Śmierć na Nilu

Sięgnęłam po "Śmierć na Nilu" mimo że jakiś czas temu oglądałam ekranizację z 1978 roku i wiedziałam, o co chodzi w tej historii. Nie żałuję jednak, że ją przeczytałam, ponieważ była to świetna rozrywka. Jest to lekki kryminał, mój ulubiony tej autorki. Bardzo lubię go zwłaszcza za scenerię Egiptu, jak dotąd nie zdarzyło mi się przeczytać kryminału/thrillera, którego akcja byłaby osadzona w dorzeczu Nilu. Bohaterowie są zarysowani bardzo dobrze, niezwykle istotne są tu relacje między nimi. Dialogi są błyskotliwe, dużo tu trafnych spostrzeżeń i nie ma wielu kontrowersji jak to bywa podobno w niektórych książkach z Herculesem Poirotem. Zagadka nie jest skomplikowana, nie jest to mrożąca krew w żyłach historia, ale lekko napisany klasyczny kryminał, który dostarcza rozrywki i przenosi w inny świat, do czasu, który już nie wróci. Polecam.

Sięgnęłam po "Śmierć na Nilu" mimo że jakiś czas temu oglądałam ekranizację z 1978 roku i wiedziałam, o co chodzi w tej historii. Nie żałuję jednak, że ją przeczytałam, ponieważ była to świetna rozrywka. Jest to lekki kryminał, mój ulubiony tej autorki. Bardzo lubię go zwłaszcza za scenerię Egiptu, jak dotąd nie zdarzyło mi się przeczytać kryminału/thrillera, którego akcja...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tak jak przy innych książkach o Poirocie bawiłem się wyśmienicie. Uwielbiam ten klimat i zawiłe dochodzenie kto jest winny zbrodni. W Śmierci na Nilu nie brakowało niczego na co liczyłem. Każdy fan Herkulesa Poirot będzie zadowolony.

Tak jak przy innych książkach o Poirocie bawiłem się wyśmienicie. Uwielbiam ten klimat i zawiłe dochodzenie kto jest winny zbrodni. W Śmierci na Nilu nie brakowało niczego na co liczyłem. Każdy fan Herkulesa Poirot będzie zadowolony.

Pokaż mimo to

"Śmierć na nilu" jest pierwszym kryminałem Christie, po który sięgnęłam - nie zawiodłam się. Trzymała mnie od początku w napięciu, razem z Herkulesem Poirotem próbowałam rozwiązać zagadkę i przeżywałam losy bohaterów. Na pewno książka ta zachęciła mnie do książek Christie, które obawiałam się, że nie będą dla mnie.

"Śmierć na nilu" jest pierwszym kryminałem Christie, po który sięgnęłam - nie zawiodłam się. Trzymała mnie od początku w napięciu, razem z Herkulesem Poirotem próbowałam rozwiązać zagadkę i przeżywałam losy bohaterów. Na pewno książka ta zachęciła mnie do książek Christie, które obawiałam się, że nie będą dla mnie.

Pokaż mimo to

Z przyjemnością utwierdzam się w przekonaniu, że z każdą kolejną pochłoniętą książką coraz mocniej przywiązuje się do twórczości Agathy Christie. „Śmierć na Nilu” wciągnęła mnie od pierwszej strony i to z nią miałam przyjemność pożegnać upływający rok i rozpocząć kolejny ;). Książka jest niesamowicie intrygująca, mimo że samym schematem nie odbiega od innych kryminałów brytyjskiej pisarki – mamy ciekawie wykreowanych bohaterów, niecodzienną i niezwykle skomplikowaną sprawę morderstwa; niespodziewane zwroty akcji i (oczywiście) poszukiwanie rozwiązania zagadki.

Herkules Poirot postanawia wybrać się do Egiptu, aby odpocząć od swojej pracy. Wkrótce detektyw zwraca uwagę na młodą kobietę – Jacqueline – która pod maską determinacji oraz zuchwałości wydaje się skrywać niesamowity, wewnętrzny ból. Poirot dowiaduje się, że na spędzi wakacje w towarzystwie młodej, najbogatszej kobiety w Anglii – przepięknej i bystrej Linnet Ridgeway – oraz jej świeżo poślubionego męża, Simona. Szczęśliwa para pragnie spędzić miesiąc miodowy, relaksując się na statku, odbywając piesze wycieczki i ciesząc się słoneczną pogodą. Jednak w drogę wchodzi im Jacqueline, dawna przyjaciółka Linnet i jednocześnie była narzeczona Simona. Okazuje się, że zdeterminowana i uparta kobieta jeździ za nowożeńcami po całym świecie i nie daje im spokoju. W dodatku odgraża się, że jest w stanie nawet… zabić, jeśli zajdzie taka potrzeba. Kiedy podczas rejsu dochodzi do morderstwa, Herkules Poirot angażuje wszystkie swoje szare komórki, aby rozwiązać skomplikowaną zagadkę. Wiadomo, że morderca musi być na statku. Tylko że grono podejrzanych zaczyna się powiększać, a motyw morderstwa nie jest taki oczywisty, jak mogłoby się z początku wydawać…

