W tej książce wnuczka spisała wojenne wspomnienia swojego dziadka. Mężczyzna był synem Ślązaków, mieszkał i wychował się na Śląsku. Po wybuchu wojny został aresztowany przez okupantów bez nakazu prokuratorskiego i jako więzień polityczny (chociaż nie miał nic wspólnego z polityką) wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oranienburgu. Doświadczył tam niewyobrażalnego piekła. Oprócz głodu i powszechnej przemocy, esesmani stosowali tam karę słupka. Można było zarobić ją za nic, bo np. tak się ubzdurało esesmanowi na zmianie. Ukaranemu związywano ręce w przegubach i wieszano go za nie na haku wbitym w słup. Kara trwała godzinę. Ból naprężonych zwisającym ciałem stawów i mięśni był niewyobrażalny. Po skończeniu kary dłonie były fioletowe i długo nie było w nich czucia. Dziadek autorki przeżył taką kaźń pięciokrotnie. Później został przewieziony do innego obozu, gdzie jako Ślązak, został zmuszony do podpisania volkslisty. Kiedy hitlerowcy ponieśli klęskę pod Stalingradem, zdecydowano, że każdy, kto podpisał volkslistę, pójdzie walczyć na front. Został wysłany do Normandii. Podczas walk poddał się i dostał do niewoli. Wkrótce, jako Polak, został wcielony do dywizji gen. Maczka i uczestniczył w zdobywaniu Monte Cassino. Po wojnie wrócił na Śląsk do żony i syna.
Opowieść o losach pana Wodeckiego została uzupełniona wspomnieniami jego córek najstarszej i najmłodszej, wnuczki oraz merytorycznymi komentarzami na temat historii wyzwolenia obozu w Dachau i syndromu KZ. Badania dotyczące psychicznych następstw pobytu w obozach koncentracyjnych prowadzili pod koniec lat 50- tych XX w. dwaj byli więźniowie obozów Antoni Kępiński i Stanisław Kłodziński. Wyniki opublikowano w 1962r. Na ich podstawie do międzynarodowej klasyfikacji chorób psychicznych został włączony syndrom KZ (zespół obozu koncentracyjnego). Objawy tej choroby okazały się tożsame z objawami stresu pourazowego. Uraz psychiczny doznany w czasie pobytu w obozie był tak wielki, że odcisnął swoje piętno na całym późniejszym życiu więźniów. Ludzie ci przez wiele lat, lub nawet do końca życia, cierpieli na drażliwość, nadpobudliwość, konfliktowość, apatię, zobojętnienie na krzywdę innych, pesymizm, egoizm, hipochondrię oraz żywe sny o tematyce obozowej, kompulsywnie gromadzili jedzenie i różne przedmioty.
Objawy syndromu KZ, to właśnie tytułowe ciernie pozostawione w życiu bohatera przez wojnę. Skrajnie różnie wspominają go córki najstarsza i najmłodsza. Pierwsza często doświadczała z jego strony przemocy i agresji, najmłodsza ma zupełnie inne- pozytywne - wspomnienia, a dla wnuczki dziadek był chodzącym ideałem.
Warto sięgnąć po tę książkę, gdyż opowiada ona prawdę o tym, jak wielka historia naznaczyła życie zwyczajnej rodziny.

Wysłuchane w ramach kwietniowego wyzwania czytelniczego LC.
Książka, która zabiera czytelnika w podróż do innego świata, czyli w przeszłość okrucieństwa II wojny światowej.

W tej książce wnuczka spisała wojenne wspomnienia swojego dziadka. Mężczyzna był synem Ślązaków, mieszkał i wychował się na Śląsku. Po wybuchu wojny został aresztowany przez okupantów bez nakazu prokuratorskiego i jako więzień polityczny (chociaż nie miał nic wspólnego z polityką) wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oranienburgu. Doświadczył tam niewyobrażalnego piekła....

Po przeczytaniu dwóch części "Wojna jest kobietą", sięgnęłam po kolejną książkę tej autorki. W tak, jak sama autorka powiedziała we wstępie, takich książek powstało już setki, ta nie jest ani wybitna, ani szczególnie wyjątkowa. Jest po prostu albo aż hołdem złożonym zmarłemu dziadkowi, na podstawie którego zapisków powstała ta książka.

Po przeczytaniu dwóch części "Wojna jest kobietą", sięgnęłam po kolejną książkę tej autorki. W tak, jak sama autorka powiedziała we wstępie, takich książek powstało już setki, ta nie jest ani wybitna, ani szczególnie wyjątkowa. Jest po prostu albo aż hołdem złożonym zmarłemu dziadkowi, na podstawie którego zapisków powstała ta książka.

Po audiobook sięgnęłam od razu po wysłuchaniu dwóch poprzednich książek autorki opisujących historie kobiet z czasów wojny. Również tej książki wysłuchałam z dużym zainteresowaniem. Wszystkie 3 polecam.

Po audiobook sięgnęłam od razu po wysłuchaniu dwóch poprzednich książek autorki opisujących historie kobiet z czasów wojny. Również tej książki wysłuchałam z dużym zainteresowaniem. Wszystkie 3 polecam.