odwzorowany klimat małego miasteczka i panujących w nim realiów.

https://www.maobmaze.pl/2020/10/piate-przykazanie-hanna-gren.html

Hanna Greń stworzyła ciekawy kryminał z rozbudowanym tłem obyczajowym. Sąsiedzkie zażyłości, wspólne tajemnice i sekrety w dużym stopniu wpływają na prowadzoną przez Dionę sprawę i skutecznie komplikują pracę policji. Akcja tej powieści rozgrywa się w małym miasteczku, a małe społeczności mają to do siebie, że każdy się w nich zna. Bardzo trudno jest mieć tajemnice, a gdy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

moje pierwsze spotkanie z tą autorką ale na pewno nie ostatnie.bardzo polubiłam dione i Marcina i czekam na dalsze części.historia zaginięcia Pisarka i śmierć proboszcza były świetne

moje pierwsze spotkanie z tą autorką ale na pewno nie ostatnie.bardzo polubiłam dione i Marcina i czekam na dalsze części.historia zaginięcia Pisarka i śmierć proboszcza były świetne

Pokaż mimo to

To trzeci już tom cyklu o Dionie Remańskiej. Kobieta uzyskała licencję detektywa i zajmuje się sprawą zaginięcia Pawła Pisarka. Według matki to było złote dziecko. Jak się okazuje, chłopak skrywał pewne tajemnice. Diona nie spodziewa się jednak, do czego doprowadzi ją prowadzenie tego śledztwa.

Ta część cyklu o Dionie przypadła mi najbardziej do gustu, choć muszę powiedzieć, że czytanie jej sprawiało mi niemal fizyczny ból. Zgrzytałam zębami, gdy czytała o tym, co działo się z dziećmi. Nieważne, ile kryminałów i brutalnych książek przeczytam, nigdy nie będę mogła spokojnie czytać o pedofilii. Brzydzą mnie ludzie, którzy w taki sposób krzywdzą dzieci. W trakcie lektury miałam ochotę rzucać książką po pokoju, czując narastającą wściekłość.

Czy można sięgnąć po tę książkę, nie znając dwóch poprzednich? Moim zdaniem nie do końca. Dioniza przeszła przez pewną drogę, by znaleźć się w tym miejscu i możecie mieć wrażenie, że jesteście wrzuceni w środek opowieści, nie znając jej początku. Pojawiają się co prawda pewne wspomnienia dotyczące jej przeszłości, ale to trochę za mało.

Nie spodziewałam się takiego rozwiązania zagadki związanej z zaginięciem Pawła, a i sprawa księdza proboszcza nie była dla mnie tak oczywista. Powiem tylko tyle, że nie było mi wcale żal księdza, nie zasługiwał na współczucie, był zwyrodnialcem. I krew mnie zalewa, kiedy sobie pomyślę, ile podobnych sytuacji ma miejsce.

To trzeci już tom cyklu o Dionie Remańskiej. Kobieta uzyskała licencję detektywa i zajmuje się sprawą zaginięcia Pawła Pisarka. Według matki to było złote dziecko. Jak się okazuje, chłopak skrywał pewne tajemnice. Diona nie spodziewa się jednak, do czego doprowadzi ją prowadzenie tego śledztwa.

Ta część cyklu o Dionie przypadła mi najbardziej do gustu, choć muszę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to