 „Śmierć na Nilu” zrobiła na mnie spore wrażenie. Nie spodziewałam się, że autorka tak ciekawie zarysuje swoich bohaterów i powoli, dosłownie po kawałeczku, będzie podsuwać czytelnikowi motywy i emocje, którymi kierują się jej postaci. Zakończenie spektakularne i nieprzewidywalne, ale tutaj wcale mnie to nie dziwi – czytając książki Agathy Christie naprawdę trzeba się nagłówkować i namęczyć, aby dojść do jakichkolwiek wniosków i wpaść na prawdziwy trop. Zdecydowanie polecam każdemu, kto lubi skomplikowane zagadki i nieoczywiste rozwiązania! 

Z przyjemnością utwierdzam się w przekonaniu, że z każdą kolejną pochłoniętą książką coraz mocniej przywiązuje się do twórczości Agathy Christie. „Śmierć na Nilu” wciągnęła mnie od pierwszej strony i to z nią miałam przyjemność pożegnać upływający rok i rozpocząć kolejny ;). Książka jest niesamowicie intrygująca, mimo że samym schematem nie odbiega od innych kryminałów...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Babcia była zachwycona

Babcia była zachwycona

Pokaż mimo to

,,Śmierć na Nilu", to druga przygoda Herkulesa Poirota, którą miałem przyjemność przeczytać. Podobnie jak ,,Morderstwo w Orient Expressie" i ta historia głęboko mnie zainteresowała. Poirot jest detektywem, który w najdrobniejszych szczegółach odnajduje prawdę lub kłamstwo. Do ostatniego rozdziału czekamy na rozwiązanie zagadki, przed którą dzieje się wiele niezwykłych scen.
Agatha Christie tworzy fenomenalne kryminały, a przygody Poirota są niesamowitymi historiami.

,,Śmierć na Nilu", to druga przygoda Herkulesa Poirota, którą miałem przyjemność przeczytać. Podobnie jak ,,Morderstwo w Orient Expressie" i ta historia głęboko mnie zainteresowała. Poirot jest detektywem, który w najdrobniejszych szczegółach odnajduje prawdę lub kłamstwo. Do ostatniego rozdziału czekamy na rozwiązanie zagadki, przed którą dzieje się wiele niezwykłych scen....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Królowa kryminału i… oczywistości. Historia, która po latach nie robi żadnego wrażenia. Schematyczna, czytelna, chociaż z ciekawą intrygą.
Ja po przeczytaniu dwóch/trzech pierwszych zdań wiedziałam, czyje zabójstwo będziemy rozwiązywać. Jakoś z automatu bardzo łatwo było mi przyjąć, która z postaci zginie. Nie jest to jednak jeszcze żaden wyczyn… niedługo później – gdzieś w okolicach 1/3 – zorientowałam się, dlaczego ta osoba musiała zginąć. A tego się nie spodziewałam.
Sięgnęłam po książkę, ponieważ na przyszły rok zapowiadana jest premiera ekranizacji powieści – a ja, jeśli tylko jest na to szansa, staram się iść na film po przeczytaniu książki. Jeśli chodzi o Agathę Christie nigdy nie byłam jakąś szczególną fanką – oczywiście doceniałam dorobek, wpływ na literaturę gatunkową, samą autorkę, ale jej książki uważałam za przestarzałe, powolne, bez polotu.
Świeżo poślubieni małżonkowie postanawiają wybrać się w podróż poślubną do Egiptu, przy tej okazji popłynąć statkiem po Nilu, jak wielu turystów ma w zwyczaju w tym miejscu. Razem z nimi całkiem przypadkowo podróżuje była ukochana pana młodego i swoją obecnością deprymuje parę i odbiera im chęć do czerpania radości z wycieczki, wspólnej miłości, planów na przyszłość, stanowiąc ciągle obecny wyrzut sumienia. W trakcie rejsu w dziwnej sytuacji ginie jeden z jego uczestników. Na statku znajduje się detektyw Poirot i on – mimo, że jest na urlopie; mimo że płynie zupełnie prywatnie – prowadzi szybkie śledztwo. Na tym statku giną kolejne osoby, a Poirot buduje sobie obraz mordercy.
Oceniając powieść wzięłam pod uwagę czasy, w jakich była pisana – one zdeterminowały część opisów: garderoby, zwyczaje, tło historyczne. Ta część jest ciekawa. Doceniłam też sposób budowania postaci – one są trochę przerysowane, nieco komiczne, niedzisiejsze, ale ciekawe i różnorodne. Nie lubię samego Poirot – to jest dla mnie postać aż nadto przerysowana, nieznośna w swej nieomylności. Ciekawy jest wątek stalkerki, która poniekąd z założenia staje się osobą negatywną w historii. Christie, dla wytłumaczenia rozwiązania, nabudowała fabułę ciekawą sytuacją między bohaterami – o tej relacji nie mogę powiedzieć nic więcej, bo ona stanowi podwaliny do pointy, ale właśnie ten pomysł był dla mnie zaskakujący, bardziej od samej zagadki morderstwa. Na plus zaliczam też to, że książka nie jest przegadana, nie jest cegłą, przez którą brnie się do rozczarowującego finału.
To były elementy, za które doceniłam powieść. Jednak od kryminału oczekuję nieco więcej – zamiast tła wolałabym mięsistą zagadkę z dobrym rozwiązaniem.

Królowa kryminału i… oczywistości. Historia, która po latach nie robi żadnego wrażenia. Schematyczna, czytelna, chociaż z ciekawą intrygą.
Ja po przeczytaniu dwóch/trzech pierwszych zdań wiedziałam, czyje zabójstwo będziemy rozwiązywać. Jakoś z automatu bardzo łatwo było mi przyjąć, która z postaci zginie. Nie jest to jednak jeszcze żaden wyczyn… niedługo później – gdzieś w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

najlepsza książki mistrzyni kryminału

najlepsza książki mistrzyni kryminału

Pokaż mimo to

Są historie, które nie potrzebują recenzji, a bardziej przypomnienia, że istnieją i mają się bardzo dobrze w każdym czasie. Taką właśnie historią jest "Śmierć na Nilu" królowej kryminału Agathy Christie.

To kolejna historia o słynnym na całym świecie detektywie Poirot. I choć detektyw nie jest mi obcy, bo filmowe adaptacje często są obecne w moim domu, to czytelniczo zadebiutowałam. I.. przepadłam.

Przepadłam tak, jak moi znajomi w powieściach Jane Austen. Ten wyrafinowany klimat epoki, śmietanka towarzyska, elegancja w każdym calu. I zbrodnia. A nawet kilka. Zagadka nie do rozwiązania, ale nie dla Herkulesa. Przyznaję, że miałam słuszne podejrzenia kto popełnił morderstwo. Tyle, że to była bardziej intuicja niż dedukcja na bazie faktów wytropionych przez detektywa. W późniejszym czasie autorka nieprawdopodobnie mnie zbywała i myliła trop. Z początku było mi trudno cokolwiek zrozumieć, gdyż fabuła przeskakuje z jednej sceny do drugiej. Od jednego bohatera, do kolejnego. Czytając wydawać się może, że ogląda się film. Właśnie.. Co do filmu. Adaptacja z Davidem Suchet z 2004 roku bardzo mi pomogła. Nie obejrzałam całej. Wystarczyło mi raptem 10 minut, by rozeznać się w nazwiskach bohaterów. Ale już po tych kilku minutach wiem, że jak każdy film ten również różni się od treści książki.

Od pierwszej strony do ostatniej jest klimatycznie i nie sposób się nudzić. Nie bez powodu autorka ma tytuł królowej.

Linett to najbogatsza dziewczyna w Anglii. W trakcie podróży poślubnej po Egipcie ginie od strzału w głowę, a jej perły warte 50tys. magicznie znikają. Do akcji wkracza Poirot, bowiem na statku, na którym doszło do tragedii, nikt z pasażerów nie słyszał oddanego strzału. Ale czy na pewno?

Są historie, które nie potrzebują recenzji, a bardziej przypomnienia, że istnieją i mają się bardzo dobrze w każdym czasie. Taką właśnie historią jest "Śmierć na Nilu" królowej kryminału Agathy Christie.

To kolejna historia o słynnym na całym świecie detektywie Poirot. I choć detektyw nie jest mi obcy, bo filmowe adaptacje często są obecne w moim domu, to czytelniczo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ależ to była przygoda! Najpierw ponad 150 stron w napięciu nie do zniesienia, a potem wreszcie nastąpiła obiecana Śmierć na Nilu, która rozpoczęła ciąg wydarzeń związanych ze szemraną przeszłością pasażerów statku. Hercules Poirot musi wytężyć swój detektywistyczny umysł, ale zanim ogłosi prawdziwą historię dokonanej na Nilu zbrodni, pojawi się kilka innych przestępstw i trupów.
Fantastyczna wciągająca lektura oferująca ucieczkę od rzeczywistości. Niewielu autorów potrafi opowiedzieć historię tak wielu bohaterów na łamach niecałych czterystu stron. Agatha Christie nie odda szybko miana królowej kryminałów.

Ależ to była przygoda! Najpierw ponad 150 stron w napięciu nie do zniesienia, a potem wreszcie nastąpiła obiecana Śmierć na Nilu, która rozpoczęła ciąg wydarzeń związanych ze szemraną przeszłością pasażerów statku. Hercules Poirot musi wytężyć swój detektywistyczny umysł, ale zanim ogłosi prawdziwą historię dokonanej na Nilu zbrodni, pojawi się kilka innych przestępstw i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to